ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Άρθρο του Νίκου Δένδια στην εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής

Όπως έχω γράψει και έχω πει, κατά την γνώμη μου, η Νέα Δημοκρατία τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του 2015, δεν αντιμετωπίζει απλώς θέμα επιλογής ηγεσίας. Αντιμετωπίζει, μια  ανάγκη συνολικού επανακαθορισμού της πολιτικής της φιλοσοφίας και πρακτικής. Αντιμετωπίζει την ανάγκη νέας ανάγνωσης της πραγματικότητας και υποβολής νέας πρότασης στο κοινωνικό σύνολο.

Δυστυχώς, τα όργανα του κόμματός μας δεν κατανόησαν  αυτή την ανάγκη. Κινούμαστε για την επιλογή αρχηγού χωρίς προηγουμένως να έχουμε προβεί σε επανακαθορισμό ταυτότητας. Το κάρο μπήκε τελικά μπροστά από τα άλογα.

Όμως έξω από τα στενάχωρα δικά μας, στην Ευρώπη συντελείται  κοσμογονία. Κεντροδεξιά κόμματα, που έχουν εφαρμόσει σκληρά προγράμματα εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών επανεκλέγονται, διαψεύδοντας τη στερεότυπη πρόβλεψη πολιτικής καταδίκης όποιου εφαρμόζει πρόγραμμα λιτότητας: Ηνωμένο Βασίλειο, Πορτογαλία, σε λίγο πιθανόν η Ισπανία. Η συνέπεια και η σοβαρότητα αποδίδουν και αναγνωρίζονται από τους πολίτες. Η επικράτηση του αριστερόστροφου λαϊκισμού δεν συνιστά την κοινή Ευρωπαϊκή μοίρα. Συνιστά μόνο την αδιέξοδη ελληνική κακοδαιμονία.

Στις 6 και 7 Οκτωβρίου βρέθηκα στο Μάντσεστερ, καλεσμένος του Λόρδου Άντριου Φέλντμαν, προέδρου των Συντηρητικών, για να παρακολουθήσω τις εργασίες του Συνεδρίου τους.

Ένα τεράστιο συνέδριο που παρακολούθησαν 12.000 άτομα, μεταξύ των οποίων ξένοι Υπουργοί και σχεδόν όλοι οι διαπιστευμένοι στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέσβεις.

Ανήκα σε μια ολιγομελή ομάδα τυχερών ξένων προσκεκλημένων, με ειδικό πρόγραμμα επαφών, προσαρμοσμένο μετά από έκφραση επιθυμίας για τους τομείς ενδιαφέροντος του καθενός.

Η εξαιρετικά μεθοδική οργάνωση των Συντηρητικών παρείχε, παράλληλα με τις εργασίες του Συνεδρίου, την δυνατότητα σε κάθε έναν από εμάς, να συζητήσει για τους τομείς που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον με τον αρμόδιο Υφυπουργό ή Σύμβουλο του Πρωθυπουργού σε ατομικά ραντεβού ή γεύματα.

Ευρύτερες συναντήσεις είχαν επίσης προγραμματισθεί με δυνατότητα διαλόγου και παροχής απαντήσεων για τα Οικονομικά, τα Διεθνή και τη Μετανάστευση. Συναντήσεις με την Τερέζα Μέϋ για τη Μετανάστευση και  με τον Φίλιπ Χάμμοντ για την διεθνή πολιτική αλλά και συζήτηση με τον Γκρεγκ Χαντς για τον Προϋπολογισμό.

Την Τρίτη το βράδυ, ο λόρδος Φέλντμαν οργάνωσε  δείπνο για ειδική μικρή ομάδα προσκεκλημένων, με την παρουσία του Πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον και της στενής ομάδας των συνεργατών του στην Ντάουνιγκ Στρητ  και θέμα την Ευρώπη και τις επικείμενες διαπραγματεύσεις του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πέρα από τη συνολική συζήτηση ο Πρωθυπουργός, διέθεσε 3-4 λεπτά για ατομική συζήτηση με τον καθ' ένα από εμάς. Ανοικτό κόμμα, που μόλις έχει θριαμβεύσει στις εκλογές, έτοιμο να αντιμετωπίσει την επόμενη μεγάλη πρόκληση, συζητά όχι μόνο με τα μέλη του, αλλά και με τους ξένους προσκεκλημένους του και ακούει την άποψή τους, στο υψηλότερο επίπεδο.

