2016-01-30 14:28:06
Στην προηγούμενη Κεντρική Επιτροπή είχαμε διατυπώσει την άποψη πως η χώρα μας βρίσκεται σε μία εξαιρετικά κρίσιμη καμπή. Θα χαιρόμασταν να συμπεράνουμε σήμερα πως τα... πράγματα είναι καλύτερα. Δυστυχώς όμως δεν είναι. Η οικονομική, κοινωνική και προσφυγική κρίση εντείνεται.
Το προσφυγικό έχει τρεις διαστάσεις, την διεθνή, την ευρωπαϊκή και την εθνική. Και αν δεν γίνουν συγκεκριμένες ενέργειες και στα τρία επίπεδα δεν θα επιλυθεί το πρόβλημα.
Η διεθνής κοινότητα πρέπει να λάβει άμεσα ουσιαστικές πρωτοβουλίες για ειρήνευση σε περιοχές όπως στην Συρία, για να αντιμετωπισθεί η πηγή του προβλήματος.
Στην Ε.Ε. πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είναι κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλιώς ο καιροσκοπισμός και η αδιαφορία κάποιων κρατών θα μεταβληθεί γρήγορα σε έναν ασυγκράτητο εθνικισμό που θα πλήξει το όραμα της ενωμένης Ευρώπης. Οι σκέψεις που γίνονται σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για μετατροπή της χώρας μας σε «ευρωπαϊκή φυλακή μεταναστών» είναι απαράδεκτες ακόμη και ως σκέψεις. Η αντίδραση της Ελλάδας πρέπει να είναι άμεση και ξεκάθαρη πριν βρεθεί για μια ακόμη φορά να κυνηγά να αποτρέψει εφιαλτικά τετελεσμένα που θα μετατρέπουν, αν δεν έχουν ήδη μετατρέψει, τη χώρα οριστικά σε “αποθήκη ψυχών”.
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει, πέραν της εγρήγορσης των ίδιων των κρατικών δομών όπου υπάρχουν, να πρωτοστατήσει στην άμεση οργάνωση και συνεργασία όλων των φορέων. Δεν το κάνει μέχρι σήμερα με οδυνηρά αποτελέσματα.
Εμείς έχουμε επανειλημμένα καταθέσει τις προτάσεις μας σε όλους τους φορείς για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Και τονίσαμε στην κυβέρνηση εγκαίρως ότι η οποιαδήποτε συσχέτιση χρέους και προσφυγικού δεν θα φέρει αποτέλεσμα, ούτε στη διαχείριση του χρέους, αλλά ούτε και του προσφυγικού.
Να θυμίσω ότι τους τελευταίους μήνες επισκεφθήκαμε για το ζήτημα αυτό τον Δήμαρχο Αθήνας, την πλατεία Βικτωρίας, τον Επίτροπο Μετανάστευσης κ. Αβραμόπουλο στις Βρυξέλλες, τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλα, κάναμε επίσης ειδική παρέμβαση στην Βουλή. Πριν λίγες μέρες στο πλαίσιο περιοδείας στην Χίο, επισκεφθήκαμε το κέντρο υποδοχής και καταγραφής προσφύγων και το υπό κατασκευή hotspot και συναντηθήκαμε με τον εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Και διαπιστώσαμε για άλλη μία φορά ότι η ελληνική κυβέρνηση στο άτυπο Συμβούλιο Κορυφής του Οκτωβρίου ανέλαβε βαριές δεσμεύσεις που δύσκολα μπορούν να υλοποιηθούν.
Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί στην Ε.Ε. για τα 5 hotspots σε 5 νησιά της χώρας σε ένα χρονοδιάγραμμα, για το οποίο εκφράσαμε την ανησυχία μας και στην συνάντηση μας με τον κ. Μουζάλα πριν 2,5 μήνες. Δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε. Πλέον είναι φανερό πως είναι δύσκολο να ολοκληρωθούν ως τα μέσα Φεβρουαρίου. Η κυβέρνηση για άλλη μία φορά ανέλαβε δεσμεύσεις στην Ε.Ε. που φαίνεται ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει. Το καμπανάκι έχει κτυπήσει και η κυβέρνηση νομίζει πως είμαστε στην εκκίνηση. Άμεσα η κυβέρνηση πρέπει να επιταχύνει όλες τις ενέργειες της. Στη δε Ε.Ε. πρέπει να συντονιστούν εκείνες οι δυνάμεις που έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό ζήτημα που απαιτεί κοινή αντιμετώπιση και ορισμένες χώρες της βόρειας Ευρώπης να μην επαναφέρουν θέματα σχετικά με την συνθήκη Σένγκεν γιατί απαιτείται περισσότερη και όχι λιγότερη Σένγκεν για την αντιμετώπιση του διεθνούς αυτού προβλήματος.
Ο Πρωθυπουργός στις αρχές Δεκεμβρίου εγκαλούσε την Ε.Ε. πως ενώ εμείς έχουμε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις μας και φτιάξαμε τα hotspot, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν εκπληρώσει τίποτα. Πράγματι οι χώρες της Ε.Ε. δεν έχουν τηρήσει τις δεσμεύσεις τους για την μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων. Γιατί η συμφωνία λέει δημιουργία hotspot και μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων στην Ευρώπη. Όμως είμαστε στα τέλη Ιανουαρίου και η πραγματικότητα γελά και με τα ψέματα του κ. Τσίπρα. Εδώ όμως δεν ισχύει το «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τα ψέματά μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Εδώ κινδυνεύουμε η πραγματικότητα να κάψει όχι μόνο τα ψέματα της κυβέρνησης, αλλά να κάψει και τη χώρα μας και τους πολίτες, διακινδυνεύοντας την παρουσία μας στην Σένγκεν.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε στην εξουσία υποσχόμενη «όλα σε όλους». Όμως ακόμη και τώρα που έχουν περάσει δώδεκα μήνες διακυβέρνησης και οι αυταπάτες τελειώνουν, τώρα που ζήσαμε την ηρωική διαπραγμάτευση η οποία συσσώρευσε τόσα δεινά στη χώρα, ακόμη και τώρα σε κάθε ευκαιρία επικαλούνται μηδενιστικά επιχειρήματα του τύπου για όλα φταίνε οι άλλοι. Λένε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα αυτούς τους δώδεκα μήνες και μοιράζουν ευθύνες σε όλους τους άλλους πλην των ιδίων. Δυστυχώς όμως διαψεύδονται καθημερινά από την ίδια την πολιτική τους. Η πρόσφατη διχαστική ομιλία του πρωθυπουργού χωρίς στάλα αυτοκριτικής αποδεικνύει ότι δεν έχει κατανοήσει ότι η χώρα δεν θα βγει από την κρίση με παλαιοκομματικές μεθόδους συσπείρωσης κομματικών ακροατηρίων, αλλά μόνο με αλήθειες, αποτελεσματική πολιτική και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Oι διαπιστώσεις που καταγράφονται στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής είναι άκρως αποκαλυπτικές: “Η διαδικασία της πολιτικής προσαρμογής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το πρώτο εξάμηνο του 2015 κόστισε και περιέπλεξε τα προβλήματα της οικονομίας. Οι δυσμενείς επιπτώσεις των capital control περιορίστηκαν σημαντικά από τη δυναμική που είχε αναπτύξει η οικονομία και ο τουρισμός ενώ ο λογαριασμός του ασφαλιστικού μεταθέτει το τίμημα στο μέλλον, χωρίς να λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα, επιβαρύνοντας δραματικά τους συνεπείς φορολογούμενους και τις νέες γενιές δημιουργώντας έτσι ισχυρά κίνητρα φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής”.
Ποιο άλλο μήνυμα χρειάζεται επιτέλους ο πρωθυπουργός για να καταλάβει ότι δεν είναι «στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζει η κυβέρνηση» την ώρα που πολώνει και διχάζει με κομματικές αυταπάτες σε φιέστες δίχως νόημα;
Αν ο Τσαρλ Ντίκενς ζούσε στην Ελλάδα του κ. Τσίπρα δεν θα έγραφε τις Μεγάλες Προσδοκίες αλλά τις Μεγάλες Αυταπάτες, μάλλον θα έγραφε τις Μεγάλες Αυταπάτες που πουλήθηκαν ως Μεγάλες Προσδοκίες και παρέσυραν στο διάβα τους κάθε ελπίδα που θα έρχονταν πίσω τους.
Αποκορύφωμα της αποτυχίας της κυβέρνησης είναι οι προτάσεις για το ασφαλιστικό. Προτάσεις που δεν έχουν ένα κορμό, προτάσεις αποσπασματικές και κυρίως προτάσεις ακοστολόγητες και χωρίς ορίζοντα.
Τα όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες με την διαχείριση του ασφαλιστικού δείχνουν ξεκάθαρα πως η κυβέρνηση δεν διαμόρφωσε, ένα συλλογικό στόχο, ένα συλλογικό όραμα, μια προγραμματική κατεύθυνση. Δεν έχει καταστρώσει έναν οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση. Δεν έχει διαμορφώσει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα αποβάλει τις παθογένειες του παλιού ασφαλιστικού συστήματος. Κι αυτό υποδεικνύει ατολμία, έλλειψη οράματος, αποδεικνύει αδυναμία να συγκρουστεί με συμφέροντα, με πελατειακές λογικές.
Απορρίπτουν χωρίς συζήτηση όποιες λύσεις οδηγούν σε εξορθολογισμό του συστήματος και αναζητούν μαγικά σωσίβια. Ένα κοινωνικά αποδεκτό και βιώσιμο σύστημα όμως θα πρέπει να έχει τρία χαρακτηριστικά. Να είναι κοινωνικά δίκαιο, να είναι οικονομικά ορθολογικό και να έχει μακρά προοπτική.
Οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι είναι πλέον στα πρόθυρα της εξαθλίωσης. Το φάσμα της φτώχειας αγγίζει ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, θα ήταν προτιμότερο η κυβέρνηση να έχει βρει, αφενός κίνητρα που θα μειώσουν ουσιαστικά την ανεργία αφετέρου νέους πόρους ενίσχυσης των ταμείων διαχωρίζοντας την απονομή συντάξεων από το προνοιακό έργο που είναι καθαρά ζήτημα κυβερνητικού σχεδιασμού και υλοποίησης κοινωνικών πολιτικών.
Δεν συμφωνούμε με το κεντρικό πλαίσιο της πρότασης που παρέδωσε ο Υπουργός Εργασίας καθώς κινείται μόνο μέσα στο πλαίσιο της αύξησης εισφορών και της μείωσης των κύριων συντάξεων κυρίως για όσους δεν έχουν βγει ακόμη στην σύνταξη. Δεν πρόκειται για μεταρρύθμιση αλλά για μετατόπιση του προβλήματος στις επόμενες κυβερνήσεις και γενεές. Διαφωνούμε με την αύξηση των εισφορών καθώς είναι ένα μέτρο που θα οδηγήσει σε νέο κύκλο ύφεσης και ανεργίας και συνεπώς θα χειροτερεύσει και το ασφαλιστικό πρόβλημα. Εξάλλου το ασφαλιστικό δεν πρόκειται να λυθεί αν δεν μειωθεί η ανεργία και για το θέμα αυτό δεν κάνει τίποτα η κυβέρνηση ένα χρόνο τώρα. Εμείς έχουμε επεξεργασμένες θέσεις για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα και είμαστε οι μόνοι που τις παρουσιάσαμε και τις δώσαμε στην κυβέρνηση. Θα δώσουμε μάχη για να υιοθετηθούν και να μην έχουμε αρνητικές εξελίξεις.
Θα σας δώσω εδώ όμως και το πνεύμα με το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε το ασφαλιστικό. Το ασφαλιστικό αφορά τη θεμελιώδη για μια κοινωνία σχέση μεταξύ των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Το ασφαλιστικό είναι ζήτημα κοινωνικής συνοχής, η οποία, είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, απειλείται από τις δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις, από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, από τη μείωση της απασχόλησης, από τις εξελίξεις στην εκπαίδευση.
Ο προοδευτικός χώρος δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την κρίση του ασφαλιστικού με αρνητισμό και υπεκφυγή. Αν κάνει κάτι τέτοιο, αυτός είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος για να διαλυθεί η αλληλεγγύη των γενεών, που επικαλείται αυτός ο χώρος ως συστατική του αρχή. Ο χώρος μας διαμορφώνει την πρόταση του για το ασφαλιστικό όχι μόνο μέσα από τη λογική του παρόντος των σημερινών ασφαλισμένων, αλλά κυρίως μέσα από τη λογική του παρόντος των σημερινών εργαζομένων και του μέλλοντος των σημερινών και αυριανών συνταξιούχων. Η συνεχής διόγκωση των ασφαλιστικών ελλειμμάτων οδηγεί στη διόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και έχει απορυθμιστικές επιπτώσεις στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.
Η λύση δεν θα προέλθει μονόπαντα από την ανάπτυξη όπως «νεοφιλελεύθεροι και λαϊκιστές» ομονοούν. Εμείς προσθέτουμε μια ακόμη σημαντική παράμετρο στην ανάπτυξη. Η αύξηση της απασχόλησης, η πάταξη της εισφοροδιαφυγής, η ίδια η ανάπτυξη, αλλά και το πολύ ευρύτερο θέμα του συνδυασμού του αναδιανεμητικού με το κεφαλοποιητικό σύστημα αποτελούν πτυχές μιας συνολικής προοδευτικής πρότασης. Πρόταση που αφήνει παγερά αδιάφορο τόσο τον κ. Μητσοτάκη υπερασπιστή της σύγκρουσης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αλλά και τον ριζοσπάστη κ. Τσίπρα που αν και «ριζοσπάστης» δεν θέλει καθόλου να σπάσει τα αυγά του ασφαλιστικού, τα αυγά που είναι οι κοινωνικές ανισότητές του συστήματος.
Όσον αφορά το αγροτικό ζήτημα, τα μέτρα που σκοπεύει να περάσει η κυβέρνηση θα οδηγήσουν σε μείωση της παραγωγής, αύξηση της ανεργίας και αύξηση των ελλειμμάτων. Οι αγρότες φορολογούνται ήδη όπως και οι υπόλοιπες επαγγελματικές ομάδες με αλλαγή που έγινε αρχές του 2013 με τα βιβλία εσόδων-εξόδων. Σε εκείνη την κοινωνικά δίκαιη αλλαγή, δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ τότε ως αξιωματική αντιπολίτευση ήταν απέναντι. Τώρα προχωρά σε μέτρα που θα οδηγήσουν σε πλήρη συρρίκνωση της παραγωγής. Η φορολόγηση των κοινοτικών ενισχύσεων σε τέτοια ποσοστά που προτείνει η κυβέρνηση αλλοιώνει τον ανταγωνισμό στην Ε.Ε.. Ο τριπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός. Η αύξηση στο ΦΠΑ γεωργικών εφοδίων από το 13% στο 23% είναι πρωτοφανής για όλη την ευρωζώνη, καθώς σε όλες τις χώρες είναι κάτω από 13%. Η γενική κατάργηση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο είναι άδικη. Για το κάθε ένα από τα παραπάνω μέτρα υπάρχει η λύση για μια αποτελεσματική διαπραγμάτευση, όπως για παράδειγμα, η κατάργηση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο θα μπορούσε να εφαρμοσθεί αρκεί να θεσπιζόταν αγροτικό πετρέλαιο κίνησης όπως και στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.. Η κυβέρνηση όμως δεν ακούει, δεν ξέρει ή δεν μπορεί ή μάλλον ισχύουν όλα μαζί. Όσον αφορά τις σημερινές αγροτικές κινητοποιήσεις, άραγε ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να πιστεύει ότι αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες βοηθούν την διαπραγμάτευση; Εμείς συνεχίζουμε να λέμε σταθερά ότι τα αιτήματα τους οι αγρότες πρέπει να τα διεκδικούν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πλήττονται οι άλλες κοινωνικές ομάδες.
Να θυμίσω όμως και τις εξής δηλώσεις: «Μόλις γίνουν εκλογές ξεχνάνε τις υποσχέσεις και οι σωτήρες του τόπου κρύβονται πίσω από τις κλούβες με τα ΜΑΤ. Έπρεπε να έρθει στα μπλόκα ο Πρωθυπουργός να συζητήσει με τους αγρότες. Αν δεν ανασυγκροτήσουμε την αγροτική παραγωγή θα είμαστε για πάντα αποικία χρέους. Εάν δεν υπάρξει φθηνό πετρέλαιο, φθηνό ρεύμα και ρευστότητα στον παραγωγό δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί η αγροτική οικονομία. Δεν μπορούμε να δίνουμε αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και οι αγρότες να πληρώνουν». Αυτά δήλωνε ο κ. Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα λόγια περιττεύουν. Αρκεί μόνο το απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, λίγους για πολύ, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα».
Στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχαμε την εκλογή νέου αρχηγού που βεβαίως αυτή δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορο το πολιτικό σύστημα της χώρας. Συναντηθήκαμε, του ευχήθηκα καλή δύναμη και συμφωνήσαμε ότι στις κρίσιμες εποχές που ζούμε, απαιτείται συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων ανεξάρτητα από τις υπαρκτές προγραμματικές και ιδεολογικές διαφορές των κομμάτων που συνεχίζουν βέβαια να υπάρχουν. Σε κάθε περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης καλείται να υπηρετήσει τις θέσεις ενός βαθιά συντηρητικού κόμματος και για την εκλογή του στηρίχθηκε σε δυνάμεις της σκληρής και λαϊκής δεξιάς και αυτά είναι αντικειμενικά δεδομένα.
Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι στην πρώτη παρέμβασή του στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης δεν έπεισε για τις εναλλακτικές του προτάσεις σχετικά με το ασφαλιστικό. Πέτυχε όμως κάτι άλλο. Έδωσε σαφές στίγμα για το ποιο μοντέλο κοινωνίας θέλει.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τις επιλογές Μητσοτάκη είναι να εμφανιστεί στο ρόλο του εκδικητή Ζορό για λογαριασμό των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα και να στρέψει έτσι τη μισή κοινωνία εναντίον της άλλης μισής, θέτοντας έτσι σε λειτουργία μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού.
Ο κ. Μητσοτάκης στηριζόμενος σε πραγματικές ανισότητες και θέσεις υπεροχής που έχουν κάποιοι στο δημόσιο τομέα, γενικεύει και πετάει όλο τον δημόσιο τομέα στο ίδιο τσουβάλι.
Και αν το ζήτημα αφορούσε μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους, τότε θα ήταν αντιμετωπίσιμο. Ο κ. Μητσοτάκης είναι φορέας μας αντίληψης που θέλει όχι απλά το μικρό κράτος, ενώ το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε αποτελεσματικό κράτος, αλλά τα ελάχιστα δημόσια αγαθά. Μια αντίληψη που θέλει τα μόνα αγαθά που αξίζουν να είναι αυτά που προσφέρει η αγορά. Μιας αντίληψης που βλέπει τα δημόσια αγαθά ως βάρος για την κοινωνία. Εμείς δεν συμφωνούμε με αυτή την αντίληψη γιατί για εμάς τα δημόσια αγαθά στους τομείς υγείας, παιδείας, προστασίας των ηλικιωμένων και προσωπικής ασφάλειας όχι μόνο προστατεύουν τους αδύναμους, αλλά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ανάπτυξη που έχει ό τόπος. Ένας ορθολογικός δημόσιος τομέας αποτελεί μια συνιστώσα ανάπτυξης. Και βεβαίως συμφωνούμε πως το δημόσιο δεν πρέπει να ταυτίζεται με το κράτος πελάτη και προμηθευτή κρατικοδίαιτων βιομηχάνων. Το δημόσιο δεν μπορεί να λειτουργεί ως προμηθευτής και πωλητής αγαθών, αλλά ως πάροχος κοινωνικών υπηρεσιών.
