2015-08-16 15:27:08
Δύο άριστες λύσεις για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, η σύσταση «bad» bank («κακή» τράπεζα) τύπου NAMAΙρλανδίας και τα μετατρέψιμα ομολογιακά σε μετοχές Cocos (Contingent Convertibles), προσκρούουν σε ηθικούς και πρακτικούς κινδύνους.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν μπλέξει σε ένα φαύλο κύκλο ανακεφαλαιοποιήσεων, και αν και φορολογούμενοι και ιδιώτες μέτοχοι παρέχουν κεφάλαια, δεν αντιμετωπίζεται το κεφαλαιώδες ζήτημα των NPLs (προβληματικά δάνεια).
Η Ιρλανδία πριν την ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων της τραπεζών δημιούργησε τη NAMA, όπου οι τράπεζες μετέφεραν 72,4 δισ. ευρώ προβληματικά στεγαστικά δάνεια.
Με τις κινήσεις αυτές, τις γενναίες προβλέψεις, τα ριζικά πλάνα αναδιάρθρωσης και την ανακεφαλαιοποίηση από το 2011 έως και σήμερα, μόνο ένα γύρο ανακεφαλαιοποίησης πραγματοποίησαν οι ιρλανδικές τράπεζες, όπως και οι πορτογαλικές.
Στην Ελλάδα, σε τρία χρόνια πραγματοποιήθηκαν τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις και οι τράπεζες συνεχίζουν να βρίσκονται στην ζώνη της κεφαλαιακής αφερεγγυότητας.
Η σύσταση «bad» bank τύπου ΝΑΜΑ θα ήταν μια ουσιαστική λύση για το σύστημα, ωστόσο προσκρούει σε θέματα moral hazard (ηθικά) και λιγότερο θέματα ανακεφαλαιοποίησης.
Οι εκπρόσωποι των θεσμών ανησυχούν μήπως αυτή η ΝΑΜΑ αποδειχθεί καταφύγιο ασυδοσίας.
Ωστόσο, προκρίνεται ως λύση από τους θεσμούς η «bad» bank να έχει έδρα την Ελλάδα αλλά όλη η διοίκηση να διορίζεται από τον ESM και να ελέγχεται από τον ESM, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνεί.
Η άλλη άποψη αναφέρει «γιατί να χρειαστεί bad bank όταν κάθε τράπεζα έχει εξελίξει τόσο καλά τα συστήματα διαχείρισης κινδύνων και έχει δημιουργήσει task force ομάδες κρούσεις για την αντιμετώπιση των NPLs; Μπορεί μια bad bank να διαχειριστεί καλύτερα τα προβληματικά στεγαστικά δάνεια από ότι μια τράπεζα;».
Το επιχείρημα είναι ορθό, αλλά όσο οι τράπεζες διαθέτουν 100 δισ. προβληματικά δάνεια και μαζί με αυτά που έχουν αναχρηματοδοτηθεί φθάνουν τα 120 δισ. και χρησιμοποιούν 120 δισ. ρευστότητας για να χρηματοδοτούν προβληματικά assets, το τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να έχει μέλλον.
Αν φύγουν από τις τράπεζες 50 δισ. θα απελευθερωθούν οι ισολογισμοί και θα απελευθερώσουν και 50 δισ. ρευστότητας.
Χρειάζεται ριζική λύση, «θεραπεία-σοκ» για τα NPLs και τώρα είναι μια μεγάλη ευκαιρία.
Τι πρόβλημα υπάρχει με τα μετατρέψιμα ομολογιακά σε μετοχές Cocos
Τα μετατρέψιμα ομολογιακά σε μετοχές είχαν εξεταστεί και το 2013 ως εναλλακτική λύση ανακεφαλαιοποίησης.
Την τρέχουσα περίοδο στην 3η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που δρομολογείται έχει εξεταστεί για να μετριαστεί το dilution των μετόχων, οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τα stress tests της ΕΚΤ στο βασικό σενάριο να καλυφθούν με ΑΜΚ και η διαφοράς μεταξύ βασικού και δυσμενούς να καλυφθεί με μετατρέψιμα ομολογιακά cocos.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Τα μετατρέψιμα ομολογιακά έχουν επιτόκιο, συνήθως είναι το επιτόκιο της αγοράς.
