2015-08-20 23:37:08
Δύο κορυφαίες Θεσπρωτές αθλήτριες, η κωπηλάτρια Αλεξάνδρα Τσιάβου (από τη Βρυσέλλα) και η κολυμβήτρια Άννα Λύκου (από το Τσαρακλιμάνι) τιμήθηκαν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, τους Φιλιάτες Θεσπρωτίας και συγκεκριμένα από το δήμο. Τόσο η Αλεξάνδρα Τσιάβου, όσο και η Άννα Λύκου, που είναι πολύ συμπαθείς και αγαπητές, όχι μόνο ως αθλήτριες, αλλά και ως προσωπικότητες, απέδειξαν, μαζί και με άλλους αθλητές και αθλήτριες, ότι μικροί τόποι, όπως η Θεσπρωτία, μπορούν να επιτύχουν μεγάλες διακρίσεις στον αθλητικό τομέα, όχι τόσο γιατί έχουν προχωρημένη υλικοτεχνικήυποδομή, αλλά γιατί οι άνθρωποι διαθέτουν την ψυχή τους για να υλοποιήσουν τους στόχους τους.
Λειτουργούν, βάζοντας μπροστά τα αποθέματα της καρδιάς τους και του μυαλού τους.
Η ΑΝΝΑ ΛΥΚΟΥ
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τεχνικής κολύμβησης Νέων Νεανίδων που έγινε στα Χανιά η Ελλάδα είχε πολλές διακρίσεις. Η 17χρονη Αννα Λύκου πήρε το χρυσό στα 4Χ2000 μέτρα μεικτή ομαδική στην ανοιχτή θάλασσα και αποτελεί μια από τις μεγάλες ελπίδες του αθλήματος. Η νεαρή κολυμβήτρια, κόρη
του εκπαιδευτή των Ο.Υ.Κ. Βασίλη Λύκου, έχει εσωτερική δύναμη και πιστεύει πολύ στην αξία του αθλητισμού. Η αθλήτρια θεωρεί πως "η τεχνική κολύμβηση είναι ένα τελείως διαφορετικό άθλημα από την κλασσική. Πρέπει να σου ταιριάζει και να σ' αρέσει πολύ για να καταφέρεις να διακριθείς μέσα απ' αυτό. Είναι δύσκολο και αρκετά επίπονο άθλημα κι ας υποστηρίζουν πολλοί το αντίθετο. Είναι συναρπαστικό το πόσο γρήγορα μπορείς να κολυμπάς με το μονοπέδιλο κάνοντας κινήσεις μόνο μέσα στο νερό. Μπορείς με μία ανάσα και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να κολυμπήσεις 50 μέτρα. Τα σύνεργα σου είναι το μονοπέδιλο, ο αναπνευστήρας και η μάσκα, αλλά και η μπουκάλα για τα αγωνίσματα του υποβρυχίου. Η διαφορετικότητα είναι αυτό που μ' έκανε να αγαπήσω την τεχνική κολύμβηση".
Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΙΑΒΟΥ
Αθλήτρια με ήθος και εσωτερική ανωτερότητα,που πλέον έχει αποσυρθεί απότην ενεργή ενασχόληση με την κωπηλασία, αλλά άφησε πίσω της μια μεγάλη παρακαταθήκη, ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τον αθλητισμό, αρχικά με την ενόργανη γυμναστική, την οποία εγκατέλειψε και το 1998 αρχίζει την ενασχόλησή της με την κωπηλασία, έπειτα από πρόταση του μετέπειτα προπονητή της Κωνσταντίνου Κιτσάτη, στους γονείς της.
Είναι απόφοιτη της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και σήμερα αξιωματικός στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Ηγουμενίτσας. To 1998 εντάχτηκε στις τάξεις του Δ.Ν.Ο. Ηγουμενίτσας και το 2001 συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων - Νεανίδων που διεξήχθη στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας στο αγώνισμα του τετραπλού σκιφ ( κατηγορία JW4x ) καταλαμβάνοντας μαζί με τις συναθλήτριές της, την δωδέκατη θέση].
