2015-10-24 10:37:09
Ήταν 7 το απόγευμα, το σκοτάδι μόλις είχε αρχίσει να πέφτει στην πόλη του Μεξικού και το στάδιο είχε αρχίσει να αδειάζει.
Πριν μία ώρα ο Μαραθώνιος είχε τελειώσει με τον Mamo Wolde από την Αιθιοπία να τερματίζει πρώτος με χρόνο 2 ώρες και 20 λεπτά. Όλα ήταν έτοιμα για την απονομή των μεταλλίων, όταν ανακοινώθηκε στο μισοάδειο στάδιο ότι ένας ακόμα αθλητής έφτανε το στάδιο και την γραμμή τερματισμού.
Ήταν ο John Akhwari από την Ταζμανία που είχε τραυματιστεί στην αρχή κιόλας του Μαραθωνίου. Με εμφανή τα σημάδια του πόνου από τον τραυματισμό του, ο Akhwari μπαίνει στο στάδιο κουτσένοντας και σερνόμενος στα τελευταία μέτρα και καταφέρνει να περάσει την γραμμή και να τερματίσει τελευταίος. Το μικρό πλήθος έκπληκτο σηκώθηκε και χειροκρότησε. Ήταν καλοκαίρι του 1968 και το Μεξικό φιλοξενούσε τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ήταν η πρώτη φορά που ο John Akhwari γεννημένος στην Ταζμανία το 1938, έτρεχε σε αγώνες τέτοιου επιπέδου και δη Ολυμπιακούς
. Το υψόμετρο όμως της πόλης του Μεξικού δεν δυσκόλεψε μόνο όλους τους Μαραθωνοδρόμους αλλά ήταν υπεύθυνο για το τραυματισμό του Ταζαμανού αθλητή. Καθώς λοιπόν η κούρσα είχε φτάσει στο 19 χιλιόμετρο από τα 42 που ολοκληρώνεται, και καθώς οι αθλητές μάχονται να πάρουν θέσεις, ο Akhwari παθαίνει κράμπα, πέφτει στο έδαφος χτυπά το πόδι του και τον ώμο του και παθαίνει ρήξη συνδέσμων. Και ενώ όλοι περιμένουν φυσικά να σταματήσει να αγωνίζεται μετά από ένα τέτοιο ατύχημα. Ο Akhwari δένει πρόχειρα το πόδι του και συνεχίζει να τρέχει 23 ολόκληρα χιλιόμετρα μέχρι την γραμμή τερματισμού.
Όταν αργότερα θα ρωτηθεί γιατί δεν σταμάτησε, θα πει: Η χώρα μου δεν με έστειλε 5.000 χιλιόμετρα για να ξεκινήσω μια κούρσα αλλά για να την τερματίσω.
Ο Akhwari θα συμμετάσχει και σε άλλους Μαραθώνιους τα επόμενα χρόνια θα στεφθεί κιόλας αρκετές φορές για την πρώτη, την δεύτερη και την τρίτη θέση. Κι όμως αυτός ο αθλητής από την Ταζμανία θα μείνει στην ιστορία για εκείνη την κούρσα του στο Μεξικό, για εκείνες τις τρεις ώρες που κουτσαίνοντας ηρωικά και με κουράγιο συνέχισε να τρέχει μέχρι το τέλος, αποδεικνύοντας ότι νικητής δεν σημαίνει να είσαι πρώτος όπως και ότι νίκη δεν σημαίνει να τερματίζεις, αλλά να αγωνίζεσαι.
Ο Akhwari ζει πια στο χωριό του με την γυναίκα του και τα παιδιά τους και είναι αγρότης και εργάζεται σκληρά στα χωράφια.
Πηγή
Tromaktiko
Πριν μία ώρα ο Μαραθώνιος είχε τελειώσει με τον Mamo Wolde από την Αιθιοπία να τερματίζει πρώτος με χρόνο 2 ώρες και 20 λεπτά. Όλα ήταν έτοιμα για την απονομή των μεταλλίων, όταν ανακοινώθηκε στο μισοάδειο στάδιο ότι ένας ακόμα αθλητής έφτανε το στάδιο και την γραμμή τερματισμού.
Ήταν ο John Akhwari από την Ταζμανία που είχε τραυματιστεί στην αρχή κιόλας του Μαραθωνίου. Με εμφανή τα σημάδια του πόνου από τον τραυματισμό του, ο Akhwari μπαίνει στο στάδιο κουτσένοντας και σερνόμενος στα τελευταία μέτρα και καταφέρνει να περάσει την γραμμή και να τερματίσει τελευταίος. Το μικρό πλήθος έκπληκτο σηκώθηκε και χειροκρότησε. Ήταν καλοκαίρι του 1968 και το Μεξικό φιλοξενούσε τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ήταν η πρώτη φορά που ο John Akhwari γεννημένος στην Ταζμανία το 1938, έτρεχε σε αγώνες τέτοιου επιπέδου και δη Ολυμπιακούς
Όταν αργότερα θα ρωτηθεί γιατί δεν σταμάτησε, θα πει: Η χώρα μου δεν με έστειλε 5.000 χιλιόμετρα για να ξεκινήσω μια κούρσα αλλά για να την τερματίσω.
Ο Akhwari θα συμμετάσχει και σε άλλους Μαραθώνιους τα επόμενα χρόνια θα στεφθεί κιόλας αρκετές φορές για την πρώτη, την δεύτερη και την τρίτη θέση. Κι όμως αυτός ο αθλητής από την Ταζμανία θα μείνει στην ιστορία για εκείνη την κούρσα του στο Μεξικό, για εκείνες τις τρεις ώρες που κουτσαίνοντας ηρωικά και με κουράγιο συνέχισε να τρέχει μέχρι το τέλος, αποδεικνύοντας ότι νικητής δεν σημαίνει να είσαι πρώτος όπως και ότι νίκη δεν σημαίνει να τερματίζεις, αλλά να αγωνίζεσαι.
Ο Akhwari ζει πια στο χωριό του με την γυναίκα του και τα παιδιά τους και είναι αγρότης και εργάζεται σκληρά στα χωράφια.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 'Η ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΑΝΔΥΑΣ;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Rosberg στο βρεγμένο στην πίστα του Austin
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
