2015-10-20 17:28:06
Φωτογραφία για Τι θα έπαιρνες μαζί σου σε έναν άλλο πλανήτη
Αφού φροντίσαμε να κάνουμε αρκετά backups με τον οδηγό επιβίωσης στο διάστημα μην τυχόν και καταστραφεί μαζί με αυτόν κάθε ελπίδα μας να τα καταφέρουμε εκεί πάνω, πιάσαμε τα πιο... διαδικαστικά. Τα μπαγκάζια δηλαδή.

Απόρρητη πληροφορία: Λέγεται ότι δεν θα μπορούμε να πάρουμε μαζί μας πολλά. Θέμα βαρύτητας; Δεν ξέρουμε. Όπως και να έχει μπήκαμε εντελώς στο κλίμα, το κάναμε όσο πιο δύσκολο γίνεται και πιεστήκαμε να βρούμε το ένα και μοναδικό αντικείμενο που δεν θα αντέχαμε να αφήσουμε πίσω.

Πριν δούμε τις επιλογές του καθενός από εμάς, να θυμίσουμε ότι το απόλυτο διαστημικό φιλμ, το Interstellar του Κρίστοφερ Νόλαν, προβάλλεται σε πρώτη προβολή από τα κανάλια Novacinema. Μην ξεχνάς ότι υπάρχει πάντα και η δυνατότητα εγγραφής με τον αποκωδικοποιητή NovaBox+.

Ένα pesto για τον Πάνο Κοκκίνη

Καταρχήν αναπνευστήρα (αλλά όχι βατραχοπέδιλα, αφού το σωστό το terraforming παίρνει καιρό)
. Στη συνέχεια κόρη, γυναίκα και μια ντουζίνα εξωτερικούς σκληρούς δίσκους γεμάτους παλιές ταινίες και σειρές. Μιλάμε από Χάιντι -για την μικρή- μέχρι 'Της Ελλάδος τα παιδιά' για μένα. Γιατί που ξέρω εγώ αν θα πιάνει η Nova εκεί που θα είμαι; Και μην ξεχάσω τίποτα φαγώσιμο. Τις handmade π.χ. σοκολάτες από την Δραπετσώνα που αρέσουν στην μικρή και δυο βαζάκια pesto για μένα. Θα μου πεις, ρε φίλε, αποστολή στο διάστημα πας ή πικ νικ στο Αισθητικό δάσος Καισαριανής; Τι τα θες, άβυσσος η ψυχή του κοσμοναύτη.

Έναν σκληρό δίσκο γεμάτο σειρές και ταινίες ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Σκέφτηκα να πάρω βιβλία. Αλλά τα βιβλία τα διαβάζω κυρίως στις καλές μου φάσεις. Σε εκείνες που όλα πάνε τόσο καλά σε αυτή τη ζωή που έχω χρόνο και διάθεση να καθίσω στην πολυθρόνα και να διαβάσω μερικές σελίδες με ένα τσάι στο πλάι και τις φλόγες του τζακιού να ζεματάνε την μια μου πλευρά. Σε όλες όμως τις στιγμές αυτές της ζωής θέλω να χαζεύω με σειρές και ταινίες. Να ταξιδεύω μαζί τους, να παραμυθιάζομαι από την πλοκή τους, ακόμα και να τις παρακολουθώ αδιάφορα για να περνάει απλά η ώρα. Που αν κρίνω από το Interstellar και τις λοιπές ταινίες που με έχουν κολλήσει με το διάστημα, θα είναι άπλετος έως απεριόριστος. Πείτε μου αν είναι να με στείλετε σύντομα σε κάποιον πλανήτη να αρχίσω να φορτώνω το NovaBox με πράμα. Α ναι. Αν γίνεται να με στείλετε στον ίδιο πλανήτη που ξέμεινε ο Matt Damon στο Interstellar, να έχω παρέα.

Μια μπάλα του κρίκετ ο Ηλίας Αναστασιάδης

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να δεις και μεγάλη προοπτική αν ξεμείνεις σε έναν πλανήτη μόνος. Αλλά επειδή ο τίτλος αφήνει τη φαντασία να διαλέξει αυτή τις ιδανικές συνθήκες, μια μπάλα του κρίκετ για να πετάς στο πουθενά και να τρέχεις να τη μαζεύεις, μου ακούγεται μια χαρά λύση. Αν στον πλανήτη συρρεύσουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, θα έχουμε ταινίες και βιβλία για ένα χρόνο. Ε, σε ένα χρόνο ποιος ζει, ποιος πεθαίνει; Τουλάχιστον ας περάσουμε καλά πετώντας μια μπάλα του κρίκετ (που δε φθείρεται με τίποτα) ο ένας στον άλλον.

Το άρωμα του Roger Waters και ένα βάζο με κάπαρη, ο Χρήστος Δεμέτης

Κάπαρη που σιχαίνεται ο Αναστασιάδης, λιαστή ντομάτα, τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο και λίγο κρασί από την Ηλεία που κρατάει η σκούφια μου. Αυτά από φαγώσιμα, έτσι για να τσιμπάω λίγο κάθε μέρα και να θυμάμαι την πατρίδα. Φωτογραφίες των δικών μου, τη σύντροφο αν το επέτρεπε η αποστολή (είμαι σίγουρος πως θα ήθελε να έρθει) και μεγεθυντικό φακό για να διερευνώ τα διαστημικά ζωύφια. Σε περίπτωση που μοιάζουν με κατσαρίδες, γυρίζω πίσω, δεν μένω.

