2015-11-01 16:38:12
Η σύνοδος των ηγετών της Βαλκανικής με τους ηγέτες της Ουγγαρίας, Αυστρίας και Γερμανίας, που έγινε την περασμένη Κυριακή στις Βρυξέλλες, για τη βελτίωση της μεταξύ τους συνεργασίας για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, δεν ήταν παρά μια απελπισμένη προσπάθεια για την ανακοπή του προσφυγικού κύματος και τη συγκράτηση περισσότερων μεταναστών στις χώρες κατά μήκος της μεταναστευτικής διαδρομής στα Δυτικά Βαλκάνια. Γύρω στους 100 χιλιάδες πρόσφυγες συμφώνησαν να συγκρατήσουν στις χώρες αυτές, οι μισοί από τους οποίους προβλέπεται να μείνουν στην Ελλάδα (30 χιλιάδες μέχρι το τέλος του χρόνου και άλλες 20 χιλιάδες το επόμενο διάστημα). Ταυτόχρονα, συμφώνησαν να εντείνουν την ανταλλαγή πληροφοριών σε μόνιμη βάση σχετικά με το μέγεθος των προσφυγικών ροών, να αποθαρρύνουν την κυκλοφορία των προσφύγων ή μεταναστών στα σύνορα άλλης χώρας της περιοχής χωρίς ενημέρωση των γειτονικών χωρών και να ενισχύσουν την εξασφάλιση της πλήρους ικανότητας καταγραφής των αφίξεων με μέγιστη χρήση των βιομετρικών δεδομένων.
Από τη συμφωνία των 17 σημείων δεν έλειπε φυσικά η αύξηση των προσπαθειών για τη διαχείριση των συνόρων, με την οριστικοποίηση και εφαρμογή του σχεδίου δράσης ΕΕ-Τουρκίας, την ενίσχυση της συνοριακής αστυνομίας Frontex, μέσω διαφόρων δράσεών της στην περιοχή, και τη χρήση, κατά περίπτωση, του μηχανισμού της Ομάδας Ταχείας Επέμβασης στα Σύνορα (RABIT), η οποία πρέπει να είναι δεόντως εξοπλισμένη γι’ αυτό το σκοπό. Η παρακολούθηση για την εφαρμογή των παραπάνω δεσμεύσεων θα γίνεται σε εβδομαδιαία βάση, δείγμα του πόσο επιτακτικό κρίνεται το πρόβλημα. Το χρήμα για όλα τα παραπάνω είναι έτοιμες να δώσουν η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και η Τράπεζα Ανάπτυξης του Συμβουλίου της Ευρώπης, προκειμένου να απαλλαγούν από ένα «βραχνά» που γίνεται όλο και χειρότερος, καθώς ο έλεγχος των προσφυγικών ροών αποδεικνύεται ένας άλυτος γρίφος μέσα σε ένα σύμπλεγμα αντιτιθέμενων συμφερόντων, με την κάθε χώρα να θέλει να ρίξει το μεγαλύτερο βάρος στις άλλες.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής την έχουν πατήσει για τα καλά, αποτυγχάνοντας να επιβάλουν την τάξη που τόσο ήθελε η φράου Μέρκελ, γι’ αυτό και σπεύδουν να πάρουν μέτρα. Το ερώτημα όμως είναι πόσο θα αποδώσουν τα μέτρα αυτά, όταν τα «μελίσσια» των μεταναστών και των προσφύγων έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και βρίσκουν άπειρους τρόπους να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια βρίσκουν στο δρόμο τους, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, αφού κάθε σκέψη για επιστροφή στις κατεστραμμένες πατρίδες τους ισοδυναμεί με επιστροφή στην κόλαση.