Το 2013 είχαν επιτόκιο 7% αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν γιατί κρίθηκαν ασύμφορα.
Αν θεωρητικά ίσχυαν τα επιτόκια της αγοράς τα cocos των ελληνικών τραπεζών θα έπρεπε να είχαν επιτόκια 17%...
Με επιτόκια 17% σημαίνει ότι την επόμενη ημέρα της έκδοσης τους τα cocos θα μετατρέπονταν σε μετοχές λόγω αδυναμίας πληρωμής τόσο υψηλών επιτοκίων.
Όμως και 7% επιτόκια είναι ακραία υψηλά.
Ας υποθέσουμε ότι στο βασικό σενάριο των stress tests προκύπτουν 8 δισεκ. κεφαλαιακές ανάγκες και στο δυσμενές 12 δισεκ. αυτό σημαίνει ότι τα 4 δισεκ. θα είναι cocos.
Με 7% ετήσιο επιτόκιο στα 4 δισεκ. σημαίνει 280 δισεκ. ευρώ τόκους και 1,4 δισεκ. τόκοι για το ELAσημαίνει 1,68 δισεκ. έξοδα εκ τόκων.
Αυτό μεταφράζεται ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα βγάλουν ποτέ κέρδη αλλά θα βυθιστούν στον βούρκο των μόνιμων ζημιών και οι ζημιές θα δημιουργήσουν νέες ανάγκες σε κεφάλαια και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται.
Το ερώτημα για τα cocos είναι μπορεί να συμφωνηθούν όροι τέτοιας κλίμακας επιτόκιο, προϋποθέσεις μετατροπής σε μετοχές (αν διασπαστεί καθοδικά το 8% core tier 1) που να μην καταδικάζουν εκ των προτέρων τον ιδιώτη μέτοχο;
Αν δεν μπορούν να διασφαλιστούν οι παράμετροι αυτοί, τότε τα cocos που είναι μια καλή λύση δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν.
Πηγή
Tromaktiko
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν μπλέξει σε ένα φαύλο κύκλο ανακεφαλαιοποιήσεων, και αν και φορολογούμενοι και ιδιώτες μέτοχοι παρέχουν κεφάλαια, δεν αντιμετωπίζεται το κεφαλαιώδες ζήτημα των NPLs (προβληματικά δάνεια).
Η Ιρλανδία πριν την ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων της τραπεζών δημιούργησε τη NAMA, όπου οι τράπεζες μετέφεραν 72,4 δισ. ευρώ προβληματικά στεγαστικά δάνεια.
Με τις κινήσεις αυτές, τις γενναίες προβλέψεις, τα ριζικά πλάνα αναδιάρθρωσης και την ανακεφαλαιοποίηση από το 2011 έως και σήμερα, μόνο ένα γύρο ανακεφαλαιοποίησης πραγματοποίησαν οι ιρλανδικές τράπεζες, όπως και οι πορτογαλικές.
Στην Ελλάδα, σε τρία χρόνια πραγματοποιήθηκαν τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις και οι τράπεζες συνεχίζουν να βρίσκονται στην ζώνη της κεφαλαιακής αφερεγγυότητας.
Η σύσταση «bad» bank τύπου ΝΑΜΑ θα ήταν μια ουσιαστική λύση για το σύστημα, ωστόσο προσκρούει σε θέματα moral hazard (ηθικά) και λιγότερο θέματα ανακεφαλαιοποίησης.
Οι εκπρόσωποι των θεσμών ανησυχούν μήπως αυτή η ΝΑΜΑ αποδειχθεί καταφύγιο ασυδοσίας.
Ωστόσο, προκρίνεται ως λύση από τους θεσμούς η «bad» bank να έχει έδρα την Ελλάδα αλλά όλη η διοίκηση να διορίζεται από τον ESM και να ελέγχεται από τον ESM, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνεί.
