2016-03-13 00:07:41
Άντζελα Βερναδάκη
Director Market Access & External Relations της Βιοφαρμακευτικής εταιρείας AbbVie
http://www.huffingtonpost.gr/
H δημόσια φαρμακευτική δαπάνη 2009-2014 μειώθηκε κατά 61% περίπου, ως αποτέλεσμα και θεμιτής δημοσιονομικής ανάγκης. Στα πλαίσια του 3ου μνημονίου οριοθετείται στο 1,945 δισ. για την τριετία 2015-2018. Κάθε μείωση της δαπάνης κατά €1εκ. δημιουργεί 3,5 χαμένες θέσεις εργασίας.
Η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης την περίοδο 2009-2013, δημιούργησε στο κράτος απώλειες της τάξεως των €454εκ. (έσοδα που χάθηκαν: φόρος εισοδήματος, αφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ, φορολογία κερδών επιχειρήσεων του κλάδου κτλ.).
Σε σύγκριση της Ελλάδας με χώρες της ΕΕ/ΕΖ αλλά και με χώρες που αντίστοιχα βρίσκονται σε δημοσιονομική πίεση, η κατά κεφαλή συνολική δαπάνη υγείας στην Ελλάδα είναι 28% χαμηλότερη από αυτή της ΕΕ ενώ η κατά κεφαλή δημόσια δαπάνη υγείας είναι 39,4% μικρότερη.
Η τακτική των οριζόντιων περικοπών και στην υγεία μαρτυρά την αδυναμία να εντοπιστούν με διαφάνεια και σθένος οι εστίες κακοδιαχείρισης και σπατάλης.
Oι ιδιώτες πολίτες στην Ελλάδα χρηματοδοτούν άμεσα το 31%- το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη- των συνολικών δαπανών υγείας, και έμμεσα, άλλο περίπου 40% μέσω φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Είναι αυτό βιώσιμο;
Υπάρχει άμεση ανάγκη για σωστή διοίκηση, εξοικονόμηση και κατανομή πόρων στο σύστημα Υγείας. Γι' αυτό ακριβώς η εταιρεία μας έχει πρωτοστατήσει σ' ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα «Βιώσιμων Συστημάτων Υγείας». Παραδείγματος χάρη θα μπορούσαν στην Ελλάδα να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις όπως οι κάτωθι που θα διασφάλιζαν εξοικονόμηση και καλύτερη κατανομή των πόρων:
α) Τη μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας μέσω της ριζικής αναδιάρθρωσης των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών που θα λειτουργούν 24/7/365 ως μονάδες αποκεντρωμένες μονάδες Υγείας αστικού τύπου, αποτρέποντας τη συμφόρηση των πολυδάπανων μεγάλων νοσοκομείων. Σύμφωνα με μελέτες μας η προσέλευση στα νοσοκομεία μπορεί να μειωθεί κατά 40%.
β) Την αναθεώρηση της ροής εργασίας των μεγάλων νοσοκομείων. Με πιλοτικό πρόγραμμα το οποίο συγχρηματοδοτήσαμε αποδεικνύουμε πως με σχετικά απλές κινήσεις μπορεί να εξοικονομηθεί ως και 1 δισ. ευρώ σε πανελλαδικό επίπεδο.
γ) Την αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος με την κατάργηση των εργατικών και εργοδοτικών εισφορών και την ενσωμάτωση τους στη γενική φορολογία, όπως συμβαίνει στην Αγγλία και τις Σκανδιναβικές χώρες.