Και τι θα κάνει η Ευρώπη; Θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στους «βαρβάρους» που την κατακλύζουν; Το ερώτημα αυτό, που έρχεται από τα ρατσιστικά έγκατα της «πολιτισμένης Δύσης», αδιαφορεί για το ποιος ευθύνεται για τις προσφυγικές ροές και «ξεχνά» το χρήμα που κατασπαταλούν οι καπιταλιστές και τον πλούτο που κλέβουν από τις χώρες του «τρίτου κόσμου». Αυτό το ερώτημα, που απευθύνεται σε κοινωνίες χτυπημένες από την κρίση, χωρίς οργανωμένα εργατικά κινήματα, σε κοινωνίες που βασιλεύει ο ατομικισμός, θα τροφοδοτήσει την ένταση της φασιστικοποίησης και των ρατσιστικών πογκρόμ το επόμενο διάστημα, ξεσκίζοντας το προσωπείο της «ευαίσθητης Ευρώπης». Θα δείξει πόσο υποκριτική είναι η μονότονα επαναλαμβανόμενη «αρχή» της ανθρώπινης μεταχείρισης των μεταναστών, που τόσες φορές έχουμε ακούσει και διαβάσει στα κείμενα των αποφάσεων που έχουν παρθεί από την ΕΕ για το προσφυγικό ζήτημα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ευρωπαϊκής υποκρισίας στο προσφυγικό ζήτημα είναι ο χωρισμός των προσφύγων και μεταναστών σε αυτούς που «χρήζουν διεθνούς προστασίας» και σε αυτούς που δεν την δικαιούνται. Για τους τελευταίους δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από την απέλαση, πράγμα που επιβεβαιώθηκε και στη σύνοδο κορυφής της περασμένης Κυριακής. Η τελευταία έκανε ιδιαίτερη μνεία στη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Frontex, προκειμένου να ενταθούν οι απελάσεις («επανεισδοχές» το λένε στην… κόσμια ευρωενωσίτικη γλώσσα) προς το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις τους.
Εδώ είναι που παραβιάζουν ακόμα και την δική τους «λογική», σύμφωνα με την οποία οι πρόσφυγες από τις εμπόλεμες ζώνες πρέπει να προστατευθούν. Γιατί το να θεωρείς το Αφγανιστάν (χώρα όπου ο εμφύλιος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση) «ασφαλή χώρα» ή «εν μέρει ασφαλή», δεν αποτελεί παρά πρόκληση στη νοημοσύνη μας. Τι ήταν αυτό που έκανε την ΕΕ να αλλάξει στάση στο ζήτημα των αφγανών προσφύγων; Ηταν πρώτα απ’ όλα το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των προσφύγων που διαβαίνουν το διάδρομο των Δυτικών Βαλκανίων είναι Αφγανοί, οι οποίοι σύμφωνα με άρθρο της περασμένης Κυριακής στη «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» (http://www.faz.net/aktuell/politik/kanzleramt-macht-druck-afghanen-sollen-abgeschoben-werden-13874407.html) αποτελούν μετά τους Σύριους τη μεγαλύτερη και συνεχώς αυξανόμενη ομάδα προσφύγων που αιτούνται άσυλο, πράγμα που -όπως επισημαίνει η εφημερίδα- αποτελεί ανησυχία της γερμανικής κυβέρνησης. Η τελευταία θέλει να μεριμνήσει ώστε να έρχονται στην Ευρώπη λιγότεροι Αφγανοί και να επιστρέφουν περισσότεροι στη χώρα τους. Γι’ αυτό και η καγκελαρία θεωρεί επιτακτική ανάγκη μια διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν γι’ αυτό το θέμα.
Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, ο ένας στους τέσσερις πρόσφυγες που πέρασαν φέτος από το δρόμο των Δυτικών Βαλκανίων ήταν Αφγανός. Το άρθρο επικαλείται τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, που αναφέρουν ότι 124.000 Αφγανοί υπέβαλαν αίτηση ασύλου στην ΕΕ μέχρι τον Αύγουστο, ποσοστό υπερδιπλάσιο από πέρσι. Ο αριθμός των αιτήσεων ασύλου των Αφγανών στην ΕΕ ανέβηκε από τις 6.000 του περασμένου Μάρτη στις 30.000 τον Αύγουστο. Το ένα τέταρτο απ’ αυτές υποβλήθηκε στη Γερμανία.
