2012-05-11 15:16:03
του Δημήτρη Μυ
Ας ρίξουμε μια διαφορετική ματιά στη διαδικασία της διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης, κάνοντας την υπόθεση ότι οι αποφάσεις και οι συμβιβασμοί δεν λαμβάνουν υπόψη απλά και μόνο τη σωτηρία της χώρας, αλλά ταυτόχρονα υπολογίζουν και τη διάσωση των πολιτικών σχηματισμών οι οποίοι αναλώνονται στην προσπάθεια δημιουργίας μιας κυβερνητικής «λύσης».
Ετσι όπως καταγράφεται το πολιτικό τοπίο μετά τα αποτελέσματα της κάλπης και τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών δε χωρά αμφιβολία ότι σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών:
Η Νέα Δημοκρατία θα «καταστραφεί»
Το ΠΑΣΟΚ θα «εξαφανιστεί»
Η ΔΗΜΑΡ θα «απορροφηθεί»
Προφανώς οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, ο καθένας στο μέτρο των αντιλήψεων και της συνείδησής τους, μαζί με τη σωτηρία της πατρίδας, κάπου θα συνυπολογίζουν και το πολιτικό τους «σαρκίο». Μάλιστα, πολλές φορές, οι επαγγελματίες της πολιτικής δυσκολεύονται να διαχωρίσουν την δική τους πολιτική πρόταση από το γενικότερο συμφέρον. Είναι, ανθρώπινο...
Μπαίνοντας, λοιπόν, στα ... παπούτσια των τριών αρχηγών εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι:
Ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να αγοράσει χρόνο σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ξαναμαζέψει το κεντροδεξιό μαγαζί.
Ο Βενιζέλος θέλει να αναμορφώσει το κόμμα και να δημιουργήσει τα αναχώματα για να σταματήσει την αιμορραγία προς το ΣΥΡΙΖΑ
Ο Κουβέλης θέλει να αναδείξει τη δυνατότητα της «κυβερνώσας» αριστεράς να συμβάλλει σε μια λύση...
Η ικανοποίηση των άμεσων επιδιώξεων των τριών αρχηγών, προφανώς, προυποθέτει την απομάκρυνση του ενδεχομένου των επαναληπτικών εκλογών. Και για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να στηρίξουν μια κυβέρνηση συνεργασίας...
Ο στόχος της δημιουργίας μιας κυβέρνησης η οποία θα διασφαλίσει την παραμονή της χώρας στο ευρώ και θα αναλάβει το βάρος της επανεξέτασης πτυχών του μνημονίου, προφανώς, δεν υπαγορεύεται από (πολιτική) ιδιοτέλεια και μόνο. Ο στόχος ενδύεται με την ελπίδα ή την προσδοκία της απαγκίστρωσης της χώρας από την πολιτική των μνημονίων και της αλλαγής του μείγματος πολιτικής έτσι ώστε να αρχίσει η επανεκκίνηση της οικονομίας...
Οπως είναι γνωστό, ο «πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται» αλλά στην προκειμένη περίπτωση, ισχύει και το «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»...
topontiki.gr
Ας ρίξουμε μια διαφορετική ματιά στη διαδικασία της διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης, κάνοντας την υπόθεση ότι οι αποφάσεις και οι συμβιβασμοί δεν λαμβάνουν υπόψη απλά και μόνο τη σωτηρία της χώρας, αλλά ταυτόχρονα υπολογίζουν και τη διάσωση των πολιτικών σχηματισμών οι οποίοι αναλώνονται στην προσπάθεια δημιουργίας μιας κυβερνητικής «λύσης».
Ετσι όπως καταγράφεται το πολιτικό τοπίο μετά τα αποτελέσματα της κάλπης και τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών δε χωρά αμφιβολία ότι σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών:
Η Νέα Δημοκρατία θα «καταστραφεί»
Το ΠΑΣΟΚ θα «εξαφανιστεί»
Η ΔΗΜΑΡ θα «απορροφηθεί»
Προφανώς οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, ο καθένας στο μέτρο των αντιλήψεων και της συνείδησής τους, μαζί με τη σωτηρία της πατρίδας, κάπου θα συνυπολογίζουν και το πολιτικό τους «σαρκίο». Μάλιστα, πολλές φορές, οι επαγγελματίες της πολιτικής δυσκολεύονται να διαχωρίσουν την δική τους πολιτική πρόταση από το γενικότερο συμφέρον. Είναι, ανθρώπινο...
Μπαίνοντας, λοιπόν, στα ... παπούτσια των τριών αρχηγών εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι:
Ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να αγοράσει χρόνο σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ξαναμαζέψει το κεντροδεξιό μαγαζί.
Ο Βενιζέλος θέλει να αναμορφώσει το κόμμα και να δημιουργήσει τα αναχώματα για να σταματήσει την αιμορραγία προς το ΣΥΡΙΖΑ
Ο Κουβέλης θέλει να αναδείξει τη δυνατότητα της «κυβερνώσας» αριστεράς να συμβάλλει σε μια λύση...
Η ικανοποίηση των άμεσων επιδιώξεων των τριών αρχηγών, προφανώς, προυποθέτει την απομάκρυνση του ενδεχομένου των επαναληπτικών εκλογών. Και για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να στηρίξουν μια κυβέρνηση συνεργασίας...
Ο στόχος της δημιουργίας μιας κυβέρνησης η οποία θα διασφαλίσει την παραμονή της χώρας στο ευρώ και θα αναλάβει το βάρος της επανεξέτασης πτυχών του μνημονίου, προφανώς, δεν υπαγορεύεται από (πολιτική) ιδιοτέλεια και μόνο. Ο στόχος ενδύεται με την ελπίδα ή την προσδοκία της απαγκίστρωσης της χώρας από την πολιτική των μνημονίων και της αλλαγής του μείγματος πολιτικής έτσι ώστε να αρχίσει η επανεκκίνηση της οικονομίας...
Οπως είναι γνωστό, ο «πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται» αλλά στην προκειμένη περίπτωση, ισχύει και το «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»...
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΥΡΙΖΑ: Η κόλαση του μνημονίου δεν διαπραγματεύεται
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
