2012-05-11 15:34:13
Όταν τα πάντα είναι θολά τι είναι εκείνο που ξεχωρίζει ; Μα βέβαια το διαυγές, αυτό που είναι φωτεινό και σου δίνει την αίσθηση της καθαρότητας.
Τις μέρες που ζούμε επικρατεί η θολούρα και τα μισόλογα. Πάντα βέβαια οι πολιτικοί αρέσκονταν στην διατύπωση πολυσήμαντων φράσεων και μηνυμάτων ώστε την κατάλληλη στιγμή να μπορούν να πουν «δεν εννοούσα αυτό αλλά το άλλο, εσείς δεν καταλάβατε». Ένας που τόλμησε να μιλήσει ξεκάθαρα και να πει «λεφτά υπάρχουν», όσο και να προσπάθησε μετά να τα γυρίσει και να πει ότι απλώς ρωτούσε «που είναι τα λεφτά ;» δεν έπεισε, του το κοπανάνε ακόμα και από αδιαφιλονίκητος αρχηγός κατέληξε βουλευτής των ορέων της Αχαΐας, στεγαζόμενος στο ξενοδοχείο, που είναι δικό μας βέβαια αλλά αυτός το παραχώρησε στον εαυτό του.
Επανερχόμαστε όμως στο θέμα. Και το θέμα είναι ότι μάλλον πάμε για εκλογές. Ο κ. Κουβέλης δεν είναι πια πιθανό ότι θα γίνει η Ιφιγένεια του πολιτικού συστήματος
. Μπορεί ο ίδιος να το επιθυμούσε αλλά προφανώς οι βουλευτές του έχουν ισχυρό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Όμως η ιστορία διδάσκει ότι όταν μπαίνει σε συζήτηση ένα θέμα, ποτέ δεν φεύγει. Είναι πιθανόν ότι αυτό που δεν θα γίνει τελικά θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ΔΗΜ.ΑΡ σαν να είχε γίνει. Ίσως όχι το 100% των επιπτώσεων που θα υπήρχαν αλλά σίγουρα ένα ικανό ποσοστό.
Ο χαρακτήρας αυτών των εκλογών προφανώς θα είναι διαφορετικός από αυτόν της 6ης Μαΐου. Το καίριο ερώτημα αν κάποιος είναι Μνημονιακός ή Αντί-μνημονιακός αποκτά πλέον ξεκάθαρα μόνον θεωρητικό περιεχόμενο. Όλοι δηλώνουν τώρα αντιμνημονιακοί υπό όρους. Μέχρι του σημείου να μην φύγουμε από την ΕΕ και το ευρώ. Δηλαδή επί της ουσίας όλα τα κόμματα μας διαβεβαιώνουν για το ίδιο πράγμα. Θα επαναδιαπραγματευθούν το Μνημόνιο αλλά όχι τόσο ώστε να φύγουμε από την ΕΕ ή να εγκαταλείψουμε το ευρώ. Άρα εμείς θα πρέπει να διαλέξουμε και να ψηφίσουμε τον ικανότερο και σκληρότερο διαπραγματευτή. Εκεί λοιπόν μετατίθεται η όλη ουσία διότι σε αυτό πλαίσιο όλοι οι επικεφαλείς των κομμάτων προβάλουν λύσεις που βασίζονται στην επαναδιαπραγμάτευση. Όμως, όπως το θέτουν, απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνουν πραγματικότητα αυτά που λένε είναι να συμφωνήσουν και οι Ευρωπαίοι. Μόνοι τους βάζουν αυτό τον περιορισμό και ας μην το λένε. Αν δεν συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι όλα θα μείνουν λόγια διότι κανείς, απ όσο λένε οι ίδιοι, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει το βήμα της εξόδου. Ουσιαστικά δηλαδή ο κ. Τσίπρας που έστειλε επιστολή στους Ευρωπαίους και λέει αυτά που λέει, με αρκετά από τα οποία συμφωνεί και ο γράφων, ακυρώνει τα γραφόμενά του καθώς προφορικά δεσμεύθηκε δημόσια, ότι από όσα δηλώνει ότι προτίθεται να κάνει θα κάνει μόνον τόσα όσα δεν θα μας οδηγήσουν στην έξοδο από το ευρώ.
