2015-11-30 08:47:08
Ένα τροχαίο του στέρησε το δικαίωμα να έχει μια ζωή όπως την ονειρευόταν. Και μάλιστα πάνω στη νιότη του... Η ελληνική Πολιτεία, καλυπτόμενη πίσω από τη γραφειοκρατία και τις μνημονιακές υποχρεώσεις της, του στερεί τώρα και την αξιοπρέπεια.
Κι ενώ μέχρι πρότινος με αναπηρία 80% του αναγνώριζε σύνταξη, τώρα με αναπηρία 90%, κρίνει έναν παραπληγικό ικανό να εργαστεί για να επιβιώσει. Υπάλληλος μάλιστα αρμόδιας υπηρεσίας στην οποία διαμαρτυρήθηκε του έφερε ως παράδειγμα τον... Βόλφγκανκ Σόιμπλε. Κακώς λοιπόν διαμαρτύρεται!
Ας πάρουμε όμως την ιστορία του Κωνσταντίνου Τζιαμαλή, από το Αρμένιο από την αρχή. Ορφανός από πατέρα, αμούστακο παιδί ακόμη, σε ηλικία 15 ετών, πέφτει θύμα τροχαίου. Μια στιγμή αλλάζει ριζικά τη ζωή του. Μένει παράλυτος από το ύψος του στήθους και κάτω.
Ποια μάνα θα δεχόταν ευθύς εξαρχής ότι ο γιος της θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής του σε αναπηρικό καροτσάκι; Το μόνο που δεν σκεφτόταν τότε (1995), ήταν αυτό: να ζητηθεί αναπηρική σύνταξη. Όλες οι προσπάθειες των δικών του συνέτειναν στο να ξαναβρεί ο Κώστας την υγειά του.
Αυτό όμως δεν συνέβη. Πέντε χρόνια αργότερα η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή, τον κρίνει άτομο με αναπηρία σε ποσοστό 80%, τον κατατάσσει στους ανίκανους για κάθε εργασία και -3 χρόνια αργότερα- του χορηγεί σύνταξη, ύψους 345 ευρώ τον μήνα.
Έκτοτε και ανά τριετία ο Κώστας περνά τις επιτροπές αναπηρίας, οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τη μη αντιστρέψιμη, αλλά επιδεινούμενη κατάστασή του, αφού το 2013 το ποσοστό αναπηρίας ορίζεται στο 90%.
Ώ του θαύματος όμως, η Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας του ΙΚΑ, καίτοι αναγνωρίζει το ποσοστό αναπηρίας, κρίνει ότι είναι ικανός για οποιαδήποτε εργασία (!), πλην εκείνης του αγρότη Και του κόβει τη σύνταξη!
Μπορεί το όλο σκεπτικό σε συνδυασμό με το ιστορικό του 33χρονου σήμερα αναπήρου να μην αντέχει στη λογική, ωστόσο διαθέτει νομικό έρεισμα. Καθώς, με την αναθεώρηση του πίνακα των παθήσεων εκείνων που ναι μεν προσλαμβάνουν ποσοστά αναπηρίας, αλλά δεν συνεπάγονται και πλήρη αδυναμία εργασίας, πολλοί ανάπηροι τέθηκαν εκτός καθεστώτος συνταξιοδότησης. Αναθεώρηση η οποία έγινε με οικονομικά-μνημονιακά κριτήρια, στη βάση δηλαδή του περιορισμού του ποσοστού αναπήρων στη χώρα, στο 10%, όσος δηλαδή και ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα έχουν δοθεί πολλές συντάξεις αναπηρίας –μαϊμού. Καθώς όμως δεν πρόκειται για μαθηματικό πρόβλημα αλλά για κοινωνικό ζήτημα, αναρωτιέται κανείς; Μπορεί να κόβεται μια αναπηρική σύνταξη με συνοπτικές διαδικασίες απλά και μόνο για να τηρηθούν μνημονιακές υποχρεώσεις; Και με ποια λογική συντάξεις που έχουν δοθεί από νομαρχιακές επιτροπές των «αμαρτωλών περιόδων», κι έχουν λάβει την ένδειξη «εφ’ όρου ζωής», παραμένουν στο απυρόβλητο, αντί ενός ουσιαστικού επανελέγχου;
Με αυτά τα ερωτήματα προσέφυγε στο ΙΚΑ και ο Κώστας για να λάβει, από υπάλληλο, αποστομωτική πράγματι απάντηση: Ο Σόιμπλε πώς εργάζεται; του είπαν και τον έστειλαν…
Πηγή Tromaktiko
Κι ενώ μέχρι πρότινος με αναπηρία 80% του αναγνώριζε σύνταξη, τώρα με αναπηρία 90%, κρίνει έναν παραπληγικό ικανό να εργαστεί για να επιβιώσει. Υπάλληλος μάλιστα αρμόδιας υπηρεσίας στην οποία διαμαρτυρήθηκε του έφερε ως παράδειγμα τον... Βόλφγκανκ Σόιμπλε. Κακώς λοιπόν διαμαρτύρεται!
