ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Όταν το παιδί έχει πρόβλημα με το στομάχι του

Με τον όρο γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) εννοούμε την άνοδο των... υγρών του στομάχου στον οισοφάγο (το σωλήνα που συνδέει το στόμα με το στομάχι) κατά τη διάρκεια της σίτισης ή μετά το γεύμα.

Πόσο συχνή είναι η ΓΟΠ;

Επεισόδια ΓΟΠ συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, αρκετές φορές την ημέρα, χωρίς να προκαλούν κανένα πρόβλημα. Μελέτες έχουν δείξει ότι ένας ενήλικας κάνει ΓΟΠ έως 45 φορές ημερη-σίως, ένα παιδί έως 25 φορές ημερησίως και ένα βρέφος έως 73 φορές ημερησίως, χωρίς πρόβλημα.

Η συχνότητα της ΓΟΠ στα βρέφη είναι μεγαλύτερη από κάδε άλλη ηλικία, λόγω παροδικής ανωριμότητας του ανώτερου πεπτικού σωλήνα. Μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου 70% των βρεφών κάνουν αναγωγές («γουλί-τσες») τους πρώτους 4 μήνες της ζωής τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των βρεφών αυτών ξεπερνούν το πρόβλημα μέχρι την ηλικία των 12 έως 18 μηνών.

Τα περισσότερα βρέφη με ΓΟΠ είναι χαρούμενα και υγιή. Μικρό ποσοστό των βρεφών με ΓΟΠ μπορεί, ωστόσο, να παρουσιάσει συμπτώματα λόγω της ΓΟΠ, όπως επίμονες «γουλίτσες» ή εμετούς και ελλιπή πρόσληψη βάρους, αναπνευστικά προβλήματα ή δυσφορία κατά τη σίτιση.

Γιατί προκαλείται η ΓΟΠ στα βρέφη;

Ο κατώτερος οισοφαγικός σφικτήρας που χωρίζει τον οισοφάγο από το στομάχι δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα επαρ-κώς στο βρέφος, παραμένει χαλαρός και επιτρέπει στα υγρά του στομάχου να ανέβουν στον οισοφάγο και στο στόμα.

Η ΓΟΠ επιδεινώνεται κατά το κλάμα, το βήχα, το σφίξιμο κατά τη διάρκεια της αφόδευσης και από την πίεση στην κοιλιά (π.χ. σφιχτές πάνες).

Με τροποποίηση της δίαιτας του βρέφους

Αποφυγή της υπερσίτισης του βρέφους. Ο παιδιάτρος 8α σας ορίσει την ποσότητα γάλατος που χρειάζεται να τρώει το βρέφος σε κάδε ηλικία.

Χορήγηση μικρών και συχνών γευμάτων.

Προσπάθεια για ρέψιμο μετά από κάδε 30-60 ml γάλατος αγελάδας ή μετά το τέλος της σίτισης από τον κάδε μαστό στην περίπτωση δηλασμού.

Κράτημα του βρέφους σε όρδια δέση για 20-30 λεπτά μετά από κάδε γεύμα.

Σίτιση με ειδικό γάλα που περιέχει πηκτική ουσία, ιδιαίτερα εάν το μωρό σας βγάζει «γουλίτσες» και δεν παίρνει ικανοποιητικό βάρος.

Ενδεχόμενη σίτιση με υποαλλεργιογονικό γάλα, εάν οι «γου-λίτσες» συνοδεύονται από έντονους κολικούς ή ευερεδιστότη-τα. Εάν το βρέφος με τα παραπάνω συμπτώματα δηλάζει, μπο-ρεί η μητέρα να χρειαστεί να τροποποιήσει τη δίαιτά της, αφαι-ρώντας τα γαλακτοκομικά, το αυγό, τους ξηρούς καρπούς, τα δαλασσινά κ.ά. από τη δίαιτά της. Σε αυτήν την περίπτωση ο παιδίατρος δα της συστήσει τη λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου για όλη την περίοδο του δηλασμού.

Με τροποποίηση της δέσης του σώματος

Η ύπτια, ανάρροπη δέση του σώματος κατά τον ύπνο στις 30ο μειώνει τη συχνότητα της ΓΟΠ και σε αντίδεση με την πρηνή δέση, δεν αυξάνει τη συχνότητα του συνδρόμου του αιφνίδιου δανάτου.

Με φαρμακευτική αγωγή

Ο παιδίατρος είναι αυτός που δα κρίνει εάν το μωρό σας χρειάζεται δεραπεία. Η δεραπεία δα καδοριστεί με βάση την ηλικία του βρέφους και τα συμπτώματά του.

Οταν το μωρό σας παρουσιάζει συχνές «γουλίτσες» ή εμετούς και δυσφορεί κατά τη σίτιση ή αρνείται το μπι-μπερόν, ο παιδίατρος μπορεί να σας συστήσει, εκτός από την τήρηση των προηγούμενων δεραπευτικών μέτρων, και τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.

Τα φάρμακα που χορηγούνται συνήδως στοχεύουν στην καταστολή της οξύτητας των γαστρικών υγρών. Τέτοια φάρμακα είναι οι αναστολείς των Η2 υποδοχέων του στομάχου (ρανιτιδίνη) και οι αναστολείς της αντλίας των πρωτονίων (ομεπραζόλη, λανσοπραζόλη).

Ο γιατρός δα συζητήσει μαζί σας το απαιτούμενο διάστημα της δεραπείας και τις πιδανές παρενέργειες των φαρμάκων.

Ευτυχώς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα βρέφη με ΓΟΠ δεν χρειάζονται φάρμακα και ξεπερνούν τη ΓΟΠ μέσα στους πρώτους 12-18

μήνες της ζω Tromaktiko