ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

ΣΟΙΜΠΛΕ: ΑΥΤΗ είναι η άγνωστη ζωή του πιο πολυσυζητημένου πολιτικού της Ευρώπης... [photos]

Από τα πρώτα του χρόνια στον πολιτικό στίβο... την «εκτίναξή του» στο CDU, τα σκάνδαλα για δωρεές και την απόπειρα δολοφονίας του, μέχρι την αναγωγή του σε ζωντανό θρύλο της γερμανικής πολιτικής ζωής και την απόλυτη κυριαρχία του στην Ευρώπη«Hungry like the Wolfgang» (Πεινασμένος σαν τον Βόλφγκανγκ). 

Υπό αυτόν τον τίτλο το Politico γράφει για την πολιτική καριέρα και τις άγνωστες πτυχές του πιο πολυσυζητημένου πολιτικού της Ευρώπης, του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.

Στα 72 του χρόνια, ο Σόιμπλε είναι γνωστός για την τάση του να επιβάλει σκληρές συνθήκες διαβίωσης σε χώρες της ευρωζώνης προκειμένου να τις βοηθήσει οικονομικά - λόγος για τον οποίο τον περιφρονούν οι Έλληνες - και την ίδια ώρα παραμένει πιο δημοφιλής από την Καγκελάριο Μέρκελ. Είναι ο άνθρωπος που είναι καταδικασμένος να μείνει στην ιστορία ώ ο άνδρας που θα μπορούσε να είχε γίνει εκείνος Καγκελάριος.

Από τα πρώτα του χρόνια στον πολιτικό στίβο, την «εκτίναξή του» στο εσωτερικό του κόμματός του (CDU), τα σκάνδαλα για δωρεές που τον στιγμάτισαν, την απόπειρα δολοφονίας του τον Οκτώβριο του 1990 -τότε που καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι- μέχρι την αναγωγή του σε ζωντανό θρύλο της γερμανικής πολιτικής ζωής και την απόλυτη κυριαρχία του στην Ευρώπη, το Politico παρουσιάζει το παρελθόν του Γερμανού «τσάρου» που αποφασίζει για τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών στην ευρωζώνη.

1972-1984: Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε το 1942 στο Φράιμπουργκ και μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών εισήλθε για πρώτη φορά στην Μπουντεσταγκ, το 1972. Είχε ήδη προηγηθεί η ένταξή του στη νεολαία των Χριστιανοδημοκρατών, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση.

Το 1979 έγινε κοινοβουλευτικός γραμματέας του CDU. Κράτησε τη θέση έως το 1984 οπότε και έγινε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου υπό τον Χέλμουτ Κολ.

1989: Σύμβουλος του Κολ

Το 1986 φάνηκε η επιρροή που ασκούσε στο κόμμα του και δη στον τότε Καγκελάριο, καθώς σύμφωνα με δημοσίευμα των NY Times, ο Σόιμπλε φέρεται να πρότεινε στον Κολ να μην μιλήσει δημόσια και να απολογηθεί για τα σχόλια που είχε κάνει κατά τους Γκορμπατσόφ (τον είχε συγκρίνει με τον Γκέμπελς). Μέχρι τότε ήταν πολύ στενός συνεργάτης του Κολ, ωστόσο είχε ήδη αρχίσει να θεωρείται ως ο επόμενος καγκελάριος. Τον Απρίλιο του 1989 ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών με στόχο την επανένωση της Γερμανίας κάτι που συνέβη τον Αύγουστο του 1990 με την υπογραφή της Συμφωνίας.