Η άλλη άποψη αναφέρει «γιατί να χρειαστεί bad bank όταν κάθε τράπεζα έχει εξελίξει τόσο καλά τα συστήματα διαχείρισης κινδύνων και έχει δημιουργήσει task force ομάδες κρούσεις για την αντιμετώπιση των NPLs; Μπορεί μια bad bank να διαχειριστεί καλύτερα τα προβληματικά στεγαστικά δάνεια από ότι μια τράπεζα;».
Το επιχείρημα είναι ορθό, αλλά όσο οι τράπεζες διαθέτουν 100 δισ. προβληματικά δάνεια και μαζί με αυτά που έχουν αναχρηματοδοτηθεί φθάνουν τα 120 δισ. και χρησιμοποιούν 120 δισ. ρευστότητας για να χρηματοδοτούν προβληματικά assets, το τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να έχει μέλλον.
Αν φύγουν από τις τράπεζες 50 δισ. θα απελευθερωθούν οι ισολογισμοί και θα απελευθερώσουν και 50 δισ. ρευστότητας.
Χρειάζεται ριζική λύση, «θεραπεία-σοκ» για τα NPLs και τώρα είναι μια μεγάλη ευκαιρία.
Τι πρόβλημα υπάρχει με τα μετατρέψιμα ομολογιακά σε μετοχές Cocos
Τα μετατρέψιμα ομολογιακά σε μετοχές είχαν εξεταστεί και το 2013 ως εναλλακτική λύση ανακεφαλαιοποίησης.
Την τρέχουσα περίοδο στην 3η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που δρομολογείται έχει εξεταστεί για να μετριαστεί το dilution των μετόχων, οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν από τα stress tests της ΕΚΤ στο βασικό σενάριο να καλυφθούν με ΑΜΚ και η διαφοράς μεταξύ βασικού και δυσμενούς να καλυφθεί με μετατρέψιμα ομολογιακά cocos.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Τα μετατρέψιμα ομολογιακά έχουν επιτόκιο, συνήθως είναι το επιτόκιο της αγοράς.
Το 2013 είχαν επιτόκιο 7% αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν γιατί κρίθηκαν ασύμφορα.
Αν θεωρητικά ίσχυαν τα επιτόκια της αγοράς τα cocos των ελληνικών τραπεζών θα έπρεπε να είχαν επιτόκια 17%...
Με επιτόκια 17% σημαίνει ότι την επόμενη ημέρα της έκδοσης τους τα cocos θα μετατρέπονταν σε μετοχές λόγω αδυναμίας πληρωμής τόσο υψηλών επιτοκίων.
Όμως και 7% επιτόκια είναι ακραία υψηλά.
Ας υποθέσουμε ότι στο βασικό σενάριο των stress tests προκύπτουν 8 δισεκ. κεφαλαιακές ανάγκες και στο δυσμενές 12 δισεκ. αυτό σημαίνει ότι τα 4 δισεκ. θα είναι cocos.
Με 7% ετήσιο επιτόκιο στα 4 δισεκ. σημαίνει 280 δισεκ. ευρώ τόκους και 1,4 δισεκ. τόκοι για το ELAσημαίνει 1,68 δισεκ. έξοδα εκ τόκων.
Αυτό μεταφράζεται ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα βγάλουν ποτέ κέρδη αλλά θα βυθιστούν στον βούρκο των μόνιμων ζημιών και οι ζημιές θα δημιουργήσουν νέες ανάγκες σε κεφάλαια και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται.
Το ερώτημα για τα cocos είναι μπορεί να συμφωνηθούν όροι τέτοιας κλίμακας επιτόκιο, προϋποθέσεις μετατροπής σε μετοχές (αν διασπαστεί καθοδικά το 8% core tier 1) που να μην καταδικάζουν εκ των προτέρων τον ιδιώτη μέτοχο;
Αν δεν μπορούν να διασφαλιστούν οι παράμετροι αυτοί, τότε τα cocos που είναι μια καλή λύση δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΜΑΝΙ ΠΡΩΗΝ ΠΡΑΣΙΝΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
