ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Είναι η γυναίκα σου νευρική; Τι δεν πρέπει να της λες

Οι γυναίκες παθαίνουν νευρική κατάπτωση όταν ξεπεράσουν τα όρια τους... Μπορούμε να παρομοιάσουμε την πραγματική αιτία που προκαλεί την κατάπτωση με το άχυρο που τσάκισε την πλάτη της καμήλας. Δεν είναι το βάρος του φορτίου που της προκαλεί την κατάπτωση - ούτε, ασφαλώς, το ένα ή δυο άχυρα παραπάνω.

Από τον συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή John Gray

Αν ένας άντρας αφήσει τη γυναίκα να πει όλες τις ευθύνες και τα καθήκοντα που την καταπιέζουν και μετά την απαλλάξει απο μερικά, αυτό θα τη βοηθούσε πάρα πολύ. Μπορεί να μην νιώσει αμέσως καλύτερα, θα το εκτιμήσει πάντως πάρα πολύ και θ' αναλαβει πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι και η ίδια φαντάζεται.

Συνήθως ο άντρας διστάζει να βοηθήσει μια γυναίκα που έχει φτάσει στο στάδιο της εξάντλησης, γιατί συμπεραίνει ότι ο τρόπος που μπορεί να τη βοηθήσει είναι να διαλέξει και να κάνει ο ίδιος τις δυσκολότερες δουλειές. Αυτό δεν είναι απαραίτητο. Αυτό που έχει ανάγκη η γυναίκα είναι να την αλαφρώσει από κανα δυο «άχυρα» που έχει στην πλάτη της και εκείνη θα βρει τη δύναμή της.

Όταν οι άντρες αντιμετωπίζουν μια γυναίκα κατάκοπη, εί­ναι μοναδικοί στο κήρυγμα λογικής συμπαράστασης. Συνήθως λένε:

«Παίρνεις επάνω σου πάρα πολλά».

«Ηρέμησε, ανησυχείς υπερβολικά».

«Όλ’ αυτά δεν είναι και τόσο σημαντικά».

«Δεν είναι σπουδαίο κι αν αργήσουμε λιγάκι».

«Δεν είσαι εσύ υπεύθυνη γι’ αυτό».

«Πολύ καλά, δεν έχεις καμιά υποχρέωση να το κάνεις αυτό».

«Η ζωή δεν είναι και τόσο δύσκολη».

«Σύνελθε».

Αυτές οι συμβουλές όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά χειροτε­ρεύουν την κατάσταση. Την πληγώνουν το ίδιο, όπως προ­σβάλλεται εκείνος όταν η γυναίκα τού λέει: «Σ’ το είχα πει», ή όταν εκφράζει κάποιες κοινοτοπίες, όπως: «Φυσικά, αυτό γίνε­ται όταν δεν είσαι προγραμματισμένος».

Πολλές φορές είναι σχεδόν αδύνατο σε έναν άντρα ν’ ακούσει και να φερθεί με τρυφερότητα σε μια εξαντλημένη γυναίκα. Στο κάτω κάτω, συμπεραίνει ότι τον κατηγορεί και/ή έχει την απαίτηση να της λύσει όλα τα προβλήματα της. Αν τύχει κι εκείνος να έχει πολύ άγχος, τότε είναι έτοιμος με το παραμι­κρό να κλειστεί στη “σπηλιά” του.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γυναίκες να έχουν στη ζωή τους βοήθεια από πολλές μεριές. Είναι εκτός πραγματικότητας να έχουν την απαίτηση από έναν άντρα να τους δώσει όλη τη Βοήθεια που τους χρειάζεται, ιδίως όταν βιώνουν τις συνέπειες του άγχους τους. Θα πρέπει εκείνος να είναι συνέχεια απόλυτα ισορροπημένος - κάτι που είναι εντελώς αδύνατο.

Συνήθως οι άνθρωποι έλκονται μεταξύ τους γιατί ο βαθμός του εσωτερικού τους πόνου είναι ο ίδιος. Όταν εκείνη βιώνει το άγχος της, συνήθως εκείνος θα την ακολουθήσει. Όταν εκεί­νος κλείνεται, εκείνη εξαντλείται, κι όταν εκείνη πάθει υπερ­κόπωση τότε εκείνος αποσύρεται και ξεκόβει.

Για μια υγιή σχέση

Μερικές φορές πρέπει να μας θυμίζει κανείς ότι, όταν η σχέση μας βασίζεται στην πραγματική αγάπη, στο πρόσωπο του συντρόφου μας βλέπουμε τον εαυτό μας. Μ’ αυτή την έννοια της σχέσης και της ένωσης, όταν στηρίζουμε τις ανάγκες του συντρόφου μας, η Βοήθεια αυτή αυτόματα ξαναγυρίζει σε μας. Μόνο μέσα από την ειλικρινή προσφορά (ή την πραγματική αγάπη) βιώνουμε τη χαρά στη ζωή μας.

Όταν η αγάπη δεν είναι ευχαρίστηση, τότε δημιουργείται σύγχυση γύρω απ’ αυτήν. Όταν δημιουργεί δυσκολίες ή ένταση, τότε έχουμε την απαίτηση από το σύντροφό μας να φτιάξει την κατάσταση. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που μπερδεύουν την αγά­πη με την ανάγκη. Αντιστρέφουν τα πράγματα. Συμπεραίνουν ότι όταν σ’ αγαπούν πρέπει να ικανοποιούν τις ανάγκες σου. Στην πραγματικότητα, η υγιής σχέση bοηθάει και τους δύο να γιατρέψουν μόνοι τους τον εαυτό τους.

Η πραγματική χαρά μιας ξεχωριστής, στενής σχέσης ζευ­γαριού, είναι η ευκαιρία που έχουν οι δύο σύντροφοι να μοιρά­ζονται και να χαίρονται, όταν όλα στη ζωή τους πάνε καλά, και να βοηθούν -να στηρίζουν- ο ένας τον άλλο, όταν χρειάζεται. Όταν έχετε ανάγκη κι ο σύντροφός σας δεν σας βοηθάει, μπορείτε να συμπεράνετε με Βεβαιότητα ότι κι εκείνος έχει ανάγκη - κι έτσι δεν μπορεί να σας βοηθήσει ουσιαστικά.

Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από το σύντροφό μας να μας βοηθήσει να συνέλθουμε όταν χάνουμε την ισορροπία. Πολλές φορές ίσως μπορέσει, όμως δεν πρέπει να εξαρτόμαστε από κείνον. Όταν περιμένουμε από τους άλλους να μας γιατρέψουν, να μας διορθώσουν ή να μας αλλάξουν, τότε η βοήθεια αυτή γίνεται ακόμα δυσκολότερη για κείνους.

Η κατανόηση των διαφορετικών αντιδράσεων που έχουμε στο άγχος, μας δίνει μια εποικοδομητική προσέγγιση για να μετατρέψουμε τον εαυτό μας ή να στραφούμε στους γύρω μας ζητώντας τους να μας Βοηθήσουν. Το επιστέγασμα είναι ότι, αν καταφέρουμε να εξισορροπήσουμε, έχουμε μάθει τη σωστή στρατηγική για να βοηθήσουμε το σύντροφό μας. Tromaktiko