2016-02-06 07:40:14
Το Όπλο των Διαβιβάσεων ιδρύθηκε με τον Α.Ν. 919 της 8ης Φεβρουαρίου 1946, στο ΦΕΚ Α45 της 12ης Φεβρουαρίου 1946.
Είχε προηγηθεί η απόφαση υπ΄αριθμ 71, 97/1945 του 1ου Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, η οποία κυρώθηκε την 5 Ιουνίου 1946 με Βασιλικό Διάταγμα και, στη συνέχεια, από τον Αναγκαστικό Νόμο υπ΄αριθμ 888 της 21ης Φεβρουαρίου 1949 Περί Καθορισμού Όπλων- Σωμάτων του Στρατού Ξηράς.
Ο νόμος προέβλεπε ότι όλοι οι ανώτεροι Αξκοι του Μηχανικού θα μετατάσσοντο υποχρεωτικά στο νέο Όπλο και οι υπόλοιποι Αξκοι και Υπξκοι εθελοντικά από το Μηχανικό, καθώς και από άλλα Όπλα. Κύρια αποστολή του Όπλου ορίσθηκε η οργάνωση των επικοινωνιών του Στρατού, καθώς και η διεξαγωγή Ηλεκτρονικού Πολέμου.
Το Γενικό Επιτελείο Στρατού για πρώτη φορά κατά την περίοδο Μαρτίου-Οκτωβρίου 1945 περιλαμβάνει σαν ξεχωριστή Διεύθυνση αυτή των Διαβιβάσεων.
Τον Φεβρουάριο του 1945 ιδρύεται το Κέντρο Εκπαιδεύσεως ΔΒ στου Γουδή.
Το Μάιο του 1945 άρχισε η ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού και δημιουργούνται τα πρώτα 24 τμήματα ΔΒ, όπως παρακάτω:
1 ΤΔΒ, για το ΓΕΣ.6 Διμοιρίες ΔΒ, απο μία για κάθε Ανώτατη Στρατ. Διοίκηση (Στερεάς Ελλάδας, ΝΔ Ελλάδος, Θεσσαλίας, Κεντρικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και Ηπείρου).15 Διμοιρίες ΔΒ, απο μία για κάθε Στρατ. Διοίκηση (Αττικής, Λαμίας, Τρίπολης, Πάτρας, Πρέβεζας, Βόλου, Βέροιας, Δυτικής Μακεδονίας, Σερρών, Αλεξανδρούπολης, Δράμας, Ξάνθης, ΑΣΔΝΑ, ΑΣΔ Κρήτης, Ταξιαρχία Εθνοφυλακής Φλώρινας).
Στο τέλος του 1945 και μετά από την αναδιοργάνωση του ΓΕΣ σε Κλάδους, η Διεύθυνση των Διαβιβάσεων υπάγεται στον Α΄ Κλάδο ως Γραφείο Α9.
Το 1949, στην οργάνωση των Διαβιβάσεων προστέθηκαν ΤΔΒ για την Ανώτατη Στρατιωτική Δκση Στερεάς Ελλάδας (ΑΣΔΣΕ) και ΛΔΒ για την Ανώτατη Στρατιωτική Δκση Αττικής Νήσων (ΑΣΔΑΝ).
Τον Ιούνιο του 1951 δημιουργούνται οι Μονάδες: 10 ΤΔΒ Μεραρχιών, 3 ΤΔΒ Σώματος Στρατού, 1 ΤΔΒ Στρατιάς, 1 ΤΔΒ Μετόπισθεν και Αριθμός Μικρομονάδων. Επιπρόσθετα, καθορίστηκε ότι στην οργάνωση των Στρατηγείων των Μεραρχιών θα ιδρύονταν Διοικήσεις ΔΒ.
Συμβολή στην ανάπτυξη της ελληνικής ραδιοφωνίας
Καθοριστική ήταν η υποστήριξη του προσωπικού του Όπλου των Διαβιβάσεων στην μεταπολεμική ανάπτυξη της ελληνικής ραδιοφωνίας. Στις αρχές του 1945 δεν υπήρχαν ραδιοφωνικοί σταθμοί σε λειτουργία, πλην των Αθηνών, του οποίου όμως η κεραία είχε καταστραφεί από τους Γερμανούς.
Με ενίσχυση απο το υπάρχον στρατιωτικό προσωπικό, με συνεργασία ΔΒ-ΣΕΜ-ΤΧ, με χρήση των στρατιωτικών πομπών και με δωρεές αμερικανικού υλικού, στις 16 Ιουλ 1945 άρχισε να λειτουργεί το ΕΙΡ (Εθνικό Ιδρυμα Ραδιοφωνίας) προς 36.000 περίπου κατόχους ραδιοφώνων. Στις 25 Μαρτίου 1946 ξεκίνησε η λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού Θεσσαλονίκης, με πομπό επι κλωβού, μέχρι να εγκατασταθεί σε κτίριο το Μάρτιο του 1947. Σε επαρχιακές πόλεις (Ιωάννινα, Λάρισα, Κοζάνη, Καβάλα, Τρίπολη), πρωτολειτούργησαν ραδιοφωνικοί σταθμοί με στρατιωτικούς πομπούς. Το 1948 εγκαινιάσθηκε ο πρώτος επίσημος ραδιοφωνικός σταθμός ΕΔ και τρία χρόνια αργότερα, άρχισε να εκπέμπει σε μια δεύτερη συχνότητα εκπομπής. Το 1949 εγκαινιάζεται ο ραδιοφωνικός σταθμός ΕΔ της Θεσσαλονίκης με εμβέλεια που καλύπτει τη Μακεδονία.
