2012-05-11 12:36:09
Γράφει ο Ονόμαρχος
Οι μέρες είναι πονηρές, είναι και «γκαστρωμένες»! Είναι και οι «περίπλοκες έννοιες» που πρόσφατα μπήκαν στη ζωή μας και μα την κάνουν δυσκολότερη! Σε λίγο θα φτάσουμε να κυκλοφορούμε, ο καθένας με έναν …Μπαμπινιώτη (λεξικό)! Αυτές οι έννοιες, έχουν βέβαια την κυριολεκτική τους σημασία, έχουν όμως και. τη πολιτική. Λοιπόν,
Καταγγελία σημαίνει:
1. Σταματάμε να εφαρμόζουμε το μνημόνιο, δηλαδή τους νόμους, αποφάσεις κλπ. που έχουν θεσπισθεί για τη υλοποίησή του. Π.χ. σταματάμε το κόψιμο μισθών-συντάξεων, καταργούμε τη νομοθεσία για τα εργατικά κλπ. Αυτή η πράξη γίνεται ΑΜΕΣΩΣ και ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ, δηλ. δεν τη συζητάμε με την άλλη πλευρά (Τρόικα). Χρονικά δηλαδή, δεν έχει μεγάλο ορίζοντα.
2. Ξεκινάμε, με την άλλη πλευρά, μία διαδικασία επανεξέτασης όλου του πλαισίου που αφορά τις διαδικασίες περί δανείων, χρεών κλπ.
Απαγκίστρωση σημαίνει:
1. Συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε όλα τα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο (σαν αν μην μεσολάβησαν οι εκλογές), και στην πορεία –σιγά σιγά- μειώνουμε τα μέτρα (χρονική επιμήκυνση, τροποποιήσεις μέτρων, εξεύρεση ισοδύναμων κλπ.). Σε βάθος χρόνου πια, θα έχουμε φύγει από το μνημόνιο (ολοκληρώνοντάς το με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) και ενδεχομένως θα έχουμε επιστρέψει στις διεθνείς αγορές. Χρονικά λοιπόν, αυτό δεν έχει καθορισμένο όριο, καθόσον θα εξαρτάται από το κατά πόσον πιάνουμε τους στόχους του μνημονίου.
2. Η διαδικασία, ο τρόπος και η χρονική διάρκεια αυτής της απαγκιστρωτικής διαδικασίας θα προκύψει από τη συζήτηση με την άλλη πλευρά, μέσω μιας νέας διαπραγμάτευσης. Το μνημόνιο δηλαδή, εξακολουθεί να ισχύει και να εφαρμόζεται, αλλά θα «βαίνει μειούμενο». Εδώ, πλευρές του μνημονίου που «μειώνονται» αντικαθίστανται με «ισοδύναμα μέτρα» αφού οι συνολικοί στόχοι του μνημονίου δεν μεταβάλλονται.
Στην περίπτωση της καταγγελίας, τα πράγματα είναι συγκεκριμένα και οριοθετημένα. Δηλ., η μονομερής μη εφαρμογή τους, δημιουργεί άμεσα και αμέσως αποτελέσματα, τα οποία είναι συγκεκριμένα.
Στην περίπτωση της απαγκίστρωσης, τα αποτελέσματα εμφανίζονται σταδιακά και σε βάθος χρόνου. Ζήτημα υπάρχει βέβαια, και με το ποια μέτρα του μνημονίου θα εφαρμόζονται ακέραια, ποια τροποποιημένα, σε ποιο βαθμό τροποποιημένα κ.ά.
Με την καταγγελία, η «αρρώστια» κόβεται «μία και καλή», ενώ με την απαγκίστρωση η «αρρώστια» μας «συνοδεύει για άγνωστο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, καθώς θα είμαστε στο μνημόνιο, και καθώς δεν θα ελέγχουμε τις παραμέτρους που το προσδιορίζουν, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το αποτέλεσμα και τις επιπτώσεις στον λαό.
