2015-12-13 22:37:05
Σαν σήμερα στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 γράφτηκε στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας ένα από τα πιο άγρια εγκλήματα πολέμου που συνέβησαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε... ως αποτέλεσμα τον αφανισμό όλου του ανδρικού πληθυσμού των Καλαβρύτων στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα», ως αντίποινα στην αντιστασιακή δράση τους και τις αντάρτικες ομάδες που είχαν αναπτυχθεί στη περιοχή.
Τέτοιου είδους επιχειρήσεις αποτελούσαν συνήθη πρακτική των Γερμανών στρατιωτών, όπου είχε παρατηρηθεί αντάρτικη δράση πιο πριν και στρέφονταν κατά των άμαχων πληθυσμών. Η μάχη της Κερπίνης στις 17 Οκτωβρίου του 1943 όπου πιάστηκαν 86 Γερμανοί αιχμάλωτοι φαίνεται να ήταν αυτή που προκάλεσε ανησυχία στο στρατό της Βερμάχτ που αποφάσισε να περιορίσει το επαναστατικό κλίμα με βομβαρδισμούς, εκτελέσεις και λεηλασίες χωριών στο δρόμο τους για τα Καλάβρυτα.
Στο αποκορύφωμα των αντίποινων, φτάνοντας στα Καλάβρυτα και αφού κλείδωσαν τα γυναικόπαιδα στο σχολείο, συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες άνω των 13 ετών τους οποίους εκτέλεσαν μαζικά και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό.
Υπολογίζεται πως εκείνη τη μέρα εκτελέστηκαν περίπου 500 άτομα ενώ ο συνολικός αριθμός των αμάχων που χάθηκαν αγγίζει τους 1200.
Ο Βουλευτής Δημήτρης Κ. Καμμένος δήλωσε για το γεγονός.
«Σαν σήμερα τελέστηκε ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ηρωικά Καλάβρυτα υπήρξαν θύμα και ταυτόχρονα μάρτυρας της θηριωδίας των ναζιστών που δε δίστασαν να σκοτώσουν 1200 άμαχους ως αντίποινα στη δράση των ανταρτών. Ωστόσο, είναι απόλυτα φανερό πως το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων δεν ήταν απλά μια πράξη αντεκδίκησης και αντιποίνων των κατακτητών αλλά εξυπηρετούσε για τις δυνάμεις κατοχής στρατιωτικούς σκοπούς, ανεξάρτητους από την τύχη των αιχμαλώτων.
Τα Καλάβρυτα σήμερα, στέκουν αιώνια καταγγελία της αποκτήνωσης και της φρίκης που γεννά ο φασισμός, παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ειρήνης και της ελευθερίας.
Μένουν εκεί για να μας θυμίζουν γιατί το θέμα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων δεν πρέπει να ξεχαστεί αλλά πρέπει να διεκδικηθεί με κάθε νόμιμο τρόπο.
Πράξεις αναγνώρισης της θηριωδίας των Γερμανών όπως αυτή του τότε Προέδρου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας Johannes Rau, που επισκέφθηκε το 2000 τα Καλάβρυτα δηλώνοντας τη θλίψη και τη ντροπή του για το γεγονός δυστυχώς, δεν είναι αρκετές για να απαλύνουν το πόνο όλων των Ελλήνων και να φέρουν τη πολυπόθητη δικαίωση έστω και τόσα χρόνια μετά».
Tromaktiko
Τέτοιου είδους επιχειρήσεις αποτελούσαν συνήθη πρακτική των Γερμανών στρατιωτών, όπου είχε παρατηρηθεί αντάρτικη δράση πιο πριν και στρέφονταν κατά των άμαχων πληθυσμών. Η μάχη της Κερπίνης στις 17 Οκτωβρίου του 1943 όπου πιάστηκαν 86 Γερμανοί αιχμάλωτοι φαίνεται να ήταν αυτή που προκάλεσε ανησυχία στο στρατό της Βερμάχτ που αποφάσισε να περιορίσει το επαναστατικό κλίμα με βομβαρδισμούς, εκτελέσεις και λεηλασίες χωριών στο δρόμο τους για τα Καλάβρυτα.
Στο αποκορύφωμα των αντίποινων, φτάνοντας στα Καλάβρυτα και αφού κλείδωσαν τα γυναικόπαιδα στο σχολείο, συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες άνω των 13 ετών τους οποίους εκτέλεσαν μαζικά και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό.
Υπολογίζεται πως εκείνη τη μέρα εκτελέστηκαν περίπου 500 άτομα ενώ ο συνολικός αριθμός των αμάχων που χάθηκαν αγγίζει τους 1200.
Ο Βουλευτής Δημήτρης Κ. Καμμένος δήλωσε για το γεγονός.
«Σαν σήμερα τελέστηκε ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ηρωικά Καλάβρυτα υπήρξαν θύμα και ταυτόχρονα μάρτυρας της θηριωδίας των ναζιστών που δε δίστασαν να σκοτώσουν 1200 άμαχους ως αντίποινα στη δράση των ανταρτών. Ωστόσο, είναι απόλυτα φανερό πως το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων δεν ήταν απλά μια πράξη αντεκδίκησης και αντιποίνων των κατακτητών αλλά εξυπηρετούσε για τις δυνάμεις κατοχής στρατιωτικούς σκοπούς, ανεξάρτητους από την τύχη των αιχμαλώτων.
Τα Καλάβρυτα σήμερα, στέκουν αιώνια καταγγελία της αποκτήνωσης και της φρίκης που γεννά ο φασισμός, παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ειρήνης και της ελευθερίας.
Μένουν εκεί για να μας θυμίζουν γιατί το θέμα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων δεν πρέπει να ξεχαστεί αλλά πρέπει να διεκδικηθεί με κάθε νόμιμο τρόπο.
Πράξεις αναγνώρισης της θηριωδίας των Γερμανών όπως αυτή του τότε Προέδρου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας Johannes Rau, που επισκέφθηκε το 2000 τα Καλάβρυτα δηλώνοντας τη θλίψη και τη ντροπή του για το γεγονός δυστυχώς, δεν είναι αρκετές για να απαλύνουν το πόνο όλων των Ελλήνων και να φέρουν τη πολυπόθητη δικαίωση έστω και τόσα χρόνια μετά».
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεν προλαβαίνουν τις καμινάδες οι πυροσβέστες στη Λαμία [photos]
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