ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Κύπρος: Με βραβευμένη Ηλέκτρα από το Ισραήλ πέφτει η αυλαία του Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος

Με την πολυβραβευμένη παράσταση Ηλέκτρα του Σοφοκλή από το Θέατρο Cameri Τελ Αβίβ, το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 2015 ρίχνει αυλαία αυτή την εβδομάδα Ο διεθνοιύς φήμης σκηνοθέτης Κφιρ Αζουλάι σκιαγραφεί τη μορφή της Ηλέκτρας και τα ακραία συναισθήματά της: το πάθος της για εκδίκηση, την οδύνη της για το φόνο του πατέρα της και τη στέρηση του αδελφού της Ορέστη, σε ένα σκηνικό που αναπαριστά τον έγκλειστο, παγωμένο κόσμο της Ηλέκτρας και του Ορέστη, θύματα της εμμονής τους για εκδίκηση, μιας εκδίκησης που δεν δύναται να φέρει τη λύτρωση. 

Το Θέατρο Cameri Τελ Αβίβ επιστρέφει στο Φεστιβάλ, μετά την αξέχαστη συμπαραγωγή του Αντιγόνη το 2008 και παρουσιάζει την παραγωγή του Ηλέκτρα, η οποία απέσπασε στο Ισραήλ διθυραμβικές κριτικές και μεταξύ άλλων τα βραβεία: Israeli Theatre Prize το 2015 για την καλύτερη παραγωγή της χρονιάς, Βραβείο Josef Milo Καλύτερου Σκηνοθέτη 2014 στον Κφιρ Αζουλάι, Βραβείο The Mayor of Tel Aviv 2014 για την Καλύτερη Ηθοποιό στην Όλα Σιορ Σελέκταρ και στη Χέλενα Γιαράλοβα, για τις ερμηνείες τους στους ρόλους της Ηλέκτρας και της Κλυταιμνήστρας αντίστοιχα. ▪ Τρίτη 28 Ιουλίου│Αρχαίο Ωδείο Πάφου, ▪ Πέμπτη 30 Ιουλίου│Σκαλί Αγλαντζιάς, 9:00μ.μ. Πληροφορίες: www.SoldoutTickets.com.cy, 7000 2414, www.greekdramafest.com ▪ Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους Η παραγωγή Μετάφραση: Αχαρόν Σιάπταϊ Σκηνοθεσία: Κφιρ Αζουλάι Σκηνικά/Κοστούμια: Πολίνα Αντάμοβ Μουσική σύνθεση: Ελντάτ Λιντόρ Μουσική διεύθυνση και ρυθμίσεις: Ελάντ Χαντάρ Σχεδιασμός φωτισμού: Κέρεν Γκράνικ Καλλιτεχνική δημιουργία βίντεο: Γιοάβ Κοέν Γλωσσική διδασκαλία: Νταν Ίνμπαρ Βοηθός σκηνοθέτη και έρευνα: Ιτό Σέττερ Διεύθυνση παραγωγής: Νάβα Λέβι, Νίλι Μπέερι Διεύθυνση σκηνής/προγραμματισμός και λειτουργία φωτισμών: Έλι Χαντίντα Ήχος: Ναντάβ Μπεντάρσκι Προγραμματισμός και λειτουργία βίντεο: Οχάντ Λεβιτάν Γκαρνταρόμπα και αντικείμενα: Ντάφνα Χέντελι-Ιτζχάκι Μακιγιάζ: όλη η ομάδα Διανομή: Ηλέκτρα: Όλα Σιορ Σελέκταρ Ορέστης: Ούτι Ρότσιλντ Κλυταιμνήστρα: Χέλενα Γιαράλοβα Παιδαγωγός: Γιόσσι Καντζ Χρυσόθεμις: Αναστασία Φέιν Αίγισθος: Γιγκάλ Ζαξ Χορός: Xαγκάρ Ντανόν, Μόνα Μορ Μάρκοβιτς, Λιάτ Στέρεν, Ντάνα Βισίνσκι Μουσικός επί σκηνής: Ραν Ράιτεν (στα πλήκτρα) Σκηνοθετικό σημείωμα Το σκεπτικό του σκηνοθέτη σε αυτή την παραγωγή της