Η «οικουμενική» ή «όπως αλλιώς» κυβέρνηση και ο Σύριζα
Το παιχνίδι που παίζεται με τον σχηματισμό κυβέρνησης έχει γίνει ευρέως αντιληπτό. Τα δεδομένα βέβαια είναι απλά: Το ΠΑΣΟΚ & η ΝΔ θεωρούν ότι καταστρέφεται η χώρα αν δεν γίνει κυβέρνηση (διάβαζε: «φοβούνται τις εκλογές»). Επομένως, θεωρούν ότι πρέπει αμέσως να γίνει κυβέρνηση. Συμφωνεί, με το δικό της πλαίσιο, και η ΔΗΜΑΡ. Όλοι, όμως, θέτουν απαράβατο όρο ΚΑΙ τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΑΖΑ. Γιατί θέλουν τον Σύριζα και δεν βάζουν τον ίδιο όρο και για τον Καμμένος ή το ΚΚΕ; Οι λόγοι είναι προφανείς. Θέλουν «να τον βάλουν στο βρακί τους» για να βρωμίσει και αυτός όπως έχουν βρωμίσει οι ίδιοι (η ΔΗΜΑΡ, δεν ξέρω τι ρόλο θα παίξει, θέλω να ελπίζω τον καλύτερο). Θέλουν να «βάψει» και αυτός τα χέρια του με «αίμα», όπως αυτοί.
Αν δεχτούμε τον ισχυρισμό τους, ότι αυτοί είναι πατριώτες και ενδιαφέρονται ΜΟΝΟ για το συμφέρον της χώρας, τότε θα έπρεπε να προχωρήσουν σε κυβέρνηση οι τρεις τους: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι διαθέτουν 108+41+19= 168 έδρες. Το 168 είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του αναγκαίου αριθμού των 151, άρα μια χαρά μπορούν να κάνουν κυβέρνηση και να … σώσουν τη χώρα! Δεν το κάνουν όμως! Ιδού το οξύμωρο! Θέλουν οπωσδήποτε και τον Συριζα μέσα!
Τα επιχειρήματά τους γυρίζουν μπούμερανγκ, και καλό θα ήταν ο Σύριζα να το εκμεταλλευτεί. Αν δεν κάνουν τελικά κυβέρνηση, αυτό θα σημαίνει ότι, ΕΝΩ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ (χωρίς τον Σύριζα), ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΑΤΤΟΥΝ. Επομένως, ο καθένας μπορεί να τους κατηγορήσει για οτιδήποτε, ακόμη και για προδοσία! Τον Σύριζα λοιπόν, δεν τον θέλουν στην κυβέρνηση «για να σωθεί η χώρα», τον θέλουν για άλλο λόγο («τα ευκόλως εννοούμενα, παραλείπονται»).
Ο Σύριζα, λένε, είναι «στριμωγμένος». Θέλει εκλογές και δεν το λέει! Τι να πει? Το… προφανές! Αφού αυτοί που ΜΠΟΡΟΥΝ να σώσουν τη χώρα (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) δεν ΘΕΛΟΥΝ, τότε θα πάμε σε εκλογές. Αναπόφευκτα!
Σκέφτομαι, ότι σε αυτή τη φάση, θα μπορούσε και ο Σύριζα να εγείρει ανάλογα επιχειρήματα και προϋποθέσεις, έτσι «κουβέντα να γίνεται»: «Δεν συμμετέχω στην κυβέρνηση αν δεν συμμετέχει και ο Καμμένος και το ΚΚΕ»! Και ας τρέχουν μετά, και πασόκοι, και νουδούδες, και δημάρηδες και πρετεντερίσκοι, να βρουν άκρη με την Παπαρήγα!! (περιέργως, έχει απαξιωθεί τόσο, που δεν ασχολείται κανείς μαζί της! Την έχουν αφήσει να κάνει …απερίσπαστη το ταξικό & επαναστατικό της καθήκον-χθες είδα τον Μαϊλη να τσακώνεται με τη Χρυσή Αυγή στον ΣΚΑΙ για τον …Στάλιν, το 1919 κλπ… Τι αν πώ!).
