2016-02-20 05:49:13
Ίσως τους επόμενους δυο ή τρεις μήνες, οι μυλόπετρες του πρώτου αλευρόμυλου... στον «Γκαλόπαπα» του Σπηλίου στο Ρέθυμνο, να ξαναγυρίσουν! Επιτέλους, τότε, θα κερδηθεί και το… στοίχημα που έβαλε η δημοτική Αρχή πριν τρία χρόνια με το χρόνο (δείτε εδώ), και μια παραδοσιακή λειτουργία του οικισμού που εξυπηρετούσε τις ανάγκες χιλιάδων κατοίκων από την περιοχή και αλλού, να αναβιώσει έστω και για άλλους σκοπούς.
Αλλά κάθε χρόνο, από το 2013 και μετά, στα χρόνια των μνημονίων, ο εργολάβος παρέδιδε το έργο, όμως κάθε φορά έπαιρνε και νέα αναβολή και η παράδοση «πήγαινε για το νέο έτος». Αυτή τη φορά, βέβαια, ούτε τα γαϊδουράκια θα μεταφέρουν τα σακιά με το σιτάρι για να το αλέσει ο μύλος, όπως συνέβαινε στους σκληρούς καιρούς, μα ούτε και το αλεύρι θα φτάσει στα σπίτια για να το κάνουν ζύμη οι νοικοκυρές και να το ψήσουν στους φούρνους για να το κάνουν ψωμί. Έτσι κι αλλιώς, έπαψαν από δεκαετίες να… καπνίζουν!
Τροπικό το τοπίο που… αγκαλιάζει τους παλιούς αλευρόμυλους. Το νερό στο ποταμάκι τρέχει άφθονο και ασταμάτητα
Μα βιάζονται οι δημοτικοί παράγοντες του Αγίου Βασιλείου να φέρουν τον τελευταίο μυλωνά που επιζεί, τον Αντώνη Λουκάκη που έφτασε στα 90 του χρόνια, για να ξαναγυρίσει με την πιτήδεια τακτική του και με το νερό από το λιγάτο, τις μυλόπετρες και το στάρι να δώσει αλεύρι (δείτε εδώ). Θέλουν, ο… δάσκαλος του νερόμυλου να παραδώσει, έστω τα τελευταία του μαθήματα, σε εκείνους που θα αναλάβουν την ευθύνη να τον λειτουργήσουν ξανά Η ΝΕΑ ΠΙΑΤΣΑ
«Η επόμενη πιάτσα του Σπηλίου, μετά την πλατεία της «Κεφαλοβρύσης» που αποτελεί και το πλέον αξιοθέατο της κωμόπολής, πιστεύω, θα είναι οι μύλοι», διατυπώνει την βεβαιότητα ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Δημήτρης Παπαδάκης. Η άποψή του ενισχύεται από το γεγονός ότι το παραδεισένιο τοπίο και οι μνημειακοί λαογραφικοί χώροι μιας παραδοσιακής βιοτεχνίας που κινούνταν με το νερό, θα προκαλέσει το ζωηρό ενδιαφέρον ξένων και ντόπιων επισκεπτών, που αναζητούν την ιστορία του κάθε τόπου μέσα και από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της κοινωνίας…
Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Δημήτρης Παπαδάκης ελπίζει ότι φέτος μετά τις αναβολές θα λειτουργήσει ο ένας από τους δυο μύλους
Ο κ. Παπαδάκης εκφράζει την πίστη του, σύμφωνα και με τις δεσμεύσεις του εργολάβου, ότι «το έργο αναστήλωσης των δυο παλιών αλευρόμυλων και της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου, ώστε να είναι επισκέψιμοι και σε θέση να λειτουργήσει ο ένας από τους δυο, θα περατωθεί έως την έναρξη της νέας τουριστικής σεζόν». Ήδη, αυτή την περίοδο πραγματοποιούνται οι τελευταίες εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο, ώστε να αναδειχθούν και σημεία που έχουν υψηλή φυσική αξία και όμως ήταν κρυμμένα και στην απαξίωση…
ΑΝΑΔΕΙΞΗ
«Το μέλλον της κωμόπολής μας, πιστεύω, είναι και οι αλευρόμυλοι, που έμεναν αναξιοποίητοι από τότε που έκλεισε, οριστικά, την πόρτα του πρώτου μύλου, ο έσχατος μυλωνάς. Τώρα πια, το Σπήλι περιλαμβάνεται στους διεθνείς τουριστικούς οδηγούς ως ενδιαφέρον προορισμός και η δημοτική Αρχή επιχειρεί να αναδείξει τα σημαντικά στοιχεία του. Και εκεί στρέφεται και το ενδιαφέρον μας», καταλήγει ο τοπικός πρόεδρος.
