2012-05-12 19:13:26
Του Νέστορος Νικηφορίδη
Επί δύο αιώνες τώρα, ο Ελληνισμός ζεί ένα απατηλό όνειρο, το όνειρο της Ευρώπης.
Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στην οποία συνέτριψαν τον τουρκικό στόλο ενωμένοι οι στόλοι της Ρωσίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας, και έθεσαν τα θεμέλια έτσι για την ίδρυση του κρατιδίου της Ελλάδος, έδωσε την εντύπωση στους Έλληνες, ότι ο «πολιτισμένος κόσμος» ήσαν οι ισχυροί Ευρωπαϊκοί λαοί. Η ιδέα ότι το μέλλον μας βρίσκεται στην Ευρώπη, ενισχύθηκε με την αποδοχή της βασιλείας του Όθωνα στην αρχή και του Γεωργίου του Α΄ αργότερα.
Η τελευταία μάλιστα συνοδεύθηκε από την παραχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα από την Αγγλία, που πλέον θα ήλεγχε μέσω της βασιλείας ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο τα Επτάνησα. «Δικαιωμένοι» όμως αισθάνθηκαν οι Έλληνες για αυτήν την πολιτική ένωση της μικράς Ελλάδος με τα Αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, αφού παρερμήνευαν την πραγματικότητα της Ευρώπης, και υπελάμβαναν, αντίθετα προς ό,τι συνέβη πολιτικώς, ότι ήταν δίκαιο το ότι τα Επτάνησα νομικώς και διοικητικώς ενώθηκαν με την Ελλάδα! Και τούτο, αφού είχαμε διώξει επί τέλους τον Όθωνα και είχαμε τις εσωτερικές τουλάχιστον προϋποθέσεις για μια πορεία εθνικά πιο ανεξάρτητη.
Το 1922 τα συμφέροντα Ευρωπαϊκών χωρών, πιθανότατα δε και ο σιωνισμός, οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή τον στρατό μας με την προδοτική εντολή του αρχιστράτηγου πρίγκηπα Ανδρέα για γενική (άτακτη) υποχώρηση στο μέτωπο, δύο μόλις ώρες ύστερα από τότε που έλαβε το τηλεγράφημα με το οποίο τα δύο ετοιμοπόλεμα συντάγματα του Πλαστήρα και του Πάγκαλου του ζητούσαν διαταγή για να στραφούν προς το μέτωπο της Άγκυρας, και εκείνος δεν απάντησε τίποτα. Aυτά τα απεκάλυψε μιλώντας στην Ένωση Σμυρναίων ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Καψής, που είχε συλλέξει τα στοιχεία του από τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών (σημείωσε δε ότι, ο λοχαγός Γονατάς που πήγε στον πρίγκηπα το τηλεγράφημα, ενώ μέχρι τότε ήταν φιλοβασιλικός, άλλαξε στρατόπεδο και πήγε με τους φιλοβενιζελικούς αξιωματικούς). Λίγες μέρες αργότερα, ο ίδιος πριγκηπικός αρχιστράτηγος έδωσε στους δύο ανωτέρω συνταγματάρχες την εντολή να περάσουν με τα συντάγματά τους προς Ελλάδα από λιμάνια βορείως της Σμύρνης, χωρίς να διέλθουν μέσα από την Σμύρνη. Αυτό, διότι όπως έδειξε η ιστορία, αν περνούσαν μέσα από την Σμύρνη, και αυτήν, και τους πρόσφυγες, τους «φιλοβενιζελικούς ψηφοφόρους», θα έσωζαν, και υπήρχε «κίνδυνος» να συλλάβουν τον ίδιο τον Κεμάλ (γι’αυτό το θέμα έκλαιγε όλη του τη ζωή ο Νικόλαος Πλαστήρας, όπως έλεγε η κόρη του). Για την προδοτική στάση του θρόνου τότε, επλήρωσαν οι λεγόμενοι «έξ», που εκτελέσθηκαν για να μην πούνε ευθέως, ότι ό,τι προδοτικό είχαν διαπράξει, το είχαν πράξει από ανοησία τους και με εντολή του βασιλέως. Ο οποίος βέβαια ενεργούσε κατ’εντολή των «φίλων» του στην Ευρώπη, δηλαδή της Βρετανικής βασιλείας, που ήταν το μόνο του αποκούμπι ύστερα από την κατάργηση της βασιλείας στην ηττημένη Γερμανία. Όλα αυτά, το παραμύθι της Ευρώπης, τα διαστρέβλωσε στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων και καταγράφηκε κυρίως ότι «μας πρόδωσαν» οι σύμμαχοί μας στην Μικρά Ασία. Μα για να σε προδώσει κάποιος πρέπει πρώτα να είναι μαζί σου και ύστερα να σε προδώσει. Πότε οι Ευρωπαίοι ήσαν μαζί μας, ώστε να μπορούν και να μας προδώσουν;
Και μετά τον Β Παγκόμσιο πόλεμο, πάλι το ίδιο επιμύθιο: Μας πρόδωσαν οι σύμμαχοί μας και δεν μας έδωσαν την Κύπρο, δεν μας έδωσαν την Βόρειο Ήπειρο. Την δε αριστερά, την πρόδωσε και αυτήν ο Στάλιν.. . Αν είναι δυνατόν! Πότε αυτοί όλοι ήσαν μαζί μας, για να μας προδώσουν; Ήσαν εχθροί μας, και δεν το καταλαβαίναμε, φανταζόμασταν ότι είναι μαζί μας, και αυτοί μας κορόϊδευαν εξ αρχής. Και μας ξανακοροϊδεύουν!
Διότι το ίδιο συμβαίνει τώρα με την ΕΟΚ, που έγινε Ευρωπαϊκή Ένωση, και με τις ΗΠΑ. Ουδέποτε μας «πρόδωσαν», διότι ποτέ δεν ήσαν μαζί μας. Εμείς ήμασταν ανοήτως μαζί τους, παρεμηνεύαμε την συμπεριφορά τους απέναντί μας ως φιλική (!), ως φιλελληνική (!!!), και ύστερα λέμε κάθε τόσο, κατόπιν εορτής συνήθως, αυτοί, τα συμφέροντά τους «κυτττάζουν». Και εκεί, τελειώνει η . . . ανάλυση! Μα δεν κυττάζουν απλώς τα συμφέροντά τους. Αν τα κύτταζαν θα ήσαν μαζί μας. Θα επηρεάζονταν, θα εκπολιτίζονταν.
