2016-01-15 03:30:30
Ο προπονητής μπάσκετ, Κώστας Πιλαδίφης και πρώτος προπονητής του Δημήτρη Διαμαντίδη στην Καστοριά, μίλησε στον ΣΠΟΡ FM και στην εκπομπή «Αντεπίθεση» με τους Βασίλη Βέργη και Σάββα Λιβάνιο για:
-το πρώτο… συναπάντημα με τον Δημήτρη Διαμαντίδη στην Καστοριά: «Βρέθηκα στο δρόμο του κι αυτός στον δικό μου. Αυτά είναι τυχαία γεγονότα. Τότε στη Καστοριά ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ. Συνάντησα ένα παιδί σεμνό, πιστό σε αυτό που έκανε και αγαπητό από τους συμπαίκτες του. Όταν τον γνώρισα έπαιζε ποδόσφαιρο στο οποίο μάλιστα ήταν καλός και είχε πολύ καλή επαφή με τη μπάλα».
-τα χαρακτηριστικά που είδε στο πρόσωπο του αρχηγού του Παναθηναϊκού: «Το πιο βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του που διέκρινα, ήταν η οξυδέρκεια του και ότι ήταν ήσυχος ως άνθρωπος. Συνάντησα ένα παιδί πιστό που δεν σταματούσε να προσπαθεί. Είχε τα βασικά χαρακτηριστικά για την ηλικία που βρισκόταν, ώστε να υπάρχει η διάθεση να ασχοληθεί. Ένα στοιχείο που δείχνει τη δύναμη που είχε. Κάποια στιγμή είχε πάει στο κλιμάκιο των εφήβων και δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με τα υπόλοιπα παιδιά, ωστόσο δεν το έβαλε κάτω και στην συνέχεια έκανε πράγματα κι θαύματα».
-τη φήμη πως τον είχε απορρίψει ο ΠΑΟΚ: «Δεν τον απέρριψε ο ΠΑΟΚ, είχε δοκιμαστεί σε προπόνηση. Αν δει ένας προπονητής ένα παιδί σε μία προπόνηση ανάμεσα σε δεκάδες παιδιά, δεν μπορεί να βγάλει εύκολα συμπεράσματα. Εγώ τον είχα τρία χρόνια και μπορούσα να έχω μια διαφορετική εικόνα όσον αφορά τον χαρακτήρα, την προσήλωση και τον τρόπο του παιχνιδιού».
-το ξεκίνημα στον Ηρακλή: «Τότε ήταν μεγάλη υπέρβαση για τον Ηρακλή με τον Ντράγκαν Σάκοτα στην ομάδα και με αρκετά μεγάλους παίκτες. Ο Ντίκινς ήταν ο πρώτος του μεγάλος δάσκαλος-συμπαίκτης. Τον πίστευε αρκετά ο Μπάιρον(σ.σ. Ντίκινς)».
-το αν πίστευε ότι ο Διαμαντίδης θα ακολουθούσε αυτή την πορεία: «Επειδή δεν μου αρέσουν οι μεγάλες κουβέντες, εμένα η προσδοκία μου για τον Δημήτρη προσπεράστηκε κατά πολύ από την πορεία που έκανε. Είχε πολλά μεγάλα ψυχικά προσόντα και στην συνέχεια βγήκε και το ταλέντο. Δεν άλλαξε κάτι στο… στιλ του. Ήταν αγαπητός σε όλους, ήταν καλός συμπαίκτης και συνεπής και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα. Αν είμαι χαρούμενος για κάτι, είναι ότι τον έσπρωξα προς αυτή την κατεύθυνση αθλητικά».