Παρόμοια στοιχεία αναφέρει και το γερμανικό κανάλι ZDF (http://www.heute.de/gipfel-zum-fluechtlingschaos-fluechtlinge-aus-afghanistan-sollen-schneller-abgeschoben-werden-koennen-40710102.html), επικαλούμενο το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης (BAMF). Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά έχουν καταχωρηθεί 15.999 αιτήσεις ασύλου Αφγανών από το Γενάρη μέχρι το Σεπτέμβρη του 2015 στη Γερμανία. Την ίδια περίοδο πέρσι, οι αιτήσεις ασύλου Αφγανών ήταν 6.574 (δηλαδή οι αιτήσεις υπερδιπλασιάστηκαν).
Από τους πρόσφυγες που υπέβαλαν αίτηση για άσυλο μόνο οι μισοί κρίθηκε ότι χρειάζονται «διεθνή προστασία»! Κι αυτό γιατί η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι το Αφγανιστάν δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπιστεί όπως η Συρία. Γιατί θεωρεί ότι η κατάσταση ασφαλείας στο Αφγανιστάν ποικίλλει κατά τόπους. Ετσι οι άνθρωποι θα μπορούσαν κάλλιστα να επιστρέψουν στην Καμπούλ και σε περιοχές που θεωρούνται «φυλετικά σταθερές»! Για να ανακόψουν τη ροή των προσφύγων σχεδιάζουν να οργανώσουν και μια καμπάνια για την αποτροπή της μετανάστευσης από όσους το επιχειρήσουν.
Βέβαια, η «συνεργασία» με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν για επιστροφή των μεταναστών δεν είναι σίγουρο ότι θα αποδώσει καρπούς. Γιατί δεν είναι βέβαιο πόσο πρόθυμο θα είναι το Αφγανιστάν να συνεργαστεί και ακόμα πιο αβέβαιο είναι το πόσο θα έχει τη δύναμη να ανακόψει την προσφυγική ροή. Οι εκκλήσεις της «πρώτης κυρίας» του Αφγανιστάν προς τη Γερμανία να δείξει «γενναιοδωρία», και οι διαβεβαιώσεις της ότι το 80% των προσφύγων που φτάνουν από το Αφγανιστάν στην ΕΕ είναι νέοι άνθρωποι, έτοιμοι να προσαρμοστούν στα ευρωπαϊκά ήθη (!), δείχνουν το αντίθετο.
Μέχρι πριν λίγο καιρό, γνωρίζαμε ότι «ασφαλείς χώρες» θεωρούνται το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και η Σερβία. Τώρα βάζουν και ένα μέρος του Αφγανιστάν, αύριο ίσως βάλουν και ένα μέρος της Συρίας. Το πόσο θα πετύχουν το στόχο τους παραμένει αβέβαιο, γι’ αυτό και θα εντείνουν τα πογκρόμ, μετατρέποντας την ΕΕ σε αυτό για το οποίο κάποτε η προπαγάνδα τους κατηγορούσε τις σοσιαλιστικές χώρες: σε ένα πραγματικό «σιδηρούν παραπέτασμα»!
Η Ευρώπη φρούριο κι εμείς προσφυγοφύλακές της
Χαλαρώστε μας λίγο το Μνημόνιο, να σας βοηθήσουμε περισσότερο στο προσφυγικό! Αυτή είναι η γραμμή της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, διατυπωμένη και δημόσια, με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Πολλοί στην Ελλάδα, ακολουθώντας την αστική λογική, κατηγορούν τον Τσίπρα ότι αυτοπαγιδεύτηκε και σε λίγο δε θα μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα που του φόρτωσαν οι Γερμανοί και οι άλλοι ιμπεριαλιστές του ευρωπαϊκού βορρά. Εμείς, όμως, σημειώνουμε την κυνικότητα αυτής της πρότασης από την «πρώτη φορά Αριστερά», που προσπαθεί να μετατρέψει τα καραβάνια των εκπατρισμένων προσφύγων σε ανταλλακτική αξία στο παζάρι με τους ιμπεριαλιστές δανειστές.
