2015-10-16 10:02:06
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 24 Νοέμβρη του 1899 τρία μόλις χρόνια μετά την αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, στις φλέβες της έτρεχε αιμοτοκρίτης αριστοκράτισσας, προερχόμενης από μια ξακουστή οικογένεια της Πάτρας με ρίζες από την ήπειρο και έμελλε να γίνει η πρώτη Πρωθιέρεια στην ιστορία της Φλόγας το 1936, πρωτοπόρος του κλασικού χορού στη χώρα και ηγετική μορφή της τέχνης των ανάλαφρων ρυθμικών βημάτων. Η Κούλα Πράτσικα, ήταν κόρη του Παναγιώτη Πράτσικα και της Καλλιόπης Ναούμ, αδέλφια της ήταν οι Χρήστος, Ειρήνη και Ανδρέας. Από μικρή βρέθηκε στην Αθήνα όπου τελείωσε το Αρσάκειο κι έπειτα σπούδασε γυμναστική και ρυθμική στο Χελλεράου-Λάξενμπουργκ της Αυστρίας.
Ήταν στα 1927, στις πρώτες Δελφικές Εορτές, όταν η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού της επιστεύτηκε τον ρόλο της Κορυφαίας στην παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη, που αποτελεί έναν από τους πρώτους και πιο σημαντικούς σταθμούς σε μια σταδιορδρομία που έκανε την νεαρή Πατρινιά να λάμψει και την πόλη να κομπάζει για αυτήν και τις λαμπρές της επιδόσεις.
Η Κούλα Πράτσικα σπούδασε στη Σχολή Χορού και Ρυθμικής στο Χελλεράου-Λάξενμπουργκ της Βιέννης (1927-1930) με δάσκαλούς τον Jacques Dalcroze και την Κριστίν Μπάερ Φρίσελ, αποφοιτώντας (1930) με διπλώματα μουσικής και κινησιολογίας. Δίδαξε αρχικά ρυθμική και χορό στο Εθνικό Θέατρο και τον ίδιο χρόνο ίδρυσε τη Σχολή Ρυθμικής και Χορού η οποία από το 1934 και έπειτα στεγάστηκε στο ιδιόκτητό της κτίριο της οδού Ομήρου 55.
Το 1937 ίδρυσε το επαγγελματικό τμήμα της σχολής που κατάρτιζε δασκάλους χορού σύμφωνα με ένα πλήρες πρόγραμμα τεχνικών και θεωρητικών μαθημάτων.
Το 1973 παραχώρησε τη Σχολή στο κράτος παραμένοντας ωστόσο στη θέση της διευθύντριας ώς το 1980, όταν, σε ηλικία 81 ετών, αποσύρθηκε λόγω κατάγματος στο πόδι. Για τη σημαντική της προσφορά στην Τέχνη του Χορού, αλλά και της Ελλάδας εν γένει, τιμήθηκε με τα μετάλλια του Πολέμου (1940-41), του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, τον ταξιάρχη Ευποιίας (1960), το αργυρούν μετάλλιο της πόλης του Παρισιού (1973), το χάλκινο μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1980) κ.ά. Ανάμεσα στις δεκάδες σημαντικές στιγμές της πορείας της ως δασκάλας και δημιουργού περιλαμβάνονται:
*η συμμετοχή της σε διεθνείς αγώνες λαϊκών χορών και τραγουδιών στο Αμβούργο και στη Βιέννη (1937)
*η ορχηστική παράσταση στο θέατρο Ηρώδου Αττικού σε μουσική Γκλουκ
*Τέλεμαν και χορικά Στρατή Μυριβήλη (1938) η Γιορτή του νερού στο Μαραθώνα με αφορμή τον εορτασμό των δέκα χρόνων της κατασκευής του φράγματος επίσης με χορικά του Μυριβήλη
*(1939) τα Παγανά σε μουσική Μπέλα Μπάρτοκ και ενορχήστρωση Νίκου Σκαλκώτα (1939)
*η Πεντάμορφη με το ρόδο στο Ηρώδειο (σε μουσική πάλι Μπέλα Μπάρτοκ) που τον ίδιο χρόνο (1946) παρουσιάστηκε ύστερα από πρόσκληση της Ουνέσκο και στο Παρίσι
*οι Αρχαϊκοί χοροί σε πρώτη παράσταση στο Ηρώδειο (1949) που επαναλήφθηκαν στο Φράιμπουργκ, τη Βερόνα, την Επίδαυρο και αλλού το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας
*οι Χοροί της αναγέννησης (1951) με αφηγητή τον ηθοποιό Γιώργο Παππά και
*η Μοίρα των Μυκηνών με το Γερμανό χορευτή Χάραλντ Κρόιτσμπεργκ που υποδύθηκε το ρόλο του Ορέστη.