Με έκπληξη ακούσαμε επίσης την πρόταση του κ. Μητσοτάκη για συμψηφισμό των οφειλών του ΟΓΑ με τις κοινοτικές ενισχύσεις, μέτρο για το οποίο ήδη ο Ευρωπαίος Επίτροπος Αγροτικής Ανάπτυξης είχε ξεκάθαρα δηλώσει ότι αλλοιώνει τον κοινοτικό ανταγωνισμό και δεν μπορεί τα κοινοτικά χρήματα να τα χρησιμοποιεί κάθε μέλος της Ε.Ε. κατά το δοκούν.
Όσο αφορά το ερώτημα αν απειλεί ο κ. Μητσοτάκης την ύπαρξη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν αυτή λειτουργούσε ως ο αναπληρωματικός παίκτης που μπαίνει για να ξεκουράσει τον κ. Μητσοτάκη η τον κ. Τσίπρα. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη όμως φιλοδοξεί να λειτουργεί ως ο νέος πόλος της σοσιαλδημοκρατίας στην χώρα μας. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει η παράταξη των Δημοκρατών και Σοσιαλιστών και από την άλλη το Λαϊκό Κόμμα. Στην χώρα μας υπάρχει ένα παροδικό φαινόμενο. Από τη μια η ξαφνική ισχυροποίηση του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, με αυταπάτες και ιδεολογικές αγκυλώσεις που οδήγησαν στα αδιέξοδα του καλοκαιριού και σύντομα δυστυχώς θα οδηγήσουν και σε νέα και από την άλλη φωνές που κηρύττουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Βεβαίως είναι διαφορετικής τάξεως ζήτημα η εθνική συνεννόηση που είναι απαραίτητη με όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και άλλης τάξεως ζήτημα η αντιπαράθεση των κομμάτων βάσει των υπαρκτών ιδεολογικών και προγραμματικών διαφορών.
Όσον αφορά αυτά που ακούγονται κατά καιρούς περί ευρωπαϊκού κόμματος, εμείς είμαστε σταθερά και διαχρονικά αταλάντευτα ευρωπαϊστές αλλά τα κόμματα έχουν ιδεολογική και προγραμματική βάση. Το κύριο για τη χώρα δεν είναι το «τσουβάλιασμα» σε ένα πολιτικό χώρο, όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Σημασία τώρα έχει να γνωρίζουμε τι είναι ο καθένας και τι θέλει. Για τον λόγο αυτό το κύριο μέτωπό μας είναι η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς.
Έφθασε η ώρα για την ισχυροποίηση του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου. Αρκεί να τα αλλάξουμε όλα στον χώρο της κεντροαριστεράς. Ο ελληνικός χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού χρειάζεται στο εξής να απεμπλακεί πλήρως από τον κρατισμό και τις πελατειακές σχέσεις, αλλά και από την απομόνωσή του από τις ευρύτερες κοινωνικές ανησυχίες και αβεβαιότητες. Να συγκρουστεί μέχρι τέλους με όλες εκείνες τις δυνάμεις που εμπόδισαν να χτιστεί ένα αξιόπιστο κράτος δικαίου, το οποίο θα υποστηρίζονταν από έναν ευέλικτο κρατικό μηχανισμό και θα υπηρετούσε ένα ορθολογικό κοινωνικό κράτος παροχής υπηρεσιών. Να προωθεί στο εξής όχι ένα κράτος – βιομήχανο, ούτε ένα κράτος που παρέχει επιδόματα σ’ όσους «έχουν μέσο», παρά ένα κράτος που ενισχύει όσους έχουν πραγματικά ανάγκη και παρέχει σ’ όλους όσοι το επιθυμούν καθολικές υπηρεσίες υπηρεσιών στους τομείς της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών και της ατομικής ασφάλειας. Αυτό το κράτος παροχής υπηρεσιών πρόνοιας δεν αποτελεί απλώς δίχτυ ασφαλείας για τους ασθενέστερους, αλλά σύγχρονη αναπτυξιακή πρόταση. Από την άλλη, όπως οφείλει να μη βαπτίζει ως λαϊκό κάθε συντεχνιακό και λαϊκίστικο αίτημα, έτσι και δεν πρέπει να εκλαμβάνει ως λαϊκίστικο κάθε λαϊκό αίτημα.
Για να γίνει όμως η στροφή προς αυτές τις νέες πολιτικές χρειάζεται αυτός ο χώρος να αναπτύξει μια βαθύτατα αυτοκριτική πρόταση με την οποία να ξεφεύγει από τα σύνδρομα της δικαίωσης και της αυτοεπιβεβαίωσης, να στηριχθεί σε ανθρώπους που στις εποχές του λαϊκισμού δεν δίσταζαν να έρχονται κόντρα στο ρεύμα. Βεβαίως όλα αυτά χρειάζονται και τη βοήθεια μιας άλλης Ευρώπης, σύνθημα της οποίας δεν θα είναι μόνο το «εφαρμόστε μονόπαντες μεταρρυθμίσεις που πολλές φορές είναι απορρυθμίσεις» αλλά και το «παράγετε και αναδιανέμετε». Αυτή η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι εφικτή και αναγκαία. Πρέπει άμεσα να ισχυροποιηθεί για να μην στραφεί για πάντα η κοινωνία σε λαϊκίστικες λύσεις. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών και όχι η συντήρηση των ίδιων πρακτικών που μας έφεραν στην κρίση. Αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να χαθεί. Η ισχυρή σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά σε όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Στην επίσκεψη μου στις Βρυξέλλες συζητήσαμε με τον Πρόεδρο της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, της ευρωπαϊκής ομάδας που ανήκουμε, Gianni Pittella και τους αντιπροέδρους για όλα τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και τις προκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμφωνήθηκε ότι για να αντιμετωπιστεί η κρίση απαιτείται αναπτυξιακή πολιτική που θα οδηγήσει σε μείωση της ανεργίας και όχι συνεχή μέτρα λιτότητας. Κοινή πεποίθηση ήταν ο ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν οι προοδευτικές δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού για την υπέρβαση της κρίσης. Συμμετείχα σε debate στο Ευρωκοινοβούλιο με τους Pittela, Monti και Μοσκοβισί όπου αναδείξαμε τα αίτια και τις προτεινόμενες λύσεις για την υπέρβαση της κρίσης. Πραγματοποίησα συνάντηση με τον Υπουργό Εργασίας στην Ελλάδα όπου του παρέδωσα τις προτάσεις της ΔΗΜΑΡ για το ασφαλιστικό. Επισκεφθήκαμε το τελευταίο 15μερο τρεις νομούς, την Καβάλα, την Δράμα και την Χίο όπου συναντηθήκαμε με θεσμικούς, κοινωνικούς, παραγωγικούς και αγροτικούς φορείς, προχωρήσαμε σε συνεντεύξεις τύπου και ομιλίες με μέλη και φίλους της ΔΗΜΑΡ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Αύριο αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ επισκέπτεται την AGROTICA.
Η κοινοβουλευτική μας παρουσία είναι διαρκής και έντονη. Η πορεία μας τους 4 μήνες που συμμετέχουμε στην Βουλή επιβεβαιώνει τις προθέσεις μας, παρουσιάζουμε προτάσεις και αξιοποιούμε την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση με σημαντικές παρεμβάσεις και συνεχείς δράσεις..
Συμμετέχουμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις και δεν παραλείπουμε να τιμούμε τους συντρόφους μας όπως τον Μήτσο Παλαιολογόπουλο. Θα συνεχίσουμε με ακόμη πιο εντατικό ρυθμό. Με επισκέψεις μας σε νομούς για την οργανωτική και προγραμματική ανασυγκρότηση. Με διοργάνωση αλλά και συμμετοχή μας σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Μέσα στον Φεβρουάριο το Πολιτικό Εργαστήριο, που είναι πλέον πραγματικότητα, σύμφωνα με όσα δεσμευθήκαμε στην προηγούμενη Κ.Ε., θα διοργανώσει ειδική θεματική εκδήλωση. Επίσης, θα διοργανώσουμε εκδήλωση με θέμα Ευρώπη και Οικονομία. Η Δημοκρατική Αριστερά είναι παρούσα στις εξελίξεις και στην πολιτική ζωή του τόπου επιβεβαιώνοντας καθημερινά την αντιστοιχία της παρουσίας της με τις ιδέες που επαγγέλλεται. Σε αυτό το πολιτικό τοπίο, με τον προγραμματικό μας λόγο και τις προτάσεις μας εντός και εκτός κοινοβουλίου, την εποικοδομητική και όχι την στείρα αντιπολίτευση, τις πρωτοβουλίες αλλά και την συνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων δείχνουμε ότι έχουμε πολλά να συνεισφέρουμε και θα συνεισφέρουμε. Στο πλαίσιο αυτό προτείνω σήμερα να αποφασίσουμε ότι στις 27-28 Φεβρουαρίου να γίνει Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΔΗΜΑΡ. Κυρίαρχος στόχος μας είναι η ενεργοποίηση των πολιτών σε όλες τις διαδικασίες. Γιατί η λογική: από τα πάνω προς τα κάτω πρέπει να αλλάξει. Και αυτό πράττουμε. Θέλουμε να συμμετέχει η κοινωνία από τα κάτω, με γόνιμους προβληματισμούς και άμεσες προτάσεις.