Τι θα κάνει μία (υποθετική) κυβέρνηση του κυρ-Φώτη με τη συμμετοχή του Σύριζα;
Απλά πράγματα: 1. Θα εφαρμόζει κανονικά το μνημόνιο. Όλο! Μέχρι κεραίας! Θα κόβει μισθούς & συντάξεις, θα πληρώνει τα τοκογλυφικά τοκοχρεολύσια, θα κονιορτοποιεί τις εργασιακές σχέσεις, θα διαλύει την υγειονομική περίθαλψη και τα νοσοκομεία, θα βάζει τους συνταξιούχους να πληρώνουν περισσότερο για τα φάρμακά τους, θα βάζει χαράτσια, θα αυξάνει τη φορολογία, θα αυξάνει την τιμή του ρεύματος, του τηλέφωνου, του νερού, των εισιτηρίων… Θα κόβει από τις κοινωνικές δαπάνες, θα πληρώνει στρατιωτικές δαπάνες τύπου υποβρυχίων, θα περνά σιγά σιγά τμήματα της δημόσιας περιουσίας στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων του κ. Κουκιάδη… κλπ. Δηλαδή, τα ..γνωστά, για τα οποία τους καταψήφισε ο λαός!
2. Παράλληλα, θα «απαγκιστρώνεται» σταδιακά, δηλαδή θα συζητά για το πώς θα επιμηκύνουμε το χρόνο εφαρμογής των μέτρων, πώς θα βρούμε ισοδύναμα …κλπ. (τα έχουμε ζήσει, τα έχουμε δει, τα έχουμε νιώσει στο πετσί μας).
Και το ερώτημα είναι: Τι δουλειά έχει ο Σύριζα σε μία τέτοια κυβέρνηση; Προφανώς καμία! Αυτή η κυβέρνηση δεν μας ενδιαφέρει, δεν μας αφορά! Να την κάνουν μόνοι τους, αν τους βαστάει!
Μέχρι τώρα, κάνεις, ούτε η ΔΗΜΑΡ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ, δεν μας έχουν πει ότι ΔΕΝ θα εφαρμόζουν το μνημόνιο, σε αυτή την κυβέρνηση. Θα το εφαρμόζουν! Απλά, ο καθένας φαντασιώνεται τη δική του εκδοχή εφαρμογής, με περισσότερες ή λιγότερες «τροποποιήσεις», «τροποποιησούλες», «αλλαγούλες», «παρεμβασούλες»… για να μας πέσει πιο μαλακά! Αυτό είναι το θέμα, αυτό κρύβεται πίσω από τις προτάσεις τους: Ναι στο μνημόνιο, «αλλά όχι τόσο χοντρά ρε παιδιά!... Να το ελαφρύνουμε λιγάκι, να το κάνουμε πιο… μαλακό, ε κύριε Τόμσεν»;
Και φυσικά αυτή η ιστορία θα τραβήξει για μερικά χρόνια… δύο… τρία... μπορεί και παραπάνω! Από ποιον θα εξαρτάται αυτό; Μήπως από τις ανάγκες της χώρας και του λαού; Όοοοοχι! Από τις ανάγκες των τοκογλύφων δανειστών μας θα εξαρτάται!
Σε αυτό λοιπόν, θέλουν να μας μπλέξουν! Να σέρνουν τη χώρα επί δεκαετίες σε μνημόνια, από το ένα στο άλλο, από το χοντρότερο στο… μαλακότερο και ούτω καθ’ εξής!
