2015-09-16 00:20:01
Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 16 Σεπτεμβρίου
.......Γεννήθηκε στο Τύρνοβο της Βουλγαρίας το 1330. Ύστερα από διαμονή σε μονές της χώρας του και ιδιαίτερα στο Κελιφάρεβο μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη όπου σχετίζεται με τον Αγιορείτη πατριάρχη Φιλόθεο Κόκκινο και παραμένει για ένα διάστημα στη μονή Στουδίου. Συνδεόταν και με τους πρώτους οσίους των ησυχαστικών κύκλων∙ Γρηγόριο τον Σιναΐτη, Θεοδόσιο και Ευθύμιο Τυρνόβου και Κάλλιστο τον Α΄. Ο Κυπριανός ήλθε στο Άγιο Όρος το 1354 «ως εις σχολήν ανωτέρας πνευματικής ασκήσεως», στην πηγή των ησυχαστικών ναμάτων. Έζησε ερημητικό βίο στις περιοχές της Μ. Λαύρας με αδιάκοπη μελέτη και προσευχή, άσκηση και αντιγραφή πατερικών έργων.
Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γνωστός ως «οικείος καλόγηρος» του πατριάρχη Φιλοθέου, από τον οποίο και στάλθηκε να ποιμάνει τη μητρόπολη Κιέβου. Αργότερα έγινε «πάσης Ρωσσίας» (1378-1391). Αντιζηλίες και εσωτερικοί διχασμοί της χώρας πίκραναν τον αγαθό μητροπολίτη. Υπέμενε επί χρόνια τις συκοφαντίες και δεν εγκατέλειψε την καρποφόρο δράση του, που πολύ ωφέλησε τη Ρωσική Εκκλησία. Διέσωσε την εκκλησιαστική περιουσία, που πρέπει να έχουν οι μοναχοί, και τους μετέφερε το αγιορειτικό ησυχαστικό πνεύμα.
Τρεις δεκαετίες αρχιερατείας του έδωσαν πολλές νίκες. Ενοποίησε τις διαιρεμένες μητροπόλεις Ρωσίας υπό ένα μητροπολίτη Κιέβου, Γαλικίας και πάσης Ρωσίας. Επιδόθηκε με μεγάλη επιτυχία στη μετάφραση και διόρθωση εκκλησιαστικών βιβλίων και αναδείχθηκε εξαίρετος συγγραφέας, κανονολόγος, λειτουργιολόγος (σπουδαιότατη υπήρξε η λειτουργική του μεταρρύθμιση στη Ρωσία, καθώς μετέφερε εκεί τις διατάξεις του πατριάρχου Φιλοθέου και την αγιορειτική νεοσαββαϊτική σύνθεση του τυπικού του, που ονομάσθηκε «Συνεχές Ψαλτήριον») και χρονογράφος. Έργα του είναι οι μεταφράσεις του Πηδαλίου, του Ευχολογίου, του Ψαλτήρος και πολλών λειτουργικών, αγιολογικών και ασκητικονηπτικών κειμένων. Στις ημέρες του εδραιώθηκε η περί τον άγιο Σέργιο του Ραντονεζ ησυχαστική κίνηση και ενισχύθηκε η προς το Άγιο Όρος στροφή των Ρώσων και ιδιαίτερα των μοναχών.
Τα θαυματουργικά λείψανά του αναπαύονται στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κρεμλίνο της Μόσχας. Αναγνωρίσθηκε η αγιότητά του το1472. Βιογράφος του είναι ο μητροπολίτης Κιέβου Γρηγόριος Τσάμπλακ (†1420).
Η μνήμη του τιμάται στις 16 Σεπτεμβρίου και στις 27 Μαΐου.
(Πηγή το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού, Αγιορείτου ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ)
agioritikesmnimes
Μνήμη 16 Σεπτεμβρίου
.......Γεννήθηκε στο Τύρνοβο της Βουλγαρίας το 1330. Ύστερα από διαμονή σε μονές της χώρας του και ιδιαίτερα στο Κελιφάρεβο μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη όπου σχετίζεται με τον Αγιορείτη πατριάρχη Φιλόθεο Κόκκινο και παραμένει για ένα διάστημα στη μονή Στουδίου. Συνδεόταν και με τους πρώτους οσίους των ησυχαστικών κύκλων∙ Γρηγόριο τον Σιναΐτη, Θεοδόσιο και Ευθύμιο Τυρνόβου και Κάλλιστο τον Α΄. Ο Κυπριανός ήλθε στο Άγιο Όρος το 1354 «ως εις σχολήν ανωτέρας πνευματικής ασκήσεως», στην πηγή των ησυχαστικών ναμάτων. Έζησε ερημητικό βίο στις περιοχές της Μ. Λαύρας με αδιάκοπη μελέτη και προσευχή, άσκηση και αντιγραφή πατερικών έργων.
Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γνωστός ως «οικείος καλόγηρος» του πατριάρχη Φιλοθέου, από τον οποίο και στάλθηκε να ποιμάνει τη μητρόπολη Κιέβου. Αργότερα έγινε «πάσης Ρωσσίας» (1378-1391). Αντιζηλίες και εσωτερικοί διχασμοί της χώρας πίκραναν τον αγαθό μητροπολίτη. Υπέμενε επί χρόνια τις συκοφαντίες και δεν εγκατέλειψε την καρποφόρο δράση του, που πολύ ωφέλησε τη Ρωσική Εκκλησία. Διέσωσε την εκκλησιαστική περιουσία, που πρέπει να έχουν οι μοναχοί, και τους μετέφερε το αγιορειτικό ησυχαστικό πνεύμα.
Τρεις δεκαετίες αρχιερατείας του έδωσαν πολλές νίκες. Ενοποίησε τις διαιρεμένες μητροπόλεις Ρωσίας υπό ένα μητροπολίτη Κιέβου, Γαλικίας και πάσης Ρωσίας. Επιδόθηκε με μεγάλη επιτυχία στη μετάφραση και διόρθωση εκκλησιαστικών βιβλίων και αναδείχθηκε εξαίρετος συγγραφέας, κανονολόγος, λειτουργιολόγος (σπουδαιότατη υπήρξε η λειτουργική του μεταρρύθμιση στη Ρωσία, καθώς μετέφερε εκεί τις διατάξεις του πατριάρχου Φιλοθέου και την αγιορειτική νεοσαββαϊτική σύνθεση του τυπικού του, που ονομάσθηκε «Συνεχές Ψαλτήριον») και χρονογράφος. Έργα του είναι οι μεταφράσεις του Πηδαλίου, του Ευχολογίου, του Ψαλτήρος και πολλών λειτουργικών, αγιολογικών και ασκητικονηπτικών κειμένων. Στις ημέρες του εδραιώθηκε η περί τον άγιο Σέργιο του Ραντονεζ ησυχαστική κίνηση και ενισχύθηκε η προς το Άγιο Όρος στροφή των Ρώσων και ιδιαίτερα των μοναχών.
Τα θαυματουργικά λείψανά του αναπαύονται στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κρεμλίνο της Μόσχας. Αναγνωρίσθηκε η αγιότητά του το1472. Βιογράφος του είναι ο μητροπολίτης Κιέβου Γρηγόριος Τσάμπλακ (†1420).
Η μνήμη του τιμάται στις 16 Σεπτεμβρίου και στις 27 Μαΐου.
(Πηγή το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού, Αγιορείτου ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ)
agioritikesmnimes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΟΝΤΡΑ... ΣΤΟΝ ΘΡΥΛΟ Ο ΠΕΤΓΟΥΕΪ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το ελαιόλαδο μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