Τα μέλη της Ε.Ε. της ΔΗΜΑΡ που συμμετέχουν στο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο κατέθεσαν τις θέσεις του κόμματος μας στο Συμβούλιο με στόχο να προχωρήσουμε από εδώ και στο εξής με πιο γρήγορα βήματα που δεν θα είναι όμως άλμα στο κενό.
Η πρόσφατη πρόταση της Πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γεννηματά είναι σε θετική κατεύθυνση και το δηλώσαμε από την πρώτη στιγμή, ίσως ήμασταν μάλιστα και οι πρώτοι. Και είναι σε θετική κατεύθυνση γιατί κινητοποίησε την συζήτηση και άνοιξε όλα τα θέματα με στόχο την κεντροαριστερά της σύγχρονης εποχής.
Μετά την πρόταση και με δεδομένο ότι προτάθηκε ένα ακόμη βήμα και μάλιστα το τελευταίο του οδικού άξονα, αυτό της εκλογής ηγεσίας, για να είναι ολοκληρωμένη η πρόταση είναι αναγκαίο ο οδικός άξονας να περιλαμβάνει όλα τα βήματα και τα ενδιάμεσα.
Εμείς θεωρούμε ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει άμεσα πανελλαδική δομή, όργανα και να μην είναι μόνο υπόθεση κορυφής. Να αποκτήσει κινηματικά χαρακτηριστικά. Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ώστε να μετατραπεί σε έναν ευρύ χώρο που να συμμετέχουν όσοι βρίσκονται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου και της πολιτικής οικολογίας.
Στο Συμβούλιο αποφασίσαμε ότι την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου θα συγκληθούν ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα τα περιφερειακά όργανα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για να προχωρήσει η οργανωτική δομή σε όλη την Ελλάδα. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει πρώτα να συγκροτηθούν. Η ΔΗΜΑΡ είναι ήδη έτοιμη και έχει καταθέσει στους εταίρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τις προτάσεις της για την συγκρότηση τους.
Προχωράμε σταθερά στα επόμενα βήματα για ένα ισχυρό πόλο της σοσιαλδημοκρατίας του προοδευτικού κέντρου και της ανανεωτικής αριστεράς που θα αποτελέσει κρίσιμο καταλύτη για τη αλλαγή των συσχετισμών, για τη διέξοδο από την κρίση. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη θέλοντας να ενισχύσει την κατεύθυνση για μια ευρύτερη ανασύνθεση του χώρου κάλεσε όλες τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες που κινούνται στον ευρύτερο χώρο να συμβάλλουν θετικά σε μια τέτοια κοινή προσπάθεια χωρίς μικρο-κομματικές περιχαρακώσεις, φοβίες και προσωπικούς εγωισμούς. Η διαδικασία της πορείας και της συγκρότησης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης συζητείται πλέον στα κόμματα και στις κινήσεις με τις συνεδριάσεις των αντίστοιχων συλλογικών οργάνων.
Ο οδικός άξονας που προτείνει η Δημοκρατική Αριστερά και ο οποίος κατατέθηκε στο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αποτελείται από τα εξής στάδια που θα οδηγήσουν στην μεγάλη προοδευτική σοσιαλδημοκρατική παράταξη.
• Συνδιάσκεψη τον Μάρτιο –των οργάνων των κομμάτων, κινήσεων που συμμετέχουν ήδη και που θα έχουν ανταποκριθεί έως τότε στο κάλεσμα- (και με συμμετοχή ανένταχτων προσωπικοτήτων και από την κοινωνία).
• Συνέδριο την άνοιξη τον Μάιο για να καθορισθεί και οριστικοποιηθεί το προγραμματικό πλαίσιο, οι θέσεις και να γίνει η συγκρότηση και η εκλογή οργάνων.
• Εκλογή Προέδρου τον Ιούνιο από την βάση.
Πρέπει να πάμε γρήγορα για την δική μας Προοδευτική Συμμαχία, τον δικό μας “Συνασπισμό της κεντροαριστεράς της λογικής και της ευθύνης”. Στόχος να υπάρξει το όχημα που θα μας οδηγήσει σταδιακά στον ενιαίο φορέα της σοσιαλδημοκρατίας.
Πρόκειται για μία πρόταση συνθετική που λαμβάνει υπόψη την πρόταση που έκανε δημόσια η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Η πρόταση αυτή της ΔΗΜΑΡ κατατέθηκε στο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και στη συνέχεια και δημόσια.
Η εκλογή νέας ηγεσίας από τη βάση ήταν μια γενναία και θετική πρόταση από την πλευρά της κ Γεννηματά. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, το οποίο συμπληρώνεται από την πρόταση μας για μια συζήτηση εφ όλης της ύλης για το πρόγραμμα, τα όργανα, τις αρχές και τις αξίες του χώρου. Και εδώ χρειάζεται συζήτηση, διάλογοι και όχι μονόλογοι.
Αναμένουμε τις οριστικές αποφάσεις των εταίρων μας, ΠΑΣΟΚ και Κινήσεων Πολιτών, στην Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η πρόταση της ΔΗΜΑΡ αποτελεί πρόταση προς τους εταίρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μόλις ολοκληρώσουν τις δικές τους συλλογικές διαδικασίες και έχουμε τις τελικές τους αποφάσεις, με ευελιξία θα συζητηθούν όλες οι προτάσεις. Η ίδια ευελιξία απαιτείται και για κινήσεις, κόμματα που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα, οποιοδήποτε οδικό άξονα προτείνουν θα το συζητήσουμε και θα υπάρξει η απαραίτητη ευελιξία. Καμία προειλημμένη απόφαση δεν χρειάζεται σε αυτή την διαδικασία. Εμείς καταθέτουμε την πρόταση μας, αλλά είμαστε ανοιχτοί και σε άλλες προτάσεις των κομμάτων και κινήσεων για συζήτηση.
Είναι σημαντικό να αποσαφηνιστεί η προγραμματική ατζέντα στις συλλογικές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν, και να έρθουν με ένα ανοικτό και ειλικρινές κάλεσμα κινήσεις και κόμματα του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και του προοδευτικού κέντρου.
Για να έχει επιτυχία η πρόταση θα πρέπει ακόμη και οι διαδικασίες που προτείνονται να είναι ανοικτές σε συζήτηση. Να μην είναι θέσφατο. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή.
Όσον αφορά στο τι Συνέδριο θα είναι και με ποιους Σύνεδρους, όλα αυτά θα καθορισθούν στην συνδιάσκεψη και ελπίζω και από όσους ανταποκριθούν. Πρόκειται για κορυφαία δημοκρατική διαδικασία που λαμβάνει χώρα σε όλη την Ευρώπη και σε όλα τα προοδευτικά κόμματα. Είναι παθογένεια να υπάρχει οποιοσδήποτε φόβος στις συλλογικές διαδικασίες. Εμείς το έχουμε αποφασίσει από τον Σεπτέμβριο που έγινε η Συμπαράταξη, να προχωράμε χωρίς φοβίες και κομματικές περιχαρακώσεις.
Ένα από τα 11 σημεία στην προγραμματική συμφωνία των κομμάτων είναι ότι στόχος μας είναι η ενίσχυση της ταχείας μετεξέλιξης με στόχο τη δημιουργία ενός ευρύτερου σχήματος. Τον Σεπτέμβριο τα βήματα έγιναν πολύ γρήγορα και συμφωνήσαμε ότι η συμπαράταξή δεν είναι σημαία ευκαιρίας, αλλά αφετηρία για τη δημιουργία ενός προοδευτικού πόλου διακυβέρνησης της χώρας. Μετά όμως την συγκρότηση του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου και την επιτυχημένη πολιτική εκδήλωση στο Σπόρτινγκ, τα βήματα δεν έγιναν όσο γρήγορα θα έπρεπε. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος για την Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι η αδράνεια, το σημειωτόν και η κυριαρχία μίας τάσης δικαίωσης με όρους παρελθόντος αντί της φυγής προς τα εμπρός. Τώρα έφθασε η ώρα για άλματα μπροστά από όλους με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Να υπερβούν όλοι τους κομματικούς εγωισμούς και τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις. Αλλιώς η ιστορία θα μας προσπεράσει.
Η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει απόλυτα στην προοπτική μιας μεγάλης δημοκρατικής σοσιαλιστικής παράταξης. Γνωρίζουμε την σημασία ενός ισχυρού προοδευτικού, μεταρρυθμιστικού χώρου. Κοιτάμε μπροστά. Μπορούμε ο καθένας με την ιστορική του διαδρομή, τη δική του πολιτική ευθύνη, τις δικές του αποσκευές να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του χώρου μας.
Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας του προοδευτικού κέντρου, της πολιτικής οικολογίας. Καλούμε σε μια ευρεία συμπαράταξη. Σε μια μεγάλη συμμαχία.
Έχουμε βαθιά μέσα μας την πίστη στις αξίες της συλλογικότητας. Στο ΕΜΕΙΣ και όχι το ΕΓΩ. Αυτή την πολύτιμη παρακαταθήκη θέλουμε να συνεχίσουμε.
Το κάλεσμα μας είναι διαρκές σε κόμματα και κινήσεις της κεντροαριστεράς, του ευρύτερου προοδευτικού χώρου και της πολιτικής οικολογίας. Απαιτείται συσπείρωση των δυνάμεων της ανανέωσης.
Απαιτείται μία ισχυρή προοδευτική παράταξη της σοσιαλδημοκρατίας ικανή να γίνει καταλύτης εξελίξεων.
Μπορούμε ως χώρος ρεαλισμού, προοδευτικών ιδεών και πραγματικής αριστερής οπτικής να συμβάλουμε αποφασιστικά στις εξελίξεις.