Η γυναίκα που λάτρεψε και αγωνίστηκε για την αναβίωση της Δελφικής ιδέας, πέθανε μόνη της στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου, 1984 στην ηλικία των 85 ετών.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ
Η οικογένεια Πράτσικα ήταν πλούσια οικογένεια της Πάτρας, με ηπειρωτική καταγωγή. Τα μέλη της διακρίθηκαν ως έμποροι, κτηματίες και πολιτικοί.
Ο Ιωάννης Πράτσικας, ο οποίος ήταν πρόκριτος της Δρόβιανης δοφονήθηκε από τον Αλή Πασά με αποτέλεσμα οι γιοί του Κότζας και Σιδέρης να καταφύγουν αρχικώς στην Κέρκυρα και στη συνέχεια, γύρω στο 1800 να εγκατασταθούν στην Πάτρα. Στην Πάτρα τα δύο αδέρφια, και ειδικότερα ο Σιδέρης, επιδόθηκαν στην αγορά μεγάλων εκτάσεων γης.
Τα μέλη της οικογένειας ασχολήθηκαν κυρίως με το εμπόριο ενώ περιστασιακά αναμείχθηκαν και στην πολιτική. Ο εμπορικός οίκος της οικογένειας Πράτσικα εξελίχθηκε σε έναν από τους πλέον αξιόπιστους της Πάτρας, βοηθώντας τα μέλη της να αποκτήσουν τεράστια περιουσία. Χαρακτηριστικό της τεράστιας περιουσίας της οικογένειας είναι ότι Σιδέρης Πράτσικας ήταν ένας από τους εννέα πατρινούς φιλομοναρχικούς κτηματίες που βραβεύθηκαν από τον Όθωμα το 1847.
Ο ίδιος μάλιστα είχε εκλεχθεί πολλές φορές δημοτικός σύμβουλος και το 1850 βουλευτής Πατρών, ενισχύοντας έτσι την αίγλη της οικογένειας. Η οικογένεια συμμετείχε στην ίδρυση και στην διεύθυνση της ασφαλιστικής εταιρείαςΠρόοδος ενώ είχε στην κατοχή της και ένα εργοστάσιο παραγωγής ποτάσας στο Αντίρριο.
Το 1850 οι Νικόλαος, Δημήτριος και Σπυρίδων Πράτσικας, γιοί του Κότζα, κατασκεύασαν την ιδιωτική εκκλησία του Αι Γιάννη του Πράτσικα. Η περιοχή από τότε έχει πάρει την ονομασία Πράτσικα. Στην περιοχή υπάρχει μέχρι και σήμερα το κτήμα Πράτσικα, που ανήκει σε απογόνους της οικογένειας και συγκεκριμένα στα τέκνα του Διονυσίου τσερώνη και της Καλλιόπης Πράτσικα. Στο Α νεκροταφείο Πατρών υπάρχει το ταφικό μνήμα της οικογένειας Πράτσικα.