Ηλέκτρας διαμορφώνεται μέσα από την πεποίθηση ότι η εκδίκηση δεν δύναται να φέρει τη λύτρωση. Για γενιές ολάκερες τα μέλη της οικογένειας των Ατρειδών διακατέχονται από το έμμονο πάθος για εκδίκηση και ως θύτες και θύματα καταδιώκονται από δαίμονες που οι ίδιοι δημιούργησαν, φυλακισμένοι στην ίδια την εμμονή τους για εκδίκηση. Η εικαστική γλώσσα αυτής της παράστασης αναδεικνύει πολύ έντονα την αίσθηση του εγκλεισμού και το εσωτερικό, κυκλικό ταξίδι της Ηλέκτρας, το οποίο επιστρέφει εκεί από όπου ξεκίνησε, σκιαγραφείται μέσα από τις διαρκείς προβολές βίντεο. Η παράσταση αρχίζει με την Ηλέκτρα, ως ένα νέο κορίτσι, να συναντά το νεκρό σώμα του πατέρα της στον ίδιο χώρο όπου χρόνια μετά, ως ενήλικη, θα αναμένει τον αδερφό της να επιστρέψει για να εκδικηθούν τον φόνο του και είναι σε αυτόν τον ίδιο χώρο που δολοφονούν τη μητέρα τους. Εκεί η Ηλέκτρα κάθεται δίπλα στο νεκρό σώμα της μητέρας της, όπως ενωρίτερα δίπλα στο νεκρό σώμα του πατέρα της όταν ήταν νεαρό κορίτσι, τυλιγμένη με το μαύρο παλτό του. Η επαναληπτική επιστροφή στον ίδιο χώρο, το μαύρο παλτό του πατέρα με το οποίο τυλίγεται δίχως να το αποχωρίζεται, το χιόνι στο έδαφος που καλύπτει τη σκηνή καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης και που συμβολίζει το πάγωμα του χρόνου, αναδεικνύουν την αίσθηση ότι η εκδίκηση δεν ανακουφίζει, δεν λυτρώνει. Ο θεατρικός χώρος, σχεδιασμένος από την Πολίνα Αντάμοβ, αναπαριστά τον έγκλειστο, παγωμένο κόσμο της Ηλέκτρας και του Ορέστη, που είναι θύματα της εμμονής τους για εκδίκηση, μιας εκδίκησης που δεν δύναται να φέρει την αίσθηση της ανακούφισης. Το παλάτι είναι ένας απλός στενός και μακρύς διάδρομος, κλειστός στη μία του πλευρά με ένα τείχος, καλυμμένο με λευκά, κρύα πλακάκια, σημαδεμένα με αιμάτινα γκράφιτι που μεταφέρουν το μήνυμα «Φόνος για τον Φόνο», και από την άλλη πλευρά με μια εξώπορτα, η οποία ανεβοκατεβαίνει, σαν κελί φυλακής, σαν γκιλοτίνα. Το τραγούδι του Χορού των γυναικών που προσπαθούν να παρηγορήσουν την Ηλέκτρα, διακόπτεται κατά τη διάρκεια της παράστασης με προβολές βίντεο που φέρνουν στο προσκήνιο την ανάμνηση του φόνου, ως ενός αμείλικτου τραύματος από το οποίο η Ηλέκτρα δεν μπορεί να ξεφύγει. Η εκδίκηση δεν έφερε αλλαγή, εκτός από μία, την πιο αποτρόπαια. Τα αθώα παιδιά που βλέπουμε στο βίντεο στην αρχή της παράστασης, έχουν μεταμορφωθεί σε ανελέητους φονιάδες, με την ίδια δίψα για εκδίκηση που ώθησε τη μητέρα τους και τον εραστή της να πράξουν το δικό τους φόνο.
Πηγή
Tromaktiko