2015-11-24 00:25:18
Κι όμως οι νέοι μένουν στο χωριό τους, το Μαριού του δήμου Αγίου Βασιλείου και η αστυφιλία, ευτυχώς, δεν τους πήρε στη ζωή και... τις ανέσεις των πόλεων, όπως συμβαίνει με το μεγάλο μέρος του πληθυσμού στους οικισμούς στο νομό Ρεθύμνου. Ίσως να είναι μια πρωτοτυπία που, βέβαια, δεν παρατηρείται μόνο στα τελευταία χρόνια της οικονομικής… ασφυξίας, αλλά έχει παράδοση πάνω των 10 χρόνων!
Οι πενήντα νέοι, λοιπόν, όταν άλλοι της ίδιας ηλικίας αγωνιούν ψάχνοντας «ένα, έστω και κουτσουρεμένο, μεροκάματο στις πόλεις», αυτοί απολαμβάνουν τη σιγουριά της επιβίωσης έστω και από τη γη ή αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που έχουν «στα… πόδια τους», στον Πλακιά και στο Δαμνόνι, τις γνωστές πανευρωπαϊκά παραλίες που την περίοδο του τουρισμού γνωρίζουν υψηλή ζήτηση «Πάντα το χωριό μας είχε πολλούς νέους και από το ’70 και μετά οι περισσότεροι έμειναν», διαπιστώνουν ο παλαιός κοινοτάρχης του χωριού Νίκος Πολοσηφάκης, και οι κάτοικοι- «βράχοι» στο Μαριού Γιάννης Σαριδάκης και Γιώργος Τζανουδάκης που δεν
εγκατέλειψαν ποτέ τον γεννησιμιό τους τόπο. «Υπάρχουν προοπτικές εδώ», δηλώνει την αισιοδοξία του ο λογιστής Μανώλης Σαριδάκης, που αν και εγκατεστημένος στην πόλη του Ρεθύμνου, βρίσκεται συχνά εκεί αναζητώντας ευκαιρίες στη γη για να ενισχύσει το εισόδημά του και να απασχολείται δημιουργικά σε πρωτοποριακές καλλιέργειες σε ένα απαξιωμένο, στα χρόνια της εύπλαστης ευμάρειας, πρωτογενή τομέα.
Άλλωστε, επικρατεί και σ’ αυτό τον αγροτουριστικό οικισμό, η άποψη ότι «η κρίση έκανε και καλό γιατί αφύπνισε συνειδήσεις στην κοινωνία και κινητοποίησε και σε άλλες μορφές παραγωγής ανθρώπους, που όλα τα χρόνια ανέμεναν τις επιδοτήσεις στα καφέ…»
ΑΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΟΡΑΜΑ…
Ο ίδιος θεωρεί ότι οι προοπτικές των νέων μπορούν να μετουσιωθούν σε πράξεις, εάν «αποκτήσουν όραμα για το μέλλον τους», υπάρξει επαρκής ενημέρωση για τις δυνατότητες που παρέχει η γη, και στραφούν και σε άγνωστες αλλά κερδοφόρες επενδύσεις. «Σήμερα», προσθέτει, «οι νέοι του χωριού απασχολούνται ή σε τουριστικές επιχειρήσεις στον Πλακιά και στο Δαμνόνι, ή σε δικές τους εμπορικές λειτουργίες, κάποιες οικογενειακής μορφής, ή σε βιολογικές καλλιέργειες, ελιάς κυρίως!»
Το Μαριού αριθμεί σήμερα περί τους 300 μόνιμους κατοίκους και την περίοδο του καλοκαιριού και έως τη λήξη της τουριστικής περιόδου, πολλοί μάλιστα πλέον του εξαμήνου, «διαμένουν και πάνω από χίλιοι». Μάλιστα, «οι νέοι κάτοικοι προσαρμόστηκαν ομαλά στο νέο τους περιβάλλον και αποτελούν ένα δεύτερο χωριό σε περιοχές που αξιοποιήθηκαν οικιστικά με την επέκταση του σχεδίου πόλεως προς το νότο». Το μεγάλο μέρος των νέων οικιστών από το 1995 και μετά, προέρχονται από χώρες της Ευρώπης που απόκτησαν ιδιόκτητη στέγη και «μοιράζονται το χρόνο διαμονής τους με το χωριό και τις χώρες τους».
ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΘΕΣΗ
Σ’ αυτόν τον οικισμό της ενότητας των χωριών της «Γιαλιάς», οι νέοι, πάντως, έχουν δουλειά να κάνουν ολόκληρο το χρόνο, το καλοκαίρι σε απασχολήσεις τουριστικού ενδιαφέροντος και τον χειμώνα στις οικογενειακές αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Οι… βιαστικοί τα 10 τελευταία χρόνια, δημιούργησαν ήδη οικογένειες και εγκαταστάθηκαν μόνιμα, πολλαπλασιάζοντας τον πληθυσμό, και οι ανύπαντροι ή φοβούνται το… γάμο βλέποντας τις εξελίξεις στο θεσμό, ή «δε βρέθηκε το κατάλληλο ταίρι να μείνει μακριά από τις ανέσεις της πόλης».