Είμαι πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρουμε.
Tromaktiko
Το προσφυγικό έχει τρεις διαστάσεις, την διεθνή, την ευρωπαϊκή και την εθνική. Και αν δεν γίνουν συγκεκριμένες ενέργειες και στα τρία επίπεδα δεν θα επιλυθεί το πρόβλημα.
Η διεθνής κοινότητα πρέπει να λάβει άμεσα ουσιαστικές πρωτοβουλίες για ειρήνευση σε περιοχές όπως στην Συρία, για να αντιμετωπισθεί η πηγή του προβλήματος.
Στην Ε.Ε. πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είναι κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλιώς ο καιροσκοπισμός και η αδιαφορία κάποιων κρατών θα μεταβληθεί γρήγορα σε έναν ασυγκράτητο εθνικισμό που θα πλήξει το όραμα της ενωμένης Ευρώπης. Οι σκέψεις που γίνονται σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για μετατροπή της χώρας μας σε «ευρωπαϊκή φυλακή μεταναστών» είναι απαράδεκτες ακόμη και ως σκέψεις. Η αντίδραση της Ελλάδας πρέπει να είναι άμεση και ξεκάθαρη πριν βρεθεί για μια ακόμη φορά να κυνηγά να αποτρέψει εφιαλτικά τετελεσμένα που θα μετατρέπουν, αν δεν έχουν ήδη μετατρέψει, τη χώρα οριστικά σε “αποθήκη ψυχών”.
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει, πέραν της εγρήγορσης των ίδιων των κρατικών δομών όπου υπάρχουν, να πρωτοστατήσει στην άμεση οργάνωση και συνεργασία όλων των φορέων. Δεν το κάνει μέχρι σήμερα με οδυνηρά αποτελέσματα.
Εμείς έχουμε επανειλημμένα καταθέσει τις προτάσεις μας σε όλους τους φορείς για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Και τονίσαμε στην κυβέρνηση εγκαίρως ότι η οποιαδήποτε συσχέτιση χρέους και προσφυγικού δεν θα φέρει αποτέλεσμα, ούτε στη διαχείριση του χρέους, αλλά ούτε και του προσφυγικού.
Να θυμίσω ότι τους τελευταίους μήνες επισκεφθήκαμε για το ζήτημα αυτό τον Δήμαρχο Αθήνας, την πλατεία Βικτωρίας, τον Επίτροπο Μετανάστευσης κ. Αβραμόπουλο στις Βρυξέλλες, τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλα, κάναμε επίσης ειδική παρέμβαση στην Βουλή. Πριν λίγες μέρες στο πλαίσιο περιοδείας στην Χίο, επισκεφθήκαμε το κέντρο υποδοχής και καταγραφής προσφύγων και το υπό κατασκευή hotspot και συναντηθήκαμε με τον εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Και διαπιστώσαμε για άλλη μία φορά ότι η ελληνική κυβέρνηση στο άτυπο Συμβούλιο Κορυφής του Οκτωβρίου ανέλαβε βαριές δεσμεύσεις που δύσκολα μπορούν να υλοποιηθούν.
Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί στην Ε.Ε. για τα 5 hotspots σε 5 νησιά της χώρας σε ένα χρονοδιάγραμμα, για το οποίο εκφράσαμε την ανησυχία μας και στην συνάντηση μας με τον κ. Μουζάλα πριν 2,5 μήνες. Δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε. Πλέον είναι φανερό πως είναι δύσκολο να ολοκληρωθούν ως τα μέσα Φεβρουαρίου. Η κυβέρνηση για άλλη μία φορά ανέλαβε δεσμεύσεις στην Ε.Ε. που φαίνεται ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει. Το καμπανάκι έχει κτυπήσει και η κυβέρνηση νομίζει πως είμαστε στην εκκίνηση. Άμεσα η κυβέρνηση πρέπει να επιταχύνει όλες τις ενέργειες της. Στη δε Ε.Ε. πρέπει να συντονιστούν εκείνες οι δυνάμεις που έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό ζήτημα που απαιτεί κοινή αντιμετώπιση και ορισμένες χώρες της βόρειας Ευρώπης να μην επαναφέρουν θέματα σχετικά με την συνθήκη Σένγκεν γιατί απαιτείται περισσότερη και όχι λιγότερη Σένγκεν για την αντιμετώπιση του διεθνούς αυτού προβλήματος.
Ο Πρωθυπουργός στις αρχές Δεκεμβρίου εγκαλούσε την Ε.Ε. πως ενώ εμείς έχουμε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις μας και φτιάξαμε τα hotspot, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν εκπληρώσει τίποτα. Πράγματι οι χώρες της Ε.Ε. δεν έχουν τηρήσει τις δεσμεύσεις τους για την μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων. Γιατί η συμφωνία λέει δημιουργία hotspot και μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων στην Ευρώπη. Όμως είμαστε στα τέλη Ιανουαρίου και η πραγματικότητα γελά και με τα ψέματα του κ. Τσίπρα. Εδώ όμως δεν ισχύει το «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τα ψέματά μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Εδώ κινδυνεύουμε η πραγματικότητα να κάψει όχι μόνο τα ψέματα της κυβέρνησης, αλλά να κάψει και τη χώρα μας και τους πολίτες, διακινδυνεύοντας την παρουσία μας στην Σένγκεν.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε στην εξουσία υποσχόμενη «όλα σε όλους». Όμως ακόμη και τώρα που έχουν περάσει δώδεκα μήνες διακυβέρνησης και οι αυταπάτες τελειώνουν, τώρα που ζήσαμε την ηρωική διαπραγμάτευση η οποία συσσώρευσε τόσα δεινά στη χώρα, ακόμη και τώρα σε κάθε ευκαιρία επικαλούνται μηδενιστικά επιχειρήματα του τύπου για όλα φταίνε οι άλλοι. Λένε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα αυτούς τους δώδεκα μήνες και μοιράζουν ευθύνες σε όλους τους άλλους πλην των ιδίων. Δυστυχώς όμως διαψεύδονται καθημερινά από την ίδια την πολιτική τους. Η πρόσφατη διχαστική ομιλία του πρωθυπουργού χωρίς στάλα αυτοκριτικής αποδεικνύει ότι δεν έχει κατανοήσει ότι η χώρα δεν θα βγει από την κρίση με παλαιοκομματικές μεθόδους συσπείρωσης κομματικών ακροατηρίων, αλλά μόνο με αλήθειες, αποτελεσματική πολιτική και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Oι διαπιστώσεις που καταγράφονται στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής είναι άκρως αποκαλυπτικές: “Η διαδικασία της πολιτικής προσαρμογής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το πρώτο εξάμηνο του 2015 κόστισε και περιέπλεξε τα προβλήματα της οικονομίας. Οι δυσμενείς επιπτώσεις των capital control περιορίστηκαν σημαντικά από τη δυναμική που είχε αναπτύξει η οικονομία και ο τουρισμός ενώ ο λογαριασμός του ασφαλιστικού μεταθέτει το τίμημα στο μέλλον, χωρίς να λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα, επιβαρύνοντας δραματικά τους συνεπείς φορολογούμενους και τις νέες γενιές δημιουργώντας έτσι ισχυρά κίνητρα φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής”.
Ποιο άλλο μήνυμα χρειάζεται επιτέλους ο πρωθυπουργός για να καταλάβει ότι δεν είναι «στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζει η κυβέρνηση» την ώρα που πολώνει και διχάζει με κομματικές αυταπάτες σε φιέστες δίχως νόημα;
Αν ο Τσαρλ Ντίκενς ζούσε στην Ελλάδα του κ. Τσίπρα δεν θα έγραφε τις Μεγάλες Προσδοκίες αλλά τις Μεγάλες Αυταπάτες, μάλλον θα έγραφε τις Μεγάλες Αυταπάτες που πουλήθηκαν ως Μεγάλες Προσδοκίες και παρέσυραν στο διάβα τους κάθε ελπίδα που θα έρχονταν πίσω τους.
Αποκορύφωμα της αποτυχίας της κυβέρνησης είναι οι προτάσεις για το ασφαλιστικό. Προτάσεις που δεν έχουν ένα κορμό, προτάσεις αποσπασματικές και κυρίως προτάσεις ακοστολόγητες και χωρίς ορίζοντα.
Τα όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες με την διαχείριση του ασφαλιστικού δείχνουν ξεκάθαρα πως η κυβέρνηση δεν διαμόρφωσε, ένα συλλογικό στόχο, ένα συλλογικό όραμα, μια προγραμματική κατεύθυνση. Δεν έχει καταστρώσει έναν οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση. Δεν έχει διαμορφώσει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα αποβάλει τις παθογένειες του παλιού ασφαλιστικού συστήματος. Κι αυτό υποδεικνύει ατολμία, έλλειψη οράματος, αποδεικνύει αδυναμία να συγκρουστεί με συμφέροντα, με πελατειακές λογικές.
Απορρίπτουν χωρίς συζήτηση όποιες λύσεις οδηγούν σε εξορθολογισμό του συστήματος και αναζητούν μαγικά σωσίβια. Ένα κοινωνικά αποδεκτό και βιώσιμο σύστημα όμως θα πρέπει να έχει τρία χαρακτηριστικά. Να είναι κοινωνικά δίκαιο, να είναι οικονομικά ορθολογικό και να έχει μακρά προοπτική.
Οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι είναι πλέον στα πρόθυρα της εξαθλίωσης. Το φάσμα της φτώχειας αγγίζει ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, θα ήταν προτιμότερο η κυβέρνηση να έχει βρει, αφενός κίνητρα που θα μειώσουν ουσιαστικά την ανεργία αφετέρου νέους πόρους ενίσχυσης των ταμείων διαχωρίζοντας την απονομή συντάξεων από το προνοιακό έργο που είναι καθαρά ζήτημα κυβερνητικού σχεδιασμού και υλοποίησης κοινωνικών πολιτικών.