-το αν είναι σωστή η επιλογή να σταματήσει φέτος το μπάσκετ: «Αν και δεν είχα μεγάλη επαφή και σχέση μαζί του σε επίπεδο που τουλάχιστον να τον επηρεάζω, με είχαν προσεγγίσει από το ΝΒΑ για την περίπτωση του. Δεν δικαιούμαστε από τις αποφάσεις που έχει πάρει και οι οποίες αποδείχθηκαν ορθές, να αμφισβητούμε το αν πράττει σωστά ή όχι. Ένας άνθρωπος, ο οποίος από μικρή ηλικία πήρε σωστές αποφάσεις, ήταν πιστός σε ό,τι αποφάσισε και αποδείχθηκε ότι ήταν σωστές στο σύνολό τους, δηλαδή για όλα τα πράγματα που έχει κάνει και εκεί που έχει φτάσει. Γι’ αυτό ξαναλέω ότι γενικά οι αποφάσεις που πήρε στη διαδρομή του στο χώρο ήταν σωστές, συνεπώς για να έχει αποφασίσει να σταματήσει, δεν πιστεύω ότι έχει κάνει λάθος. Γίνεται σε μια σειρά τόσων σωστών αποφάσεων, αυτή να είναι λανθασμένη;».
-τον… ζήλο που έδειχνε στην προπόνηση: «Τέλειωνε στην Καστοριά την προπόνηση και έφευγε για να πάει στην αυλή του σχολείου, όπου συνέχιζε μόνος του να προπονείται. Όταν το μάθαινα έστελνα τους συνεργάτες μου να τον ‘κυνηγήσουν’ και να τον μαζέψουν γιατί δεν ήθελα να διακινδυνεύει στα τσιμεντένια γήπεδα. Όταν ήταν συμπαίκτης με τον Χατζηβρέττα, που είχε και εκείνος το ίδιο πάθος, τους βγάζαμε από το γήπεδο Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές και εκείνοι πήγαιναν στον Εύοσμο, έβρισκαν γήπεδο και έπαιρναν τα κλειδιά από φύλακες ώστε να παίξουν».
-το αν μπορεί να γίνει σύγκριση με κάποιον από τους κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες: «Είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να τιμούμε τους μεγάλους με βάση αυτά που προσφέρανε, μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε από το ποιος είναι πρώτος και δεύτερος. Να αφήσουμε όποιον ήταν συνεπής και πρόσφερε. Να τους αφήσουμε να είναι στην κορυφή χωρίς να ψάχνουμε ποιος είναι ο καλύτερος. Ο καθένας έχει την αξία και την προσφορά του». Tromaktiko
-το πρώτο… συναπάντημα με τον Δημήτρη Διαμαντίδη στην Καστοριά: «Βρέθηκα στο δρόμο του κι αυτός στον δικό μου. Αυτά είναι τυχαία γεγονότα. Τότε στη Καστοριά ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ. Συνάντησα ένα παιδί σεμνό, πιστό σε αυτό που έκανε και αγαπητό από τους συμπαίκτες του. Όταν τον γνώρισα έπαιζε ποδόσφαιρο στο οποίο μάλιστα ήταν καλός και είχε πολύ καλή επαφή με τη μπάλα».
-τα χαρακτηριστικά που είδε στο πρόσωπο του αρχηγού του Παναθηναϊκού: «Το πιο βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του που διέκρινα, ήταν η οξυδέρκεια του και ότι ήταν ήσυχος ως άνθρωπος. Συνάντησα ένα παιδί πιστό που δεν σταματούσε να προσπαθεί. Είχε τα βασικά χαρακτηριστικά για την ηλικία που βρισκόταν, ώστε να υπάρχει η διάθεση να ασχοληθεί. Ένα στοιχείο που δείχνει τη δύναμη που είχε. Κάποια στιγμή είχε πάει στο κλιμάκιο των εφήβων και δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με τα υπόλοιπα παιδιά, ωστόσο δεν το έβαλε κάτω και στην συνέχεια έκανε πράγματα κι θαύματα».
-τη φήμη πως τον είχε απορρίψει ο ΠΑΟΚ: «Δεν τον απέρριψε ο ΠΑΟΚ, είχε δοκιμαστεί σε προπόνηση. Αν δει ένας προπονητής ένα παιδί σε μία προπόνηση ανάμεσα σε δεκάδες παιδιά, δεν μπορεί να βγάλει εύκολα συμπεράσματα. Εγώ τον είχα τρία χρόνια και μπορούσα να έχω μια διαφορετική εικόνα όσον αφορά τον χαρακτήρα, την προσήλωση και τον τρόπο του παιχνιδιού».