Ποιοτική ανασκόπηση της συμβολής
Με την οργάνωση τους ως Όπλο, μετά τον Β’ΠΠ, οι Διαβιβάσεις απέκτησαν μεγαλύτερη αξιοπιστία, κέρδισαν την απόλυτη εμπιστοσύνη των συμπολεμιστών τους και ανέλαβαν νέες αποστολές, όπως τον συντονισμό της εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, με τις πρώτες ομάδες επαφής. Επίσης, οι διαβιβαστές που αποσπώντο σε Μονάδες ΠΒ, εκπαιδεύονταν στο ΚΕΔ μαζί με τις υπόλοιπες ειδικότητες. Οι διαβιβαστές Καταδρομών, μοιράζονταν τους κινδύνους της μάχης και κέρδισαν επάξια την εκτίμηση των συμπολεμιστών τους.
Το νέο Οπλο απέδειξε την αξία του στο πεδίο της μάχης τη περίδο 1945-1949 αλλά και στο Πόλεμο της Κορέας και απέσπασε τα ευμενέστερα σχόλια των διοικητών Σχηματισμών, που κατανόησαν τη σπουδαιότητά του ως εργαλείου διοικήσεως-συνδέσμου και συντονισμού. Ενδεικτικό της ισότιμης θέσης των Διαβιβάσεων σε σχέση με τα άλλα Οπλα ήταν ότι, ο Δκτης ΔΒ στα επιτελεία Σωμάτων Στρατού και άνω προσφωνείτο ως «Αρχηγός Διαβιβάσεων», όπως και οι αντίστοιχοι του Πεζικού-Πυροβολικού κλπ. Στους αγώνες αυτούς συμμετείχαν όλες οι νέες Μονάδες Διαβιβάσεων, στις οποίες παρουσιάστηκαν οι πρώτες απώλειες προσωπικού του Όπλου.
ΠΗΓΗ: http://www.onalert.gr/stories/idrysi-kai-organwsi-tou-oploy-twn-diavivasewn/47824
Είχε προηγηθεί η απόφαση υπ΄αριθμ 71, 97/1945 του 1ου Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, η οποία κυρώθηκε την 5 Ιουνίου 1946 με Βασιλικό Διάταγμα και, στη συνέχεια, από τον Αναγκαστικό Νόμο υπ΄αριθμ 888 της 21ης Φεβρουαρίου 1949 Περί Καθορισμού Όπλων- Σωμάτων του Στρατού Ξηράς.
Ο νόμος προέβλεπε ότι όλοι οι ανώτεροι Αξκοι του Μηχανικού θα μετατάσσοντο υποχρεωτικά στο νέο Όπλο και οι υπόλοιποι Αξκοι και Υπξκοι εθελοντικά από το Μηχανικό, καθώς και από άλλα Όπλα. Κύρια αποστολή του Όπλου ορίσθηκε η οργάνωση των επικοινωνιών του Στρατού, καθώς και η διεξαγωγή Ηλεκτρονικού Πολέμου.
Το Γενικό Επιτελείο Στρατού για πρώτη φορά κατά την περίοδο Μαρτίου-Οκτωβρίου 1945 περιλαμβάνει σαν ξεχωριστή Διεύθυνση αυτή των Διαβιβάσεων.
Τον Φεβρουάριο του 1945 ιδρύεται το Κέντρο Εκπαιδεύσεως ΔΒ στου Γουδή.
Το Μάιο του 1945 άρχισε η ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού και δημιουργούνται τα πρώτα 24 τμήματα ΔΒ, όπως παρακάτω:
1 ΤΔΒ, για το ΓΕΣ.6 Διμοιρίες ΔΒ, απο μία για κάθε Ανώτατη Στρατ. Διοίκηση (Στερεάς Ελλάδας, ΝΔ Ελλάδος, Θεσσαλίας, Κεντρικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και Ηπείρου).15 Διμοιρίες ΔΒ, απο μία για κάθε Στρατ. Διοίκηση (Αττικής, Λαμίας, Τρίπολης, Πάτρας, Πρέβεζας, Βόλου, Βέροιας, Δυτικής Μακεδονίας, Σερρών, Αλεξανδρούπολης, Δράμας, Ξάνθης, ΑΣΔΝΑ, ΑΣΔ Κρήτης, Ταξιαρχία Εθνοφυλακής Φλώρινας).