Όπως και να έχουν, όμως, τα πράγματα, οι 50 νέοι δεν μένουν στην απραξία τις μέρες του χρόνου και το κυριότερο δεν… καταδικάστηκαν επιλέγοντας μόνιμη εγκατάσταση στον τόπο τους. Άλλωστε, δουλειά υπάρχει, αρκεί να διαθέτουν διάθεση!
Πηγή
Tromaktiko
Οι πενήντα νέοι, λοιπόν, όταν άλλοι της ίδιας ηλικίας αγωνιούν ψάχνοντας «ένα, έστω και κουτσουρεμένο, μεροκάματο στις πόλεις», αυτοί απολαμβάνουν τη σιγουριά της επιβίωσης έστω και από τη γη ή αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που έχουν «στα… πόδια τους», στον Πλακιά και στο Δαμνόνι, τις γνωστές πανευρωπαϊκά παραλίες που την περίοδο του τουρισμού γνωρίζουν υψηλή ζήτηση «Πάντα το χωριό μας είχε πολλούς νέους και από το ’70 και μετά οι περισσότεροι έμειναν», διαπιστώνουν ο παλαιός κοινοτάρχης του χωριού Νίκος Πολοσηφάκης, και οι κάτοικοι- «βράχοι» στο Μαριού Γιάννης Σαριδάκης και Γιώργος Τζανουδάκης που δεν
εγκατέλειψαν ποτέ τον γεννησιμιό τους τόπο. «Υπάρχουν προοπτικές εδώ», δηλώνει την αισιοδοξία του ο λογιστής Μανώλης Σαριδάκης, που αν και εγκατεστημένος στην πόλη του Ρεθύμνου, βρίσκεται συχνά εκεί αναζητώντας ευκαιρίες στη γη για να ενισχύσει το εισόδημά του και να απασχολείται δημιουργικά σε πρωτοποριακές καλλιέργειες σε ένα απαξιωμένο, στα χρόνια της εύπλαστης ευμάρειας, πρωτογενή τομέα.
Άλλωστε, επικρατεί και σ’ αυτό τον αγροτουριστικό οικισμό, η άποψη ότι «η κρίση έκανε και καλό γιατί αφύπνισε συνειδήσεις στην κοινωνία και κινητοποίησε και σε άλλες μορφές παραγωγής ανθρώπους, που όλα τα χρόνια ανέμεναν τις επιδοτήσεις στα καφέ…»
ΑΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΟΡΑΜΑ…
Ο ίδιος θεωρεί ότι οι προοπτικές των νέων μπορούν να μετουσιωθούν σε πράξεις, εάν «αποκτήσουν όραμα για το μέλλον τους», υπάρξει επαρκής ενημέρωση για τις δυνατότητες που παρέχει η γη, και στραφούν και σε άγνωστες αλλά κερδοφόρες επενδύσεις. «Σήμερα», προσθέτει, «οι νέοι του χωριού απασχολούνται ή σε τουριστικές επιχειρήσεις στον Πλακιά και στο Δαμνόνι, ή σε δικές τους εμπορικές λειτουργίες, κάποιες οικογενειακής μορφής, ή σε βιολογικές καλλιέργειες, ελιάς κυρίως!»
Το Μαριού αριθμεί σήμερα περί τους 300 μόνιμους κατοίκους και την περίοδο του καλοκαιριού και έως τη λήξη της τουριστικής περιόδου, πολλοί μάλιστα πλέον του εξαμήνου, «διαμένουν και πάνω από χίλιοι». Μάλιστα, «οι νέοι κάτοικοι προσαρμόστηκαν ομαλά στο νέο τους περιβάλλον και αποτελούν ένα δεύτερο χωριό σε περιοχές που αξιοποιήθηκαν οικιστικά με την επέκταση του σχεδίου πόλεως προς το νότο». Το μεγάλο μέρος των νέων οικιστών από το 1995 και μετά, προέρχονται από χώρες της Ευρώπης που απόκτησαν ιδιόκτητη στέγη και «μοιράζονται το χρόνο διαμονής τους με το χωριό και τις χώρες τους».
ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΘΕΣΗ
Σ’ αυτόν τον οικισμό της ενότητας των χωριών της «Γιαλιάς», οι νέοι, πάντως, έχουν δουλειά να κάνουν ολόκληρο το χρόνο, το καλοκαίρι σε απασχολήσεις τουριστικού ενδιαφέροντος και τον χειμώνα στις οικογενειακές αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Οι… βιαστικοί τα 10 τελευταία χρόνια, δημιούργησαν ήδη οικογένειες και εγκαταστάθηκαν μόνιμα, πολλαπλασιάζοντας τον πληθυσμό, και οι ανύπαντροι ή φοβούνται το… γάμο βλέποντας τις εξελίξεις στο θεσμό, ή «δε βρέθηκε το κατάλληλο ταίρι να μείνει μακριά από τις ανέσεις της πόλης».
Όπως και να έχουν, όμως, τα πράγματα, οι 50 νέοι δεν μένουν στην απραξία τις μέρες του χρόνου και το κυριότερο δεν… καταδικάστηκαν επιλέγοντας μόνιμη εγκατάσταση στον τόπο τους. Άλλωστε, δουλειά υπάρχει, αρκεί να διαθέτουν διάθεση!
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μίλησαν τα... μαχαίρια – Στο νοσοκομείο τρία άτομα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