2015-12-06 11:13:08
Φέτος δεν κόπηκαν δέντρα.
Δεν στολίστηκαν δέντρα Δεν αναβοσβήνουν πολύχρωμα λαμπιόνια.
Όλα σκοτεινά.
Στους απέραντους βραδινούς παγωμένους δρόμους τα φώτα τρεμοπαίζουν.
Ζωντανές ψυχές εδώ κι εκεί.
Στους αφρούς του πελάγους αθώα πλάσματα κοιμούνται.
Άνθρωποι ζητούν ελπίδα, αγάπη, κατανόηση, συμπόνια, Αξιοπρέπεια!
Ποιος να τους ακούσει και γιατί.
Κάμποσοι απλώνουν το χέρι μα είναι λίγοι.
Οι πολλοί βλέπεις είναι βολεμένοι.
Κόσμος πάει κι έρχεται, περνάει δίπλα απ’ τη δυστυχία.
Ο καθένας μέσα στο δικό του κόσμο.
‘Ένας ωραίος κόσμος, σύγχρονος, εξελιγμένος νεοπολιτισμός.
Η Χώρα σε βαθειά καταχνιά.
Οι άρχοντες δεν βλέπουν δεν ακούνε τίποτα.
Μόνο λίγα ψίχουλα, λίγη ελεημοσύνη στους κολασμένους, τους ανήμπορους, τους κατατρεγμένους.
Η ζωή δίπλα μας σκληρή και αδυσώπητη.
Εξαθλιωμένες μητέρες με βρέφη στην αγκαλιά παλεύουν τη κάθε μέρα.
Οι εξουσίες μιλούν, μιλούν με τετριμμένα σκόρπια λόγια.
Αυτές, οι κάθε είδους εξουσίες, αυτές που δυναστεύουν τις ζωές των ανθρώπων.
Φέτος είναι όλα ποιο απλά, ποιο λιτά γιατί η γιορτή έχει ανθρώπινο πόνο.
Μεγάλο ανθρώπινο πόνο.
Η παράσταση είναι δίπλα μας.
Δεν χρειάζεται χειροκρότημα.
Μια βαθειά υπόκλιση στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχικής δύναμης!
Αναγνώστης
Διαβάστε περισσότερες ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ στο tromaktiko με ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Κάντε την δική σας καταγγελία στο e-mail μας [email protected]
Δεν στολίστηκαν δέντρα Δεν αναβοσβήνουν πολύχρωμα λαμπιόνια.
Όλα σκοτεινά.
Στους απέραντους βραδινούς παγωμένους δρόμους τα φώτα τρεμοπαίζουν.
Ζωντανές ψυχές εδώ κι εκεί.
Στους αφρούς του πελάγους αθώα πλάσματα κοιμούνται.
Άνθρωποι ζητούν ελπίδα, αγάπη, κατανόηση, συμπόνια, Αξιοπρέπεια!
Ποιος να τους ακούσει και γιατί.
Κάμποσοι απλώνουν το χέρι μα είναι λίγοι.
Οι πολλοί βλέπεις είναι βολεμένοι.
Κόσμος πάει κι έρχεται, περνάει δίπλα απ’ τη δυστυχία.
Ο καθένας μέσα στο δικό του κόσμο.
‘Ένας ωραίος κόσμος, σύγχρονος, εξελιγμένος νεοπολιτισμός.
Η Χώρα σε βαθειά καταχνιά.
Οι άρχοντες δεν βλέπουν δεν ακούνε τίποτα.
Μόνο λίγα ψίχουλα, λίγη ελεημοσύνη στους κολασμένους, τους ανήμπορους, τους κατατρεγμένους.
Η ζωή δίπλα μας σκληρή και αδυσώπητη.
Εξαθλιωμένες μητέρες με βρέφη στην αγκαλιά παλεύουν τη κάθε μέρα.
Οι εξουσίες μιλούν, μιλούν με τετριμμένα σκόρπια λόγια.
Αυτές, οι κάθε είδους εξουσίες, αυτές που δυναστεύουν τις ζωές των ανθρώπων.
Φέτος είναι όλα ποιο απλά, ποιο λιτά γιατί η γιορτή έχει ανθρώπινο πόνο.
Μεγάλο ανθρώπινο πόνο.
Η παράσταση είναι δίπλα μας.
Δεν χρειάζεται χειροκρότημα.
Μια βαθειά υπόκλιση στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχικής δύναμης!
Αναγνώστης
Διαβάστε περισσότερες ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ στο tromaktiko με ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Κάντε την δική σας καταγγελία στο e-mail μας [email protected]
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Η Ν.Δ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ VD
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