Όλες οι προτάσεις μας βασίζονται σε επιστημονικές μελέτες, είναι απόλυτα εφαρμόσιμες και κοστολογημένες και στοχεύουν στην εκ βάθρων αλλαγή του συστήματος Υγείας στην Ελλάδα. Αν υπήρχε η βούληση να προχωρήσουμε σε τέτοιες ουσιαστικές ενέργειες, δεν θα υπήρχε καμία απολύτως ανάγκη για εφαρμογή οριζόντιων λογικών.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του Υπουργού Υγείας, κ. Ανδρέα Ξανθού, για την ανάπτυξη ισχυρού δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας με τη δημιουργία 50 μονάδων γειτονιάς, συνδεδεμένων με αναβαθμισμένα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου, ως το 2017, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θα αποτελέσει ουσιαστική μεταρρύθμιση στον πολύπαθο χώρο της Υγείας. Η λειτουργία τέτοιων αποκεντρωμένων μονάδων θα μπορούσε να αποσυμφορήσει τα μεγάλα νοσοκομεία, ειδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα. Η μείωση της δαπάνης Υγείας από κάτι τέτοιο θα είναι σημαντικότατη ενώ η ποιότητα της περίθαλψης θα διατηρηθεί και θα αναβαθμιστεί.
«Αγκάθι» στην προσπάθεια του Υπουργείου θα είναι σίγουρα το κόστος ανάπτυξης αυτού του δικτύου μιας και οι πόροι είναι εξαιρετικά περιορισμένοι, αν όχι ανύπαρκτοι. Με το άρθρο αυτό προτείνουμε στο Υπουργείο να επιλέξει να επενδύσει στρατηγικά και με μακρόχρονο ορίζοντα, επιλέγοντας να προχωρήσει με την καινοτόμο μέθοδο της Σύμπραξης Δημόσιου - Ιδιωτικού τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.).
Είναι φανερό πως η ανάπτυξη ενός δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας μέσω ΣΔΙΤ θα αναζωογονήσει τον κρίσιμο κλάδο των κατασκευών που έχει υποστεί καθίζηση τα τελευταία χρόνια.
Η πρακτική της υλοποίησης έργων υποδομής στην Υγεία μέσω ΣΔΙΤ, με διαφοροποιήσεις ως προς τις συμβατικές υποχρεώσεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, είναι κυρίαρχη παγκόσμια. Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφέρω πως στον Καναδά πάνω από 50 νοσοκομεία αξίας 12 δισ. φτιάχτηκαν με αυτή τη μέθοδο από το 2003 ως σήμερα. Στη γειτονική μας Τουρκία 15 νοσοκομεία αξίας 5 δισ. ευρώ ξεκίνησαν να φτιάχνονται από το 2006 στα πλαίσια ενός mega-project προσπάθειας προσέλκυσης ιατρικού τουρισμού, ενώ στην Αγγλία, η ανάπτυξη του περίφημου NHS από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με πάνω από 100 νέα νοσοκομεία, έγινε πραγματικότητα με τη χρήση της μεθόδου ΣΔΙΤ. Τέλος, στην Ιρλανδία και στο μέσο της κρίσης που βίωνε η χώρα το 2012, επιλέχθηκε η μέθοδος του ΣΔΙΤ για την ανάπτυξη δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας 14 μονάδων αξίας 115 εκ ευρώ, ως μέρος ενός πακέτου έργων υποδομής 2,25 δισ. ευρώ.
Οι λόγοι που όλοι προχώρησαν με αυτό τον τρόπο είναι ακριβώς το μικρό κόστος, το ανύπαρκτο ρίσκο και η εκμετάλλευση της αποτελεσματικότητας και της εμπειρίας του ιδιωτικού τομέα. Κλείνοντας την παρέμβαση αυτή, δεν πρέπει να αμελούμε πως η χώρα μας δικαιούται χρήματα από το λεγόμενο «πακέτο Juncker» ονομαστικού ύψους 5 δισ. ευρώ το χρόνο. Στο πλαίσιο του πακέτου αυτού οι κοινωνικές δομές όπως σχολεία και νοσοκομεία είναι απόλυτα επιλέξιμα και μάλιστα κατά προτεραιότητα. Ο χώρος της Υγείας ασφυκτιά, οι υποδομές έχουν πλέον παλιώσει. Το κάθε ευρώ των πολιτών που πάει στην Υγεία πρέπει να χρησιμοποιείται με χρηστό τρόπο. Η μέθοδος υπάρχει και τα χρήματα μπορούν να βρεθούν. Δεν είναι κρίμα να βλέπουμε τα τρένα να περνούν;
medispin
Director Market Access & External Relations της Βιοφαρμακευτικής εταιρείας AbbVie
http://www.huffingtonpost.gr/
H δημόσια φαρμακευτική δαπάνη 2009-2014 μειώθηκε κατά 61% περίπου, ως αποτέλεσμα και θεμιτής δημοσιονομικής ανάγκης. Στα πλαίσια του 3ου μνημονίου οριοθετείται στο 1,945 δισ. για την τριετία 2015-2018. Κάθε μείωση της δαπάνης κατά €1εκ. δημιουργεί 3,5 χαμένες θέσεις εργασίας.