Θα έπαιρνα και ένα ipad με φορτωμένο το παλιακό Star Trek για να μπω στο κλίμα της αποστολής μέχρι να ψοφήσει η μπαταρία. Εκτός αν οι μάστορες της NASA έχουν και κανα μαραφέτι μαζί για να φορτίζουμε. Αν είναι έτσι θα έπαιρνα και όλα τα Final 4 του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ (διαστημικές στιγμές) και τα Φιλαράκια για λιώσιμο στο repeat. Θα έχωνα μέσα στις αποσκευές και το Dark Side Of The Moon των Pink Floyd κι ας μην είχα καν πικάπ να το ακούσω.

Τι άλλο; Α ναι. Και τον Τελευταίο Πειρασμό του Καζαντζάκη, εκεί ειδικά που δεν θα έχει παπαδαριό (ελπίζω).

Οτιδήποτε θα μπορούσε να μου εξασφαλίσει λίγο ίντερνετ, ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Καταρχάς ποιος είμαι να βρεθώ ξαφνικά μόνος μου σε έναν άλλο πλανήτη, ο Matt Damon; Εν πάση περιπτώσει, το ξεπερνάω αυτό και καταλήγω στο ένα και μοναδικό πράγμα το οποίο θα έπαιρνα μαζί μου στο διάστημα. Το ίντερνετ. Ναι το ξέρω, το ίντερνετ δεν είναι πράγμα, αν όμως κάποιος μπορούσε να μου εξασφαλίσει ότι θα μπορούσα να συνδεθώ σε αυτό ακόμα και από τη Σελήνη και τον Άρη, τότε δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να περάσω χρόνια ολόκληρα στο διάστημα χωρίς να βαρεθώ. Μην μου αρχίζετε τώρα τα "μα πως θα πιάνεις ίντερνετ στη Σελήνη;", ο Χατζηιωάννου δηλαδή που σκοπεύει να κουβαλήσει ολόκληρο σκληρό δίσκο, πού ακριβώς θα τον συνδέει;

Τα βιβλία μου, η Έρρικα Ρούσσου

Προσοχή στην κτητική αντωνυμία, δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι υπάρχουν εκεί έξω βιβλία για τα οποία φέρω τα πνευματικά δικαιώματα. Θα το ήθελα, αλλά δεν. Αναφέρομαι στα βιβλία εκείνα που επιστρέφω σαν άσωτη κόρη κάθε φορά που θέλω να νιώσω καλά και να πάρω μερικές ανάσες παραπάνω. Ομολογώ ότι χρειάστηκε να ξοδέψω σχεδόν τα 2/3 της ζωής μου (το υπόλοιπο 1/3 δεν ήξερα να διαβάζω) για να καταφέρω να εντοπίσω τη χρυσή τομή μεταξύ βιβλίου και διάθεσης αλλά τα κατάφερα. Δεν θα μπορούσα επομένως για κανένα λόγο να αφήσω όλον αυτόν τον κόπο να πάει χαμένος στο διάστημα.

Τη συλλογή του με τα ΚΟΜΙΞ ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Το πρόβλημα με το να εξοστρακιστείς σε έναν πλανήτη με την έννοια του 'μοναχικού νησιού' είναι ότι εκεί ο χρόνος δεν πάει μπροστά. Οπότε εφόσον μιλάμε για κάτι που θες να έχεις μαζί σου, ξεχνάμε την ιδέα της εξέλιξης. Η εξέλιξη είναι για τους άλλους. Εσύ είσαι εκεί μόνος σου, αποκομμένος από τα πάντα. Αν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο, τουλάχιστον θέλω να με αγκαλιάζει κάτι που αγαπώ πολύ από το παρελθόν μου, κι επειδή είμαι τίμιος και δεν βάζω μέσα ρεύμα και ίντερνετ και blu-ray και τέτοιες Κ Λ Ε Ψ Ι Ε Σ, πάμε σε κάτι χάρτινο και χιλιοδιαβασμένο και πολύ ταλαιπωρημένο, δηλαδή τη συλλογή των ΚΟΜΙΞ με τις ιστορίες των Μπαρκς, Ρόσα και Σκάρπα που με μεγάλωσαν. Είναι πράγματα που διάβαζα και αγαπούσα και διαρκώς επέστρεφα σε αυτά από όταν ήμουν 6 χρονών μέχρι ξερωγώ τώρα. (Όταν μίλησα στον Ρόσα ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου).

Αυτές οι ιστορίες είχαν μέσα χιούμορ και δράμα και μυθολογία και εφευρετικές ιδέες και γενικώς ρε παιδί μου άμα είναι να αράξω σε έναν πλανήτη όπου αντί για έδαφος υπάρχει πάγος ή αντί για ατμόσφαιρα υπάρχουν, δεν ξέρω, πέτρες, αν είναι να βρεθώ κάπου μόνος μου, δίχως ελπίδα πολιτισμού, αυτές οι ιστορίες θα ισοφάριζαν κάπως τα πράγματα.

Το βαλιτσάκι του Sport Billy ο Γιώργος Μυλωνάς

Έτσι θα έβαζα όλα τα πράγματα που είπαν οι προλαλήσαντες στο βαλιτσάκι μου!
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