Ας πάρουμε όμως την ιστορία του Κωνσταντίνου Τζιαμαλή, από το Αρμένιο από την αρχή. Ορφανός από πατέρα, αμούστακο παιδί ακόμη, σε ηλικία 15 ετών, πέφτει θύμα τροχαίου. Μια στιγμή αλλάζει ριζικά τη ζωή του. Μένει παράλυτος από το ύψος του στήθους και κάτω.
Ποια μάνα θα δεχόταν ευθύς εξαρχής ότι ο γιος της θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής του σε αναπηρικό καροτσάκι; Το μόνο που δεν σκεφτόταν τότε (1995), ήταν αυτό: να ζητηθεί αναπηρική σύνταξη. Όλες οι προσπάθειες των δικών του συνέτειναν στο να ξαναβρεί ο Κώστας την υγειά του.
Αυτό όμως δεν συνέβη. Πέντε χρόνια αργότερα η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή, τον κρίνει άτομο με αναπηρία σε ποσοστό 80%, τον κατατάσσει στους ανίκανους για κάθε εργασία και -3 χρόνια αργότερα- του χορηγεί σύνταξη, ύψους 345 ευρώ τον μήνα.
Έκτοτε και ανά τριετία ο Κώστας περνά τις επιτροπές αναπηρίας, οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τη μη αντιστρέψιμη, αλλά επιδεινούμενη κατάστασή του, αφού το 2013 το ποσοστό αναπηρίας ορίζεται στο 90%.
Ώ του θαύματος όμως, η Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας του ΙΚΑ, καίτοι αναγνωρίζει το ποσοστό αναπηρίας, κρίνει ότι είναι ικανός για οποιαδήποτε εργασία (!), πλην εκείνης του αγρότη Και του κόβει τη σύνταξη!
Μπορεί το όλο σκεπτικό σε συνδυασμό με το ιστορικό του 33χρονου σήμερα αναπήρου να μην αντέχει στη λογική, ωστόσο διαθέτει νομικό έρεισμα. Καθώς, με την αναθεώρηση του πίνακα των παθήσεων εκείνων που ναι μεν προσλαμβάνουν ποσοστά αναπηρίας, αλλά δεν συνεπάγονται και πλήρη αδυναμία εργασίας, πολλοί ανάπηροι τέθηκαν εκτός καθεστώτος συνταξιοδότησης. Αναθεώρηση η οποία έγινε με οικονομικά-μνημονιακά κριτήρια, στη βάση δηλαδή του περιορισμού του ποσοστού αναπήρων στη χώρα, στο 10%, όσος δηλαδή και ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα έχουν δοθεί πολλές συντάξεις αναπηρίας –μαϊμού. Καθώς όμως δεν πρόκειται για μαθηματικό πρόβλημα αλλά για κοινωνικό ζήτημα, αναρωτιέται κανείς; Μπορεί να κόβεται μια αναπηρική σύνταξη με συνοπτικές διαδικασίες απλά και μόνο για να τηρηθούν μνημονιακές υποχρεώσεις; Και με ποια λογική συντάξεις που έχουν δοθεί από νομαρχιακές επιτροπές των «αμαρτωλών περιόδων», κι έχουν λάβει την ένδειξη «εφ’ όρου ζωής», παραμένουν στο απυρόβλητο, αντί ενός ουσιαστικού επανελέγχου;
Με αυτά τα ερωτήματα προσέφυγε στο ΙΚΑ και ο Κώστας για να λάβει, από υπάλληλο, αποστομωτική πράγματι απάντηση: Ο Σόιμπλε πώς εργάζεται; του είπαν και τον έστειλαν…
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Ο Ομπάμα τίμησε τους νεκρούς από το τρομοκρατικό χτύπημα στο Μπατακλάν... [photo]](https://images.newsnowgreece.com/87/879907/o-ompama-timise-tous-nekrous-apo-to-tromokratiko-xtypima-sto-mpataklan-photo-1-124x78.jpg)
