ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Foreign Affairs: Δεν χωρίζουν έτσι απλά Ελλάδα και ΕΕ

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο-ανάλυση φιλοξενεί στις σελίδες της η έγκριτη επιθεώρηση επί θεμάτων διεθνών σχέσεων, Foreign Affairs, κεντρικό επιχείρημα του οποίου είναι, ότι το μέλλον της ενωμένης Ευρώπης και της Ελλάδας θα είναι κοινό για μια σειρά λόγων.

Οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη έχουν πλέον αυξηθεί σημαντικά, εκτιμούν οι αναλυτές που υπογράφουν το κείμενο, οι Ντέιβιντ Γκόρντον και Τόμας Ράιτ.

Επικεντρώνουν στις πολιτικές πιέσεις που ασκούνται και στις δυο πλευρές, στον Τσίπρα λόγω της υπόσχεσης οι Έλληνες δεν θα χρειαστεί να επιλέξουν ανάμεσα στον τερματισμό της λιτότητας και την παραμονή στην Ευρωζώνη, αλλά και στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που αντιμετωπίζουν πολιτικές πιέσεις λόγω του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ελάχιστα για να κατευνάσει τις ανησυχίες των κοινοβουλίων της Ευρώπης.

Με αυτές τις δύο ριζικά αντίθετες θέσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές και με καμία πλευρά να μη δείχνει διατεθειμένη να υποχωρήσει, μια καθαρή ρήξη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη μπορεί να φαίνεται σαν την καλύτερη επιλογή για τον ΣΥΡΙΖΑ και για πολλά υπουργεία οικονομικών της ευρωζώνης. Αλλά η πιθανότητα μιας ολοκληρωτικής ρήξης είναι ψευδαίσθηση, σημειώνουν οι αναλυτές.

Η γεωγραφία είναι ιδιαίτερα σημαντική, συνεχίζουν. Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της νοτιοανατολικής Ευρώπης, τη λιγότερο σταθερή γειτονιά της Ευρώπης. Υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι η Βουλγαρία και η Σερβία είναι ευάλωτες στην «μόλυνση» από ενδεχόμενη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών. Η αστάθεια στα Βαλκάνια ήταν μέρος του σκεπτικού της απόφασης να γίνει δεκτή η Ελλάδα στην Ευρωζώνη.

Η πλήρης ενσωμάτωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πίστευαν, θα σταθεροποιήσει την Ελλάδα και στη συνέχεια θα προκύψουν θετικές επιπτώσεις στην γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το αντίστροφο εξακολουθεί να ισχύει, καθώς αποτυχία της Ελλάδας θα επιδεινώσει τις εντάσεις στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Αυτό είναι και το επιχείρημα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι δεσμοί που ενώνουν την Ελλάδα με την Ευρώπη και αντίστροφα, είναι απίθανο να σπάσουν.

Κανείς δεν το καταλαβαίνει αυτό καλύτερα από τη Γερμανίδα καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, η οποία υπήρξε αποφασιστική στη δέσμευσή της να διατηρήσει την ευρωζώνη ανέπαφη και να καταλήξει σε συμφωνία με τον Τσίπρα. Γνωρίζουν επίσης το μακροχρόνιο φλερτ της Ελλάδας με τη Ρωσία και των προσπαθειών του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, για να σπείρουν τη διχόνοια στην ΕΕ.

Δεδομένου ότι είναι η κυρίαρχη πολιτική φυσιογνωμία στην κυριαρχούσα χώρα της ΕΕ, τη Γερμανία, η Μέρκελ (όχι ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ή ο επικεφαλής Ευρωομάδας, Γερούν Ντάισελμπλουμ) παραμένει η πιο σημαντική ηγέτης από την πλευρά των πιστωτών, που θα λάβει τις αποφάσεις και θα προσπαθήσει να αποτρέψει ένα γρήγορο Grexit. Αυτό δεν θα είναι εύκολο.

Ο Τσίπρας κατηγορείται ότι επέλεξε λάθος συνεργάτη και η Ευρωζώνη ότι έχει ακολουθήσει μια ριψοκίνδυνη στρατηγική, που δεν μπορεί να περιγραφεί αλλιώς από αλλαγή καθεστώτος. Η Ευρωζώνη ελπίζει ότι μια επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της κατάρρευση των τραπεζών και της αποστράγγισης στην προσφορά χρήματος, θα μπορούσε να προκαλέσει τον ελληνικό λαό να γυρίσει την πλάτη στην κυβέρνησή του. Το αποτέλεσμα θα ήταν είτε η πλήρης συνθηκολόγηση της ελληνικής κυβέρνησης, είτε νέες εκλογές (που θα χάσουν ΣΥΡΙΖΑ), ή ένας νέος κυβερνητικός συνασπισμός με το φιλοευρωπαϊκό κόμμα «Ποτάμι».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ορισμένοι ηγέτες της ευρωζώνης και οι υπουργοί Οικονομικών τρέφουν την ελπίδα για ένα «όχι» στο δημοψήφισμα το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέσει και πάλι θα επισυμβεί το χειρότερο δυνατό σενάριο με την Ελλάδα να ριζοσπαστικοποιείται στην πιο ασταθή γωνιά της Ευρώπης. Έτσι η ψήφος στο ΝΑΙ θα ασκήσει πίεση στον Τσίπρα, αλλά η ψήφος στο ΟΧΙ θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη έως τώρα πρόκληση για τη Μέρκελ.

Τελικά, η σκληρή γραμμή στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών θα οδηγήσουν σε μια μακρόχρονη οικονομική σύγκρουση, στην οποία ο μεγάλος χαμένος θα είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο μόνος δρόμος είναι αυτός που προτείνουν εδώ και καιρό το ΔΝΤ, η ΗΠΑ και πολλοί Ευρωπαίοι, η διαγραφή χρέους με αντάλλαγμα την εφαρμογή δομικών μεταρρυθμίσεων. Και αυτό όμως δεν φαίνεται πιθανό για όσο Τσίπρας και Σόιμπλε παραμένουν στις θέσεις τους.
Πηγή Tromaktiko