Διότι το Αγγλικό Συντηρητικό κόμμα, πανίσχυρο στη χώρα, καλείται τα επόμενα δύο χρόνια να αντιμετωπίσει ευθέως το κορυφαίο ζήτημα που του έχει επανειλημμένα δημιουργήσει τεράστια εσωτερικά ρήγματα. Την παραμονή ή όχι  στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μέχρι το τέλος του 2017, η Κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα διενεργήσει δημοψήφισμα και ο Πρωθυπουργός Κάμερον, ελπίζει σε μια επιτυχή επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης με την Ένωση, για να κερδίσει το δημοψήφισμα υπέρ της παραμονής.

Υπέρ της παραμονής έχει ταχθεί το μεγαλύτερο τμήμα του επιχειρηματικού κόσμου. Φαίνεται όμως να είναι κάθετα εναντίον της παραμονής 69 Συντηρητικοί Βουλευτές, με 58 υπέρ και 203 αναποφάσιστους.  Έχει λοιπόν ή μονοκομματική Κυβέρνηση να διαχειριστεί μια πολύπλοκη κατάσταση, και μέσα στο θρίαμβό της το αντιλαμβάνεται.

Αλλά το καλύτερο τμήμα του Συνεδρίου ήταν το τέλος. Στις 7 Οκτωβρίου από τις 11:30 μέχρι και τις 12:25 τοπική ώρα, ο Ντέιβιντ Κάμερον, κλείνοντας το Συνέδριο, και επιβεβαιώνοντας ότι δε θα διεκδικήσει ξανά την Πρωθυπουργία,  εκφώνησε τον καλύτερο λόγο που άκουσα ποτέ από τα χείλη Συντηρητικού Πολιτικού.

Με εξαίρεση τα ευρωπαϊκά, ένα εκπληκτικό κείμενο, για τη Μεγάλη Βρετανία και τη θέση της στον κόσμο, για την ασφάλεια, την οικονομία, την παιδεία, την ανάγκη κοινωνικής πολιτικής, το πόλεμο στη φτώχεια και την ανισότητα, την καταπολέμηση της ανεργίας.

Μία επαγγελία, για την υποχρέωση δημιουργίας μιας κοινωνίας ανοικτής. Όχι μιας ισοπεδωμένης μαρξιστικής κοινωνίας, αλλά μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και ίσων ευκαιριών για όλους. Μια καταγγελία του κρατισμού και μια ευλογία για την ελεύθερη οικονομία και τα δικαιώματα του πολίτη, που σαφώς περιλαμβάνουν  ως αυτονόητο το δικαίωμα του καθ’ ενός, να είναι ιδιοκτήτης του σπιτιού του και να μην υπερφορολογείται.

Μία αναγγελία της νέας κοινωνίας δυνατοτήτων,  βασισμένης στην εκπαίδευση, την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, αλλά και στο σεβασμό της διαφορετικότητας των πολιτών, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, θρήσκευμα ή σεξουαλικό προσανατολισμό.

Τέλος, μία δήλωση υπερηφάνειας και αυτοπεποίθησης για το Συντηρητικό κόμμα και το λόγο ύπαρξης του, ως συστατικό πυλώνα της Ιστορικής Πορείας ενός ισχυρού λαού.

Κατά την κρίση μου, ένα υπόδειγμα για το πως ένα Κεντροδεξιό κόμμα εγκαθίσταται με θετικό, προοδευτικό λόγο στο χώρο του φιλελεύθερου Κέντρου, απωθεί τον αριστερό αντίπαλο στα άκρα και ηγεμονεύει στο πολιτικό σκηνικό.

Επιστρέφοντας στην Αθήνα την επομένη, πληροφορήθηκα ότι μετά μακρότατη και έντονη συνεδρίαση η ΚΕΦΕ της Νέας Δημοκρατίας, όρισε ημερομηνία για την εκλογή αρχηγού την 22α και την 29η Νοεμβρίου...
Tromaktiko