Κυττάζουν όχι τα συμφέροντά τους, αλλά πώ ς θα έχουν και εμάς ως μία από τις αποικίες τους. Με ιδιαίτερη βέβαια ιστορία, που πρέπει να ξεχνιέται ή να διαστρέφεται τελείως. Με έναν ιδιαίτερο λαό, που πρέπει να τελεί σε μόνιμη παραπλάνηση από τους πειθήνιους πολιτικούς του και να ξενιτεύεται. Ώστε να νοιώθει ευγνωμοσύνη για τους επικυριάρχους του. Ή, για να επαναστατεί στο εσωτερικό της Ελλάδας με όρους αθεϊας και βίας - προκειμένου να μην αντισταθεί το έθνος μας με τον πολιτισμό του, το ήθος του και την δύναμή του, και αποκτήσει πραγματική πολιτική ελευθερία. Οπότε θα ενωθεί φυσικά με την Ρωσία σε ένα βαθμό, και τότε!
Τότε δεν είναι το θέμα τόσο, ότι η Ρωσία θα βρεί διέξοδο στην Μεσόγειο θάλασσα. Τότε καταρρέει το παραμύθι ότι η λεγόμενη Δύση ανακεφαλαιώνει την ιστορία του πολιτισμού της ανθρωπότητας, ότι οι άλλοι πολιτισμοί είναι φολκλόρ που απλώς στολίζουν τον μοντερνισμό της τεχνολογικής υπεροχής και οικονομικής κυριαρχίας των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένα υποδεέστερο παρελθόν, ότι ο Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος είναι ένας κατώτερος πολιτισμός, ότι το μέλλον είναι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην Δυτική Ευρώπη.
Και όταν καταρρεύσει το παραμύθι αυτό θα φανεί ότι ο σημερινός ψευδοπολιτισμός τους είναι βαρβαρότητα, ότι η τεχνολογία τους χρησιμοποιείται για την επικράτηση της βαρβαρότητάς τους, ότι η ισχύς τους είναι υπόλογη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ότι πρέπει να εγκαταλείψουν αυτήν την ισχύ όχι για να υποταχθούν σε άλλους, τάχα αναμάρτητους ή ηθικούς, αλλά για να ταπεινωθούν και να μετανοήσουν, μαζί με τους περιφρονημένους του κόσμου τούτου, αυτούς που τόσα χρόνια αδίστακτα και εγκληματικά εκμεταλλεύονται.
Μια Ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα, ενωμένη πνευματικώς και πολιτισμικώς με την Ρωσία και τις άλλες ορθόδοξες χριστιανικές χώρες, φιλική προς τις μερικώς εισελθοὐσες στον Βυζαντινό πολιτισμό μουσουλμανικές χώρες, σημαίνει αληθινό πολιτισμό για όλη την ανθρωπότητα, το κατ’ εξοχήν ανάχωμα στον λεγόμενο καπιταλισμό και στον λεγόμενο ιμπεριαλισμό, που δεν αεροβατεί όπως η αριστερά, γιατί έχει συντονιστικό κέντρο, τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Είμαστε λοιπόν οι Έλληνες στην Ελλάδα, για τους κυβερνώντες την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. ένας ιδιαίτερος τύπος αποικίας. Ναι μεν, σχεδόν διασκεδαστικοί με την καλοπιστία μας που εκλαμβάνεται ως αφέλεια, με την ανδρεία μας που απλώς χρησιμοποιείται σε πολέμους, και με την δημιουργικότητά μας που είναι εκμεταλλεύσιμη και κερδοφόρος. Αλλά αποικία που χρήζει πολύ μεγάλης επιμελείας για να μην χειραφετηθεί και τυχόν εξ αιτίας της αλλάξει η άδικη παγκόσμια τάξη πραγμάτων και γίνει δίκαια τάξη πραγμάτων. Αποικία που επειδή μπορεί να αντισταθεί, ο πληθυσμός της πρέπει να γίνει αντικείμενο πολιτισμικής γενοκτονίας και να μετατραπεί σε δούλους και μετανάστες. Οι τελευταίοι, δηλαδή εμείς, πρέπει κατά τα σχέδια αυτά να γίνουμε, μέσα από την δίνη των αριστερών κινημάτων ή μέσα από την δουλική μετατροπή μας σε στελέχη επιχειρήσεων, οι πλέον έξυπνοι και νομιμόφρονες αχθοφόροι και στυλοβάτες του εξτρεμιστικού και άκρως αναρχικού καπιταλιστικού –ιμπεριαλιστικού «συστήματός» τους. Γιατί ο εξτρεμισμός και η αναρχία, οργανωμένα σε σύστημα, ταυτίζονται με αυτό το σύστημα, ενώ όταν μένουν ανοργάνωτα ή όταν κατασκευάζουν εν είδει πειράματος περιφερειακά μικροσυστήματα, στηρίζουν αυτό το κύριο καπιταλιστικό –ιμπεριαλιστικό σύστημα, νομιμοποιώντας το.
Γι’ αυτό, επί χρόνια τώρα, στην Αγγλία και στις Η.Π.Α., όπως έχει καταγγείλει εμπεριστατωμένα ο μακαριστός ιερεύς της ορθοδόξου Εκκλησίας και ιστορικός μας Ιωάννης Ρωμανίδης, διαβάλλουν και την Ελλάδα και την Ορθοδοξία στην ιστορία που διδάσκουν. Και την διδάσκουν διαστρεβλωμένη ακόμη και σε μας τους ίδιους. Τελευταία, μέχρι και διά του Χόλλυγουντ φτιάξανε ταινίες που μας διαβάλλουν. Υπάρχουν εξαιρέσεις, λίγες, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Παρόμοια και στην Γαλλία, όπου οποιαδήποτε θετική γνώμη για την ζωντάνια της Ορθοδοξίας ή για την επικαιρότητα της πολιτικής και οικονομικής εμπειρίας του Βυζαντίου, διώκεται. ¨Ένα κομμάτι της Γαλλίας, μασωνικό και άθεο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έχει αναλάβει την ιδεολογική υπονόμευσή μας εντός της Ελλάδος, από τον 19ο αιώνα. Με την προώθηση κλίματος αντιθέσεως προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και την ανάδειξη στα ΜΜΕ αναρχικών ή αριστερών ψευδοδιανοουμένων. Και αυτό, ακόμη και μετά από τον Β παγκόσμιο πόλεμο και με την ανοχή των Η.Π.Α.
Οι τελευταίες, δεν ήθελαν ορθόδοξη χριστιανική την διανόηση στην Ελλάδα. Τόσο, που επέδρασαν στην διαμόρφωση αντικουμουνιστικής υστερίας εντός του στρατεύματος και εντός του χώρου της Εκκλησίας, επί χούντας ήδη. Ως εκ τούτου, φυσικά, προέκυψαν και κατηγορίες επί κουμουνισμώ σε βάρος ιερέων ή ιεραρχών που μιλούσαν, ως ώφειλαν και ως οφείλουν, κατά της ασυδοσίας του πλούτου.
