2016-02-25 09:35:14
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και πάνδημη συμμετοχή πανηγύρισε το... πανέμορφο νησί της Σκοπέλου, τον Προστάτη και Πολιούχο του Άγιο Ιερομάρτυρα Ρηγίνο τον θαυματουργό.
Σήμερα, Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου το απόγευμα, στην Ιερά Μονή του Αγίου Ρηγίνου, έλαβε χώρα ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, στον οποίο προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, συμπροσευχομένου του Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου.
Να αναφερθεί ότι ο ναός ήταν κατάμεστος από πλήθος πιστών, οι οποίοι έσπευσαν να τιμήσουν τον προστάτη τους.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ο οποίος αναφέρθηκε στα χαρίσματα και τις αρετές του Αγίου Ρηγίνου.
«Η διάκριση έκανε τον Άγιο Ρηγίνο να ξεχωρίσει τις κακοδοξίες και των αρειανών και του Ιουλιανού του Παραβάτου, με αποτέλεσμα να δώσει αυτές τις μάχες» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Νεκτάριος.
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Σοφία του Θεού, τονίζοντας πως «δεν ξέρω αδελφοί μου, εμείς σήμερα κατά πόσο έχουμε αυτή την Σοφία του Θεού, και κατά πόσο μας διακρίνει να έχουμε την διάκριση στην ζωή μας, διότι έχουμε σύγχυση στη ζωή μας, και βλέπετε η σύγχυση υπάρχει από τους υψηλά κρατούντας μέχρι τους χαμηλά.»
«Οι άνθρωποι σήμερα δεν μπορούν να κατανοήσουν πιο είναι το πνευματικό συμφέρον στη ζωή τους, βλέπετε την αμαρτία οι άνθρωποι την έχουν ονομάσει αρετή, βλέπετε τα τελευταία καμώματα των ανθρώπων να επευλογούν και να λένε ότι αυτή είναι η εξέλιξη και η πρόοδος της ζωής μας» πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Κερκύρας.
Επίσης ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε τους πιστούς να μην αναχωρήσουν από τον ναό κενοί, αλλά να πάρουν κάτι από την ζωή και το μαρτύριο του, διότι αλλιώς δεν θα πετύχουμε τίποτα από την μνήμη του.
«Ας κρατήσουμε λοιπόν την σοφία για την οποία αγωνίστηκε στην ζωή του ο Άγιος Ρηγίνος, και ας προσπαθήσουμε με την χάρη του Θεού να έχουμε διάκριση στην ζωή μας» συμπλήρωσε ο κ. Νεκτάριος.
Ακόμη ο Μητροπολίτης Κερκύρας δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο για την πρόσκληση, την αγάπη του, αλλά και την αβραμιαία φιλοξενία που έτυχε όλες αυτές τις ημέρες.
Κλείνοντας ο κ. Νεκτάριος τόνισε: «Οι νησιώτες και του Ιονίου και του Αιγαίου έχουνε ωραία αισθήματα, είναι ευγενείς, είναι χαρούμενοι, είναι φιλόξενοι, είναι γεμάτο από αγάπη και αυτό το γευτήκαμε αυτές τις ημέρες.»
Η βιογραφία του Αγίου
Ο Άγιος Ρηγίνος γεννήθηκε στην Λεβαδιά της Βοιωτίας στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον βοήθησαν να λάβει την θύραθεν παιδεία αλλά και την ορθόδοξη αγωγή.
Η αγάπη του για τον Κύριο και η πνευματική του πρόοδος τον μεταμόρφωσαν σε σκεύος εκλογής και σε ναό της Αγίας Τριάδας.
Ο Άγιος έζησε την εποχή που βασίλευσαν οι δύο υιοί του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο μεν Κωνστάντιος στην Κωνσταντινούπολη (Ανατολή), ο δε Κώνστας στη Ρώμη (Δύση).