Μέλη της οικογενείας συνδέθηκαν με συγγενικούς δεσμούς με τις εξής οικογένειες: Φιλόπουλου, Ναούμ, Τσερώνη κ.α. Για την ακρίβεια, ο Παναγιώτης, γιος του Νικολάου Πράτζικα, το 1884 παντρεύτηκε στην Λειψία ην Καλλιόπη Ναούμ, η Κατίνα Πράτσικα, κόρη του Σπύρου, αδερφού του Νικολάου Πράτσικα, παντρεύτηκε τον εκδότη Κωνσταντίνο Φιλόπουλο παππού του μετέπειτα προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Τέλος η Καλλιόπη Πράτσικα παντρεύτηκε το 1953 τον μετέπειτα δήμαρχο Πατρέων, Διονύσιο Τσερώνη.
Πηγή
Tromaktiko
Ήταν στα 1927, στις πρώτες Δελφικές Εορτές, όταν η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού της επιστεύτηκε τον ρόλο της Κορυφαίας στην παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη, που αποτελεί έναν από τους πρώτους και πιο σημαντικούς σταθμούς σε μια σταδιορδρομία που έκανε την νεαρή Πατρινιά να λάμψει και την πόλη να κομπάζει για αυτήν και τις λαμπρές της επιδόσεις.
Η Κούλα Πράτσικα σπούδασε στη Σχολή Χορού και Ρυθμικής στο Χελλεράου-Λάξενμπουργκ της Βιέννης (1927-1930) με δάσκαλούς τον Jacques Dalcroze και την Κριστίν Μπάερ Φρίσελ, αποφοιτώντας (1930) με διπλώματα μουσικής και κινησιολογίας. Δίδαξε αρχικά ρυθμική και χορό στο Εθνικό Θέατρο και τον ίδιο χρόνο ίδρυσε τη Σχολή Ρυθμικής και Χορού η οποία από το 1934 και έπειτα στεγάστηκε στο ιδιόκτητό της κτίριο της οδού Ομήρου 55.
Το 1937 ίδρυσε το επαγγελματικό τμήμα της σχολής που κατάρτιζε δασκάλους χορού σύμφωνα με ένα πλήρες πρόγραμμα τεχνικών και θεωρητικών μαθημάτων.
Το 1973 παραχώρησε τη Σχολή στο κράτος παραμένοντας ωστόσο στη θέση της διευθύντριας ώς το 1980, όταν, σε ηλικία 81 ετών, αποσύρθηκε λόγω κατάγματος στο πόδι. Για τη σημαντική της προσφορά στην Τέχνη του Χορού, αλλά και της Ελλάδας εν γένει, τιμήθηκε με τα μετάλλια του Πολέμου (1940-41), του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, τον ταξιάρχη Ευποιίας (1960), το αργυρούν μετάλλιο της πόλης του Παρισιού (1973), το χάλκινο μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1980) κ.ά. Ανάμεσα στις δεκάδες σημαντικές στιγμές της πορείας της ως δασκάλας και δημιουργού περιλαμβάνονται:
*η συμμετοχή της σε διεθνείς αγώνες λαϊκών χορών και τραγουδιών στο Αμβούργο και στη Βιέννη (1937)
*η ορχηστική παράσταση στο θέατρο Ηρώδου Αττικού σε μουσική Γκλουκ
*Τέλεμαν και χορικά Στρατή Μυριβήλη (1938) η Γιορτή του νερού στο Μαραθώνα με αφορμή τον εορτασμό των δέκα χρόνων της κατασκευής του φράγματος επίσης με χορικά του Μυριβήλη
*(1939) τα Παγανά σε μουσική Μπέλα Μπάρτοκ και ενορχήστρωση Νίκου Σκαλκώτα (1939)
*η Πεντάμορφη με το ρόδο στο Ηρώδειο (σε μουσική πάλι Μπέλα Μπάρτοκ) που τον ίδιο χρόνο (1946) παρουσιάστηκε ύστερα από πρόσκληση της Ουνέσκο και στο Παρίσι
*οι Αρχαϊκοί χοροί σε πρώτη παράσταση στο Ηρώδειο (1949) που επαναλήφθηκαν στο Φράιμπουργκ, τη Βερόνα, την Επίδαυρο και αλλού το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας
*οι Χοροί της αναγέννησης (1951) με αφηγητή τον ηθοποιό Γιώργο Παππά και
*η Μοίρα των Μυκηνών με το Γερμανό χορευτή Χάραλντ Κρόιτσμπεργκ που υποδύθηκε το ρόλο του Ορέστη.