Η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης την περίοδο 2009-2013, δημιούργησε στο κράτος απώλειες της τάξεως των €454εκ. (έσοδα που χάθηκαν: φόρος εισοδήματος, αφαλιστικές εισφορές, ΦΠΑ, φορολογία κερδών επιχειρήσεων του κλάδου κτλ.).
Σε σύγκριση της Ελλάδας με χώρες της ΕΕ/ΕΖ αλλά και με χώρες που αντίστοιχα βρίσκονται σε δημοσιονομική πίεση, η κατά κεφαλή συνολική δαπάνη υγείας στην Ελλάδα είναι 28% χαμηλότερη από αυτή της ΕΕ ενώ η κατά κεφαλή δημόσια δαπάνη υγείας είναι 39,4% μικρότερη.
Η τακτική των οριζόντιων περικοπών και στην υγεία μαρτυρά την αδυναμία να εντοπιστούν με διαφάνεια και σθένος οι εστίες κακοδιαχείρισης και σπατάλης.
Oι ιδιώτες πολίτες στην Ελλάδα χρηματοδοτούν άμεσα το 31%- το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη- των συνολικών δαπανών υγείας, και έμμεσα, άλλο περίπου 40% μέσω φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Είναι αυτό βιώσιμο;
Υπάρχει άμεση ανάγκη για σωστή διοίκηση, εξοικονόμηση και κατανομή πόρων στο σύστημα Υγείας. Γι' αυτό ακριβώς η εταιρεία μας έχει πρωτοστατήσει σ' ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα «Βιώσιμων Συστημάτων Υγείας». Παραδείγματος χάρη θα μπορούσαν στην Ελλάδα να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις όπως οι κάτωθι που θα διασφάλιζαν εξοικονόμηση και καλύτερη κατανομή των πόρων:
α) Τη μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας μέσω της ριζικής αναδιάρθρωσης των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών που θα λειτουργούν 24/7/365 ως μονάδες αποκεντρωμένες μονάδες Υγείας αστικού τύπου, αποτρέποντας τη συμφόρηση των πολυδάπανων μεγάλων νοσοκομείων. Σύμφωνα με μελέτες μας η προσέλευση στα νοσοκομεία μπορεί να μειωθεί κατά 40%.
β) Την αναθεώρηση της ροής εργασίας των μεγάλων νοσοκομείων. Με πιλοτικό πρόγραμμα το οποίο συγχρηματοδοτήσαμε αποδεικνύουμε πως με σχετικά απλές κινήσεις μπορεί να εξοικονομηθεί ως και 1 δισ. ευρώ σε πανελλαδικό επίπεδο.
γ) Την αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος με την κατάργηση των εργατικών και εργοδοτικών εισφορών και την ενσωμάτωση τους στη γενική φορολογία, όπως συμβαίνει στην Αγγλία και τις Σκανδιναβικές χώρες.
Όλες οι προτάσεις μας βασίζονται σε επιστημονικές μελέτες, είναι απόλυτα εφαρμόσιμες και κοστολογημένες και στοχεύουν στην εκ βάθρων αλλαγή του συστήματος Υγείας στην Ελλάδα. Αν υπήρχε η βούληση να προχωρήσουμε σε τέτοιες ουσιαστικές ενέργειες, δεν θα υπήρχε καμία απολύτως ανάγκη για εφαρμογή οριζόντιων λογικών.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του Υπουργού Υγείας, κ. Ανδρέα Ξανθού, για την ανάπτυξη ισχυρού δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας με τη δημιουργία 50 μονάδων γειτονιάς, συνδεδεμένων με αναβαθμισμένα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου, ως το 2017, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θα αποτελέσει ουσιαστική μεταρρύθμιση στον πολύπαθο χώρο της Υγείας. Η λειτουργία τέτοιων αποκεντρωμένων μονάδων θα μπορούσε να αποσυμφορήσει τα μεγάλα νοσοκομεία, ειδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα. Η μείωση της δαπάνης Υγείας από κάτι τέτοιο θα είναι σημαντικότατη ενώ η ποιότητα της περίθαλψης θα διατηρηθεί και θα αναβαθμιστεί.