Και οι δύο διάδοχοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου είχαν ανατραφεί με τις αρχές της χριστιανικής πίστεως, αλλά ο μεν Κωνστάντιος συνειδητά είχε αποδεχθεί τις αρχές του Αρειανισμού, ο δε Κώνστας παρέμεινε πιστός στις δογματικές αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Και οι δύο είχαν ως κοινά χαρακτηριστικά της θρησκευτικής τους πολιτικής, αφ' ενός με την καταπολέμηση της εθνικής θρησκείας, αφ' ετέρου δε την υπεράσπιση της ενότητας της Εκκλησίας.
Η εκκλησιαστική τους πολιτική είχε ως συνέπεια όχι μόνο την συντήρηση, αλλά και την διεύρυνση της εκκλησιαστικής διασπάσεως μεταξύ των οπαδών και των αντιπάλων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Οι συνεχείς παρεμβάσεις, αυθαίρετες ή μη, στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξαν πηγή εντάσεως στις αρειανικές έριδες του 4ου αιώνος μ.Χ.
Έτσι ο Άγιος απεστάλη στη νήσο Σκόπελο από τον θείο του Αχίλλειο (15 Μαΐου, πολιούχο της πόλεως της Λαρίσης), για να ενισχύσει τους εξορίστους που βρίσκονταν εκεί και να τους στερεώσει στην ορθόδοξη πίστη.
Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες του Συναξαριστή του Αγίου Αχιλλείου, ο Άγιος Ρηγίνος παρακολούθησε τις εργασίες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ. μαζί με τον Αγιο Αχίλλειο.
Όμως, μολονότι καταδικάστηκε ομόφωνα από τους Αγίους Πατέρες η αίρεση του Αρειανισμού, οι οπαδοί του Αρείου δεν εξέλιπαν και συνέχιζαν να διαδίδουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους.
Επικράτησε εκ νέου μεγάλη αναταραχή στους κόλπους της Εκκλησίας, κρίση και κατά συνέπεια χωρισμός σε δύο παρατάξεις, κάτι που ανησύχησε ιδιαίτερα τους δύο αυτοκράτορες Κωνστάντιο και Κώνστα.
Τελικά οι δύο αυτοκράτορες συμφώνησαν να συγκληθεί μια νέα Σύνοδος στη Σαρδική (Σόφια). Πράγματι η Σύνοδος συγκλήθηκε το 343 μ.Χ.
Έλαβε μέρος και ο Άγιος Ρηγίνος, ο οποίος ανασκεύασε όλες τις αιρέσεις με τον λόγο και την τόλμη της γνώμης του. Μετά την λήξη της Συνόδου ο Άγιος Ρηγίνος επέστρεψε στη Σκόπελο.
Αλλά και πάλι η Εκκλησία του Χριστού εκλυδωνίσθηκε και ταράχθηκε από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Ιουλιανό τον Παραβάτη (361 - 363 μ.Χ.), ο οποίος θέλησε να επαναφέρει την θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων.
Στη διάρκεια των διωγμών που διέταξε ο βασιλέας, έφθασε στην Σκόπελο ο Έπαρχος της Ελλάδος και των Σποράδων.
Αμέσως κάλεσε τον ποιμενάρχη της Σκοπέλου και του υπέδειξε να αλλάξει πίστη και να ασπασθεί την ειδωλολατρία.
Όμως ο Αγιος περιφρόνησε την υπόδειξή του και ενέμεινε με πνευματική ανδρεία και σταθερότητα στην πατρώα ευσέβεια.
Στις 25 Φεβρουαρίου του 362 μ.Χ. οδηγήθηκε για τελευταία φορά ενώπιον του Επάρχου. Στις προτροπές του να αρνηθεί τον Χριστό, ο Άγιος δεν έδωσε καμία απάντηση.
Έτσι οδηγήθηκε στο στάδιο της νήσου, όπου υπέστη και άλλα φρικτά βασανιστήρια, και ακολούθως στη θέση «Παλαιό γεφύρι», όπου αποκόπηκε από τον δήμιο η τίμια κεφαλή του.
Τη νύχτα οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο σκήνωμα του Αγίου και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του υπερκείμενου λόφου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του.
Πηγή
Tromaktiko
Σήμερα, Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου το απόγευμα, στην Ιερά Μονή του Αγίου Ρηγίνου, έλαβε χώρα ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, στον οποίο προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, συμπροσευχομένου του Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου.