Μάλλον, οι αποικιοκράτες έχουν μοιράσει τους ρόλους τους για την χειραγώγηση του έθνους μας και για τον έλεγχο της πατρίδας μας. Την Ιταλία, η Ευρώπη μας την στερεί, λες και δεν υπάρχουν ιταλικές ταινίες και καθημερινά ειδήσεις από την Ιταλία, μήπως και αλληλο- επηρεασθούμε με τον λαό της ,από την μέση και νότια, που θα ταυτισθεί με εμάς και την Ορθοδοξία μας . Η Γερμανία τελευταία υποτροπίασε, για μια ακόμη φορά θεωρεί ένας πνευματικός νάνος την σκιά του και κοκορεύεται. Χωρίς επανάσταση κατά της αδικίας όπως η Γαλλική, η Αμερικανική, η Ελληνική, η Γερμανία ταυτίσθηκε ως μη έδει με την Τουρκία πάλι και πάλι. Ο δε βουλησιαρχικός ναζισμός της ηγεσίας της θέλει να κυριαρχήσει επί της Ελλάδος. Σίγουρα έπεται η Γερμανική κυριαρχία επί της Γαλλίας, αν η τελευταία δείξει σημάδια επιμονής στην διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου της Γαλλικής Επαναστάσεως χωρίς τις μασωνο-τραφείς και ήδη νεοφιλελεύθερες ερμηνείες της. Και ύστερα, ίσως οι επόμενοι Φύρερ της Γερμανίας τα καταφέρουν καλλίτερα από τον Χίτλερ όσον αφορά τις Η.Π.Α., την Ρωσία. . .. Ντόϋτσλαντ ύμπερ άλλες! Ποια Ευρώπη λοιπόν; Ποιο ευρώ, που πρόκειται για θανάσιμη παγίδα; Και ποιός Ευρωπαϊκός πολιτισμός; Αυτός με την γενοκτονία στο Βελγικό Κογκό του 19ου ήδη αιώνος από τον ίδιο τον βασιλέα του Βελγίου και την αφρικάνικη εταιρεία του; Αυτός με την αποικιοκρατία Αγγλίας και Γαλλίας που καλά κρατεί εν ονόματι των οικονομικών σχέσεων; Αυτός με το αιωνόβιο «διαίρει και βασίλευε» της Αγγλίας; Αυτός με την φοβερή και πάντα υποβόσκουσα Ιερά εξέταση του Πάπα Ρώμης; Αυτός με τον αναθεωρημένο δημοκρατικοφανή ναζισμό της Γερμανίας; Αυτός με τον βλάσφημο αντιχριστιανισμό της Γαλλίας που συμπορεύθηκε με τον Κεμάλ;
Ή μήπως της Ευρώπης –Ε.Ο.Κ., που είχε ωραία πράγματι οράματα αλλά που τελείωσε άδοξα απορροφηθείσα μέσα στον εξτρεμιστικό καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης από το 1990 και μετά; - οπότε κατέστη η Ευρωπαϊκή Ένωση, μία δομή για την επιβολή της παγκοσμιοποιήσεως , ένα απλό εργαλείο στα χέρια των κατευθυνόντων την μονοκρατορία «των Η.Π.Α.» προς το άγνωστο. . ..
Λένε μερικοί, η Ευρώπη των λαών, η άλλη Ευρώπη. . . Ε, τότε ας ενταχθούμε σε αυτήν την άλλη Ευρώπη ΟΤΑΝ και ΑΝ ποτέ ιδεί το φώς της ημέρας, και να φύγουμε από αυτήν την υπαρκτή Ευρώπη, που τίποτα αληθινά καλό δεν ξέρει να κάνει, αλλά μόνο γοητεύει και αμείβει αδρά όσους την υπηρετούν πειθήνια, ενώ παγιδεύει και υποδουλώνει όσους εμπιστεύονται το είδωλο που παρουσιάζει για πολιτισμό της. Δήθεν συνέχεια του αρχαίου πολιτισμού μας, και δήθεν στραμμένου στο μέλλον.
Οι οικονομικές ηγεσίες των Η.Π.Α. και της δυτικής Ευρώπης , με το πολιτικό προσωπικό τους, μετρούν την δύναμή τους με τις βαρβαρότητες που είναι σε θέση, διά της τεχνολογίας και των ΜΜΕ, να βάλουν τους λαούς τους να διαπράξουν, με τις πυρηνικές δοκιμές τους και με τους πολέμους που προκαλούν. Και αυτά, ιδίως, διότι εκεί στην μέση της Ευρώπης, στον παπικό πυρήνα της, φύτρωσε ως άβατο του Μαμωνά, το απόρρητο των Ελβετικών Τραπεζών, για να στηρίζει, τάχατες κρυφά, την παγκόσμια επιρροή του ξεπλυμένου βρώμικου χρήματος των εν λόγω ηγεσιών.
«Ιστορική παράδοση», λέει, θέλει να είναι ελβετοί οι στρατιώτες που φρουρούν τον Πάπα. Για να δημιουργούν κάθε τόσο προϋποθέσεις εδαφικής επικυριαρχίας οι Γερμανοί και οικονομικής επικυριαρχίας οι Εγγλέζοι, ψευδο-πολιτισμικής επικυριαρχίας οι Γάλλοι και επικυριαρχίας του Μαμωνά οι Ελβετοί! Και για να οδηγούνται οι λαοί των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, κάτω από τα υπερφίαλα ναζιστικά και ναζιστικοειδή οράματα των αρχόντων τους για παγκόσμια κυριαρχία των τελευταίων, σε πολέμους, σε σταυροφορίες, σε σφαγές αμάχων, σε δόλιες οικονομικές διεισδύσεις για την απομύζηση των πόρων των άλλων λαών. Ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός όμως; Ποιος ο σχεδιαστής, ο συντονιστής, ο εξισορροπητής των αντιθέσεων ούτως ώστε το σύστημα αυτό να μην καταρρέει από τις αντιφάσεις των δυναμισμών του, από τα αντιτιθέμενα συμφέροντα και επιδιώξεις των «φεουδαρχών» του; Ποιος λειαίνει το έδαφος και επιτυγχάνει την επίλυση των διαφορών μεταξύ αυτών των αδίστακτων παληανθρώπων; Το πολιτικό προσωπικό δεν έχει ισχύ για τέτοια υπερμαφιόζικη οργάνωση, για τέτοιο επιτελικό σχεδιασμό και για τέτοια «πολιτισμένη» επίλυση αντιθέσεων μεταξύ «ανθρωποφάγων».
Όποιος και αν είναι αυτός ή αυτοί που συστημικά χρειάζονται για την συντήρηση και αύξηση («πρόοδο») της ισχύος του συστήματος του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, το όνειρο της Ευρώπης ως αναπόσπαστου μέρους του συστήματος αυτού, έχει γίνει ήδη εφιάλτης για εμάς και για τους άλλους λαούς που αυτή θέλει να κυβερνήσει και να ελέγξει.