1990: Απόπειρα δολοφονίας

Ενώ η δημοτικότητα του Κολ έπαιρνε την κατιούσα, η δημοφιλία του Σόιμπλε εκτοξευόταν κι ενώ όλοι τον αντιμετώπιζαν ως τον επόμενο καγκελάριο, τα πράγματα πήραν δραματική όταν έγινε απόπειρα να τον δολοφονήσουν. ΗΤΑΝ 12 Οκτωβρίου του 1990, όταν σε μια κομματική εκδήλωση στο Οπενάου ένας άνδρας με διαταραγμένο ψυχισμό τον πυροβόλησε με σκοπό να τον σκοτώσει. Από τότε ο Σόιμπλε καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο Χανς-Γιόχαν Βόγκελ, πρώην ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών, λέει πως εκείνη η απόπειρα δολοφονίας και οι μετέπειτα αλλαγές στη ζωή του, έκαναν τον Σόιμπλε σκληρό. Σε μια ένδειξη δύναμης, ο Σόιμπλε, τρεις μήνες μετά την απόπειρα εναντίον του, επιστρέφει στο γραφείο. Το 2011, σε μια συνέντευξη στο Spiegel, αποκάλυψε πως κάποια στιγμή σκέφτηκε αν γίνεται ένας πολιτικός καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι μπορεί να διοικήσει μια χώρα.

1991-1998: Μια δεύτερη ζωή

Τον Ιούνιο του 1991, σε μια σαφή επίδειξη την πολιτικής επιρροής του ο Σόιμπλε πραγματοποίησε μια πολύ έντονη ομιλία στην Bundestag, υπέρ της αλλαγής της πρωτεύουσας της Γερμανίας - από τη Βόννη στο Βερολίνο- . Στη συνέχεια εκλέχθηκε επικεφαλής της ΚΟ του CDU/CSU και όλοι έλεγαν πως πλησιάζει το στόχο του. Αλλά δεν γνώριζαν τα σχέδια του Κολ. Ο Καγκελάριος σκεφτόταν τον Σόιμπλε ως διάδοχό του, αλλά όχι νωρίτερα από το 2002, τη χρονιά που θα ολοκληρωνόταν η νομισματική ένωση. Ο Κολ ήθελε να μείνει στην ιστορία ως ο Καγκελάριος που οδήγησε τη Γερμανία στο ενιαίο νόμισμα, αλλά το 1998 υπέστη σφοδρή εκλογική ήττα από τον Σρέντερ.

1999: Σκάνδαλο με δωρεές στο CDU

Ο Σόιμπλε έγινε εθνικός ηγέτης στο CDU, αλλά η καριέρα του «στιγματίστηκε» από κατηγορίες περί σκανδάλων με ανώνυμες δωρεές προς το κόμμα. Στην αρχή ο ίδιος αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες και τις σχέσεις του με τον έμπορο όπλων Καρλ-Χάιντς Σρέιμπερ που επίσης εμπλεκόταν στο σκάνδαλο, αλλά τελικά παραδέχτηκε ότι το κόμμα είχε λάβει 100.000 γερμανικά μάρκα ως δωρεά. Εκείνη τη στιγμή ο Σόιμπλε έχασε κάθε ελπίδα να γίνει καγκελάριος.

Οι πιέσεις στο εσωτερικό του CDU για νέο ξεκίνημα με νέα πρόσωπά εντείνονταν και τότε ήρθε στο προσκήνιο η Άνγκελα Μέρκελ, η γυναίκα που από γενική γραμματέας του κόμματος διαδέχθηκε τον Κολ στην καγκελαρία. Σε άρθρο της στην εφημερίδα FAZ - το έγραψε χωρίς να το γνωρίζει ο Κολ - η ίδια υποστήριζε ότι το CDU πρέπει να αφήσει το παρελθόν πίσω. Ο Κολ το θεώρησε προδοσία. Λίγους μήνες μετά η Μέρκελ έγινε αρχηγός του κόμματος στη θέση του Σόιμπλε.

2005: Η επιστροφή

Μετά από μια σύντομη αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, ο Σόιμπλε επιστρέφει ως υπουργός Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση της Μέρκελ. Οι σχέσεις τους ήταν πάντα «περίεργες» , καθώς η Μέρκελ ήξερε ότι ο Σόιμπλε ήθελε να γίνει Καγκελάριος. Οι σχέσεις τους επιδεινώθηκαν το 2004, όταν η Μέρκελ δεν τον υποστήριξε για την Προεδρία της Γερμανίας. Ως υπουργός Εσωτερικών, ο Σόιμπλε χαρακτηριζόταν για τις σκληρές και για πολλούς αμφιλεγόμενες προτάσεις του που περιλάμβαναν την προληπτική κράτηση των υπόπτων για τρομοκρατία. Το 2007, ο Σόιμπλε μίλησε υπέρ του στρατοπέδου κράτησης του Γκουαντάναμο ΗΠΑ ως μέσο για την προστασία της κοινωνίας από «τη βαρβαρότητα της τρομοκρατίας».

