2012-05-09 19:40:11
(του Νίκου Παπαματθαίου - οικονομολόγου)
Διανύουμε κρίση οικονομική ή και πολιτική. Όλοι το ζούμε και όλοι μας το λένε. Οικονομολόγοι και μη, πολιτικοί και μη, σοβαροί και μη, καταθέτουν περισπούδαστες και μη συνταγές, επιστημονικά τεκμηριωμένες σύμφωνες με όλους τους κανόνες και με αυτά που γράφουν τα έγκυρα οικονομικά εγχειρίδια. Δυστυχώς μέχρι τώρα τα πράγματα πηγαίνουν χειρότερα αντί για καλύτερα. Αφού λοιπόν η κλασσική θεωρία δεν δίνει αποτελέσματα μάλλον χρειάζεται να κάνουμε κάτι που να μην είναι κλασσικό. Κάτι απλό που να βασίζεται στην κοινή λογική, κάτι που θα μπορούσε να σκεφτεί ένας απλός καθημερινός άνθρωπος χωρίς περγαμηνές επιστημονικής ή άλλης διάκρισης.
Η σκέψη λοιπόν είναι απλή. Η οικονομία για να λειτουργεί χρειάζεται χρήμα και μάλιστα χρήμα που να κυκλοφορεί και όχι να λιμνάζει. Χρήμα έχουν οι Τράπεζες, οι οποίες όμως δεν το κυκλοφορούν αλλά το κρατούν στα σεντούκια τους. Άλλος που έχει χρήματα να ρίξει στην οικονομία είναι το Κράτος. Δεν έχει πολλά αλλά έχει. Και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, όσα τους απέμειναν.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ : Το Κράτος δίνει σταδιακά σε οικογένειες που δεν έχουν πόρους ΑΤΟΚΑ δάνεια ύψους 3.000 € σε τρείς τριμηνιαίες δόσεις των 1.000 € η μία. Δηλαδή 1.000 € σήμερα, 1.000 € σε τρεις μήνες και 1.000 € σε έξη μήνες. Το ποσό αυτό θα επιστρέψουν με μικρές δόσεις, π.χ. των 50 € η μία, άτοκα, οι δανειολήπτες όταν πιάσουν δουλειά.
Οι δικαιούχοι του δανείου σε πρώτη φάση είναι ας πούμε 100.000 οικογένειες, άρα χρειάζονται 100 εκ. € άμεσα. Προφανώς οι δικαιούχοι αυτά τα χρήματα θα τα διαθέσουν όλα στην κατανάλωση. Άρα το κράτος θα εισπράξει άμεσα και μόνον από το ποσό της πρώτης δόσης, περίπου 20 εκ. € από τον ΦΠΑ. (Σίγουρα αρκετά παραπάνω λόγω της πολλαπλασιαστικής επίδρασης συνεπεία της αύξησης της ποσότητας αλλά και της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος). Επιπλέον το χρήμα αυτό θα δημιουργήσει ή θα αυξήσει το εισόδημα αυτών από τα χέρια των οποίων θα περάσει. Παραβλέποντας πάλι την πολλαπλασιαστική του επίδραση θα υπολογίσουμε ότι με μια μέση φορολόγηση εισοδήματος 10% θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα, εξ αυτού και μόνον του λόγου, κατά 30 εκ € συνολικά ετησίως.
Το επόμενο τρίμηνο θα απαιτηθούν καθαρά 80 εκ. για την δεύτερη δόση του δανείου αφού από τον ΦΠΑ θα έχουν εισπραχθεί τα 20 εκ στην διάρκεια του πρώτου τρίμηνου και βεβαίως θα συμβούν όσα περιγράφηκαν παραπάνω. Το ίδιο για την τρίτη δόση.
Υπάρχουν άλλα οφέλη; Βέβαια. Εφόσον έχουμε καθαρή εισροή τουλάχιστον 300 εκ € στην αγορά, παραβλέποντας και πάλι την πολλαπλασιαστική επίδραση, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, τουλάχιστον θα διατηρήσουν πάρα πολλές υπάρχουσες.
Αν θεωρήσουμε, πολύ συντηρητικά, ότι κατά μέσο όρο, κάθε θέση εργασίας αντιστοιχεί σε ετήσιο τζίρο της επιχείρησης περίπου 300.000 €, τα 300 εκ. τζίρος αντιστοιχούν σε 1.000 θέσεις εργασίας. Επαναλαμβάνουμε είμαστε πολύ συντηρητικοί στους υπολογισμούς και υποθέτουμε ότι θα διασωθούν 1.000 θέσεις εργασίας. Εξοικονομούνται δηλαδή 1.000 επιδόματα ανεργίας (1.000 χ 357 € χ 12 μήνες), συνεχίζουν να καταβάλλονται 1.000 ασφαλιστικές εισφορές ανά μήνα και με μέσο ετήσιο εισόδημα κάθε εργαζομένου περίπου 11.000 € το χρόνο έχουμε φορολογητέα έσοδα τουλάχιστον για 5.000 € ανά εργαζόμενο τον χρόνο.