Να αναφερθεί ότι ο ναός ήταν κατάμεστος από πλήθος πιστών, οι οποίοι έσπευσαν να τιμήσουν τον προστάτη τους.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ο οποίος αναφέρθηκε στα χαρίσματα και τις αρετές του Αγίου Ρηγίνου.
«Η διάκριση έκανε τον Άγιο Ρηγίνο να ξεχωρίσει τις κακοδοξίες και των αρειανών και του Ιουλιανού του Παραβάτου, με αποτέλεσμα να δώσει αυτές τις μάχες» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Νεκτάριος.
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Σοφία του Θεού, τονίζοντας πως «δεν ξέρω αδελφοί μου, εμείς σήμερα κατά πόσο έχουμε αυτή την Σοφία του Θεού, και κατά πόσο μας διακρίνει να έχουμε την διάκριση στην ζωή μας, διότι έχουμε σύγχυση στη ζωή μας, και βλέπετε η σύγχυση υπάρχει από τους υψηλά κρατούντας μέχρι τους χαμηλά.»
«Οι άνθρωποι σήμερα δεν μπορούν να κατανοήσουν πιο είναι το πνευματικό συμφέρον στη ζωή τους, βλέπετε την αμαρτία οι άνθρωποι την έχουν ονομάσει αρετή, βλέπετε τα τελευταία καμώματα των ανθρώπων να επευλογούν και να λένε ότι αυτή είναι η εξέλιξη και η πρόοδος της ζωής μας» πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Κερκύρας.
Επίσης ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε τους πιστούς να μην αναχωρήσουν από τον ναό κενοί, αλλά να πάρουν κάτι από την ζωή και το μαρτύριο του, διότι αλλιώς δεν θα πετύχουμε τίποτα από την μνήμη του.
«Ας κρατήσουμε λοιπόν την σοφία για την οποία αγωνίστηκε στην ζωή του ο Άγιος Ρηγίνος, και ας προσπαθήσουμε με την χάρη του Θεού να έχουμε διάκριση στην ζωή μας» συμπλήρωσε ο κ. Νεκτάριος.
Ακόμη ο Μητροπολίτης Κερκύρας δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο για την πρόσκληση, την αγάπη του, αλλά και την αβραμιαία φιλοξενία που έτυχε όλες αυτές τις ημέρες.
Κλείνοντας ο κ. Νεκτάριος τόνισε: «Οι νησιώτες και του Ιονίου και του Αιγαίου έχουνε ωραία αισθήματα, είναι ευγενείς, είναι χαρούμενοι, είναι φιλόξενοι, είναι γεμάτο από αγάπη και αυτό το γευτήκαμε αυτές τις ημέρες.»
Η βιογραφία του Αγίου
Ο Άγιος Ρηγίνος γεννήθηκε στην Λεβαδιά της Βοιωτίας στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον βοήθησαν να λάβει την θύραθεν παιδεία αλλά και την ορθόδοξη αγωγή.
Η αγάπη του για τον Κύριο και η πνευματική του πρόοδος τον μεταμόρφωσαν σε σκεύος εκλογής και σε ναό της Αγίας Τριάδας.
Ο Άγιος έζησε την εποχή που βασίλευσαν οι δύο υιοί του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο μεν Κωνστάντιος στην Κωνσταντινούπολη (Ανατολή), ο δε Κώνστας στη Ρώμη (Δύση).
Και οι δύο διάδοχοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου είχαν ανατραφεί με τις αρχές της χριστιανικής πίστεως, αλλά ο μεν Κωνστάντιος συνειδητά είχε αποδεχθεί τις αρχές του Αρειανισμού, ο δε Κώνστας παρέμεινε πιστός στις δογματικές αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Και οι δύο είχαν ως κοινά χαρακτηριστικά της θρησκευτικής τους πολιτικής, αφ' ενός με την καταπολέμηση της εθνικής θρησκείας, αφ' ετέρου δε την υπεράσπιση της ενότητας της Εκκλησίας.