Εικόνα του δεύτερου νερόμυλου, του «μεσακού», όπως ακούγονταν και επικράτησε
Τους μήνες του χειμώνα το… τουριστικό Σπήλι έμενε στη μοναξιά του και σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο ζωής! Μόλις ο καιρός «ζέστανε», οι επαγγελματίες της πλατείας, άρχισαν σιγά-σιγά να… ανασκουμπώνονται κάνοντας τις προετοιμασίες τους για να υποδεχτούν στα τέλη Μαρτίου τους πρώτους τουρίστες που θα εγκαινιάσουν και τη νέα σεζόν. Ελπίζουν ότι «φέτος τα πράγματα θα είναι καλύτερα από πέρυσι…»
Πηγή
Tromaktiko
Αλλά κάθε χρόνο, από το 2013 και μετά, στα χρόνια των μνημονίων, ο εργολάβος παρέδιδε το έργο, όμως κάθε φορά έπαιρνε και νέα αναβολή και η παράδοση «πήγαινε για το νέο έτος». Αυτή τη φορά, βέβαια, ούτε τα γαϊδουράκια θα μεταφέρουν τα σακιά με το σιτάρι για να το αλέσει ο μύλος, όπως συνέβαινε στους σκληρούς καιρούς, μα ούτε και το αλεύρι θα φτάσει στα σπίτια για να το κάνουν ζύμη οι νοικοκυρές και να το ψήσουν στους φούρνους για να το κάνουν ψωμί. Έτσι κι αλλιώς, έπαψαν από δεκαετίες να… καπνίζουν!
Τροπικό το τοπίο που… αγκαλιάζει τους παλιούς αλευρόμυλους. Το νερό στο ποταμάκι τρέχει άφθονο και ασταμάτητα
Μα βιάζονται οι δημοτικοί παράγοντες του Αγίου Βασιλείου να φέρουν τον τελευταίο μυλωνά που επιζεί, τον Αντώνη Λουκάκη που έφτασε στα 90 του χρόνια, για να ξαναγυρίσει με την πιτήδεια τακτική του και με το νερό από το λιγάτο, τις μυλόπετρες και το στάρι να δώσει αλεύρι (δείτε εδώ). Θέλουν, ο… δάσκαλος του νερόμυλου να παραδώσει, έστω τα τελευταία του μαθήματα, σε εκείνους που θα αναλάβουν την ευθύνη να τον λειτουργήσουν ξανά Η ΝΕΑ ΠΙΑΤΣΑ
«Η επόμενη πιάτσα του Σπηλίου, μετά την πλατεία της «Κεφαλοβρύσης» που αποτελεί και το πλέον αξιοθέατο της κωμόπολής, πιστεύω, θα είναι οι μύλοι», διατυπώνει την βεβαιότητα ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Δημήτρης Παπαδάκης. Η άποψή του ενισχύεται από το γεγονός ότι το παραδεισένιο τοπίο και οι μνημειακοί λαογραφικοί χώροι μιας παραδοσιακής βιοτεχνίας που κινούνταν με το νερό, θα προκαλέσει το ζωηρό ενδιαφέρον ξένων και ντόπιων επισκεπτών, που αναζητούν την ιστορία του κάθε τόπου μέσα και από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της κοινωνίας…
Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Δημήτρης Παπαδάκης ελπίζει ότι φέτος μετά τις αναβολές θα λειτουργήσει ο ένας από τους δυο μύλους
Ο κ. Παπαδάκης εκφράζει την πίστη του, σύμφωνα και με τις δεσμεύσεις του εργολάβου, ότι «το έργο αναστήλωσης των δυο παλιών αλευρόμυλων και της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου, ώστε να είναι επισκέψιμοι και σε θέση να λειτουργήσει ο ένας από τους δυο, θα περατωθεί έως την έναρξη της νέας τουριστικής σεζόν». Ήδη, αυτή την περίοδο πραγματοποιούνται οι τελευταίες εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο, ώστε να αναδειχθούν και σημεία που έχουν υψηλή φυσική αξία και όμως ήταν κρυμμένα και στην απαξίωση…
ΑΝΑΔΕΙΞΗ
«Το μέλλον της κωμόπολής μας, πιστεύω, είναι και οι αλευρόμυλοι, που έμεναν αναξιοποίητοι από τότε που έκλεισε, οριστικά, την πόρτα του πρώτου μύλου, ο έσχατος μυλωνάς. Τώρα πια, το Σπήλι περιλαμβάνεται στους διεθνείς τουριστικούς οδηγούς ως ενδιαφέρον προορισμός και η δημοτική Αρχή επιχειρεί να αναδείξει τα σημαντικά στοιχεία του. Και εκεί στρέφεται και το ενδιαφέρον μας», καταλήγει ο τοπικός πρόεδρος.
Εικόνα του δεύτερου νερόμυλου, του «μεσακού», όπως ακούγονταν και επικράτησε
Τους μήνες του χειμώνα το… τουριστικό Σπήλι έμενε στη μοναξιά του και σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο ζωής! Μόλις ο καιρός «ζέστανε», οι επαγγελματίες της πλατείας, άρχισαν σιγά-σιγά να… ανασκουμπώνονται κάνοντας τις προετοιμασίες τους για να υποδεχτούν στα τέλη Μαρτίου τους πρώτους τουρίστες που θα εγκαινιάσουν και τη νέα σεζόν. Ελπίζουν ότι «φέτος τα πράγματα θα είναι καλύτερα από πέρυσι…»
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Περίεργα επαγγέλματα «θυσία» στο βωμό της επιστήμης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
