2012-05-12 08:41:47
Ας μην γελιόμαστε. Το φαινόμενο Τσίπρας δεν είναι μια παροδική «πλάκα» που το εκλογικό σώμα αποφάσισε να κάνει και που με την πρώτη ευκαιρία θα την ανακαλέσει. Όσο μάλιστα προσπαθούν κάποιοι να πείσουν τον κόσμο πως «εντάξει, καλά παίξατε όμως ήλθε η ώρα να ψηφίσετε σοβαρά» διαπράττουν μέγα σφάλμα.
Οι ψήφοι στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α έχουν βάθος, μήνυμα και ουσία. Πρόκειται για ψήφους των νέο-προλετάριων που σύμφωνα με τη γνωστή θεωρία της αριστεράς «δεν έχουν να χάσουν τίποτα, παρά τις αλυσίδες τους». Είναι οι γονείς των 250 χιλιάδων παιδιών που δεν μπορούν να σιτιστούν επαρκώς στα σχολεία τους. Είναι οι άνεργοι που ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο προ πολλού (αν και τα ανεπίσημα στοιχεία που όλοι γνωρίζουμε πρέπει να φθάνουν τον αριθμό στο 1,7 εκατομμύρια συμπολιτών μας). Αν αθροίσουμε και τις οικογένειες αυτών που μαζί τους υποφέρουν, τότε εύκολα συνειδητοποιούμε πως το πρόβλημα είναι μεγάλο, άρα και η πηγή άντλησης ψήφων σε ενδεχόμενες νέες εκλογές για το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς μεγαλύτερη.
Τί κάνουν όμως τα αστικά, πρώην μεγάλα, κόμματα εξουσίας αυτή τη στιγμή; Αντί να αντιληφθούν την προλεταριοποίηση - ριζοσπαστικοποίηση του πολίτη και το ρήμαγμα της μεσαίας τάξης η οποία πλέον αισθάνεται να κρέμεται στο κενό, έχουν ξεχάσει την πολιτική και διολισθαίνουν στον τακτικισμό. Προσπαθούν τάχα να διασύρουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α στα μάτια των Ελλήνων με την καταγγελία πως βάζει τη χώρα σε περιπέτεια. Αγνοούν όμως πως πολλοί εκλογείς ήδη είναι σε προσωπική περιπέτεια και ελάχιστα τους ενδιαφέρει το αν το άλλο μισό του σώματος θα τρανταχθεί.
Η τακτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αφορά μονάχα το άλλο μισό (ίσως και λιγότερο από αυτό) μέρος του εκλογικού σώματος. Τους «μερικώς έχοντες» Έλληνες, οι οποίοι έστω και με δυσκολία μπορούν και ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες, διατηρούν ένα κάποιο επίπεδο ζωής και ελπίζουν σε έξοδο – έστω και με απώλειες – από την κρίση μέσω μιας πιο θεσμικής και αστικής λύσης. Είναι όλοι εκείνοι που θεωρούν πως ο Αλέξης Τσίπρας αν ανέβει στην εξουσία θα κάνει τη χώρα μια Βενεζουέλα της Μεσογείου, κατά το πρότυπο του αγαπημένου του πολιτικού Ούγκο Τσάβες. Είναι οι ευρωπαϊστές, οι οποίοι όμως ημέρα με την ημέρα, χάρη στην εγκατάλειψή τους από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, δεν έχουν επιχειρήματα. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας θεωρεί πως θα «πιάσει» η ΝΔ με μια κεντροδεξιά συμπαράταξη και με ένα δίλλημα αντίστοιχο αυτού που έθεσε ο Σιράκ στις εκλογές του 2002 κατά του Λε Πεν. Θα είναι ένα δίλλημα του τύπου «Σαμαράς ή έρχονται οι …κόκκινοι».
Αυτές οι δύο μεγάλες παρατάξεις λοιπόν συνθέτουν ένα νέο σκηνικό εμφυλίου, ξεπερνώντας τις όποιες άλλες ιδεολογικές διαφορές. Όχι φυσικά με τα όπλα, αλλά με τις ιδέες. Όμως είναι ξεκάθαρο πως ο Τσίπρας έχει ημέρα με την ημέρα μεγαλύτερο οπλοστάσιο επιχειρημάτων. Όσο ο θυμός μεγαλώνει, όσο χάνουν τη δουλειά τους οι συμπολίτες μας κι όσο η Ελλάδα περιθωριοποιείται από την Ε.Ε. τόσο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα ανεβαίνει. Αυτή όμως θα είναι και η ελληνική τραγωδία. Διότι μια ανώριμη και αχαρτογράφητη πολιτικά δύναμη με συνιστώσες που δεν μπορούν να δουν πέραν της πλατείας Εξαρχείων, με κρυφή ατζέντα γύρω από το ευρώ, θα αξιοποιήσει την αρνητική συγκυρία, την έλλειψη ηγεσίας στην κεντροδεξιά και την απαξίωση του συστήματος.
