2016-01-02 17:46:14
Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή… Σουηδία και Δανία ξόδεψαν ένα σωρό λεφτά για να χτίσουν τη μεγαλύτερη γέφυρα στον κόσμο, τη γέφυρα Ερεσουντ μήκους 11 χιλιομέτρων που ένωσε «εις σάρκα μίαν» το Μάλμε με την Κοπεγχάγη, για να τη μετατρέψουν από το ξεκίνημα του νέου έτους στη… Γέφυρα των Κατασκόπων του Βερολίνου - διά χειρός Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Με την είσοδο του 2016 η Σουηδία επέβαλε (άκουσον άκουσον) ελέγχους στα σύνορα με τη Δανία -η οποία έχει δεχθεί πολύ λιγότερους πρόσφυγες στο έδαφός της-, γεγονός που καταστενοχώρησε τον Δανό πρωθυπουργό Λαρς Λόκε Ράσμουσεν. «Κρίμα. Ξοδέψαμε δισεκατομμύρια για να κάνουμε ενιαία μητροπολιτική περιοχή το Μάλμε και την Κοπεγχάγη και τώρα τα γκρεμίζουμε όλα…».
Ο Ράσμουσεν ενημέρωσε τα πολιτικά κόμματα πως αν τα σουηδικά μέτρα αυξήσουν το προσφυγικό ρεύμα στη Δανία, τότε η Κοπεγχάγη θα αναγκαστεί να επιβάλει ελέγχους στα σύνορα με τη Γερμανία, η οποία άνοιξε απλόχερα την αγκαλιά της στους πρόσφυγες και τώρα δεν ξέρει πώς να τους σταματήσει.
Οι Ερινύες του παρελθόντος απαγορεύουν στη χώρα της Μέρκελ ακόμη και να διανοηθεί να κατάσχει τα τιμαλφή και τα χρηματικά ποσά των προσφύγων άνω των 440 ευρώ, όπως σχεδιάζει να κάνει η Δανία μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου στη Βουλή μέσα στον Ιανουάριο. Εφημερίδες από τις ΗΠΑ και την Τουρκία έως την Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία κατηγόρησαν τη χώρα του Αντερσεν για «ναζιστικές μεθόδους».
Η Κοπεγχάγη όμως υπεραμύνθηκε του μέτρου, με το επιχείρημα ότι ακόμη και οι Δανοί πολίτες στερούνται τα κοινωνικά επιδόματα αν δεν πληρούν αυστηρά περιουσιακά κριτήρια.
Το σοκ είναι μεγάλο και για τον υπογράφοντα, που θυμάται με νοσταλγία την πλήρη ανυπαρξία συνοριακών ελέγχων στη μεθόριο Σουηδίας- Νορβηγίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ηταν κυριολεκτικά σαν να πηγαίνεις από τον Βόλο στη Λάρισα.
Δυστυχώς, ο κόσμος εκείνος δεν υπάρχει. Τότε η λέξη «Ακροδεξιά» ήταν άγνωστη στη Σκανδιναβία. Οι μετανάστες κάθε ράτσας έπαιρναν αμέσως άδεια παραμονής, έβρισκαν εργασία και εισέπρατταν πλουσιοπάροχα κοινωνικά επιδόματα. Σωστή ή λάθος, αυτή η τακτική είχε κακομάθει τους πάντες.
Εν έτει 2016, αν δεν το έχετε πάρει είδηση, Ακροδεξιά, ρατσιστικά και αντιευρωπαϊκά κόμματα συμμετέχουν ή στηρίζουν την κυβέρνηση σε τρεις από τις τέσσερις σκανδιναβικές χώρες (Νορβηγία, Δανία, Φινλανδία), ενώ οι Σουηδοί Δημοκράτες είναι πρώτοι στις δημοσκοπήσεις και de facto αξιωματική αντιπολίτευση.
Καλό είναι, λοιπόν, όποτε αναφερόμαστε σε «σκανδιναβικό μοντέλο» να διευκρινίζουμε τι εννοούμε: το πρότυπο κοινωνικό κράτος του παρελθόντος ή το ξενοφοβικό σύμπλεγμα του παρόντος και -δυστυχώς- του μέλλοντος.