Η Ευρώπη του ονείρου μας θα ξεκινήσει, αν ποτέ ξεκινήσει και πάλι, από την πραγματική Ελλάδα μας. Που πρέπει να την ξανακάνουμε ελεύθερη πατρίδα μας. Διότι την αφήσαμε να γεμίσει μετανάστες για να γίνουμε «Ευρωπαίοι» ή «Αμερικάνοι», διότι την εντάξαμε αφρόνως και χωρίς πνευματική διάκριση, άρα και χωρίς επάρκεια στην πολιτική διορατικότητα, σε μια άλλη Ευρώπη - μια Ευρώπη κλασσικής παιδείας, ταπεινωμένης και φρόνιμης μετά από τις καταστροφές του Β παγκοσμίου πολέμου, που φαινόταν πρόθυμη να γίνει ακόμη και Ορθόδοξη χριστιανική – αλλά άλλη Ευρώπη μας προέκυψε.
Αυτή η υπαρκτή σήμερα Ευρώπη είναι επικίνδυνη ως συνοθύλευμα πολιτικών και στρατιωτικών-αστυνομικών δυνάμεων, είναι τυραννική για όλους ως οικονομικό μέγεθος, και είναι ανύπαρκτη ως πολιτισμικό μέγεθος. Είναι βαρβαρότητα. Νεκρή ψυχή και ισχυρό σώμα με δαιμονική-ειδωλολατρική κινητήρια δύναμη. Όπως πάντα ήταν η Ευρώπη χωρίς την Ορθοδοξία και χωρίς, πραγματικά, την Ελλάδα.
Την Ευρώπη, την ξαναφτιάχνουμε από την αρχή, και σε σωστή βάση, αρκεί να υπάρχει η Ορθόδοξη Ελλάδα. Την Ορθόδοξη Ελλάδα όμως, αν συνεχισθεί αυτή η μεθοδευμένη κρίση και ολοκληρωθεί η οικονομικά προγραμματισμένη εθνική καταστροφή μας, και περιέλθουμε εκ νέου στην κατάσταση του «υπόδουλου γένους», και δη σε διασπορά, και δη με αλλόδοξους μετανάστες ως πλειοψηφία στην ίδια την πατρίδα μας, είναι πολύ αμφίβολο, κατ’ άνθρωπον αδύνατον, να μπορέσουμε να την ξαναφτιάξουμε από την αρχή.
Πρέπει επομένως, να ξυπνήσουμε αμέσως, όσο οδυνηρή και αν μας φαίνεται η αφύπνιση, και να πάψουμε επί τέλους να θεωρούμε την Ευρώπη στρατηγική επιλογή μας, να πάψουμε να τελούμε σε σύγχυση: Η Ευρώπη, είναι μία τακτική επιλογή μας πλέον, όπως έδειξε η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των ισχυρών χωρών της και ημών, στην υπόθεση της υπερχρεώσεώς μας από αυτές και τις Τράπεζές τους, και της εν συνεχεία προσπάθειάς τους για αποικιοποίηση της πατρίδας μας.
Σε ορατό βάθος χρόνου όμως, αν η Ευρώπη δεν αλλάξει άμεσα και δεν γίνει όπως ονειρεύονταν εκείνοι που μας οδήγησαν στην Ευρωπαϊκή (Οικονομική) Ένωση πρέπει να φύγουμε. Χρονικά περιθώρια έχουμε λίγα, διότι η υπερβολική καθυστέρηση εγκυμονεί κινδύνους αναφλέξεως, για την οποία ενδέχεται οι «φίλοι» μας να χρησιμοποιήσουν τρίτους, προκειμένου να μας υποτάξουν ως κοινή αποικία τους. Να φύγουμε από αυτήν την πανούκλα που λέγεται Ευρώπη, το συντομότερο, οργανωμένα και συντεταγμένα. Σύνταγμα έχουμε, σθένος έχουμε, δυνατότητες έχουμε, και άλλους Εφιάλτες δεν θέλουμε. Καλλίτερα πιο μακρυά και αγαπημένοι, παρά τόσο κοντά και εμείς υπόδουλοι και εκείνοι αφέντες. Γίνεται φιλία μεταξύ αφ’ ενός μεν προβάτων, άντε και κατσικιών, άντε και κάμποσων μικροτρωκτικών, και αφ’ ετέρου πεινασμένων λεόντων και ύαινων; Δεν γίνεται.
Μόλις προλαβαίνουμε να αφυπνισθούμε και να κρατήσουμε την πατρίδα μας δικιά μας. Είναι οδυνηρό να σκέπτεται κανείς ότι οι τουρίστες που μας ερχόντουσαν από εκεί δεν θαύμαζαν απλώς τις ομορφιές της Ελλάδας, αλλά τις εποφθαλμιούσαν κιόλας. Βλέποντας δε οι αδίστακτες ηγεσίες τους τις αυξημένες τεχνικές και λοιπές δυνατότητες εκμεταλλεύσεως του ορυκτού μας πλούτου,, είναι πλέον έτοιμες να «ξεσαλώσουν» - και τούτο, ανεξαρτήτως πολιτικών τους αποχρώσεων.
Υστερόγραφο: Τα ανωτέρω εγράφησαν από έναν άνθρωπο που ήτανε υπέρ της Ευρώπης επί δεκαετίες, μέχρι τον Σεπτέμβριο-Νοέμβριο του 2009, οπότε αντιλήφθηκε την πρόθεση των ισχυρών Ευρωπαίων (Γάλλων, Πάπα, Γερμανών) α) να αποκόψουν ολότελα από την Ευρώπη την ορθόδοξη χριστιανική Ανατολική Ευρώπη, (ακόμη και η χρήση του γεωγραφικού όρου Ευρώπη, είχε αλλάξει στα εκεί ΜΜΕ) β) προκειμένου να υποτάξουν την Ρωσία, να συμμαχήσουν ακόμη και με τον διάβολο (να θυμηθούμε πώς παρουσίαζαν τα «ευρωπαϊκά» ΜΜΕ τις επιθέσεις των φονταμενταλιστών της Τσετσενίας κατά της Ρωσίας) ), και γ) να απορροφήσουν τα κυρίως ορθόδοξα χριστιανικά Βαλκάνια και να υποτάξουν ως αποικία την Ελλάδα (εδώ δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τίποτα, αρκεί να δούμε τα πρόσωπα της κας Μέρκελ και του κυρίου Σόϊμπλε, όταν μιλάνε για την Ελλάδα ή τους Έλληνες, ή να προσέξουμε πώς ο κατά τα λοιπά απλός πολίτης κύριος Ολλάντ απέφυγε να δεί ομόδοξό του αρχηγό Ελληνικού κόμματος με πρόσχημα ότι δεν το προβλέπει το πρωτόκολλο) .