Δεν συμφωνούμε με το κεντρικό πλαίσιο της πρότασης που παρέδωσε ο Υπουργός Εργασίας καθώς κινείται μόνο μέσα στο πλαίσιο της αύξησης εισφορών και της μείωσης των κύριων συντάξεων κυρίως για όσους δεν έχουν βγει ακόμη στην σύνταξη. Δεν πρόκειται για μεταρρύθμιση αλλά για μετατόπιση του προβλήματος στις επόμενες κυβερνήσεις και γενεές. Διαφωνούμε με την αύξηση των εισφορών καθώς είναι ένα μέτρο που θα οδηγήσει σε νέο κύκλο ύφεσης και ανεργίας και συνεπώς θα χειροτερεύσει και το ασφαλιστικό πρόβλημα. Εξάλλου το ασφαλιστικό δεν πρόκειται να λυθεί αν δεν μειωθεί η ανεργία και για το θέμα αυτό δεν κάνει τίποτα η κυβέρνηση ένα χρόνο τώρα. Εμείς έχουμε επεξεργασμένες θέσεις για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα και είμαστε οι μόνοι που τις παρουσιάσαμε και τις δώσαμε στην κυβέρνηση. Θα δώσουμε μάχη για να υιοθετηθούν και να μην έχουμε αρνητικές εξελίξεις.
Θα σας δώσω εδώ όμως και το πνεύμα με το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε το ασφαλιστικό. Το ασφαλιστικό αφορά τη θεμελιώδη για μια κοινωνία σχέση μεταξύ των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Το ασφαλιστικό είναι ζήτημα κοινωνικής συνοχής, η οποία, είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, απειλείται από τις δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις, από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, από τη μείωση της απασχόλησης, από τις εξελίξεις στην εκπαίδευση.
Ο προοδευτικός χώρος δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την κρίση του ασφαλιστικού με αρνητισμό και υπεκφυγή. Αν κάνει κάτι τέτοιο, αυτός είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος για να διαλυθεί η αλληλεγγύη των γενεών, που επικαλείται αυτός ο χώρος ως συστατική του αρχή. Ο χώρος μας διαμορφώνει την πρόταση του για το ασφαλιστικό όχι μόνο μέσα από τη λογική του παρόντος των σημερινών ασφαλισμένων, αλλά κυρίως μέσα από τη λογική του παρόντος των σημερινών εργαζομένων και του μέλλοντος των σημερινών και αυριανών συνταξιούχων. Η συνεχής διόγκωση των ασφαλιστικών ελλειμμάτων οδηγεί στη διόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και έχει απορυθμιστικές επιπτώσεις στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.
Η λύση δεν θα προέλθει μονόπαντα από την ανάπτυξη όπως «νεοφιλελεύθεροι και λαϊκιστές» ομονοούν. Εμείς προσθέτουμε μια ακόμη σημαντική παράμετρο στην ανάπτυξη. Η αύξηση της απασχόλησης, η πάταξη της εισφοροδιαφυγής, η ίδια η ανάπτυξη, αλλά και το πολύ ευρύτερο θέμα του συνδυασμού του αναδιανεμητικού με το κεφαλοποιητικό σύστημα αποτελούν πτυχές μιας συνολικής προοδευτικής πρότασης. Πρόταση που αφήνει παγερά αδιάφορο τόσο τον κ. Μητσοτάκη υπερασπιστή της σύγκρουσης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αλλά και τον ριζοσπάστη κ. Τσίπρα που αν και «ριζοσπάστης» δεν θέλει καθόλου να σπάσει τα αυγά του ασφαλιστικού, τα αυγά που είναι οι κοινωνικές ανισότητές του συστήματος.
Όσον αφορά το αγροτικό ζήτημα, τα μέτρα που σκοπεύει να περάσει η κυβέρνηση θα οδηγήσουν σε μείωση της παραγωγής, αύξηση της ανεργίας και αύξηση των ελλειμμάτων. Οι αγρότες φορολογούνται ήδη όπως και οι υπόλοιπες επαγγελματικές ομάδες με αλλαγή που έγινε αρχές του 2013 με τα βιβλία εσόδων-εξόδων. Σε εκείνη την κοινωνικά δίκαιη αλλαγή, δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ τότε ως αξιωματική αντιπολίτευση ήταν απέναντι. Τώρα προχωρά σε μέτρα που θα οδηγήσουν σε πλήρη συρρίκνωση της παραγωγής. Η φορολόγηση των κοινοτικών ενισχύσεων σε τέτοια ποσοστά που προτείνει η κυβέρνηση αλλοιώνει τον ανταγωνισμό στην Ε.Ε.. Ο τριπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός. Η αύξηση στο ΦΠΑ γεωργικών εφοδίων από το 13% στο 23% είναι πρωτοφανής για όλη την ευρωζώνη, καθώς σε όλες τις χώρες είναι κάτω από 13%. Η γενική κατάργηση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο είναι άδικη. Για το κάθε ένα από τα παραπάνω μέτρα υπάρχει η λύση για μια αποτελεσματική διαπραγμάτευση, όπως για παράδειγμα, η κατάργηση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο θα μπορούσε να εφαρμοσθεί αρκεί να θεσπιζόταν αγροτικό πετρέλαιο κίνησης όπως και στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.. Η κυβέρνηση όμως δεν ακούει, δεν ξέρει ή δεν μπορεί ή μάλλον ισχύουν όλα μαζί. Όσον αφορά τις σημερινές αγροτικές κινητοποιήσεις, άραγε ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να πιστεύει ότι αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες βοηθούν την διαπραγμάτευση; Εμείς συνεχίζουμε να λέμε σταθερά ότι τα αιτήματα τους οι αγρότες πρέπει να τα διεκδικούν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πλήττονται οι άλλες κοινωνικές ομάδες.
Να θυμίσω όμως και τις εξής δηλώσεις: «Μόλις γίνουν εκλογές ξεχνάνε τις υποσχέσεις και οι σωτήρες του τόπου κρύβονται πίσω από τις κλούβες με τα ΜΑΤ. Έπρεπε να έρθει στα μπλόκα ο Πρωθυπουργός να συζητήσει με τους αγρότες. Αν δεν ανασυγκροτήσουμε την αγροτική παραγωγή θα είμαστε για πάντα αποικία χρέους. Εάν δεν υπάρξει φθηνό πετρέλαιο, φθηνό ρεύμα και ρευστότητα στον παραγωγό δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί η αγροτική οικονομία. Δεν μπορούμε να δίνουμε αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και οι αγρότες να πληρώνουν». Αυτά δήλωνε ο κ. Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα λόγια περιττεύουν. Αρκεί μόνο το απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, λίγους για πολύ, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα».
Στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχαμε την εκλογή νέου αρχηγού που βεβαίως αυτή δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορο το πολιτικό σύστημα της χώρας. Συναντηθήκαμε, του ευχήθηκα καλή δύναμη και συμφωνήσαμε ότι στις κρίσιμες εποχές που ζούμε, απαιτείται συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων ανεξάρτητα από τις υπαρκτές προγραμματικές και ιδεολογικές διαφορές των κομμάτων που συνεχίζουν βέβαια να υπάρχουν. Σε κάθε περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης καλείται να υπηρετήσει τις θέσεις ενός βαθιά συντηρητικού κόμματος και για την εκλογή του στηρίχθηκε σε δυνάμεις της σκληρής και λαϊκής δεξιάς και αυτά είναι αντικειμενικά δεδομένα.
Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι στην πρώτη παρέμβασή του στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης δεν έπεισε για τις εναλλακτικές του προτάσεις σχετικά με το ασφαλιστικό. Πέτυχε όμως κάτι άλλο. Έδωσε σαφές στίγμα για το ποιο μοντέλο κοινωνίας θέλει.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τις επιλογές Μητσοτάκη είναι να εμφανιστεί στο ρόλο του εκδικητή Ζορό για λογαριασμό των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα και να στρέψει έτσι τη μισή κοινωνία εναντίον της άλλης μισής, θέτοντας έτσι σε λειτουργία μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού.
Ο κ. Μητσοτάκης στηριζόμενος σε πραγματικές ανισότητες και θέσεις υπεροχής που έχουν κάποιοι στο δημόσιο τομέα, γενικεύει και πετάει όλο τον δημόσιο τομέα στο ίδιο τσουβάλι.
Και αν το ζήτημα αφορούσε μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους, τότε θα ήταν αντιμετωπίσιμο. Ο κ. Μητσοτάκης είναι φορέας μας αντίληψης που θέλει όχι απλά το μικρό κράτος, ενώ το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε αποτελεσματικό κράτος, αλλά τα ελάχιστα δημόσια αγαθά. Μια αντίληψη που θέλει τα μόνα αγαθά που αξίζουν να είναι αυτά που προσφέρει η αγορά. Μιας αντίληψης που βλέπει τα δημόσια αγαθά ως βάρος για την κοινωνία. Εμείς δεν συμφωνούμε με αυτή την αντίληψη γιατί για εμάς τα δημόσια αγαθά στους τομείς υγείας, παιδείας, προστασίας των ηλικιωμένων και προσωπικής ασφάλειας όχι μόνο προστατεύουν τους αδύναμους, αλλά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ανάπτυξη που έχει ό τόπος. Ένας ορθολογικός δημόσιος τομέας αποτελεί μια συνιστώσα ανάπτυξης. Και βεβαίως συμφωνούμε πως το δημόσιο δεν πρέπει να ταυτίζεται με το κράτος πελάτη και προμηθευτή κρατικοδίαιτων βιομηχάνων. Το δημόσιο δεν μπορεί να λειτουργεί ως προμηθευτής και πωλητής αγαθών, αλλά ως πάροχος κοινωνικών υπηρεσιών.
