2015-11-16 22:50:07
Διαβάστε την ανακοίνωση: "Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι τα τελευταία χρόνια... όχι μόνο ευπρόσδεκτος αλλά κυριολεκτικά «καταζητούμενος» από όλα τα φεστιβάλ της υφηλίου. Και βραβεύεται κιόλας με τα μεγαλύτερα βραβεία. Έχει γίνει ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας ανά τον κόσμο. Όλους τους κοιτάζει και τον κοιτάνε με υπερηφάνεια. Τεκμηριώνει ότι στην Ελλάδα συνεχίζει να παράγεται πολιτισμός και σύγχρονη σκέψη και ότι δεν υπάρχει μόνο μιζέρια και απογοήτευση. Κι ότι ο Έλληνας συνεχίζει να κάνει την λάσπη πνεύμα.
Μέσα από τα σύνορα όμως τι γίνεται; Απλά ο ελληνικός κινηματογράφος παλεύει μόνος του μεσοπέλαγα χωρίς να φαίνεται προς το παρόν διασώστης. Δυστυχώς ο ελληνικός κινηματογράφος είναι λιγότερο πρόσφυγας και περισσότερο εξόριστος. Και δη στον τόπο του. Πέρα από την Πολιτεία που μάλλον την εξοργίζουν οι επιτυχίες του και γι’ αυτό του αφαίρεσε και την τελευταία αιμοδοτική ανάσα αποσύροντας την επιστροφή του φόρου των εισιτηρίων συνεχίζεται ο υποβιβασμός του και από μια ομάδα αξιωματούχων που ευαγγελίζονται κιόλας την σωτηρία του: έτσι ενώ όλα τα διεθνή φεστιβάλ λένε στον ελληνικό κινηματογράφο «έλα», το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του λέει «ουστ»!!!
Αρνούνται να αποτελεί κορμό του φεστιβάλ ο μοναδικός συγγενής του, ο ελληνικός κινηματογράφος. Τον ξεπετάνε σε δήθεν παράλληλα προγράμματα παραμένοντας, δυστυχώς προσκολλημένοι σε ξενόφερτες ιδεοληψίες. Και τι συμβαίνει; Απλά έρχονται οι καλεσμένοι από όλο τον κόσμο και αντί να ενημερωθούν για τον ελληνικό κινηματογράφο αναγκάζονται να δουν ξένες ταινίες που έχουν ήδη δει στα ξένα φεστιβάλ! Κι αυτά σε μια εποχή που λόγω αντικειμενικών δυσκολιών οι αρμόδιοι φορείς αδυνατούν να προβάλλουν την ελληνική ταινία στις διεθνείς αγορές. Ποιον όμως και ποιους βολεύει αυτή η πολυτέλεια;
Και τι μπορεί να γίνει; Υπάρχει διέξοδος; Υπάρχει φυσικά, αρκεί να κοιτάξουμε λίγο δίπλα. Στο φεστιβάλ της Δράμας ας πούμε. Ενοχλεί ή ωφελεί το κοινό και τους δημιουργούς η παρουσία του και η ελληνοκεντρική δομή του; Γιατί οι νέοι το περιμένουν με λαχτάρα κάθε χρόνο; Γιατί κλείνουν εκεί τα πιο δημιουργικά ραντεβού τους; Το ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα αλλά και τα παράλληλα τμήματα καθώς και τα χρηματικά έπαθλα δεν εξάπτουν την φιλοδοξία των νέων, δεν τους παρακινούν σε άθλημα προσφοράς και άμιλλας και δεν τους ενσαρκώνει τις πιο ωραίες συλλογικές τους πρωτοβουλίες; Υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο και πρόκληση από αυτά;
Μας προβληματίζει ότι οι κινηματογραφιστές – μέλη του παρόντος Συμβουλίου, που αναδείχθηκαν από το ίδιο το Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια, έχουν μια αναχρονιστική στάση στις πιέσεις προβολής της Ελληνικής Παραγωγής μέσα στις φεστιβαλικές εκδηλώσεις.
Φέτος, με τον υψηλό αριθμό ελληνικών ταινιών, χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία για μια ισότιμη παρουσίαση και αναγνώριση από το κοινό της Θεσσαλονίκης, μέσα από την πλήρη αναβάθμιση του θεσμού, σύμφωνα με τον ισχύοντα κινηματογραφικό νόμο.