Τι θα κάνει ο κυρ-Φώτης σε αυτή την περίπτωση; Η στιγμή είναι ιστορική, όπως λέει και ο Τσούκαλης. Η Αριστερά του κυρ-Φώτη, αν θέλει, μπορεί να αρπάξει την ευκαιρία και να γίνει η πρώτη αριστερή πολιτική δύναμη που γίνεται «κυβερνώσα» με δεξιόστροφο, μνημονιακό πρόγραμμα. Γιατί, αν πιστεύει ο κυρ-Φώτης, ότι εκείνοι οι άχρηστοι, που μυρίζουν από μακριά μιζόσκονη (ως πολιτικοί χώροι), εκείνοι που έφεραν τη χώρα εδώ που την έφεραν, εκείνοι που υπέγραψαν πλήρη υποταγή στους τοκογλύφους και τη Μέρκελ, θα γίνουν ξαφνικοί «καλοί» και «χρήσιμοι» στην πατρίδα και τον λαό, γρήγορα θα καταλάβει το πόσο αναλώσιμος είναι. Γρήγορα θα καταλάβει ότι η Μέρκελ τους «έχει στο χέρι» και όποιες αλλαγές γίνουν θα πρέπει πρωτίστως να εξυπηρετούν τα γερμανικά και τραπεζικά συμφέροντα.
Εν τω μεταξύ, καθώς θα περνά ο χρόνος, τα δύο κόμματα της καταστροφής θα ανακάμπτουν σιγά σιγά, θα ανασυγκροτούνται, και όταν θα έχουν επανακτήσει την ισχύ τους, θα δώσουν μια σπρωξιά στον κυρ-Φώτη και θα τον κάνουν πέρα! Μπορεί βέβαια να τον ανταμείψουν και με καμία αναμνηστική πολιτική πλακέτα, κανένα «χρυσούν σταυρόν του Τάγματος τάδε», μπορεί ακόμα να τον κάνουν και Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Τον τελευταίο λόγο βέβαια, τον έχει πάντα ο λαός! Με αυτό στα υπόψη, σίγουρα ο κυρ-Φώτης θα περάσει καλά!(;)
Ονόμαρχος
ΥΓ. Εκεί στον Σύριζα, θα έλεγα να κοιτάξετε λίγο όσους στέλνετε στα κανάλια και μιλούν για τον Σύριζα. Αν είναι να πάθουμε κανένα εγκεφαλικό, ας μην το πάθουμε από ..."φίλια πυρά", οκ?
Kafeneio
Οι μέρες είναι πονηρές, είναι και «γκαστρωμένες»! Είναι και οι «περίπλοκες έννοιες» που πρόσφατα μπήκαν στη ζωή μας και μα την κάνουν δυσκολότερη! Σε λίγο θα φτάσουμε να κυκλοφορούμε, ο καθένας με έναν …Μπαμπινιώτη (λεξικό)! Αυτές οι έννοιες, έχουν βέβαια την κυριολεκτική τους σημασία, έχουν όμως και. τη πολιτική. Λοιπόν,
Καταγγελία σημαίνει:
1. Σταματάμε να εφαρμόζουμε το μνημόνιο, δηλαδή τους νόμους, αποφάσεις κλπ. που έχουν θεσπισθεί για τη υλοποίησή του. Π.χ. σταματάμε το κόψιμο μισθών-συντάξεων, καταργούμε τη νομοθεσία για τα εργατικά κλπ. Αυτή η πράξη γίνεται ΑΜΕΣΩΣ και ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ, δηλ. δεν τη συζητάμε με την άλλη πλευρά (Τρόικα). Χρονικά δηλαδή, δεν έχει μεγάλο ορίζοντα.
2. Ξεκινάμε, με την άλλη πλευρά, μία διαδικασία επανεξέτασης όλου του πλαισίου που αφορά τις διαδικασίες περί δανείων, χρεών κλπ.
Απαγκίστρωση σημαίνει:
1. Συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε όλα τα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο (σαν αν μην μεσολάβησαν οι εκλογές), και στην πορεία –σιγά σιγά- μειώνουμε τα μέτρα (χρονική επιμήκυνση, τροποποιήσεις μέτρων, εξεύρεση ισοδύναμων κλπ.). Σε βάθος χρόνου πια, θα έχουμε φύγει από το μνημόνιο (ολοκληρώνοντάς το με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) και ενδεχομένως θα έχουμε επιστρέψει στις διεθνείς αγορές. Χρονικά λοιπόν, αυτό δεν έχει καθορισμένο όριο, καθόσον θα εξαρτάται από το κατά πόσον πιάνουμε τους στόχους του μνημονίου.