InfoGnomon
Επί δύο αιώνες τώρα, ο Ελληνισμός ζεί ένα απατηλό όνειρο, το όνειρο της Ευρώπης.
Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στην οποία συνέτριψαν τον τουρκικό στόλο ενωμένοι οι στόλοι της Ρωσίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας, και έθεσαν τα θεμέλια έτσι για την ίδρυση του κρατιδίου της Ελλάδος, έδωσε την εντύπωση στους Έλληνες, ότι ο «πολιτισμένος κόσμος» ήσαν οι ισχυροί Ευρωπαϊκοί λαοί. Η ιδέα ότι το μέλλον μας βρίσκεται στην Ευρώπη, ενισχύθηκε με την αποδοχή της βασιλείας του Όθωνα στην αρχή και του Γεωργίου του Α΄ αργότερα.
Η τελευταία μάλιστα συνοδεύθηκε από την παραχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα από την Αγγλία, που πλέον θα ήλεγχε μέσω της βασιλείας ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο τα Επτάνησα. «Δικαιωμένοι» όμως αισθάνθηκαν οι Έλληνες για αυτήν την πολιτική ένωση της μικράς Ελλάδος με τα Αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, αφού παρερμήνευαν την πραγματικότητα της Ευρώπης, και υπελάμβαναν, αντίθετα προς ό,τι συνέβη πολιτικώς, ότι ήταν δίκαιο το ότι τα Επτάνησα νομικώς και διοικητικώς ενώθηκαν με την Ελλάδα! Και τούτο, αφού είχαμε διώξει επί τέλους τον Όθωνα και είχαμε τις εσωτερικές τουλάχιστον προϋποθέσεις για μια πορεία εθνικά πιο ανεξάρτητη.
Το 1922 τα συμφέροντα Ευρωπαϊκών χωρών, πιθανότατα δε και ο σιωνισμός, οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή τον στρατό μας με την προδοτική εντολή του αρχιστράτηγου πρίγκηπα Ανδρέα για γενική (άτακτη) υποχώρηση στο μέτωπο, δύο μόλις ώρες ύστερα από τότε που έλαβε το τηλεγράφημα με το οποίο τα δύο ετοιμοπόλεμα συντάγματα του Πλαστήρα και του Πάγκαλου του ζητούσαν διαταγή για να στραφούν προς το μέτωπο της Άγκυρας, και εκείνος δεν απάντησε τίποτα. Aυτά τα απεκάλυψε μιλώντας στην Ένωση Σμυρναίων ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Καψής, που είχε συλλέξει τα στοιχεία του από τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών (σημείωσε δε ότι, ο λοχαγός Γονατάς που πήγε στον πρίγκηπα το τηλεγράφημα, ενώ μέχρι τότε ήταν φιλοβασιλικός, άλλαξε στρατόπεδο και πήγε με τους φιλοβενιζελικούς αξιωματικούς). Λίγες μέρες αργότερα, ο ίδιος πριγκηπικός αρχιστράτηγος έδωσε στους δύο ανωτέρω συνταγματάρχες την εντολή να περάσουν με τα συντάγματά τους προς Ελλάδα από λιμάνια βορείως της Σμύρνης, χωρίς να διέλθουν μέσα από την Σμύρνη. Αυτό, διότι όπως έδειξε η ιστορία, αν περνούσαν μέσα από την Σμύρνη, και αυτήν, και τους πρόσφυγες, τους «φιλοβενιζελικούς ψηφοφόρους», θα έσωζαν, και υπήρχε «κίνδυνος» να συλλάβουν τον ίδιο τον Κεμάλ (γι’αυτό το θέμα έκλαιγε όλη του τη ζωή ο Νικόλαος Πλαστήρας, όπως έλεγε η κόρη του). Για την προδοτική στάση του θρόνου τότε, επλήρωσαν οι λεγόμενοι «έξ», που εκτελέσθηκαν για να μην πούνε ευθέως, ότι ό,τι προδοτικό είχαν διαπράξει, το είχαν πράξει από ανοησία τους και με εντολή του βασιλέως. Ο οποίος βέβαια ενεργούσε κατ’εντολή των «φίλων» του στην Ευρώπη, δηλαδή της Βρετανικής βασιλείας, που ήταν το μόνο του αποκούμπι ύστερα από την κατάργηση της βασιλείας στην ηττημένη Γερμανία. Όλα αυτά, το παραμύθι της Ευρώπης, τα διαστρέβλωσε στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων και καταγράφηκε κυρίως ότι «μας πρόδωσαν» οι σύμμαχοί μας στην Μικρά Ασία. Μα για να σε προδώσει κάποιος πρέπει πρώτα να είναι μαζί σου και ύστερα να σε προδώσει. Πότε οι Ευρωπαίοι ήσαν μαζί μας, ώστε να μπορούν και να μας προδώσουν;
Και μετά τον Β Παγκόμσιο πόλεμο, πάλι το ίδιο επιμύθιο: Μας πρόδωσαν οι σύμμαχοί μας και δεν μας έδωσαν την Κύπρο, δεν μας έδωσαν την Βόρειο Ήπειρο. Την δε αριστερά, την πρόδωσε και αυτήν ο Στάλιν.. . Αν είναι δυνατόν! Πότε αυτοί όλοι ήσαν μαζί μας, για να μας προδώσουν; Ήσαν εχθροί μας, και δεν το καταλαβαίναμε, φανταζόμασταν ότι είναι μαζί μας, και αυτοί μας κορόϊδευαν εξ αρχής. Και μας ξανακοροϊδεύουν!
Διότι το ίδιο συμβαίνει τώρα με την ΕΟΚ, που έγινε Ευρωπαϊκή Ένωση, και με τις ΗΠΑ. Ουδέποτε μας «πρόδωσαν», διότι ποτέ δεν ήσαν μαζί μας. Εμείς ήμασταν ανοήτως μαζί τους, παρεμηνεύαμε την συμπεριφορά τους απέναντί μας ως φιλική (!), ως φιλελληνική (!!!), και ύστερα λέμε κάθε τόσο, κατόπιν εορτής συνήθως, αυτοί, τα συμφέροντά τους «κυτττάζουν». Και εκεί, τελειώνει η . . . ανάλυση! Μα δεν κυττάζουν απλώς τα συμφέροντά τους. Αν τα κύτταζαν θα ήσαν μαζί μας. Θα επηρεάζονταν, θα εκπολιτίζονταν.