Πηγή Tromaktiko
Με την είσοδο του 2016 η Σουηδία επέβαλε (άκουσον άκουσον) ελέγχους στα σύνορα με τη Δανία -η οποία έχει δεχθεί πολύ λιγότερους πρόσφυγες στο έδαφός της-, γεγονός που καταστενοχώρησε τον Δανό πρωθυπουργό Λαρς Λόκε Ράσμουσεν. «Κρίμα. Ξοδέψαμε δισεκατομμύρια για να κάνουμε ενιαία μητροπολιτική περιοχή το Μάλμε και την Κοπεγχάγη και τώρα τα γκρεμίζουμε όλα…».
Ο Ράσμουσεν ενημέρωσε τα πολιτικά κόμματα πως αν τα σουηδικά μέτρα αυξήσουν το προσφυγικό ρεύμα στη Δανία, τότε η Κοπεγχάγη θα αναγκαστεί να επιβάλει ελέγχους στα σύνορα με τη Γερμανία, η οποία άνοιξε απλόχερα την αγκαλιά της στους πρόσφυγες και τώρα δεν ξέρει πώς να τους σταματήσει.
Οι Ερινύες του παρελθόντος απαγορεύουν στη χώρα της Μέρκελ ακόμη και να διανοηθεί να κατάσχει τα τιμαλφή και τα χρηματικά ποσά των προσφύγων άνω των 440 ευρώ, όπως σχεδιάζει να κάνει η Δανία μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου στη Βουλή μέσα στον Ιανουάριο. Εφημερίδες από τις ΗΠΑ και την Τουρκία έως την Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία κατηγόρησαν τη χώρα του Αντερσεν για «ναζιστικές μεθόδους».
Η Κοπεγχάγη όμως υπεραμύνθηκε του μέτρου, με το επιχείρημα ότι ακόμη και οι Δανοί πολίτες στερούνται τα κοινωνικά επιδόματα αν δεν πληρούν αυστηρά περιουσιακά κριτήρια.
Το σοκ είναι μεγάλο και για τον υπογράφοντα, που θυμάται με νοσταλγία την πλήρη ανυπαρξία συνοριακών ελέγχων στη μεθόριο Σουηδίας- Νορβηγίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ηταν κυριολεκτικά σαν να πηγαίνεις από τον Βόλο στη Λάρισα.
Δυστυχώς, ο κόσμος εκείνος δεν υπάρχει. Τότε η λέξη «Ακροδεξιά» ήταν άγνωστη στη Σκανδιναβία. Οι μετανάστες κάθε ράτσας έπαιρναν αμέσως άδεια παραμονής, έβρισκαν εργασία και εισέπρατταν πλουσιοπάροχα κοινωνικά επιδόματα. Σωστή ή λάθος, αυτή η τακτική είχε κακομάθει τους πάντες.
Εν έτει 2016, αν δεν το έχετε πάρει είδηση, Ακροδεξιά, ρατσιστικά και αντιευρωπαϊκά κόμματα συμμετέχουν ή στηρίζουν την κυβέρνηση σε τρεις από τις τέσσερις σκανδιναβικές χώρες (Νορβηγία, Δανία, Φινλανδία), ενώ οι Σουηδοί Δημοκράτες είναι πρώτοι στις δημοσκοπήσεις και de facto αξιωματική αντιπολίτευση.
Καλό είναι, λοιπόν, όποτε αναφερόμαστε σε «σκανδιναβικό μοντέλο» να διευκρινίζουμε τι εννοούμε: το πρότυπο κοινωνικό κράτος του παρελθόντος ή το ξενοφοβικό σύμπλεγμα του παρόντος και -δυστυχώς- του μέλλοντος.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πέθανε ο Στέφανος Στεφάνου, ένας λόγιος της ανανεωτικής Αριστεράς
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο ΟΝΤΟΜ ΚΑΙ Η... ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥ ΣΤΗ ΒΙΤΟΡΙΑ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