2. Η διαδικασία, ο τρόπος και η χρονική διάρκεια αυτής της απαγκιστρωτικής διαδικασίας θα προκύψει από τη συζήτηση με την άλλη πλευρά, μέσω μιας νέας διαπραγμάτευσης. Το μνημόνιο δηλαδή, εξακολουθεί να ισχύει και να εφαρμόζεται, αλλά θα «βαίνει μειούμενο». Εδώ, πλευρές του μνημονίου που «μειώνονται» αντικαθίστανται με «ισοδύναμα μέτρα» αφού οι συνολικοί στόχοι του μνημονίου δεν μεταβάλλονται.
Στην περίπτωση της καταγγελίας, τα πράγματα είναι συγκεκριμένα και οριοθετημένα. Δηλ., η μονομερής μη εφαρμογή τους, δημιουργεί άμεσα και αμέσως αποτελέσματα, τα οποία είναι συγκεκριμένα.
Στην περίπτωση της απαγκίστρωσης, τα αποτελέσματα εμφανίζονται σταδιακά και σε βάθος χρόνου. Ζήτημα υπάρχει βέβαια, και με το ποια μέτρα του μνημονίου θα εφαρμόζονται ακέραια, ποια τροποποιημένα, σε ποιο βαθμό τροποποιημένα κ.ά.
Με την καταγγελία, η «αρρώστια» κόβεται «μία και καλή», ενώ με την απαγκίστρωση η «αρρώστια» μας «συνοδεύει για άγνωστο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, καθώς θα είμαστε στο μνημόνιο, και καθώς δεν θα ελέγχουμε τις παραμέτρους που το προσδιορίζουν, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το αποτέλεσμα και τις επιπτώσεις στον λαό.
Η «οικουμενική» ή «όπως αλλιώς» κυβέρνηση και ο Σύριζα
Το παιχνίδι που παίζεται με τον σχηματισμό κυβέρνησης έχει γίνει ευρέως αντιληπτό. Τα δεδομένα βέβαια είναι απλά: Το ΠΑΣΟΚ & η ΝΔ θεωρούν ότι καταστρέφεται η χώρα αν δεν γίνει κυβέρνηση (διάβαζε: «φοβούνται τις εκλογές»). Επομένως, θεωρούν ότι πρέπει αμέσως να γίνει κυβέρνηση. Συμφωνεί, με το δικό της πλαίσιο, και η ΔΗΜΑΡ. Όλοι, όμως, θέτουν απαράβατο όρο ΚΑΙ τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΑΖΑ. Γιατί θέλουν τον Σύριζα και δεν βάζουν τον ίδιο όρο και για τον Καμμένος ή το ΚΚΕ; Οι λόγοι είναι προφανείς. Θέλουν «να τον βάλουν στο βρακί τους» για να βρωμίσει και αυτός όπως έχουν βρωμίσει οι ίδιοι (η ΔΗΜΑΡ, δεν ξέρω τι ρόλο θα παίξει, θέλω να ελπίζω τον καλύτερο). Θέλουν να «βάψει» και αυτός τα χέρια του με «αίμα», όπως αυτοί.
Αν δεχτούμε τον ισχυρισμό τους, ότι αυτοί είναι πατριώτες και ενδιαφέρονται ΜΟΝΟ για το συμφέρον της χώρας, τότε θα έπρεπε να προχωρήσουν σε κυβέρνηση οι τρεις τους: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι διαθέτουν 108+41+19= 168 έδρες. Το 168 είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του αναγκαίου αριθμού των 151, άρα μια χαρά μπορούν να κάνουν κυβέρνηση και να … σώσουν τη χώρα! Δεν το κάνουν όμως! Ιδού το οξύμωρο! Θέλουν οπωσδήποτε και τον Συριζα μέσα!