Με άλλα λόγια τόσο πάθος, τόσες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις, τόσοι τόνοι μελάνι, τόση φαιά ουσία, ο πόλεμος στο διαδίκτυο, οι διερευνητικές εντολές που πάνε και έρχονται, οι χαμένες έδρες των επιφανών πρωτοκλασάτων και όλα τα άλλα έχουν τόσο νόημα όσο επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι. Ως συμπέρασμα λοιπόν το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, ακόμα και το ΚΚΕ, μας δηλώνει πως ότι και να ψηφίσουμε, είτε κάνουμε κυβέρνηση είτε όχι, θα συνεχίσουμε με το Μνημόνιο. Εκτός αν διαλέξουμε μόνοι μας άλλον δρόμο ή μας διώξουν γιατί μας βαρεθήκανε. Αλήθεια θυμάται κανείς γιατί κάναμε εκλογές;
Nίκος Παπαματθαίου
online-pressblog
Τις μέρες που ζούμε επικρατεί η θολούρα και τα μισόλογα. Πάντα βέβαια οι πολιτικοί αρέσκονταν στην διατύπωση πολυσήμαντων φράσεων και μηνυμάτων ώστε την κατάλληλη στιγμή να μπορούν να πουν «δεν εννοούσα αυτό αλλά το άλλο, εσείς δεν καταλάβατε». Ένας που τόλμησε να μιλήσει ξεκάθαρα και να πει «λεφτά υπάρχουν», όσο και να προσπάθησε μετά να τα γυρίσει και να πει ότι απλώς ρωτούσε «που είναι τα λεφτά ;» δεν έπεισε, του το κοπανάνε ακόμα και από αδιαφιλονίκητος αρχηγός κατέληξε βουλευτής των ορέων της Αχαΐας, στεγαζόμενος στο ξενοδοχείο, που είναι δικό μας βέβαια αλλά αυτός το παραχώρησε στον εαυτό του.
Επανερχόμαστε όμως στο θέμα. Και το θέμα είναι ότι μάλλον πάμε για εκλογές. Ο κ. Κουβέλης δεν είναι πια πιθανό ότι θα γίνει η Ιφιγένεια του πολιτικού συστήματος
Ο χαρακτήρας αυτών των εκλογών προφανώς θα είναι διαφορετικός από αυτόν της 6ης Μαΐου. Το καίριο ερώτημα αν κάποιος είναι Μνημονιακός ή Αντί-μνημονιακός αποκτά πλέον ξεκάθαρα μόνον θεωρητικό περιεχόμενο. Όλοι δηλώνουν τώρα αντιμνημονιακοί υπό όρους. Μέχρι του σημείου να μην φύγουμε από την ΕΕ και το ευρώ. Δηλαδή επί της ουσίας όλα τα κόμματα μας διαβεβαιώνουν για το ίδιο πράγμα. Θα επαναδιαπραγματευθούν το Μνημόνιο αλλά όχι τόσο ώστε να φύγουμε από την ΕΕ ή να εγκαταλείψουμε το ευρώ. Άρα εμείς θα πρέπει να διαλέξουμε και να ψηφίσουμε τον ικανότερο και σκληρότερο διαπραγματευτή. Εκεί λοιπόν μετατίθεται η όλη ουσία διότι σε αυτό πλαίσιο όλοι οι επικεφαλείς των κομμάτων προβάλουν λύσεις που βασίζονται στην επαναδιαπραγμάτευση. Όμως, όπως το θέτουν, απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνουν πραγματικότητα αυτά που λένε είναι να συμφωνήσουν και οι Ευρωπαίοι. Μόνοι τους βάζουν αυτό τον περιορισμό και ας μην το λένε. Αν δεν συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι όλα θα μείνουν λόγια διότι κανείς, απ όσο λένε οι ίδιοι, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει το βήμα της εξόδου. Ουσιαστικά δηλαδή ο κ. Τσίπρας που έστειλε επιστολή στους Ευρωπαίους και λέει αυτά που λέει, με αρκετά από τα οποία συμφωνεί και ο γράφων, ακυρώνει τα γραφόμενά του καθώς προφορικά δεσμεύθηκε δημόσια, ότι από όσα δηλώνει ότι προτίθεται να κάνει θα κάνει μόνον τόσα όσα δεν θα μας οδηγήσουν στην έξοδο από το ευρώ.
Με άλλα λόγια τόσο πάθος, τόσες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις, τόσοι τόνοι μελάνι, τόση φαιά ουσία, ο πόλεμος στο διαδίκτυο, οι διερευνητικές εντολές που πάνε και έρχονται, οι χαμένες έδρες των επιφανών πρωτοκλασάτων και όλα τα άλλα έχουν τόσο νόημα όσο επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι. Ως συμπέρασμα λοιπόν το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, ακόμα και το ΚΚΕ, μας δηλώνει πως ότι και να ψηφίσουμε, είτε κάνουμε κυβέρνηση είτε όχι, θα συνεχίσουμε με το Μνημόνιο. Εκτός αν διαλέξουμε μόνοι μας άλλον δρόμο ή μας διώξουν γιατί μας βαρεθήκανε. Αλήθεια θυμάται κανείς γιατί κάναμε εκλογές;
Nίκος Παπαματθαίου
online-pressblog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πετά και η Κ17 για τον τίτλο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
