2015-12-27 06:28:38
Του Γιώργου Θεοχάρη
Αρκετοί συνάνθρωποί μας δεν νιώθουν τη ζεστασιά των Χριστουγέννων. Κατάλυμα τους, τα παγκάκια σε πλατείες,δρόμους κι όπου αλλού βρουν καταφύγιο.
Εστω και μία κουβέντα αυτές τις ημέρες από τους περαστικούς λειτουργεί λυτρωτικά.
Μίλησα με κάποιος από αυτούς. Ενώ ορισμένοι δέχτηκαν να γιορτάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα στο σπίτι μου. Τους καλέσαμε μαζί με την οικογένεια μου και γίναμε μεγαλύτερη οικογένεια.
Ο κυρ Γιάννης που έκανε σπίτι του ένα στενό μεταξύ Ακαδημίας και Πανεπιστημίου ευγενικά αρνήθηκε να έρθει στο σπίτι του. Βουρκωμένος όμως μου είπε, αν μπορείτε φέρτε μου εδώ το φαγητό, δεν μπορώ να εγκαταλείψω σήμερα το υπαίθριο μου...σπίτι . Πατέρας 3 παιδιών, τον εγκατέλειψαν οικογενειακώς επειδή έχασε τα πάντα.
Είχε μία επιχείρηση κλωστουφαντουργίας και πλέον όπως μου είπε νιώθει να μην έχει τίποτα, ούτε οικογένεια ούτε περιουσία.
Μία γριούλα, κωφάλαλη που γυρίζει στα στενά του Κολωνακίου, κυρίως επί της Σκουφά, μας συγγκλόνισε στο γιορτινό τραπέζι μας. Οταν τρώγαμε στο τραπέζι κοίταξε προς το ουρανό και δάκρυσε.
Στιγμές μοναδικές, γεμάτη ανθρωπιά που όταν την ζεις ταπεινώνεσαι υπαρξιακά κι ένα φως αγγίζει τα εσώψυχά σου.
Αυτές τις ημέρες λοιπόν είναι μία ευκαιρία να δώσουμε αγάπη για να την νιώσουμε περίτρανα και στη ψυχή μας. Οι ζωές στο δρόμο είναι μία σκληρή πραγματικότητα και όποιος ζήσει έστω και για λίγο με αυτές τις ψυχές ανακαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο που ίσως δεν τον είχε γνωρίσει ποτέ.
Είναι χρέος μας, ειδικά εμείς οι Ελληνες που εκ φύσεως είμαστε διοτικοί και ανθρωπιστές, να γνωρίσουμε αυτές τις ψυχές και να συμβάλλουμε ο καθένας με τον τρόπο του, στην αναγέννησή τους (Για ευνόητους λόγους δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να φωτογραφήσω αυτούς τους ανθρώπους.Είναι ότι χειρότερο κακό μπορεί να τους κάνει, όπως μου είπε ένας εξ αυτών.Και το ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ αυτό το σέβεται απόλυτα)
ΠΗΓΗ: http://tilegrafima.gr/allcategories/listen/item/16789-xristoygenna-me-tis-asteges-psyxes
Αρκετοί συνάνθρωποί μας δεν νιώθουν τη ζεστασιά των Χριστουγέννων. Κατάλυμα τους, τα παγκάκια σε πλατείες,δρόμους κι όπου αλλού βρουν καταφύγιο.
Εστω και μία κουβέντα αυτές τις ημέρες από τους περαστικούς λειτουργεί λυτρωτικά.
Μίλησα με κάποιος από αυτούς. Ενώ ορισμένοι δέχτηκαν να γιορτάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα στο σπίτι μου. Τους καλέσαμε μαζί με την οικογένεια μου και γίναμε μεγαλύτερη οικογένεια.
Ο κυρ Γιάννης που έκανε σπίτι του ένα στενό μεταξύ Ακαδημίας και Πανεπιστημίου ευγενικά αρνήθηκε να έρθει στο σπίτι του. Βουρκωμένος όμως μου είπε, αν μπορείτε φέρτε μου εδώ το φαγητό, δεν μπορώ να εγκαταλείψω σήμερα το υπαίθριο μου...σπίτι . Πατέρας 3 παιδιών, τον εγκατέλειψαν οικογενειακώς επειδή έχασε τα πάντα.
Είχε μία επιχείρηση κλωστουφαντουργίας και πλέον όπως μου είπε νιώθει να μην έχει τίποτα, ούτε οικογένεια ούτε περιουσία.
Μία γριούλα, κωφάλαλη που γυρίζει στα στενά του Κολωνακίου, κυρίως επί της Σκουφά, μας συγγκλόνισε στο γιορτινό τραπέζι μας. Οταν τρώγαμε στο τραπέζι κοίταξε προς το ουρανό και δάκρυσε.
Στιγμές μοναδικές, γεμάτη ανθρωπιά που όταν την ζεις ταπεινώνεσαι υπαρξιακά κι ένα φως αγγίζει τα εσώψυχά σου.
Αυτές τις ημέρες λοιπόν είναι μία ευκαιρία να δώσουμε αγάπη για να την νιώσουμε περίτρανα και στη ψυχή μας. Οι ζωές στο δρόμο είναι μία σκληρή πραγματικότητα και όποιος ζήσει έστω και για λίγο με αυτές τις ψυχές ανακαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο που ίσως δεν τον είχε γνωρίσει ποτέ.
Είναι χρέος μας, ειδικά εμείς οι Ελληνες που εκ φύσεως είμαστε διοτικοί και ανθρωπιστές, να γνωρίσουμε αυτές τις ψυχές και να συμβάλλουμε ο καθένας με τον τρόπο του, στην αναγέννησή τους (Για ευνόητους λόγους δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να φωτογραφήσω αυτούς τους ανθρώπους.Είναι ότι χειρότερο κακό μπορεί να τους κάνει, όπως μου είπε ένας εξ αυτών.Και το ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ αυτό το σέβεται απόλυτα)
ΠΗΓΗ: http://tilegrafima.gr/allcategories/listen/item/16789-xristoygenna-me-tis-asteges-psyxes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Έθαψε" τον Νεϊμάρ ο Πελέ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