2009: Η προαγωγή

Το 2009 η Μέρκελ επανεξελέγη και σχημάτισε έναν κεντροδεξιό συνασπισμό με τους Ελεύθερους Δημοκράτες. Ο Σόιμπλε, στα 67 του, ήταν ο γηραιότερος πολιτικός στην ιστορία της Γερμανίας που θα αναλάμβανε μια υπουργική θέση, καθώς είναι το μακροβιότερο μέλος της Γερμανική Ομοσπονδιακής Βουλής. Η Μέρκελ του αναθέτει το υπουργείο των Οικονομικών, κίνηση που ξάφνιασε πολλούς, αλλά δικαιολογήθηκε καθώς ήθελε έναν έμπειρο και αξιόπιστο συνεργάτη για αυτό το πόστο. Ήταν πλέον φανερό ότι δεν τον αντιμετώπιζε πια ως εχθρό. Ο Σόιμπλε αποδείχθηκε πιστός, αλλά και συνάμα ελεύθερος να προωθεί τις δικές του πολιτικές και χωρίς να χρειάζεται να απολογείται γι' αυτές.

2010: Το Μνημόνιο

Ο Σόιμπλε έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τη διάσωση της Ελλάδας αλλά και άλλων υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης. Η εμμονή του για επιβολή σκληρών μεταρρυθμίσεων και οι αυστηρές απαιτήσεις του για να βοηθήσει οικονομικά τις χώρες που το είχαν ανάγκη, δημιούργησαν γρήγορα ένα αρνητικό προφίλ κυρίως στις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Ο τότε Έλληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, κατηγόρησε τον Σόιμπλε για προσβολή του Έθνους, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Ζοζέ Σόκρατες, χαρακτήρισε τον Γερμανό υπουργό οικονομικών «ύπουλο».

2014: Απόλυτη κυριαρχία

Η Wall Street Journal χαρακτήρισε τον Σόιμπλε ως τον δεύτερο πιο ισχυρό άνθρωπο μετά την Μέρκελ και τον πολιτικό που εδραίωσε οικονομικά τη Γερμανία στην Ευρώπη, αφού το 2015 εμφάνισε μια οικονομία με ισορροπημένο προϋπολογισμό, χωρίς ελλείμματα. Από αυτή την πλεονεκτική θέση το Βερολίνο μπορεί να ζητά σκληρή λιτότητα από όλους τους άλλους για να ανακάμψει η ευρωζώνη.

2015: Προσωρινό Grexit

Ο ηγετικός ρόλος της Γερμανίας και η σκληρή στάση του Σόιμπλε στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για το τρίτο πακέτο διάσωσης, οδήγησε στον «διασυρμό» του στις διαδηλώσεις της Αθήνας. Αυτή τη φορά, ακόμα και οι πιο στενοί σύμμαχοι του Βερολίνου συγκλονίστηκαν από τις απαιτήσεις του Γερμανού ΥΠΟΙΚ, λίγο πριν τη μαραθώνια συνεδρίαση της Συνόδου Κορύφης του Ιουλίου, οπότε και ζητούσε ένα προσωρινό πενταετές «Grexit». Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης έγραφαν το ένα μετά το άλλο για «ρήξη» στις σχέσεις Μέρκελ-Σόιμπλε καθώς η Καγκελάριος δεν συμφωνούσε με την άτεγκτη στάση του. Ο 72χρονος πολιτικός αμετανόητος, αρνήθηκε κάθε συζήτηση ότι το Βερολίνο προσπαθεί να κυριαρχήσει στην ευρωζώνη. «Δεν υπάρχει καμία γερμανική κυριαρχία. Η Γερμανία βρίσκεται σε καλή θέση οικονομικά, που είναι αναμφισβήτητο» δήλωσε στο Spiegel.
Tromaktiko