Κυττάζουν όχι τα συμφέροντά τους, αλλά πώ ς θα έχουν και εμάς ως μία από τις αποικίες τους. Με ιδιαίτερη βέβαια ιστορία, που πρέπει να ξεχνιέται ή να διαστρέφεται τελείως. Με έναν ιδιαίτερο λαό, που πρέπει να τελεί σε μόνιμη παραπλάνηση από τους πειθήνιους πολιτικούς του και να ξενιτεύεται. Ώστε να νοιώθει ευγνωμοσύνη για τους επικυριάρχους του. Ή, για να επαναστατεί στο εσωτερικό της Ελλάδας με όρους αθεϊας και βίας - προκειμένου να μην αντισταθεί το έθνος μας με τον πολιτισμό του, το ήθος του και την δύναμή του, και αποκτήσει πραγματική πολιτική ελευθερία. Οπότε θα ενωθεί φυσικά με την Ρωσία σε ένα βαθμό, και τότε!
Τότε δεν είναι το θέμα τόσο, ότι η Ρωσία θα βρεί διέξοδο στην Μεσόγειο θάλασσα. Τότε καταρρέει το παραμύθι ότι η λεγόμενη Δύση ανακεφαλαιώνει την ιστορία του πολιτισμού της ανθρωπότητας, ότι οι άλλοι πολιτισμοί είναι φολκλόρ που απλώς στολίζουν τον μοντερνισμό της τεχνολογικής υπεροχής και οικονομικής κυριαρχίας των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένα υποδεέστερο παρελθόν, ότι ο Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος είναι ένας κατώτερος πολιτισμός, ότι το μέλλον είναι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην Δυτική Ευρώπη.
Και όταν καταρρεύσει το παραμύθι αυτό θα φανεί ότι ο σημερινός ψευδοπολιτισμός τους είναι βαρβαρότητα, ότι η τεχνολογία τους χρησιμοποιείται για την επικράτηση της βαρβαρότητάς τους, ότι η ισχύς τους είναι υπόλογη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ότι πρέπει να εγκαταλείψουν αυτήν την ισχύ όχι για να υποταχθούν σε άλλους, τάχα αναμάρτητους ή ηθικούς, αλλά για να ταπεινωθούν και να μετανοήσουν, μαζί με τους περιφρονημένους του κόσμου τούτου, αυτούς που τόσα χρόνια αδίστακτα και εγκληματικά εκμεταλλεύονται.
Μια Ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα, ενωμένη πνευματικώς και πολιτισμικώς με την Ρωσία και τις άλλες ορθόδοξες χριστιανικές χώρες, φιλική προς τις μερικώς εισελθοὐσες στον Βυζαντινό πολιτισμό μουσουλμανικές χώρες, σημαίνει αληθινό πολιτισμό για όλη την ανθρωπότητα, το κατ’ εξοχήν ανάχωμα στον λεγόμενο καπιταλισμό και στον λεγόμενο ιμπεριαλισμό, που δεν αεροβατεί όπως η αριστερά, γιατί έχει συντονιστικό κέντρο, τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Είμαστε λοιπόν οι Έλληνες στην Ελλάδα, για τους κυβερνώντες την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. ένας ιδιαίτερος τύπος αποικίας. Ναι μεν, σχεδόν διασκεδαστικοί με την καλοπιστία μας που εκλαμβάνεται ως αφέλεια, με την ανδρεία μας που απλώς χρησιμοποιείται σε πολέμους, και με την δημιουργικότητά μας που είναι εκμεταλλεύσιμη και κερδοφόρος. Αλλά αποικία που χρήζει πολύ μεγάλης επιμελείας για να μην χειραφετηθεί και τυχόν εξ αιτίας της αλλάξει η άδικη παγκόσμια τάξη πραγμάτων και γίνει δίκαια τάξη πραγμάτων. Αποικία που επειδή μπορεί να αντισταθεί, ο πληθυσμός της πρέπει να γίνει αντικείμενο πολιτισμικής γενοκτονίας και να μετατραπεί σε δούλους και μετανάστες. Οι τελευταίοι, δηλαδή εμείς, πρέπει κατά τα σχέδια αυτά να γίνουμε, μέσα από την δίνη των αριστερών κινημάτων ή μέσα από την δουλική μετατροπή μας σε στελέχη επιχειρήσεων, οι πλέον έξυπνοι και νομιμόφρονες αχθοφόροι και στυλοβάτες του εξτρεμιστικού και άκρως αναρχικού καπιταλιστικού –ιμπεριαλιστικού «συστήματός» τους. Γιατί ο εξτρεμισμός και η αναρχία, οργανωμένα σε σύστημα, ταυτίζονται με αυτό το σύστημα, ενώ όταν μένουν ανοργάνωτα ή όταν κατασκευάζουν εν είδει πειράματος περιφερειακά μικροσυστήματα, στηρίζουν αυτό το κύριο καπιταλιστικό –ιμπεριαλιστικό σύστημα, νομιμοποιώντας το.
Γι’ αυτό, επί χρόνια τώρα, στην Αγγλία και στις Η.Π.Α., όπως έχει καταγγείλει εμπεριστατωμένα ο μακαριστός ιερεύς της ορθοδόξου Εκκλησίας και ιστορικός μας Ιωάννης Ρωμανίδης, διαβάλλουν και την Ελλάδα και την Ορθοδοξία στην ιστορία που διδάσκουν. Και την διδάσκουν διαστρεβλωμένη ακόμη και σε μας τους ίδιους. Τελευταία, μέχρι και διά του Χόλλυγουντ φτιάξανε ταινίες που μας διαβάλλουν. Υπάρχουν εξαιρέσεις, λίγες, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Παρόμοια και στην Γαλλία, όπου οποιαδήποτε θετική γνώμη για την ζωντάνια της Ορθοδοξίας ή για την επικαιρότητα της πολιτικής και οικονομικής εμπειρίας του Βυζαντίου, διώκεται. ¨Ένα κομμάτι της Γαλλίας, μασωνικό και άθεο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έχει αναλάβει την ιδεολογική υπονόμευσή μας εντός της Ελλάδος, από τον 19ο αιώνα. Με την προώθηση κλίματος αντιθέσεως προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και την ανάδειξη στα ΜΜΕ αναρχικών ή αριστερών ψευδοδιανοουμένων. Και αυτό, ακόμη και μετά από τον Β παγκόσμιο πόλεμο και με την ανοχή των Η.Π.Α.
Οι τελευταίες, δεν ήθελαν ορθόδοξη χριστιανική την διανόηση στην Ελλάδα. Τόσο, που επέδρασαν στην διαμόρφωση αντικουμουνιστικής υστερίας εντός του στρατεύματος και εντός του χώρου της Εκκλησίας, επί χούντας ήδη. Ως εκ τούτου, φυσικά, προέκυψαν και κατηγορίες επί κουμουνισμώ σε βάρος ιερέων ή ιεραρχών που μιλούσαν, ως ώφειλαν και ως οφείλουν, κατά της ασυδοσίας του πλούτου.