Στο τέλος του 1945 και μετά από την αναδιοργάνωση του ΓΕΣ σε Κλάδους, η Διεύθυνση των Διαβιβάσεων υπάγεται στον Α΄ Κλάδο ως Γραφείο Α9.
Το 1949, στην οργάνωση των Διαβιβάσεων προστέθηκαν ΤΔΒ για την Ανώτατη Στρατιωτική Δκση Στερεάς Ελλάδας (ΑΣΔΣΕ) και ΛΔΒ για την Ανώτατη Στρατιωτική Δκση Αττικής Νήσων (ΑΣΔΑΝ).
Τον Ιούνιο του 1951 δημιουργούνται οι Μονάδες: 10 ΤΔΒ Μεραρχιών, 3 ΤΔΒ Σώματος Στρατού, 1 ΤΔΒ Στρατιάς, 1 ΤΔΒ Μετόπισθεν και Αριθμός Μικρομονάδων. Επιπρόσθετα, καθορίστηκε ότι στην οργάνωση των Στρατηγείων των Μεραρχιών θα ιδρύονταν Διοικήσεις ΔΒ.
Συμβολή στην ανάπτυξη της ελληνικής ραδιοφωνίας
Καθοριστική ήταν η υποστήριξη του προσωπικού του Όπλου των Διαβιβάσεων στην μεταπολεμική ανάπτυξη της ελληνικής ραδιοφωνίας. Στις αρχές του 1945 δεν υπήρχαν ραδιοφωνικοί σταθμοί σε λειτουργία, πλην των Αθηνών, του οποίου όμως η κεραία είχε καταστραφεί από τους Γερμανούς.
Με ενίσχυση απο το υπάρχον στρατιωτικό προσωπικό, με συνεργασία ΔΒ-ΣΕΜ-ΤΧ, με χρήση των στρατιωτικών πομπών και με δωρεές αμερικανικού υλικού, στις 16 Ιουλ 1945 άρχισε να λειτουργεί το ΕΙΡ (Εθνικό Ιδρυμα Ραδιοφωνίας) προς 36.000 περίπου κατόχους ραδιοφώνων. Στις 25 Μαρτίου 1946 ξεκίνησε η λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού Θεσσαλονίκης, με πομπό επι κλωβού, μέχρι να εγκατασταθεί σε κτίριο το Μάρτιο του 1947. Σε επαρχιακές πόλεις (Ιωάννινα, Λάρισα, Κοζάνη, Καβάλα, Τρίπολη), πρωτολειτούργησαν ραδιοφωνικοί σταθμοί με στρατιωτικούς πομπούς. Το 1948 εγκαινιάσθηκε ο πρώτος επίσημος ραδιοφωνικός σταθμός ΕΔ και τρία χρόνια αργότερα, άρχισε να εκπέμπει σε μια δεύτερη συχνότητα εκπομπής. Το 1949 εγκαινιάζεται ο ραδιοφωνικός σταθμός ΕΔ της Θεσσαλονίκης με εμβέλεια που καλύπτει τη Μακεδονία.
Ποιοτική ανασκόπηση της συμβολής
Με την οργάνωση τους ως Όπλο, μετά τον Β’ΠΠ, οι Διαβιβάσεις απέκτησαν μεγαλύτερη αξιοπιστία, κέρδισαν την απόλυτη εμπιστοσύνη των συμπολεμιστών τους και ανέλαβαν νέες αποστολές, όπως τον συντονισμό της εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, με τις πρώτες ομάδες επαφής. Επίσης, οι διαβιβαστές που αποσπώντο σε Μονάδες ΠΒ, εκπαιδεύονταν στο ΚΕΔ μαζί με τις υπόλοιπες ειδικότητες. Οι διαβιβαστές Καταδρομών, μοιράζονταν τους κινδύνους της μάχης και κέρδισαν επάξια την εκτίμηση των συμπολεμιστών τους.
Το νέο Οπλο απέδειξε την αξία του στο πεδίο της μάχης τη περίδο 1945-1949 αλλά και στο Πόλεμο της Κορέας και απέσπασε τα ευμενέστερα σχόλια των διοικητών Σχηματισμών, που κατανόησαν τη σπουδαιότητά του ως εργαλείου διοικήσεως-συνδέσμου και συντονισμού. Ενδεικτικό της ισότιμης θέσης των Διαβιβάσεων σε σχέση με τα άλλα Οπλα ήταν ότι, ο Δκτης ΔΒ στα επιτελεία Σωμάτων Στρατού και άνω προσφωνείτο ως «Αρχηγός Διαβιβάσεων», όπως και οι αντίστοιχοι του Πεζικού-Πυροβολικού κλπ. Στους αγώνες αυτούς συμμετείχαν όλες οι νέες Μονάδες Διαβιβάσεων, στις οποίες παρουσιάστηκαν οι πρώτες απώλειες προσωπικού του Όπλου.
ΠΗΓΗ: http://www.onalert.gr/stories/idrysi-kai-organwsi-tou-oploy-twn-diavivasewn/47824
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