Το 2003 συμμετείχε στο αντίστοιχο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, στο αγώνισμα της τετράκωπoυ άνευ πηδαλιούχου ( JW4- ) και κατετάγη στην πέμπτη θέση. Η πρώτη σημαντική διάκριση για την Τσιάβου ήρθε το 2006 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U 23 στο Βέλγιο, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στο μονό σκιφ ελαφρών βαρών ( BLW1x ). Την ίδια χρονιά κατέκτησε στο Ήτον της Βρετανίας το χάλκινο μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών ( LW2x ), στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, ενώ το 2007 ήρθε πρώτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 23 ετών της Γλασκώβης στην κατηγορία BLW1x και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Πόζναν στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών. Το 2008, κατετάγη μαζί με την Χρύσα Μπισκιτζή, δεύτερη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μονάχου, πρώτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αθήνας και έκτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
Από το 2009 και μετά, αγωνίστηκε στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών με παρτενέρ την Χριστίνα Γιαζιτζίδου.
To 2009 κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πόζναν και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Λευκορωσίας, ενώ το επόμενο έτος η Τσιάβου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο σκιφ ελαφρών βαρών στη Σλοβενία, στα πλαίσια του πρώτου αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κωπηλασίας. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη το 2010 στη Νέα Ζηλανδία κατέκτησε μαζί με τη Γιαζιτζίδου το χάλκινο μετάλλιο[, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2011 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μπλεντ της Σλοβενίας κατέκτησαν εκ νέου την πρωτιά.Το 2012, η Τσιάβου από κοινού με την Γιαζιτζίδου, διαγωνίστηκαν στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών. Αφού ήρθαν πρώτες στα προκριματικά με χρόνο 07:03.66, συμμετείχαν στην πρώτη ημιτελική σειρά όπου κατετάγησαν δεύτερες με χρόνο 07:09.010.
Στον τελικό της 4ης Αυγούστου, οι Ελληνίδες κωπηλάτριες κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο, το οποίο ήταν και το πρώτο για την Ελλάδα στην κωπηλασία γυναικών. Η επίδοσή τους στον τελικό ήταν 7:12.09, ενώ το ασημένιο μετάλλιο χάθηκε στο νήμα του τερματισμού από την ομάδα της Κίνας, η επίδοση των οποίων ήταν 7:11.93.
Πηγή Tromaktiko
Λειτουργούν, βάζοντας μπροστά τα αποθέματα της καρδιάς τους και του μυαλού τους.
Η ΑΝΝΑ ΛΥΚΟΥ
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τεχνικής κολύμβησης Νέων Νεανίδων που έγινε στα Χανιά η Ελλάδα είχε πολλές διακρίσεις. Η 17χρονη Αννα Λύκου πήρε το χρυσό στα 4Χ2000 μέτρα μεικτή ομαδική στην ανοιχτή θάλασσα και αποτελεί μια από τις μεγάλες ελπίδες του αθλήματος. Η νεαρή κολυμβήτρια, κόρη
του εκπαιδευτή των Ο.Υ.Κ. Βασίλη Λύκου, έχει εσωτερική δύναμη και πιστεύει πολύ στην αξία του αθλητισμού. Η αθλήτρια θεωρεί πως "η τεχνική κολύμβηση είναι ένα τελείως διαφορετικό άθλημα από την κλασσική. Πρέπει να σου ταιριάζει και να σ' αρέσει πολύ για να καταφέρεις να διακριθείς μέσα απ' αυτό. Είναι δύσκολο και αρκετά επίπονο άθλημα κι ας υποστηρίζουν πολλοί το αντίθετο. Είναι συναρπαστικό το πόσο γρήγορα μπορείς να κολυμπάς με το μονοπέδιλο κάνοντας κινήσεις μόνο μέσα στο νερό. Μπορείς με μία ανάσα και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να κολυμπήσεις 50 μέτρα. Τα σύνεργα σου είναι το μονοπέδιλο, ο αναπνευστήρας και η μάσκα, αλλά και η μπουκάλα για τα αγωνίσματα του υποβρυχίου. Η διαφορετικότητα είναι αυτό που μ' έκανε να αγαπήσω την τεχνική κολύμβηση".
Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΙΑΒΟΥ
Αθλήτρια με ήθος και εσωτερική ανωτερότητα,που πλέον έχει αποσυρθεί απότην ενεργή ενασχόληση με την κωπηλασία, αλλά άφησε πίσω της μια μεγάλη παρακαταθήκη, ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τον αθλητισμό, αρχικά με την ενόργανη γυμναστική, την οποία εγκατέλειψε και το 1998 αρχίζει την ενασχόλησή της με την κωπηλασία, έπειτα από πρόταση του μετέπειτα προπονητή της Κωνσταντίνου Κιτσάτη, στους γονείς της.
Είναι απόφοιτη της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και σήμερα αξιωματικός στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Ηγουμενίτσας. To 1998 εντάχτηκε στις τάξεις του Δ.Ν.Ο. Ηγουμενίτσας και το 2001 συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων - Νεανίδων που διεξήχθη στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας στο αγώνισμα του τετραπλού σκιφ ( κατηγορία JW4x ) καταλαμβάνοντας μαζί με τις συναθλήτριές της, την δωδέκατη θέση].
Το 2003 συμμετείχε στο αντίστοιχο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, στο αγώνισμα της τετράκωπoυ άνευ πηδαλιούχου ( JW4- ) και κατετάγη στην πέμπτη θέση. Η πρώτη σημαντική διάκριση για την Τσιάβου ήρθε το 2006 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U 23 στο Βέλγιο, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στο μονό σκιφ ελαφρών βαρών ( BLW1x ). Την ίδια χρονιά κατέκτησε στο Ήτον της Βρετανίας το χάλκινο μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών ( LW2x ), στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, ενώ το 2007 ήρθε πρώτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 23 ετών της Γλασκώβης στην κατηγορία BLW1x και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Πόζναν στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών. Το 2008, κατετάγη μαζί με την Χρύσα Μπισκιτζή, δεύτερη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μονάχου, πρώτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αθήνας και έκτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
Από το 2009 και μετά, αγωνίστηκε στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών με παρτενέρ την Χριστίνα Γιαζιτζίδου.
To 2009 κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πόζναν και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Λευκορωσίας, ενώ το επόμενο έτος η Τσιάβου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο σκιφ ελαφρών βαρών στη Σλοβενία, στα πλαίσια του πρώτου αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κωπηλασίας. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη το 2010 στη Νέα Ζηλανδία κατέκτησε μαζί με τη Γιαζιτζίδου το χάλκινο μετάλλιο[, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2011 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μπλεντ της Σλοβενίας κατέκτησαν εκ νέου την πρωτιά.Το 2012, η Τσιάβου από κοινού με την Γιαζιτζίδου, διαγωνίστηκαν στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών. Αφού ήρθαν πρώτες στα προκριματικά με χρόνο 07:03.66, συμμετείχαν στην πρώτη ημιτελική σειρά όπου κατετάγησαν δεύτερες με χρόνο 07:09.010.
Στον τελικό της 4ης Αυγούστου, οι Ελληνίδες κωπηλάτριες κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο, το οποίο ήταν και το πρώτο για την Ελλάδα στην κωπηλασία γυναικών. Η επίδοσή τους στον τελικό ήταν 7:12.09, ενώ το ασημένιο μετάλλιο χάθηκε στο νήμα του τερματισμού από την ομάδα της Κίνας, η επίδοση των οποίων ήταν 7:11.93.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