Φυσικά, οι δανειστές δεν κάνουν τέτοιο παζάρι. Μπορεί ο Γιούνκερ και ο Σουλτς να κάνουν δηλώσεις για χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων στις χώρες υποδοχής προσφύγων, όμως οι δηλώσεις είναι τζάμπα. Δεν έχουν κανένα αντίκρισμα σε επίπεδο πρακτικής πολιτικής. Γι’ αυτό η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Τσίπρα για λάθος πολιτική που οδήγησε σε αυτοπαγίδευση. «Κατά βάση θα ήταν φρόνιμο να διαχωρίσουμε τα δύο θέματα» (πρόσφυγες και Μνημόνιο), δήλωσε την περασμένη Τετάρτη ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών Μάρτιν Σέφερ. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συγχέονται τα δύο αυτά θέματα», δήλωσε με πιο κοφτό τρόπο ο Στέφεν Ζάιμπερτ, εκπρόσωπος της καγκελαρίας. Οταν τους ρωτούν για το μεγάλο βάρος που σηκώνει η Ελλάδα, οι γερμανοί εκπρόσωποι δηλώνουν ότι «η Ελλάδα δεν καλείται να τα βγάλει πέρα μόνη της, παίρνει βοήθεια από την ΕΕ».
Η στρατηγική της Γερμανίας και της ΕΕ είναι πλέον καθαρή (αναλυτικά γράφουμε στη σελίδα 5): να μπει φραγμός στις μεταναστευτικές ροές, μέσα από ένα σύνολο μέτρων. Στο πλαίσιο της διασποράς-εγκλωβισμού των προσφύγων κατά μήκος του λεγόμενου Δρόμου των Βαλκανίων, η Ελλάδα θα πρέπει να κρατήσει 50.000 πρόσφυγες (30.000 σε καταυλισμούς και 20.000 με επιδότηση ενοικίου). Καθώς, όμως, θα κλείνουν οι δίοδοι στο Βορρά, θα είναι περισσότεροι οι πρόσφυγες που θα εγκλωβιστούν στη χώρα μας. Θα επαναληφθεί το φαινόμενο της προηγούμενης εικοσαετίας, με την Ελλάδα να λειτουργεί ως συνοριοφύλακας της ΕΕ και να εγκλωβίζει στο εσωτερικό της εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, τους οποίους αντιμετώπισε με συνεχή κυνηγητά, αυθαίρετες φυλακίσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, απελάσεις.
Θα ζήσουμε δραματικές καταστάσεις το επόμενο χρονικό διάστημα και η επίσημη πολιτική θα φουντώσει και πάλι την ξενοφοβία και το ρατσισμό.
Πηγή Tromaktiko
Από τη συμφωνία των 17 σημείων δεν έλειπε φυσικά η αύξηση των προσπαθειών για τη διαχείριση των συνόρων, με την οριστικοποίηση και εφαρμογή του σχεδίου δράσης ΕΕ-Τουρκίας, την ενίσχυση της συνοριακής αστυνομίας Frontex, μέσω διαφόρων δράσεών της στην περιοχή, και τη χρήση, κατά περίπτωση, του μηχανισμού της Ομάδας Ταχείας Επέμβασης στα Σύνορα (RABIT), η οποία πρέπει να είναι δεόντως εξοπλισμένη γι’ αυτό το σκοπό. Η παρακολούθηση για την εφαρμογή των παραπάνω δεσμεύσεων θα γίνεται σε εβδομαδιαία βάση, δείγμα του πόσο επιτακτικό κρίνεται το πρόβλημα. Το χρήμα για όλα τα παραπάνω είναι έτοιμες να δώσουν η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και η Τράπεζα Ανάπτυξης του Συμβουλίου της Ευρώπης, προκειμένου να απαλλαγούν από ένα «βραχνά» που γίνεται όλο και χειρότερος, καθώς ο έλεγχος των προσφυγικών ροών αποδεικνύεται ένας άλυτος γρίφος μέσα σε ένα σύμπλεγμα αντιτιθέμενων συμφερόντων, με την κάθε χώρα να θέλει να ρίξει το μεγαλύτερο βάρος στις άλλες.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής την έχουν πατήσει για τα καλά, αποτυγχάνοντας να επιβάλουν την τάξη που τόσο ήθελε η φράου Μέρκελ, γι’ αυτό και σπεύδουν να πάρουν μέτρα. Το ερώτημα όμως είναι πόσο θα αποδώσουν τα μέτρα αυτά, όταν τα «μελίσσια» των μεταναστών και των προσφύγων έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και βρίσκουν άπειρους τρόπους να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια βρίσκουν στο δρόμο τους, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, αφού κάθε σκέψη για επιστροφή στις κατεστραμμένες πατρίδες τους ισοδυναμεί με επιστροφή στην κόλαση.