Τα επιχειρήματά τους γυρίζουν μπούμερανγκ, και καλό θα ήταν ο Σύριζα να το εκμεταλλευτεί. Αν δεν κάνουν τελικά κυβέρνηση, αυτό θα σημαίνει ότι, ΕΝΩ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ (χωρίς τον Σύριζα), ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΑΤΤΟΥΝ. Επομένως, ο καθένας μπορεί να τους κατηγορήσει για οτιδήποτε, ακόμη και για προδοσία! Τον Σύριζα λοιπόν, δεν τον θέλουν στην κυβέρνηση «για να σωθεί η χώρα», τον θέλουν για άλλο λόγο («τα ευκόλως εννοούμενα, παραλείπονται»).
Ο Σύριζα, λένε, είναι «στριμωγμένος». Θέλει εκλογές και δεν το λέει! Τι να πει? Το… προφανές! Αφού αυτοί που ΜΠΟΡΟΥΝ να σώσουν τη χώρα (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) δεν ΘΕΛΟΥΝ, τότε θα πάμε σε εκλογές. Αναπόφευκτα!
Σκέφτομαι, ότι σε αυτή τη φάση, θα μπορούσε και ο Σύριζα να εγείρει ανάλογα επιχειρήματα και προϋποθέσεις, έτσι «κουβέντα να γίνεται»: «Δεν συμμετέχω στην κυβέρνηση αν δεν συμμετέχει και ο Καμμένος και το ΚΚΕ»! Και ας τρέχουν μετά, και πασόκοι, και νουδούδες, και δημάρηδες και πρετεντερίσκοι, να βρουν άκρη με την Παπαρήγα!! (περιέργως, έχει απαξιωθεί τόσο, που δεν ασχολείται κανείς μαζί της! Την έχουν αφήσει να κάνει …απερίσπαστη το ταξικό & επαναστατικό της καθήκον-χθες είδα τον Μαϊλη να τσακώνεται με τη Χρυσή Αυγή στον ΣΚΑΙ για τον …Στάλιν, το 1919 κλπ… Τι αν πώ!).
Τι θα κάνει μία (υποθετική) κυβέρνηση του κυρ-Φώτη με τη συμμετοχή του Σύριζα;
Απλά πράγματα: 1. Θα εφαρμόζει κανονικά το μνημόνιο. Όλο! Μέχρι κεραίας! Θα κόβει μισθούς & συντάξεις, θα πληρώνει τα τοκογλυφικά τοκοχρεολύσια, θα κονιορτοποιεί τις εργασιακές σχέσεις, θα διαλύει την υγειονομική περίθαλψη και τα νοσοκομεία, θα βάζει τους συνταξιούχους να πληρώνουν περισσότερο για τα φάρμακά τους, θα βάζει χαράτσια, θα αυξάνει τη φορολογία, θα αυξάνει την τιμή του ρεύματος, του τηλέφωνου, του νερού, των εισιτηρίων… Θα κόβει από τις κοινωνικές δαπάνες, θα πληρώνει στρατιωτικές δαπάνες τύπου υποβρυχίων, θα περνά σιγά σιγά τμήματα της δημόσιας περιουσίας στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων του κ. Κουκιάδη… κλπ. Δηλαδή, τα ..γνωστά, για τα οποία τους καταψήφισε ο λαός!
2. Παράλληλα, θα «απαγκιστρώνεται» σταδιακά, δηλαδή θα συζητά για το πώς θα επιμηκύνουμε το χρόνο εφαρμογής των μέτρων, πώς θα βρούμε ισοδύναμα …κλπ. (τα έχουμε ζήσει, τα έχουμε δει, τα έχουμε νιώσει στο πετσί μας).
Και το ερώτημα είναι: Τι δουλειά έχει ο Σύριζα σε μία τέτοια κυβέρνηση; Προφανώς καμία! Αυτή η κυβέρνηση δεν μας ενδιαφέρει, δεν μας αφορά! Να την κάνουν μόνοι τους, αν τους βαστάει!