Η γυναίκα που λάτρεψε και αγωνίστηκε για την αναβίωση της Δελφικής ιδέας, πέθανε μόνη της στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου, 1984 στην ηλικία των 85 ετών.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ
Η οικογένεια Πράτσικα ήταν πλούσια οικογένεια της Πάτρας, με ηπειρωτική καταγωγή. Τα μέλη της διακρίθηκαν ως έμποροι, κτηματίες και πολιτικοί.
Ο Ιωάννης Πράτσικας, ο οποίος ήταν πρόκριτος της Δρόβιανης δοφονήθηκε από τον Αλή Πασά με αποτέλεσμα οι γιοί του Κότζας και Σιδέρης να καταφύγουν αρχικώς στην Κέρκυρα και στη συνέχεια, γύρω στο 1800 να εγκατασταθούν στην Πάτρα. Στην Πάτρα τα δύο αδέρφια, και ειδικότερα ο Σιδέρης, επιδόθηκαν στην αγορά μεγάλων εκτάσεων γης.
Τα μέλη της οικογένειας ασχολήθηκαν κυρίως με το εμπόριο ενώ περιστασιακά αναμείχθηκαν και στην πολιτική. Ο εμπορικός οίκος της οικογένειας Πράτσικα εξελίχθηκε σε έναν από τους πλέον αξιόπιστους της Πάτρας, βοηθώντας τα μέλη της να αποκτήσουν τεράστια περιουσία. Χαρακτηριστικό της τεράστιας περιουσίας της οικογένειας είναι ότι Σιδέρης Πράτσικας ήταν ένας από τους εννέα πατρινούς φιλομοναρχικούς κτηματίες που βραβεύθηκαν από τον Όθωμα το 1847.
Ο ίδιος μάλιστα είχε εκλεχθεί πολλές φορές δημοτικός σύμβουλος και το 1850 βουλευτής Πατρών, ενισχύοντας έτσι την αίγλη της οικογένειας. Η οικογένεια συμμετείχε στην ίδρυση και στην διεύθυνση της ασφαλιστικής εταιρείαςΠρόοδος ενώ είχε στην κατοχή της και ένα εργοστάσιο παραγωγής ποτάσας στο Αντίρριο.
Το 1850 οι Νικόλαος, Δημήτριος και Σπυρίδων Πράτσικας, γιοί του Κότζα, κατασκεύασαν την ιδιωτική εκκλησία του Αι Γιάννη του Πράτσικα. Η περιοχή από τότε έχει πάρει την ονομασία Πράτσικα. Στην περιοχή υπάρχει μέχρι και σήμερα το κτήμα Πράτσικα, που ανήκει σε απογόνους της οικογένειας και συγκεκριμένα στα τέκνα του Διονυσίου τσερώνη και της Καλλιόπης Πράτσικα. Στο Α νεκροταφείο Πατρών υπάρχει το ταφικό μνήμα της οικογένειας Πράτσικα.
Μέλη της οικογενείας συνδέθηκαν με συγγενικούς δεσμούς με τις εξής οικογένειες: Φιλόπουλου, Ναούμ, Τσερώνη κ.α. Για την ακρίβεια, ο Παναγιώτης, γιος του Νικολάου Πράτζικα, το 1884 παντρεύτηκε στην Λειψία ην Καλλιόπη Ναούμ, η Κατίνα Πράτσικα, κόρη του Σπύρου, αδερφού του Νικολάου Πράτσικα, παντρεύτηκε τον εκδότη Κωνσταντίνο Φιλόπουλο παππού του μετέπειτα προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Τέλος η Καλλιόπη Πράτσικα παντρεύτηκε το 1953 τον μετέπειτα δήμαρχο Πατρέων, Διονύσιο Τσερώνη.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η χώρα που δίδαξε ποδόσφαιρο δεν έχει πλέον ταυτότητα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σύνταγμα: Πανελλαδικό Συλλαλητήριο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