Η αλυσίδα των θετικών επιδράσεων δεν σταματά εδώ ούτε οι υπολογισμοί είναι ιδιαίτερα ακριβείς. Επηρεάζονται θετικά και άλλοι τομείς της οικονομίας. Το παρόν όμως είναι απλώς κατάθεση της άποψης ότι με απλά πράγματα και μηδενικό διαχρονικά κόστος μπορούμε να έχουμε σημαντικά αποτελέσματα. Μήπως να το δοκιμάζαμε ;
online-pressblog
Διανύουμε κρίση οικονομική ή και πολιτική. Όλοι το ζούμε και όλοι μας το λένε. Οικονομολόγοι και μη, πολιτικοί και μη, σοβαροί και μη, καταθέτουν περισπούδαστες και μη συνταγές, επιστημονικά τεκμηριωμένες σύμφωνες με όλους τους κανόνες και με αυτά που γράφουν τα έγκυρα οικονομικά εγχειρίδια. Δυστυχώς μέχρι τώρα τα πράγματα πηγαίνουν χειρότερα αντί για καλύτερα. Αφού λοιπόν η κλασσική θεωρία δεν δίνει αποτελέσματα μάλλον χρειάζεται να κάνουμε κάτι που να μην είναι κλασσικό. Κάτι απλό που να βασίζεται στην κοινή λογική, κάτι που θα μπορούσε να σκεφτεί ένας απλός καθημερινός άνθρωπος χωρίς περγαμηνές επιστημονικής ή άλλης διάκρισης.
Η σκέψη λοιπόν είναι απλή. Η οικονομία για να λειτουργεί χρειάζεται χρήμα και μάλιστα χρήμα που να κυκλοφορεί και όχι να λιμνάζει. Χρήμα έχουν οι Τράπεζες, οι οποίες όμως δεν το κυκλοφορούν αλλά το κρατούν στα σεντούκια τους. Άλλος που έχει χρήματα να ρίξει στην οικονομία είναι το Κράτος. Δεν έχει πολλά αλλά έχει. Και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, όσα τους απέμειναν.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ : Το Κράτος δίνει σταδιακά σε οικογένειες που δεν έχουν πόρους ΑΤΟΚΑ δάνεια ύψους 3.000 € σε τρείς τριμηνιαίες δόσεις των 1.000 € η μία. Δηλαδή 1.000 € σήμερα, 1.000 € σε τρεις μήνες και 1.000 € σε έξη μήνες. Το ποσό αυτό θα επιστρέψουν με μικρές δόσεις, π.χ. των 50 € η μία, άτοκα, οι δανειολήπτες όταν πιάσουν δουλειά.
Οι δικαιούχοι του δανείου σε πρώτη φάση είναι ας πούμε 100.000 οικογένειες, άρα χρειάζονται 100 εκ. € άμεσα. Προφανώς οι δικαιούχοι αυτά τα χρήματα θα τα διαθέσουν όλα στην κατανάλωση. Άρα το κράτος θα εισπράξει άμεσα και μόνον από το ποσό της πρώτης δόσης, περίπου 20 εκ. € από τον ΦΠΑ. (Σίγουρα αρκετά παραπάνω λόγω της πολλαπλασιαστικής επίδρασης συνεπεία της αύξησης της ποσότητας αλλά και της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος). Επιπλέον το χρήμα αυτό θα δημιουργήσει ή θα αυξήσει το εισόδημα αυτών από τα χέρια των οποίων θα περάσει. Παραβλέποντας πάλι την πολλαπλασιαστική του επίδραση θα υπολογίσουμε ότι με μια μέση φορολόγηση εισοδήματος 10% θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα, εξ αυτού και μόνον του λόγου, κατά 30 εκ € συνολικά ετησίως.
Το επόμενο τρίμηνο θα απαιτηθούν καθαρά 80 εκ. για την δεύτερη δόση του δανείου αφού από τον ΦΠΑ θα έχουν εισπραχθεί τα 20 εκ στην διάρκεια του πρώτου τρίμηνου και βεβαίως θα συμβούν όσα περιγράφηκαν παραπάνω. Το ίδιο για την τρίτη δόση.
Υπάρχουν άλλα οφέλη; Βέβαια. Εφόσον έχουμε καθαρή εισροή τουλάχιστον 300 εκ € στην αγορά, παραβλέποντας και πάλι την πολλαπλασιαστική επίδραση, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, τουλάχιστον θα διατηρήσουν πάρα πολλές υπάρχουσες.
Αν θεωρήσουμε, πολύ συντηρητικά, ότι κατά μέσο όρο, κάθε θέση εργασίας αντιστοιχεί σε ετήσιο τζίρο της επιχείρησης περίπου 300.000 €, τα 300 εκ. τζίρος αντιστοιχούν σε 1.000 θέσεις εργασίας. Επαναλαμβάνουμε είμαστε πολύ συντηρητικοί στους υπολογισμούς και υποθέτουμε ότι θα διασωθούν 1.000 θέσεις εργασίας. Εξοικονομούνται δηλαδή 1.000 επιδόματα ανεργίας (1.000 χ 357 € χ 12 μήνες), συνεχίζουν να καταβάλλονται 1.000 ασφαλιστικές εισφορές ανά μήνα και με μέσο ετήσιο εισόδημα κάθε εργαζομένου περίπου 11.000 € το χρόνο έχουμε φορολογητέα έσοδα τουλάχιστον για 5.000 € ανά εργαζόμενο τον χρόνο.
Η αλυσίδα των θετικών επιδράσεων δεν σταματά εδώ ούτε οι υπολογισμοί είναι ιδιαίτερα ακριβείς. Επηρεάζονται θετικά και άλλοι τομείς της οικονομίας. Το παρόν όμως είναι απλώς κατάθεση της άποψης ότι με απλά πράγματα και μηδενικό διαχρονικά κόστος μπορούμε να έχουμε σημαντικά αποτελέσματα. Μήπως να το δοκιμάζαμε ;
online-pressblog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνάντηση Άστον-Νετανιάχου για το Ιράν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