Μέχρι τώρα, κάνεις, ούτε η ΔΗΜΑΡ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ, δεν μας έχουν πει ότι ΔΕΝ θα εφαρμόζουν το μνημόνιο, σε αυτή την κυβέρνηση. Θα το εφαρμόζουν! Απλά, ο καθένας φαντασιώνεται τη δική του εκδοχή εφαρμογής, με περισσότερες ή λιγότερες «τροποποιήσεις», «τροποποιησούλες», «αλλαγούλες», «παρεμβασούλες»… για να μας πέσει πιο μαλακά! Αυτό είναι το θέμα, αυτό κρύβεται πίσω από τις προτάσεις τους: Ναι στο μνημόνιο, «αλλά όχι τόσο χοντρά ρε παιδιά!... Να το ελαφρύνουμε λιγάκι, να το κάνουμε πιο… μαλακό, ε κύριε Τόμσεν»;
Και φυσικά αυτή η ιστορία θα τραβήξει για μερικά χρόνια… δύο… τρία... μπορεί και παραπάνω! Από ποιον θα εξαρτάται αυτό; Μήπως από τις ανάγκες της χώρας και του λαού; Όοοοοχι! Από τις ανάγκες των τοκογλύφων δανειστών μας θα εξαρτάται!
Σε αυτό λοιπόν, θέλουν να μας μπλέξουν! Να σέρνουν τη χώρα επί δεκαετίες σε μνημόνια, από το ένα στο άλλο, από το χοντρότερο στο… μαλακότερο και ούτω καθ’ εξής!
Τι θα κάνει ο κυρ-Φώτης σε αυτή την περίπτωση; Η στιγμή είναι ιστορική, όπως λέει και ο Τσούκαλης. Η Αριστερά του κυρ-Φώτη, αν θέλει, μπορεί να αρπάξει την ευκαιρία και να γίνει η πρώτη αριστερή πολιτική δύναμη που γίνεται «κυβερνώσα» με δεξιόστροφο, μνημονιακό πρόγραμμα. Γιατί, αν πιστεύει ο κυρ-Φώτης, ότι εκείνοι οι άχρηστοι, που μυρίζουν από μακριά μιζόσκονη (ως πολιτικοί χώροι), εκείνοι που έφεραν τη χώρα εδώ που την έφεραν, εκείνοι που υπέγραψαν πλήρη υποταγή στους τοκογλύφους και τη Μέρκελ, θα γίνουν ξαφνικοί «καλοί» και «χρήσιμοι» στην πατρίδα και τον λαό, γρήγορα θα καταλάβει το πόσο αναλώσιμος είναι. Γρήγορα θα καταλάβει ότι η Μέρκελ τους «έχει στο χέρι» και όποιες αλλαγές γίνουν θα πρέπει πρωτίστως να εξυπηρετούν τα γερμανικά και τραπεζικά συμφέροντα.
Εν τω μεταξύ, καθώς θα περνά ο χρόνος, τα δύο κόμματα της καταστροφής θα ανακάμπτουν σιγά σιγά, θα ανασυγκροτούνται, και όταν θα έχουν επανακτήσει την ισχύ τους, θα δώσουν μια σπρωξιά στον κυρ-Φώτη και θα τον κάνουν πέρα! Μπορεί βέβαια να τον ανταμείψουν και με καμία αναμνηστική πολιτική πλακέτα, κανένα «χρυσούν σταυρόν του Τάγματος τάδε», μπορεί ακόμα να τον κάνουν και Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Τον τελευταίο λόγο βέβαια, τον έχει πάντα ο λαός! Με αυτό στα υπόψη, σίγουρα ο κυρ-Φώτης θα περάσει καλά!(;)
Ονόμαρχος
ΥΓ. Εκεί στον Σύριζα, θα έλεγα να κοιτάξετε λίγο όσους στέλνετε στα κανάλια και μιλούν για τον Σύριζα. Αν είναι να πάθουμε κανένα εγκεφαλικό, ας μην το πάθουμε από ..."φίλια πυρά", οκ?
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΕΛΙΚΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