Δημ. Μαρκόπουλος
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=196606
Οι ψήφοι στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α έχουν βάθος, μήνυμα και ουσία. Πρόκειται για ψήφους των νέο-προλετάριων που σύμφωνα με τη γνωστή θεωρία της αριστεράς «δεν έχουν να χάσουν τίποτα, παρά τις αλυσίδες τους». Είναι οι γονείς των 250 χιλιάδων παιδιών που δεν μπορούν να σιτιστούν επαρκώς στα σχολεία τους. Είναι οι άνεργοι που ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο προ πολλού (αν και τα ανεπίσημα στοιχεία που όλοι γνωρίζουμε πρέπει να φθάνουν τον αριθμό στο 1,7 εκατομμύρια συμπολιτών μας). Αν αθροίσουμε και τις οικογένειες αυτών που μαζί τους υποφέρουν, τότε εύκολα συνειδητοποιούμε πως το πρόβλημα είναι μεγάλο, άρα και η πηγή άντλησης ψήφων σε ενδεχόμενες νέες εκλογές για το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς μεγαλύτερη.
Τί κάνουν όμως τα αστικά, πρώην μεγάλα, κόμματα εξουσίας αυτή τη στιγμή; Αντί να αντιληφθούν την προλεταριοποίηση - ριζοσπαστικοποίηση του πολίτη και το ρήμαγμα της μεσαίας τάξης η οποία πλέον αισθάνεται να κρέμεται στο κενό, έχουν ξεχάσει την πολιτική και διολισθαίνουν στον τακτικισμό. Προσπαθούν τάχα να διασύρουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α στα μάτια των Ελλήνων με την καταγγελία πως βάζει τη χώρα σε περιπέτεια. Αγνοούν όμως πως πολλοί εκλογείς ήδη είναι σε προσωπική περιπέτεια και ελάχιστα τους ενδιαφέρει το αν το άλλο μισό του σώματος θα τρανταχθεί.
Η τακτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αφορά μονάχα το άλλο μισό (ίσως και λιγότερο από αυτό) μέρος του εκλογικού σώματος. Τους «μερικώς έχοντες» Έλληνες, οι οποίοι έστω και με δυσκολία μπορούν και ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες, διατηρούν ένα κάποιο επίπεδο ζωής και ελπίζουν σε έξοδο – έστω και με απώλειες – από την κρίση μέσω μιας πιο θεσμικής και αστικής λύσης. Είναι όλοι εκείνοι που θεωρούν πως ο Αλέξης Τσίπρας αν ανέβει στην εξουσία θα κάνει τη χώρα μια Βενεζουέλα της Μεσογείου, κατά το πρότυπο του αγαπημένου του πολιτικού Ούγκο Τσάβες. Είναι οι ευρωπαϊστές, οι οποίοι όμως ημέρα με την ημέρα, χάρη στην εγκατάλειψή τους από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, δεν έχουν επιχειρήματα. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας θεωρεί πως θα «πιάσει» η ΝΔ με μια κεντροδεξιά συμπαράταξη και με ένα δίλλημα αντίστοιχο αυτού που έθεσε ο Σιράκ στις εκλογές του 2002 κατά του Λε Πεν. Θα είναι ένα δίλλημα του τύπου «Σαμαράς ή έρχονται οι …κόκκινοι».
Αυτές οι δύο μεγάλες παρατάξεις λοιπόν συνθέτουν ένα νέο σκηνικό εμφυλίου, ξεπερνώντας τις όποιες άλλες ιδεολογικές διαφορές. Όχι φυσικά με τα όπλα, αλλά με τις ιδέες. Όμως είναι ξεκάθαρο πως ο Τσίπρας έχει ημέρα με την ημέρα μεγαλύτερο οπλοστάσιο επιχειρημάτων. Όσο ο θυμός μεγαλώνει, όσο χάνουν τη δουλειά τους οι συμπολίτες μας κι όσο η Ελλάδα περιθωριοποιείται από την Ε.Ε. τόσο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα ανεβαίνει. Αυτή όμως θα είναι και η ελληνική τραγωδία. Διότι μια ανώριμη και αχαρτογράφητη πολιτικά δύναμη με συνιστώσες που δεν μπορούν να δουν πέραν της πλατείας Εξαρχείων, με κρυφή ατζέντα γύρω από το ευρώ, θα αξιοποιήσει την αρνητική συγκυρία, την έλλειψη ηγεσίας στην κεντροδεξιά και την απαξίωση του συστήματος.
Δημ. Μαρκόπουλος
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=196606
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καταγγελία αναγνώστη: Η ΕΜΠΟΡΙΚΗ τραπεζα χρεώνει τις cash cards της
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μήνυμα προς τον κ. Σαμαρά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