Μάλλον, οι αποικιοκράτες έχουν μοιράσει τους ρόλους τους για την χειραγώγηση του έθνους μας και για τον έλεγχο της πατρίδας μας. Την Ιταλία, η Ευρώπη μας την στερεί, λες και δεν υπάρχουν ιταλικές ταινίες και καθημερινά ειδήσεις από την Ιταλία, μήπως και αλληλο- επηρεασθούμε με τον λαό της ,από την μέση και νότια, που θα ταυτισθεί με εμάς και την Ορθοδοξία μας . Η Γερμανία τελευταία υποτροπίασε, για μια ακόμη φορά θεωρεί ένας πνευματικός νάνος την σκιά του και κοκορεύεται. Χωρίς επανάσταση κατά της αδικίας όπως η Γαλλική, η Αμερικανική, η Ελληνική, η Γερμανία ταυτίσθηκε ως μη έδει με την Τουρκία πάλι και πάλι. Ο δε βουλησιαρχικός ναζισμός της ηγεσίας της θέλει να κυριαρχήσει επί της Ελλάδος. Σίγουρα έπεται η Γερμανική κυριαρχία επί της Γαλλίας, αν η τελευταία δείξει σημάδια επιμονής στην διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου της Γαλλικής Επαναστάσεως χωρίς τις μασωνο-τραφείς και ήδη νεοφιλελεύθερες ερμηνείες της. Και ύστερα, ίσως οι επόμενοι Φύρερ της Γερμανίας τα καταφέρουν καλλίτερα από τον Χίτλερ όσον αφορά τις Η.Π.Α., την Ρωσία. . .. Ντόϋτσλαντ ύμπερ άλλες! Ποια Ευρώπη λοιπόν; Ποιο ευρώ, που πρόκειται για θανάσιμη παγίδα; Και ποιός Ευρωπαϊκός πολιτισμός; Αυτός με την γενοκτονία στο Βελγικό Κογκό του 19ου ήδη αιώνος από τον ίδιο τον βασιλέα του Βελγίου και την αφρικάνικη εταιρεία του; Αυτός με την αποικιοκρατία Αγγλίας και Γαλλίας που καλά κρατεί εν ονόματι των οικονομικών σχέσεων; Αυτός με το αιωνόβιο «διαίρει και βασίλευε» της Αγγλίας; Αυτός με την φοβερή και πάντα υποβόσκουσα Ιερά εξέταση του Πάπα Ρώμης; Αυτός με τον αναθεωρημένο δημοκρατικοφανή ναζισμό της Γερμανίας; Αυτός με τον βλάσφημο αντιχριστιανισμό της Γαλλίας που συμπορεύθηκε με τον Κεμάλ;
Ή μήπως της Ευρώπης –Ε.Ο.Κ., που είχε ωραία πράγματι οράματα αλλά που τελείωσε άδοξα απορροφηθείσα μέσα στον εξτρεμιστικό καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης από το 1990 και μετά; - οπότε κατέστη η Ευρωπαϊκή Ένωση, μία δομή για την επιβολή της παγκοσμιοποιήσεως , ένα απλό εργαλείο στα χέρια των κατευθυνόντων την μονοκρατορία «των Η.Π.Α.» προς το άγνωστο. . ..
Λένε μερικοί, η Ευρώπη των λαών, η άλλη Ευρώπη. . . Ε, τότε ας ενταχθούμε σε αυτήν την άλλη Ευρώπη ΟΤΑΝ και ΑΝ ποτέ ιδεί το φώς της ημέρας, και να φύγουμε από αυτήν την υπαρκτή Ευρώπη, που τίποτα αληθινά καλό δεν ξέρει να κάνει, αλλά μόνο γοητεύει και αμείβει αδρά όσους την υπηρετούν πειθήνια, ενώ παγιδεύει και υποδουλώνει όσους εμπιστεύονται το είδωλο που παρουσιάζει για πολιτισμό της. Δήθεν συνέχεια του αρχαίου πολιτισμού μας, και δήθεν στραμμένου στο μέλλον.
Οι οικονομικές ηγεσίες των Η.Π.Α. και της δυτικής Ευρώπης , με το πολιτικό προσωπικό τους, μετρούν την δύναμή τους με τις βαρβαρότητες που είναι σε θέση, διά της τεχνολογίας και των ΜΜΕ, να βάλουν τους λαούς τους να διαπράξουν, με τις πυρηνικές δοκιμές τους και με τους πολέμους που προκαλούν. Και αυτά, ιδίως, διότι εκεί στην μέση της Ευρώπης, στον παπικό πυρήνα της, φύτρωσε ως άβατο του Μαμωνά, το απόρρητο των Ελβετικών Τραπεζών, για να στηρίζει, τάχατες κρυφά, την παγκόσμια επιρροή του ξεπλυμένου βρώμικου χρήματος των εν λόγω ηγεσιών.
«Ιστορική παράδοση», λέει, θέλει να είναι ελβετοί οι στρατιώτες που φρουρούν τον Πάπα. Για να δημιουργούν κάθε τόσο προϋποθέσεις εδαφικής επικυριαρχίας οι Γερμανοί και οικονομικής επικυριαρχίας οι Εγγλέζοι, ψευδο-πολιτισμικής επικυριαρχίας οι Γάλλοι και επικυριαρχίας του Μαμωνά οι Ελβετοί! Και για να οδηγούνται οι λαοί των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, κάτω από τα υπερφίαλα ναζιστικά και ναζιστικοειδή οράματα των αρχόντων τους για παγκόσμια κυριαρχία των τελευταίων, σε πολέμους, σε σταυροφορίες, σε σφαγές αμάχων, σε δόλιες οικονομικές διεισδύσεις για την απομύζηση των πόρων των άλλων λαών. Ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός όμως; Ποιος ο σχεδιαστής, ο συντονιστής, ο εξισορροπητής των αντιθέσεων ούτως ώστε το σύστημα αυτό να μην καταρρέει από τις αντιφάσεις των δυναμισμών του, από τα αντιτιθέμενα συμφέροντα και επιδιώξεις των «φεουδαρχών» του; Ποιος λειαίνει το έδαφος και επιτυγχάνει την επίλυση των διαφορών μεταξύ αυτών των αδίστακτων παληανθρώπων; Το πολιτικό προσωπικό δεν έχει ισχύ για τέτοια υπερμαφιόζικη οργάνωση, για τέτοιο επιτελικό σχεδιασμό και για τέτοια «πολιτισμένη» επίλυση αντιθέσεων μεταξύ «ανθρωποφάγων».
Όποιος και αν είναι αυτός ή αυτοί που συστημικά χρειάζονται για την συντήρηση και αύξηση («πρόοδο») της ισχύος του συστήματος του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, το όνειρο της Ευρώπης ως αναπόσπαστου μέρους του συστήματος αυτού, έχει γίνει ήδη εφιάλτης για εμάς και για τους άλλους λαούς που αυτή θέλει να κυβερνήσει και να ελέγξει.