Και τι θα κάνει η Ευρώπη; Θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στους «βαρβάρους» που την κατακλύζουν; Το ερώτημα αυτό, που έρχεται από τα ρατσιστικά έγκατα της «πολιτισμένης Δύσης», αδιαφορεί για το ποιος ευθύνεται για τις προσφυγικές ροές και «ξεχνά» το χρήμα που κατασπαταλούν οι καπιταλιστές και τον πλούτο που κλέβουν από τις χώρες του «τρίτου κόσμου». Αυτό το ερώτημα, που απευθύνεται σε κοινωνίες χτυπημένες από την κρίση, χωρίς οργανωμένα εργατικά κινήματα, σε κοινωνίες που βασιλεύει ο ατομικισμός, θα τροφοδοτήσει την ένταση της φασιστικοποίησης και των ρατσιστικών πογκρόμ το επόμενο διάστημα, ξεσκίζοντας το προσωπείο της «ευαίσθητης Ευρώπης». Θα δείξει πόσο υποκριτική είναι η μονότονα επαναλαμβανόμενη «αρχή» της ανθρώπινης μεταχείρισης των μεταναστών, που τόσες φορές έχουμε ακούσει και διαβάσει στα κείμενα των αποφάσεων που έχουν παρθεί από την ΕΕ για το προσφυγικό ζήτημα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ευρωπαϊκής υποκρισίας στο προσφυγικό ζήτημα είναι ο χωρισμός των προσφύγων και μεταναστών σε αυτούς που «χρήζουν διεθνούς προστασίας» και σε αυτούς που δεν την δικαιούνται. Για τους τελευταίους δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από την απέλαση, πράγμα που επιβεβαιώθηκε και στη σύνοδο κορυφής της περασμένης Κυριακής. Η τελευταία έκανε ιδιαίτερη μνεία στη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Frontex, προκειμένου να ενταθούν οι απελάσεις («επανεισδοχές» το λένε στην… κόσμια ευρωενωσίτικη γλώσσα) προς το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις τους.
Εδώ είναι που παραβιάζουν ακόμα και την δική τους «λογική», σύμφωνα με την οποία οι πρόσφυγες από τις εμπόλεμες ζώνες πρέπει να προστατευθούν. Γιατί το να θεωρείς το Αφγανιστάν (χώρα όπου ο εμφύλιος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση) «ασφαλή χώρα» ή «εν μέρει ασφαλή», δεν αποτελεί παρά πρόκληση στη νοημοσύνη μας. Τι ήταν αυτό που έκανε την ΕΕ να αλλάξει στάση στο ζήτημα των αφγανών προσφύγων; Ηταν πρώτα απ’ όλα το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των προσφύγων που διαβαίνουν το διάδρομο των Δυτικών Βαλκανίων είναι Αφγανοί, οι οποίοι σύμφωνα με άρθρο της περασμένης Κυριακής στη «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» (http://www.faz.net/aktuell/politik/kanzleramt-macht-druck-afghanen-sollen-abgeschoben-werden-13874407.html) αποτελούν μετά τους Σύριους τη μεγαλύτερη και συνεχώς αυξανόμενη ομάδα προσφύγων που αιτούνται άσυλο, πράγμα που -όπως επισημαίνει η εφημερίδα- αποτελεί ανησυχία της γερμανικής κυβέρνησης. Η τελευταία θέλει να μεριμνήσει ώστε να έρχονται στην Ευρώπη λιγότεροι Αφγανοί και να επιστρέφουν περισσότεροι στη χώρα τους. Γι’ αυτό και η καγκελαρία θεωρεί επιτακτική ανάγκη μια διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν γι’ αυτό το θέμα.
Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, ο ένας στους τέσσερις πρόσφυγες που πέρασαν φέτος από το δρόμο των Δυτικών Βαλκανίων ήταν Αφγανός. Το άρθρο επικαλείται τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, που αναφέρουν ότι 124.000 Αφγανοί υπέβαλαν αίτηση ασύλου στην ΕΕ μέχρι τον Αύγουστο, ποσοστό υπερδιπλάσιο από πέρσι. Ο αριθμός των αιτήσεων ασύλου των Αφγανών στην ΕΕ ανέβηκε από τις 6.000 του περασμένου Μάρτη στις 30.000 τον Αύγουστο. Το ένα τέταρτο απ’ αυτές υποβλήθηκε στη Γερμανία.
Παρόμοια στοιχεία αναφέρει και το γερμανικό κανάλι ZDF (http://www.heute.de/gipfel-zum-fluechtlingschaos-fluechtlinge-aus-afghanistan-sollen-schneller-abgeschoben-werden-koennen-40710102.html), επικαλούμενο το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης (BAMF). Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά έχουν καταχωρηθεί 15.999 αιτήσεις ασύλου Αφγανών από το Γενάρη μέχρι το Σεπτέμβρη του 2015 στη Γερμανία. Την ίδια περίοδο πέρσι, οι αιτήσεις ασύλου Αφγανών ήταν 6.574 (δηλαδή οι αιτήσεις υπερδιπλασιάστηκαν).
Από τους πρόσφυγες που υπέβαλαν αίτηση για άσυλο μόνο οι μισοί κρίθηκε ότι χρειάζονται «διεθνή προστασία»! Κι αυτό γιατί η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι το Αφγανιστάν δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπιστεί όπως η Συρία. Γιατί θεωρεί ότι η κατάσταση ασφαλείας στο Αφγανιστάν ποικίλλει κατά τόπους. Ετσι οι άνθρωποι θα μπορούσαν κάλλιστα να επιστρέψουν στην Καμπούλ και σε περιοχές που θεωρούνται «φυλετικά σταθερές»! Για να ανακόψουν τη ροή των προσφύγων σχεδιάζουν να οργανώσουν και μια καμπάνια για την αποτροπή της μετανάστευσης από όσους το επιχειρήσουν.
Βέβαια, η «συνεργασία» με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν για επιστροφή των μεταναστών δεν είναι σίγουρο ότι θα αποδώσει καρπούς. Γιατί δεν είναι βέβαιο πόσο πρόθυμο θα είναι το Αφγανιστάν να συνεργαστεί και ακόμα πιο αβέβαιο είναι το πόσο θα έχει τη δύναμη να ανακόψει την προσφυγική ροή. Οι εκκλήσεις της «πρώτης κυρίας» του Αφγανιστάν προς τη Γερμανία να δείξει «γενναιοδωρία», και οι διαβεβαιώσεις της ότι το 80% των προσφύγων που φτάνουν από το Αφγανιστάν στην ΕΕ είναι νέοι άνθρωποι, έτοιμοι να προσαρμοστούν στα ευρωπαϊκά ήθη (!), δείχνουν το αντίθετο.
Μέχρι πριν λίγο καιρό, γνωρίζαμε ότι «ασφαλείς χώρες» θεωρούνται το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και η Σερβία. Τώρα βάζουν και ένα μέρος του Αφγανιστάν, αύριο ίσως βάλουν και ένα μέρος της Συρίας. Το πόσο θα πετύχουν το στόχο τους παραμένει αβέβαιο, γι’ αυτό και θα εντείνουν τα πογκρόμ, μετατρέποντας την ΕΕ σε αυτό για το οποίο κάποτε η προπαγάνδα τους κατηγορούσε τις σοσιαλιστικές χώρες: σε ένα πραγματικό «σιδηρούν παραπέτασμα»!