«Αγκάθι» στην προσπάθεια του Υπουργείου θα είναι σίγουρα το κόστος ανάπτυξης αυτού του δικτύου μιας και οι πόροι είναι εξαιρετικά περιορισμένοι, αν όχι ανύπαρκτοι. Με το άρθρο αυτό προτείνουμε στο Υπουργείο να επιλέξει να επενδύσει στρατηγικά και με μακρόχρονο ορίζοντα, επιλέγοντας να προχωρήσει με την καινοτόμο μέθοδο της Σύμπραξης Δημόσιου - Ιδιωτικού τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.).
Είναι φανερό πως η ανάπτυξη ενός δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας μέσω ΣΔΙΤ θα αναζωογονήσει τον κρίσιμο κλάδο των κατασκευών που έχει υποστεί καθίζηση τα τελευταία χρόνια.
Η πρακτική της υλοποίησης έργων υποδομής στην Υγεία μέσω ΣΔΙΤ, με διαφοροποιήσεις ως προς τις συμβατικές υποχρεώσεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, είναι κυρίαρχη παγκόσμια. Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφέρω πως στον Καναδά πάνω από 50 νοσοκομεία αξίας 12 δισ. φτιάχτηκαν με αυτή τη μέθοδο από το 2003 ως σήμερα. Στη γειτονική μας Τουρκία 15 νοσοκομεία αξίας 5 δισ. ευρώ ξεκίνησαν να φτιάχνονται από το 2006 στα πλαίσια ενός mega-project προσπάθειας προσέλκυσης ιατρικού τουρισμού, ενώ στην Αγγλία, η ανάπτυξη του περίφημου NHS από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με πάνω από 100 νέα νοσοκομεία, έγινε πραγματικότητα με τη χρήση της μεθόδου ΣΔΙΤ. Τέλος, στην Ιρλανδία και στο μέσο της κρίσης που βίωνε η χώρα το 2012, επιλέχθηκε η μέθοδος του ΣΔΙΤ για την ανάπτυξη δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας 14 μονάδων αξίας 115 εκ ευρώ, ως μέρος ενός πακέτου έργων υποδομής 2,25 δισ. ευρώ.
Οι λόγοι που όλοι προχώρησαν με αυτό τον τρόπο είναι ακριβώς το μικρό κόστος, το ανύπαρκτο ρίσκο και η εκμετάλλευση της αποτελεσματικότητας και της εμπειρίας του ιδιωτικού τομέα. Κλείνοντας την παρέμβαση αυτή, δεν πρέπει να αμελούμε πως η χώρα μας δικαιούται χρήματα από το λεγόμενο «πακέτο Juncker» ονομαστικού ύψους 5 δισ. ευρώ το χρόνο. Στο πλαίσιο του πακέτου αυτού οι κοινωνικές δομές όπως σχολεία και νοσοκομεία είναι απόλυτα επιλέξιμα και μάλιστα κατά προτεραιότητα. Ο χώρος της Υγείας ασφυκτιά, οι υποδομές έχουν πλέον παλιώσει. Το κάθε ευρώ των πολιτών που πάει στην Υγεία πρέπει να χρησιμοποιείται με χρηστό τρόπο. Η μέθοδος υπάρχει και τα χρήματα μπορούν να βρεθούν. Δεν είναι κρίμα να βλέπουμε τα τρένα να περνούν;
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιατί δεν πωλούνται στην Ελλάδα Aston Martin, Ferrari, Bentley…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