Με έκπληξη ακούσαμε επίσης την πρόταση του κ. Μητσοτάκη για συμψηφισμό των οφειλών του ΟΓΑ με τις κοινοτικές ενισχύσεις, μέτρο για το οποίο ήδη ο Ευρωπαίος Επίτροπος Αγροτικής Ανάπτυξης είχε ξεκάθαρα δηλώσει ότι αλλοιώνει τον κοινοτικό ανταγωνισμό και δεν μπορεί τα κοινοτικά χρήματα να τα χρησιμοποιεί κάθε μέλος της Ε.Ε. κατά το δοκούν.
Όσο αφορά το ερώτημα αν απειλεί ο κ. Μητσοτάκης την ύπαρξη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν αυτή λειτουργούσε ως ο αναπληρωματικός παίκτης που μπαίνει για να ξεκουράσει τον κ. Μητσοτάκη η τον κ. Τσίπρα. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη όμως φιλοδοξεί να λειτουργεί ως ο νέος πόλος της σοσιαλδημοκρατίας στην χώρα μας. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει η παράταξη των Δημοκρατών και Σοσιαλιστών και από την άλλη το Λαϊκό Κόμμα. Στην χώρα μας υπάρχει ένα παροδικό φαινόμενο. Από τη μια η ξαφνική ισχυροποίηση του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, με αυταπάτες και ιδεολογικές αγκυλώσεις που οδήγησαν στα αδιέξοδα του καλοκαιριού και σύντομα δυστυχώς θα οδηγήσουν και σε νέα και από την άλλη φωνές που κηρύττουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Βεβαίως είναι διαφορετικής τάξεως ζήτημα η εθνική συνεννόηση που είναι απαραίτητη με όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και άλλης τάξεως ζήτημα η αντιπαράθεση των κομμάτων βάσει των υπαρκτών ιδεολογικών και προγραμματικών διαφορών.
Όσον αφορά αυτά που ακούγονται κατά καιρούς περί ευρωπαϊκού κόμματος, εμείς είμαστε σταθερά και διαχρονικά αταλάντευτα ευρωπαϊστές αλλά τα κόμματα έχουν ιδεολογική και προγραμματική βάση. Το κύριο για τη χώρα δεν είναι το «τσουβάλιασμα» σε ένα πολιτικό χώρο, όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Σημασία τώρα έχει να γνωρίζουμε τι είναι ο καθένας και τι θέλει. Για τον λόγο αυτό το κύριο μέτωπό μας είναι η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς.
Έφθασε η ώρα για την ισχυροποίηση του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου. Αρκεί να τα αλλάξουμε όλα στον χώρο της κεντροαριστεράς. Ο ελληνικός χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού χρειάζεται στο εξής να απεμπλακεί πλήρως από τον κρατισμό και τις πελατειακές σχέσεις, αλλά και από την απομόνωσή του από τις ευρύτερες κοινωνικές ανησυχίες και αβεβαιότητες. Να συγκρουστεί μέχρι τέλους με όλες εκείνες τις δυνάμεις που εμπόδισαν να χτιστεί ένα αξιόπιστο κράτος δικαίου, το οποίο θα υποστηρίζονταν από έναν ευέλικτο κρατικό μηχανισμό και θα υπηρετούσε ένα ορθολογικό κοινωνικό κράτος παροχής υπηρεσιών. Να προωθεί στο εξής όχι ένα κράτος – βιομήχανο, ούτε ένα κράτος που παρέχει επιδόματα σ’ όσους «έχουν μέσο», παρά ένα κράτος που ενισχύει όσους έχουν πραγματικά ανάγκη και παρέχει σ’ όλους όσοι το επιθυμούν καθολικές υπηρεσίες υπηρεσιών στους τομείς της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών και της ατομικής ασφάλειας. Αυτό το κράτος παροχής υπηρεσιών πρόνοιας δεν αποτελεί απλώς δίχτυ ασφαλείας για τους ασθενέστερους, αλλά σύγχρονη αναπτυξιακή πρόταση. Από την άλλη, όπως οφείλει να μη βαπτίζει ως λαϊκό κάθε συντεχνιακό και λαϊκίστικο αίτημα, έτσι και δεν πρέπει να εκλαμβάνει ως λαϊκίστικο κάθε λαϊκό αίτημα.
Για να γίνει όμως η στροφή προς αυτές τις νέες πολιτικές χρειάζεται αυτός ο χώρος να αναπτύξει μια βαθύτατα αυτοκριτική πρόταση με την οποία να ξεφεύγει από τα σύνδρομα της δικαίωσης και της αυτοεπιβεβαίωσης, να στηριχθεί σε ανθρώπους που στις εποχές του λαϊκισμού δεν δίσταζαν να έρχονται κόντρα στο ρεύμα. Βεβαίως όλα αυτά χρειάζονται και τη βοήθεια μιας άλλης Ευρώπης, σύνθημα της οποίας δεν θα είναι μόνο το «εφαρμόστε μονόπαντες μεταρρυθμίσεις που πολλές φορές είναι απορρυθμίσεις» αλλά και το «παράγετε και αναδιανέμετε». Αυτή η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι εφικτή και αναγκαία. Πρέπει άμεσα να ισχυροποιηθεί για να μην στραφεί για πάντα η κοινωνία σε λαϊκίστικες λύσεις. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών και όχι η συντήρηση των ίδιων πρακτικών που μας έφεραν στην κρίση. Αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να χαθεί. Η ισχυρή σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά σε όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Στην επίσκεψη μου στις Βρυξέλλες συζητήσαμε με τον Πρόεδρο της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, της ευρωπαϊκής ομάδας που ανήκουμε, Gianni Pittella και τους αντιπροέδρους για όλα τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και τις προκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμφωνήθηκε ότι για να αντιμετωπιστεί η κρίση απαιτείται αναπτυξιακή πολιτική που θα οδηγήσει σε μείωση της ανεργίας και όχι συνεχή μέτρα λιτότητας. Κοινή πεποίθηση ήταν ο ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν οι προοδευτικές δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού για την υπέρβαση της κρίσης. Συμμετείχα σε debate στο Ευρωκοινοβούλιο με τους Pittela, Monti και Μοσκοβισί όπου αναδείξαμε τα αίτια και τις προτεινόμενες λύσεις για την υπέρβαση της κρίσης. Πραγματοποίησα συνάντηση με τον Υπουργό Εργασίας στην Ελλάδα όπου του παρέδωσα τις προτάσεις της ΔΗΜΑΡ για το ασφαλιστικό. Επισκεφθήκαμε το τελευταίο 15μερο τρεις νομούς, την Καβάλα, την Δράμα και την Χίο όπου συναντηθήκαμε με θεσμικούς, κοινωνικούς, παραγωγικούς και αγροτικούς φορείς, προχωρήσαμε σε συνεντεύξεις τύπου και ομιλίες με μέλη και φίλους της ΔΗΜΑΡ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Αύριο αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ επισκέπτεται την AGROTICA.
Η κοινοβουλευτική μας παρουσία είναι διαρκής και έντονη. Η πορεία μας τους 4 μήνες που συμμετέχουμε στην Βουλή επιβεβαιώνει τις προθέσεις μας, παρουσιάζουμε προτάσεις και αξιοποιούμε την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση με σημαντικές παρεμβάσεις και συνεχείς δράσεις..
Συμμετέχουμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις και δεν παραλείπουμε να τιμούμε τους συντρόφους μας όπως τον Μήτσο Παλαιολογόπουλο. Θα συνεχίσουμε με ακόμη πιο εντατικό ρυθμό. Με επισκέψεις μας σε νομούς για την οργανωτική και προγραμματική ανασυγκρότηση. Με διοργάνωση αλλά και συμμετοχή μας σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Μέσα στον Φεβρουάριο το Πολιτικό Εργαστήριο, που είναι πλέον πραγματικότητα, σύμφωνα με όσα δεσμευθήκαμε στην προηγούμενη Κ.Ε., θα διοργανώσει ειδική θεματική εκδήλωση. Επίσης, θα διοργανώσουμε εκδήλωση με θέμα Ευρώπη και Οικονομία. Η Δημοκρατική Αριστερά είναι παρούσα στις εξελίξεις και στην πολιτική ζωή του τόπου επιβεβαιώνοντας καθημερινά την αντιστοιχία της παρουσίας της με τις ιδέες που επαγγέλλεται. Σε αυτό το πολιτικό τοπίο, με τον προγραμματικό μας λόγο και τις προτάσεις μας εντός και εκτός κοινοβουλίου, την εποικοδομητική και όχι την στείρα αντιπολίτευση, τις πρωτοβουλίες αλλά και την συνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων δείχνουμε ότι έχουμε πολλά να συνεισφέρουμε και θα συνεισφέρουμε. Στο πλαίσιο αυτό προτείνω σήμερα να αποφασίσουμε ότι στις 27-28 Φεβρουαρίου να γίνει Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΔΗΜΑΡ. Κυρίαρχος στόχος μας είναι η ενεργοποίηση των πολιτών σε όλες τις διαδικασίες. Γιατί η λογική: από τα πάνω προς τα κάτω πρέπει να αλλάξει. Και αυτό πράττουμε. Θέλουμε να συμμετέχει η κοινωνία από τα κάτω, με γόνιμους προβληματισμούς και άμεσες προτάσεις.