-το ξεκίνημα στον Ηρακλή: «Τότε ήταν μεγάλη υπέρβαση για τον Ηρακλή με τον Ντράγκαν Σάκοτα στην ομάδα και με αρκετά μεγάλους παίκτες. Ο Ντίκινς ήταν ο πρώτος του μεγάλος δάσκαλος-συμπαίκτης. Τον πίστευε αρκετά ο Μπάιρον(σ.σ. Ντίκινς)».
-το αν πίστευε ότι ο Διαμαντίδης θα ακολουθούσε αυτή την πορεία: «Επειδή δεν μου αρέσουν οι μεγάλες κουβέντες, εμένα η προσδοκία μου για τον Δημήτρη προσπεράστηκε κατά πολύ από την πορεία που έκανε. Είχε πολλά μεγάλα ψυχικά προσόντα και στην συνέχεια βγήκε και το ταλέντο. Δεν άλλαξε κάτι στο… στιλ του. Ήταν αγαπητός σε όλους, ήταν καλός συμπαίκτης και συνεπής και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα. Αν είμαι χαρούμενος για κάτι, είναι ότι τον έσπρωξα προς αυτή την κατεύθυνση αθλητικά».
-το αν είναι σωστή η επιλογή να σταματήσει φέτος το μπάσκετ: «Αν και δεν είχα μεγάλη επαφή και σχέση μαζί του σε επίπεδο που τουλάχιστον να τον επηρεάζω, με είχαν προσεγγίσει από το ΝΒΑ για την περίπτωση του. Δεν δικαιούμαστε από τις αποφάσεις που έχει πάρει και οι οποίες αποδείχθηκαν ορθές, να αμφισβητούμε το αν πράττει σωστά ή όχι. Ένας άνθρωπος, ο οποίος από μικρή ηλικία πήρε σωστές αποφάσεις, ήταν πιστός σε ό,τι αποφάσισε και αποδείχθηκε ότι ήταν σωστές στο σύνολό τους, δηλαδή για όλα τα πράγματα που έχει κάνει και εκεί που έχει φτάσει. Γι’ αυτό ξαναλέω ότι γενικά οι αποφάσεις που πήρε στη διαδρομή του στο χώρο ήταν σωστές, συνεπώς για να έχει αποφασίσει να σταματήσει, δεν πιστεύω ότι έχει κάνει λάθος. Γίνεται σε μια σειρά τόσων σωστών αποφάσεων, αυτή να είναι λανθασμένη;».
-τον… ζήλο που έδειχνε στην προπόνηση: «Τέλειωνε στην Καστοριά την προπόνηση και έφευγε για να πάει στην αυλή του σχολείου, όπου συνέχιζε μόνος του να προπονείται. Όταν το μάθαινα έστελνα τους συνεργάτες μου να τον ‘κυνηγήσουν’ και να τον μαζέψουν γιατί δεν ήθελα να διακινδυνεύει στα τσιμεντένια γήπεδα. Όταν ήταν συμπαίκτης με τον Χατζηβρέττα, που είχε και εκείνος το ίδιο πάθος, τους βγάζαμε από το γήπεδο Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές και εκείνοι πήγαιναν στον Εύοσμο, έβρισκαν γήπεδο και έπαιρναν τα κλειδιά από φύλακες ώστε να παίξουν».
-το αν μπορεί να γίνει σύγκριση με κάποιον από τους κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες: «Είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να τιμούμε τους μεγάλους με βάση αυτά που προσφέρανε, μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε από το ποιος είναι πρώτος και δεύτερος. Να αφήσουμε όποιον ήταν συνεπής και πρόσφερε. Να τους αφήσουμε να είναι στην κορυφή χωρίς να ψάχνουμε ποιος είναι ο καλύτερος. Ο καθένας έχει την αξία και την προσφορά του». Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