Γι’ αυτό, επιμένουμε και ζητάμε Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, με την πλέον σύγχρονη εικόνα. Πρέπει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης να ενηλικιωθεί και να αγκαλιάσει τον ελληνικό κινηματογράφο επιτρέποντάς του να κατοικήσει στο σπίτι του.
Χάρης Παπαδόπουλος
Πρόεδρος Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών" Tromaktiko
Μέσα από τα σύνορα όμως τι γίνεται; Απλά ο ελληνικός κινηματογράφος παλεύει μόνος του μεσοπέλαγα χωρίς να φαίνεται προς το παρόν διασώστης. Δυστυχώς ο ελληνικός κινηματογράφος είναι λιγότερο πρόσφυγας και περισσότερο εξόριστος. Και δη στον τόπο του. Πέρα από την Πολιτεία που μάλλον την εξοργίζουν οι επιτυχίες του και γι’ αυτό του αφαίρεσε και την τελευταία αιμοδοτική ανάσα αποσύροντας την επιστροφή του φόρου των εισιτηρίων συνεχίζεται ο υποβιβασμός του και από μια ομάδα αξιωματούχων που ευαγγελίζονται κιόλας την σωτηρία του: έτσι ενώ όλα τα διεθνή φεστιβάλ λένε στον ελληνικό κινηματογράφο «έλα», το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του λέει «ουστ»!!!
Αρνούνται να αποτελεί κορμό του φεστιβάλ ο μοναδικός συγγενής του, ο ελληνικός κινηματογράφος. Τον ξεπετάνε σε δήθεν παράλληλα προγράμματα παραμένοντας, δυστυχώς προσκολλημένοι σε ξενόφερτες ιδεοληψίες. Και τι συμβαίνει; Απλά έρχονται οι καλεσμένοι από όλο τον κόσμο και αντί να ενημερωθούν για τον ελληνικό κινηματογράφο αναγκάζονται να δουν ξένες ταινίες που έχουν ήδη δει στα ξένα φεστιβάλ! Κι αυτά σε μια εποχή που λόγω αντικειμενικών δυσκολιών οι αρμόδιοι φορείς αδυνατούν να προβάλλουν την ελληνική ταινία στις διεθνείς αγορές. Ποιον όμως και ποιους βολεύει αυτή η πολυτέλεια;
Και τι μπορεί να γίνει; Υπάρχει διέξοδος; Υπάρχει φυσικά, αρκεί να κοιτάξουμε λίγο δίπλα. Στο φεστιβάλ της Δράμας ας πούμε. Ενοχλεί ή ωφελεί το κοινό και τους δημιουργούς η παρουσία του και η ελληνοκεντρική δομή του; Γιατί οι νέοι το περιμένουν με λαχτάρα κάθε χρόνο; Γιατί κλείνουν εκεί τα πιο δημιουργικά ραντεβού τους; Το ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα αλλά και τα παράλληλα τμήματα καθώς και τα χρηματικά έπαθλα δεν εξάπτουν την φιλοδοξία των νέων, δεν τους παρακινούν σε άθλημα προσφοράς και άμιλλας και δεν τους ενσαρκώνει τις πιο ωραίες συλλογικές τους πρωτοβουλίες; Υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο και πρόκληση από αυτά;
Μας προβληματίζει ότι οι κινηματογραφιστές – μέλη του παρόντος Συμβουλίου, που αναδείχθηκαν από το ίδιο το Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια, έχουν μια αναχρονιστική στάση στις πιέσεις προβολής της Ελληνικής Παραγωγής μέσα στις φεστιβαλικές εκδηλώσεις.
Φέτος, με τον υψηλό αριθμό ελληνικών ταινιών, χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία για μια ισότιμη παρουσίαση και αναγνώριση από το κοινό της Θεσσαλονίκης, μέσα από την πλήρη αναβάθμιση του θεσμού, σύμφωνα με τον ισχύοντα κινηματογραφικό νόμο.
Γι’ αυτό, επιμένουμε και ζητάμε Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, με την πλέον σύγχρονη εικόνα. Πρέπει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης να ενηλικιωθεί και να αγκαλιάσει τον ελληνικό κινηματογράφο επιτρέποντάς του να κατοικήσει στο σπίτι του.
Χάρης Παπαδόπουλος
Πρόεδρος Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών" Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΝΙΣΧΥΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ... ΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΣΑΝΤΕΡΣ Η ΜΙΛΑΝΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