Τα μέλη της Ε.Ε. της ΔΗΜΑΡ που συμμετέχουν στο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο κατέθεσαν τις θέσεις του κόμματος μας στο Συμβούλιο με στόχο να προχωρήσουμε από εδώ και στο εξής με πιο γρήγορα βήματα που δεν θα είναι όμως άλμα στο κενό.
Η πρόσφατη πρόταση της Πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γεννηματά είναι σε θετική κατεύθυνση και το δηλώσαμε από την πρώτη στιγμή, ίσως ήμασταν μάλιστα και οι πρώτοι. Και είναι σε θετική κατεύθυνση γιατί κινητοποίησε την συζήτηση και άνοιξε όλα τα θέματα με στόχο την κεντροαριστερά της σύγχρονης εποχής.
Μετά την πρόταση και με δεδομένο ότι προτάθηκε ένα ακόμη βήμα και μάλιστα το τελευταίο του οδικού άξονα, αυτό της εκλογής ηγεσίας, για να είναι ολοκληρωμένη η πρόταση είναι αναγκαίο ο οδικός άξονας να περιλαμβάνει όλα τα βήματα και τα ενδιάμεσα.
Εμείς θεωρούμε ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει άμεσα πανελλαδική δομή, όργανα και να μην είναι μόνο υπόθεση κορυφής. Να αποκτήσει κινηματικά χαρακτηριστικά. Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ώστε να μετατραπεί σε έναν ευρύ χώρο που να συμμετέχουν όσοι βρίσκονται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου και της πολιτικής οικολογίας.
Στο Συμβούλιο αποφασίσαμε ότι την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου θα συγκληθούν ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα τα περιφερειακά όργανα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για να προχωρήσει η οργανωτική δομή σε όλη την Ελλάδα. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει πρώτα να συγκροτηθούν. Η ΔΗΜΑΡ είναι ήδη έτοιμη και έχει καταθέσει στους εταίρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τις προτάσεις της για την συγκρότηση τους.
Προχωράμε σταθερά στα επόμενα βήματα για ένα ισχυρό πόλο της σοσιαλδημοκρατίας του προοδευτικού κέντρου και της ανανεωτικής αριστεράς που θα αποτελέσει κρίσιμο καταλύτη για τη αλλαγή των συσχετισμών, για τη διέξοδο από την κρίση. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη θέλοντας να ενισχύσει την κατεύθυνση για μια ευρύτερη ανασύνθεση του χώρου κάλεσε όλες τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες που κινούνται στον ευρύτερο χώρο να συμβάλλουν θετικά σε μια τέτοια κοινή προσπάθεια χωρίς μικρο-κομματικές περιχαρακώσεις, φοβίες και προσωπικούς εγωισμούς. Η διαδικασία της πορείας και της συγκρότησης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης συζητείται πλέον στα κόμματα και στις κινήσεις με τις συνεδριάσεις των αντίστοιχων συλλογικών οργάνων.
Ο οδικός άξονας που προτείνει η Δημοκρατική Αριστερά και ο οποίος κατατέθηκε στο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αποτελείται από τα εξής στάδια που θα οδηγήσουν στην μεγάλη προοδευτική σοσιαλδημοκρατική παράταξη.
• Συνδιάσκεψη τον Μάρτιο –των οργάνων των κομμάτων, κινήσεων που συμμετέχουν ήδη και που θα έχουν ανταποκριθεί έως τότε στο κάλεσμα- (και με συμμετοχή ανένταχτων προσωπικοτήτων και από την κοινωνία).
• Συνέδριο την άνοιξη τον Μάιο για να καθορισθεί και οριστικοποιηθεί το προγραμματικό πλαίσιο, οι θέσεις και να γίνει η συγκρότηση και η εκλογή οργάνων.
• Εκλογή Προέδρου τον Ιούνιο από την βάση.
Πρέπει να πάμε γρήγορα για την δική μας Προοδευτική Συμμαχία, τον δικό μας “Συνασπισμό της κεντροαριστεράς της λογικής και της ευθύνης”. Στόχος να υπάρξει το όχημα που θα μας οδηγήσει σταδιακά στον ενιαίο φορέα της σοσιαλδημοκρατίας.
Πρόκειται για μία πρόταση συνθετική που λαμβάνει υπόψη την πρόταση που έκανε δημόσια η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Η πρόταση αυτή της ΔΗΜΑΡ κατατέθηκε στο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και στη συνέχεια και δημόσια.
Η εκλογή νέας ηγεσίας από τη βάση ήταν μια γενναία και θετική πρόταση από την πλευρά της κ Γεννηματά. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, το οποίο συμπληρώνεται από την πρόταση μας για μια συζήτηση εφ όλης της ύλης για το πρόγραμμα, τα όργανα, τις αρχές και τις αξίες του χώρου. Και εδώ χρειάζεται συζήτηση, διάλογοι και όχι μονόλογοι.
Αναμένουμε τις οριστικές αποφάσεις των εταίρων μας, ΠΑΣΟΚ και Κινήσεων Πολιτών, στην Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η πρόταση της ΔΗΜΑΡ αποτελεί πρόταση προς τους εταίρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μόλις ολοκληρώσουν τις δικές τους συλλογικές διαδικασίες και έχουμε τις τελικές τους αποφάσεις, με ευελιξία θα συζητηθούν όλες οι προτάσεις. Η ίδια ευελιξία απαιτείται και για κινήσεις, κόμματα που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα, οποιοδήποτε οδικό άξονα προτείνουν θα το συζητήσουμε και θα υπάρξει η απαραίτητη ευελιξία. Καμία προειλημμένη απόφαση δεν χρειάζεται σε αυτή την διαδικασία. Εμείς καταθέτουμε την πρόταση μας, αλλά είμαστε ανοιχτοί και σε άλλες προτάσεις των κομμάτων και κινήσεων για συζήτηση.
Είναι σημαντικό να αποσαφηνιστεί η προγραμματική ατζέντα στις συλλογικές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν, και να έρθουν με ένα ανοικτό και ειλικρινές κάλεσμα κινήσεις και κόμματα του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και του προοδευτικού κέντρου.
Για να έχει επιτυχία η πρόταση θα πρέπει ακόμη και οι διαδικασίες που προτείνονται να είναι ανοικτές σε συζήτηση. Να μην είναι θέσφατο. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή.
Όσον αφορά στο τι Συνέδριο θα είναι και με ποιους Σύνεδρους, όλα αυτά θα καθορισθούν στην συνδιάσκεψη και ελπίζω και από όσους ανταποκριθούν. Πρόκειται για κορυφαία δημοκρατική διαδικασία που λαμβάνει χώρα σε όλη την Ευρώπη και σε όλα τα προοδευτικά κόμματα. Είναι παθογένεια να υπάρχει οποιοσδήποτε φόβος στις συλλογικές διαδικασίες. Εμείς το έχουμε αποφασίσει από τον Σεπτέμβριο που έγινε η Συμπαράταξη, να προχωράμε χωρίς φοβίες και κομματικές περιχαρακώσεις.
Ένα από τα 11 σημεία στην προγραμματική συμφωνία των κομμάτων είναι ότι στόχος μας είναι η ενίσχυση της ταχείας μετεξέλιξης με στόχο τη δημιουργία ενός ευρύτερου σχήματος. Τον Σεπτέμβριο τα βήματα έγιναν πολύ γρήγορα και συμφωνήσαμε ότι η συμπαράταξή δεν είναι σημαία ευκαιρίας, αλλά αφετηρία για τη δημιουργία ενός προοδευτικού πόλου διακυβέρνησης της χώρας. Μετά όμως την συγκρότηση του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου και την επιτυχημένη πολιτική εκδήλωση στο Σπόρτινγκ, τα βήματα δεν έγιναν όσο γρήγορα θα έπρεπε. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος για την Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι η αδράνεια, το σημειωτόν και η κυριαρχία μίας τάσης δικαίωσης με όρους παρελθόντος αντί της φυγής προς τα εμπρός. Τώρα έφθασε η ώρα για άλματα μπροστά από όλους με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Να υπερβούν όλοι τους κομματικούς εγωισμούς και τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις. Αλλιώς η ιστορία θα μας προσπεράσει.
Η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει απόλυτα στην προοπτική μιας μεγάλης δημοκρατικής σοσιαλιστικής παράταξης. Γνωρίζουμε την σημασία ενός ισχυρού προοδευτικού, μεταρρυθμιστικού χώρου. Κοιτάμε μπροστά. Μπορούμε ο καθένας με την ιστορική του διαδρομή, τη δική του πολιτική ευθύνη, τις δικές του αποσκευές να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του χώρου μας.
Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας του προοδευτικού κέντρου, της πολιτικής οικολογίας. Καλούμε σε μια ευρεία συμπαράταξη. Σε μια μεγάλη συμμαχία.
Έχουμε βαθιά μέσα μας την πίστη στις αξίες της συλλογικότητας. Στο ΕΜΕΙΣ και όχι το ΕΓΩ. Αυτή την πολύτιμη παρακαταθήκη θέλουμε να συνεχίσουμε.
Το κάλεσμα μας είναι διαρκές σε κόμματα και κινήσεις της κεντροαριστεράς, του ευρύτερου προοδευτικού χώρου και της πολιτικής οικολογίας. Απαιτείται συσπείρωση των δυνάμεων της ανανέωσης.
Απαιτείται μία ισχυρή προοδευτική παράταξη της σοσιαλδημοκρατίας ικανή να γίνει καταλύτης εξελίξεων.
Μπορούμε ως χώρος ρεαλισμού, προοδευτικών ιδεών και πραγματικής αριστερής οπτικής να συμβάλουμε αποφασιστικά στις εξελίξεις.
Είμαι πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρουμε.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΚΕΙ... ΚΑΤΕΛΗΞΕ Ο ΜΕΝΤΖΑΝΙ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φωτιά σε εν κινήσει φορτηγό στη Λάρνακα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