Η εκκλησιαστική τους πολιτική είχε ως συνέπεια όχι μόνο την συντήρηση, αλλά και την διεύρυνση της εκκλησιαστικής διασπάσεως μεταξύ των οπαδών και των αντιπάλων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Οι συνεχείς παρεμβάσεις, αυθαίρετες ή μη, στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξαν πηγή εντάσεως στις αρειανικές έριδες του 4ου αιώνος μ.Χ.
Έτσι ο Άγιος απεστάλη στη νήσο Σκόπελο από τον θείο του Αχίλλειο (15 Μαΐου, πολιούχο της πόλεως της Λαρίσης), για να ενισχύσει τους εξορίστους που βρίσκονταν εκεί και να τους στερεώσει στην ορθόδοξη πίστη.
Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες του Συναξαριστή του Αγίου Αχιλλείου, ο Άγιος Ρηγίνος παρακολούθησε τις εργασίες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ. μαζί με τον Αγιο Αχίλλειο.
Όμως, μολονότι καταδικάστηκε ομόφωνα από τους Αγίους Πατέρες η αίρεση του Αρειανισμού, οι οπαδοί του Αρείου δεν εξέλιπαν και συνέχιζαν να διαδίδουν τις αιρετικές κακοδοξίες τους.
Επικράτησε εκ νέου μεγάλη αναταραχή στους κόλπους της Εκκλησίας, κρίση και κατά συνέπεια χωρισμός σε δύο παρατάξεις, κάτι που ανησύχησε ιδιαίτερα τους δύο αυτοκράτορες Κωνστάντιο και Κώνστα.
Τελικά οι δύο αυτοκράτορες συμφώνησαν να συγκληθεί μια νέα Σύνοδος στη Σαρδική (Σόφια). Πράγματι η Σύνοδος συγκλήθηκε το 343 μ.Χ.
Έλαβε μέρος και ο Άγιος Ρηγίνος, ο οποίος ανασκεύασε όλες τις αιρέσεις με τον λόγο και την τόλμη της γνώμης του. Μετά την λήξη της Συνόδου ο Άγιος Ρηγίνος επέστρεψε στη Σκόπελο.
Αλλά και πάλι η Εκκλησία του Χριστού εκλυδωνίσθηκε και ταράχθηκε από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Ιουλιανό τον Παραβάτη (361 - 363 μ.Χ.), ο οποίος θέλησε να επαναφέρει την θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων.
Στη διάρκεια των διωγμών που διέταξε ο βασιλέας, έφθασε στην Σκόπελο ο Έπαρχος της Ελλάδος και των Σποράδων.
Αμέσως κάλεσε τον ποιμενάρχη της Σκοπέλου και του υπέδειξε να αλλάξει πίστη και να ασπασθεί την ειδωλολατρία.
Όμως ο Αγιος περιφρόνησε την υπόδειξή του και ενέμεινε με πνευματική ανδρεία και σταθερότητα στην πατρώα ευσέβεια.
Στις 25 Φεβρουαρίου του 362 μ.Χ. οδηγήθηκε για τελευταία φορά ενώπιον του Επάρχου. Στις προτροπές του να αρνηθεί τον Χριστό, ο Άγιος δεν έδωσε καμία απάντηση.
Έτσι οδηγήθηκε στο στάδιο της νήσου, όπου υπέστη και άλλα φρικτά βασανιστήρια, και ακολούθως στη θέση «Παλαιό γεφύρι», όπου αποκόπηκε από τον δήμιο η τίμια κεφαλή του.
Τη νύχτα οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο σκήνωμα του Αγίου και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του υπερκείμενου λόφου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η δήλωση του Αποστόλου για τους αγρότες: "Ίσως δεν το κατάλαβαν αλλά..."
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Κατάληψη στην Δ.Ο.Υ. Ξάνθης από αγρότες – Έκλεισαν την είσοδο με... άχυρα! [video]](https://images.newsnowgreece.com/90/907279/katalipsi-stin-doy-xanthis-apo-agrotes--ekleisan-tin-eisodo-me-axyra-video-1-124x78.jpg)
