2015-07-26 18:12:46
Γεννήθηκε στην Αίνο της Α. Θράκης στις 22.1.1882. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στην πατρίδα του. Το 1905 ήλθε στο Άγιον Όρος και εισήλθε στην ιερά μονή Βατοπεδίου. Σπούδασε στην Αθωνιάδα Σχολή. Εδώ χειροτονήθηκε διάκονος (1908) και πρεσβύτερος (1909). Το 1912 έλαβε μέρος στον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Μετά οκταετή παραμονή στο Άγιον Όρος επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου από τον μητροπολίτη Αίνου Ιωακείμ († 1927) τοποθετήθηκε αρχιερατικός επίτροπος της ιεράς μητροπόλεως το 1913 και το 1915 προχειρίσθηκε στη Χάλκη.
Κατά τους διωγμούς των ετών 1914-1915 συγκακούχησε και συμμαρτύρησε μετά των καταδιωκομένων χριστιανών της επαρχίας του.
Αγωνίσθηκε θαρραλέα και υπεράνθρωπα για τη σωτηρία των χριστιανών και των περιουσιών τους, δίχως ποτέ να φοβηθεί και να τρομοκρατηθεί από τις απειλές των άγριων κομιτατζήδων. Κατά τον φοβερό διωγμό του Αυγούστου του 1915 εξορίσθηκε επί τρία και πλέον έτη στα Μάλγαρα, όπου δέχθηκε στερήσεις, κακώσεις και φυλακίσεις
. Μετά την ανακωχή ο μητροπολίτης του, που βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, του ζήτησε να συνδράμει τους χριστιανούς στην επιστροφή στους τόπους τους από την εξορία. Δεν άργησαν όμως νέες απειλές και κίνδυνοι να υπάρχουν στην επαρχία του Αίνου. Ο δραστήριος και γενναίος αρχιμανδρίτης υπερμάχησε εως τέλους υπέρ των καταδυναστευομένων συμπατριωτών του. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, τους ακολούθησε στην Αλεξανδρούπολη (1920), όπου πάντοτε ήταν «αγαπώμενος και εκτιμώμενος υπό πάντων».
Αργότερα συναντάται εφημέριος στην Ξάνθη. Βασανίσθηκε και κακοποιήθηκε από τους Βουλγάρους. Απομακρύνθηκε βίαια από την πόλη και κατέφυγε στα Κουφάλια Εδέσσης. Το 1960 συναντάται εφημέριος στη Σύρο, όπου εκεί μάλλον ανεπαύθη το επόμενο έτος.
Πηγές–Βιβλιογραφία:
Ευγενίου Κωσταρίδου άρχιμ., Η σύγχρονος Ελληνική Εκκλησία, Αθήναι 1921, σσ. 539-541. Εκκλησίας της Ελλάδος, Μνήμες και Μαρτυρίες από το ’40 και την Κατοχή, Αθήναι 2001, σ.535
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄ – 1956-1983, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
http://www.pemptousia.gr
Κατά τους διωγμούς των ετών 1914-1915 συγκακούχησε και συμμαρτύρησε μετά των καταδιωκομένων χριστιανών της επαρχίας του.
Αγωνίσθηκε θαρραλέα και υπεράνθρωπα για τη σωτηρία των χριστιανών και των περιουσιών τους, δίχως ποτέ να φοβηθεί και να τρομοκρατηθεί από τις απειλές των άγριων κομιτατζήδων. Κατά τον φοβερό διωγμό του Αυγούστου του 1915 εξορίσθηκε επί τρία και πλέον έτη στα Μάλγαρα, όπου δέχθηκε στερήσεις, κακώσεις και φυλακίσεις
Αργότερα συναντάται εφημέριος στην Ξάνθη. Βασανίσθηκε και κακοποιήθηκε από τους Βουλγάρους. Απομακρύνθηκε βίαια από την πόλη και κατέφυγε στα Κουφάλια Εδέσσης. Το 1960 συναντάται εφημέριος στη Σύρο, όπου εκεί μάλλον ανεπαύθη το επόμενο έτος.
Πηγές–Βιβλιογραφία:
Ευγενίου Κωσταρίδου άρχιμ., Η σύγχρονος Ελληνική Εκκλησία, Αθήναι 1921, σσ. 539-541. Εκκλησίας της Ελλάδος, Μνήμες και Μαρτυρίες από το ’40 και την Κατοχή, Αθήναι 2001, σ.535
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄ – 1956-1983, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
http://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΝ ΤΑ... ΚΑΤΑΦΕΡΕ Ο ΝΤΑΝΣΤΟΝ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η φτώχεια στη Ρωσία, μεγάλο «αγκάθι» στις φιλοδοξίες…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