Η Ευρώπη του ονείρου μας θα ξεκινήσει, αν ποτέ ξεκινήσει και πάλι, από την πραγματική Ελλάδα μας. Που πρέπει να την ξανακάνουμε ελεύθερη πατρίδα μας. Διότι την αφήσαμε να γεμίσει μετανάστες για να γίνουμε «Ευρωπαίοι» ή «Αμερικάνοι», διότι την εντάξαμε αφρόνως και χωρίς πνευματική διάκριση, άρα και χωρίς επάρκεια στην πολιτική διορατικότητα, σε μια άλλη Ευρώπη - μια Ευρώπη κλασσικής παιδείας, ταπεινωμένης και φρόνιμης μετά από τις καταστροφές του Β παγκοσμίου πολέμου, που φαινόταν πρόθυμη να γίνει ακόμη και Ορθόδοξη χριστιανική – αλλά άλλη Ευρώπη μας προέκυψε.
Αυτή η υπαρκτή σήμερα Ευρώπη είναι επικίνδυνη ως συνοθύλευμα πολιτικών και στρατιωτικών-αστυνομικών δυνάμεων, είναι τυραννική για όλους ως οικονομικό μέγεθος, και είναι ανύπαρκτη ως πολιτισμικό μέγεθος. Είναι βαρβαρότητα. Νεκρή ψυχή και ισχυρό σώμα με δαιμονική-ειδωλολατρική κινητήρια δύναμη. Όπως πάντα ήταν η Ευρώπη χωρίς την Ορθοδοξία και χωρίς, πραγματικά, την Ελλάδα.
Την Ευρώπη, την ξαναφτιάχνουμε από την αρχή, και σε σωστή βάση, αρκεί να υπάρχει η Ορθόδοξη Ελλάδα. Την Ορθόδοξη Ελλάδα όμως, αν συνεχισθεί αυτή η μεθοδευμένη κρίση και ολοκληρωθεί η οικονομικά προγραμματισμένη εθνική καταστροφή μας, και περιέλθουμε εκ νέου στην κατάσταση του «υπόδουλου γένους», και δη σε διασπορά, και δη με αλλόδοξους μετανάστες ως πλειοψηφία στην ίδια την πατρίδα μας, είναι πολύ αμφίβολο, κατ’ άνθρωπον αδύνατον, να μπορέσουμε να την ξαναφτιάξουμε από την αρχή.
Πρέπει επομένως, να ξυπνήσουμε αμέσως, όσο οδυνηρή και αν μας φαίνεται η αφύπνιση, και να πάψουμε επί τέλους να θεωρούμε την Ευρώπη στρατηγική επιλογή μας, να πάψουμε να τελούμε σε σύγχυση: Η Ευρώπη, είναι μία τακτική επιλογή μας πλέον, όπως έδειξε η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των ισχυρών χωρών της και ημών, στην υπόθεση της υπερχρεώσεώς μας από αυτές και τις Τράπεζές τους, και της εν συνεχεία προσπάθειάς τους για αποικιοποίηση της πατρίδας μας.
Σε ορατό βάθος χρόνου όμως, αν η Ευρώπη δεν αλλάξει άμεσα και δεν γίνει όπως ονειρεύονταν εκείνοι που μας οδήγησαν στην Ευρωπαϊκή (Οικονομική) Ένωση πρέπει να φύγουμε. Χρονικά περιθώρια έχουμε λίγα, διότι η υπερβολική καθυστέρηση εγκυμονεί κινδύνους αναφλέξεως, για την οποία ενδέχεται οι «φίλοι» μας να χρησιμοποιήσουν τρίτους, προκειμένου να μας υποτάξουν ως κοινή αποικία τους. Να φύγουμε από αυτήν την πανούκλα που λέγεται Ευρώπη, το συντομότερο, οργανωμένα και συντεταγμένα. Σύνταγμα έχουμε, σθένος έχουμε, δυνατότητες έχουμε, και άλλους Εφιάλτες δεν θέλουμε. Καλλίτερα πιο μακρυά και αγαπημένοι, παρά τόσο κοντά και εμείς υπόδουλοι και εκείνοι αφέντες. Γίνεται φιλία μεταξύ αφ’ ενός μεν προβάτων, άντε και κατσικιών, άντε και κάμποσων μικροτρωκτικών, και αφ’ ετέρου πεινασμένων λεόντων και ύαινων; Δεν γίνεται.
Μόλις προλαβαίνουμε να αφυπνισθούμε και να κρατήσουμε την πατρίδα μας δικιά μας. Είναι οδυνηρό να σκέπτεται κανείς ότι οι τουρίστες που μας ερχόντουσαν από εκεί δεν θαύμαζαν απλώς τις ομορφιές της Ελλάδας, αλλά τις εποφθαλμιούσαν κιόλας. Βλέποντας δε οι αδίστακτες ηγεσίες τους τις αυξημένες τεχνικές και λοιπές δυνατότητες εκμεταλλεύσεως του ορυκτού μας πλούτου,, είναι πλέον έτοιμες να «ξεσαλώσουν» - και τούτο, ανεξαρτήτως πολιτικών τους αποχρώσεων.
Υστερόγραφο: Τα ανωτέρω εγράφησαν από έναν άνθρωπο που ήτανε υπέρ της Ευρώπης επί δεκαετίες, μέχρι τον Σεπτέμβριο-Νοέμβριο του 2009, οπότε αντιλήφθηκε την πρόθεση των ισχυρών Ευρωπαίων (Γάλλων, Πάπα, Γερμανών) α) να αποκόψουν ολότελα από την Ευρώπη την ορθόδοξη χριστιανική Ανατολική Ευρώπη, (ακόμη και η χρήση του γεωγραφικού όρου Ευρώπη, είχε αλλάξει στα εκεί ΜΜΕ) β) προκειμένου να υποτάξουν την Ρωσία, να συμμαχήσουν ακόμη και με τον διάβολο (να θυμηθούμε πώς παρουσίαζαν τα «ευρωπαϊκά» ΜΜΕ τις επιθέσεις των φονταμενταλιστών της Τσετσενίας κατά της Ρωσίας) ), και γ) να απορροφήσουν τα κυρίως ορθόδοξα χριστιανικά Βαλκάνια και να υποτάξουν ως αποικία την Ελλάδα (εδώ δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τίποτα, αρκεί να δούμε τα πρόσωπα της κας Μέρκελ και του κυρίου Σόϊμπλε, όταν μιλάνε για την Ελλάδα ή τους Έλληνες, ή να προσέξουμε πώς ο κατά τα λοιπά απλός πολίτης κύριος Ολλάντ απέφυγε να δεί ομόδοξό του αρχηγό Ελληνικού κόμματος με πρόσχημα ότι δεν το προβλέπει το πρωτόκολλο) .
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εγκλωβισμένοι στην Αγιά Σοφιά οπαδοί του Ολυμπιακού
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΑΔΑ: ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