Η Ευρώπη φρούριο κι εμείς προσφυγοφύλακές της
Χαλαρώστε μας λίγο το Μνημόνιο, να σας βοηθήσουμε περισσότερο στο προσφυγικό! Αυτή είναι η γραμμή της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, διατυπωμένη και δημόσια, με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Πολλοί στην Ελλάδα, ακολουθώντας την αστική λογική, κατηγορούν τον Τσίπρα ότι αυτοπαγιδεύτηκε και σε λίγο δε θα μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα που του φόρτωσαν οι Γερμανοί και οι άλλοι ιμπεριαλιστές του ευρωπαϊκού βορρά. Εμείς, όμως, σημειώνουμε την κυνικότητα αυτής της πρότασης από την «πρώτη φορά Αριστερά», που προσπαθεί να μετατρέψει τα καραβάνια των εκπατρισμένων προσφύγων σε ανταλλακτική αξία στο παζάρι με τους ιμπεριαλιστές δανειστές.
Φυσικά, οι δανειστές δεν κάνουν τέτοιο παζάρι. Μπορεί ο Γιούνκερ και ο Σουλτς να κάνουν δηλώσεις για χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων στις χώρες υποδοχής προσφύγων, όμως οι δηλώσεις είναι τζάμπα. Δεν έχουν κανένα αντίκρισμα σε επίπεδο πρακτικής πολιτικής. Γι’ αυτό η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Τσίπρα για λάθος πολιτική που οδήγησε σε αυτοπαγίδευση. «Κατά βάση θα ήταν φρόνιμο να διαχωρίσουμε τα δύο θέματα» (πρόσφυγες και Μνημόνιο), δήλωσε την περασμένη Τετάρτη ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών Μάρτιν Σέφερ. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συγχέονται τα δύο αυτά θέματα», δήλωσε με πιο κοφτό τρόπο ο Στέφεν Ζάιμπερτ, εκπρόσωπος της καγκελαρίας. Οταν τους ρωτούν για το μεγάλο βάρος που σηκώνει η Ελλάδα, οι γερμανοί εκπρόσωποι δηλώνουν ότι «η Ελλάδα δεν καλείται να τα βγάλει πέρα μόνη της, παίρνει βοήθεια από την ΕΕ».
Η στρατηγική της Γερμανίας και της ΕΕ είναι πλέον καθαρή (αναλυτικά γράφουμε στη σελίδα 5): να μπει φραγμός στις μεταναστευτικές ροές, μέσα από ένα σύνολο μέτρων. Στο πλαίσιο της διασποράς-εγκλωβισμού των προσφύγων κατά μήκος του λεγόμενου Δρόμου των Βαλκανίων, η Ελλάδα θα πρέπει να κρατήσει 50.000 πρόσφυγες (30.000 σε καταυλισμούς και 20.000 με επιδότηση ενοικίου). Καθώς, όμως, θα κλείνουν οι δίοδοι στο Βορρά, θα είναι περισσότεροι οι πρόσφυγες που θα εγκλωβιστούν στη χώρα μας. Θα επαναληφθεί το φαινόμενο της προηγούμενης εικοσαετίας, με την Ελλάδα να λειτουργεί ως συνοριοφύλακας της ΕΕ και να εγκλωβίζει στο εσωτερικό της εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, τους οποίους αντιμετώπισε με συνεχή κυνηγητά, αυθαίρετες φυλακίσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, απελάσεις.
Θα ζήσουμε δραματικές καταστάσεις το επόμενο χρονικό διάστημα και η επίσημη πολιτική θα φουντώσει και πάλι την ξενοφοβία και το ρατσισμό.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ : Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΠΟΛΥ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Γιατί η Πάμελα Άντερσον επισκέφτηκε την Καλαμάτα; [photo]](https://images.newsnowgreece.com/87/870609/giati-i-pamela-anterson-episkeftike-tin-kalamata-photo-1-124x78.jpg)
