2016-03-14 15:27:09
Στόχος η βελτίωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας
http://rethemnosnews.gr/
Με στόχο να αναδειχθούν τα προβλήματα και να αναζητηθούν λύσεις στον τομέα της προωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, οι Γενικοί και Οικογενειακοί γιατροί του Ρεθύμνου ίδρυσαν σύλλογο.
Προκειμένου να ενημερώσουν το κοινό για το τι είναι πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ποιος είναι ο Γενικός και Οικογενειακός Ιατρός ,και να διασαφηνίσουν όλες τις πτυχές που αφορούν τον κοινωνικό ρόλο και τη δράσης τους, εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση:
«Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ως πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (ΠΦΥ) ορίζεται το γενικό σύστημα παροχής υπηρεσιών εξωνοσοκομειακής φροντίδας υγείας, που εξασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση όλου του πληθυσμού, σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο, στις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η ΠΦΥ περιλαμβάνει:
• τις ιατρικές και νοσηλευτικές υπηρεσίες που έχουν ως σκοπό την πρόληψη και αποκατάσταση βλαβών της υγείας που δεν απαιτούν νοσηλεία σε νοσοκομείο
• την εκτίμηση των αναγκών υγείας των πολιτών, το σχεδιασμό και την υλοποίηση μέτρων και προγραμμάτων για την πρόληψη νοσημάτων (προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου)
• την επείγουσα προνοσοκομειακή παροχή υπηρεσιών υγείας
• την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας ψυχικής υγείας
• την παραπομπή, παρακολούθηση και κατά περίπτωση συνδιαχείριση περιστατικών στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια φροντίδα
• την παρακολούθηση και τη διαχείριση ασθενών με χρόνια νοσήματα
• τις υπηρεσίες μετανοσοκομειακής και κατ’οίκον φροντίδας υγείας και αποκατάστασης
• τον οικογενειακό προγραμματισμό και τις υπηρεσίες μητέρας-παιδιού
• την παροχή ανακουφιστικής και παρηγορητικής φροντίδας
• τη διασύνδεση με υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας
• την πρωτοβάθμια οδοντιατρική και ορθοδοντική φροντίδα με έμφαση στην πρόληψη
• την υλοποίηση προγραμμάτων εμβολιασμού.
Για την παροχή αυτής της δέσμης των υπηρεσιών ΠΦΥ έχει καθιερωθεί ο θεσμός του Γενικού και Οικογενειακού Ιατρού, (4 ετούς ειδίκευσης σήμερα). Ο Γενικός ιατρός παρέχει προσωπική, πρωτοβάθμια και συνεχή φροντίδα σε άτομα, σε οικογένειες και στον πληθυσμό ευθύνης, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και ασθένεια, καθιστώντας τη σύνθεση αυτών των λειτουργιών ως μοναδική. Παράλληλα, η γνώση των προσωπικών, οικογενειακών, επαγγελματικών και κοινωνικών συνθηκών των ασθενών, του επιτρέπει να διαχειρίζεται τον ασθενή ως σύνολο (η λεγόμενη ολιστική προσέγγιση), λαμβάνονταςυπόψη και τις ψυχολογικές παραμέτρους. Όλη αυτή η αλληλουχία καθιστά ως μοναδική τη σχέση του ιατρού με τον ασθενή και λαμβάνει χώρα ως επί το πλείστον σε δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Επειδή είναι υπεύθυνος για ολόκληρο τον ιατρικό φάκελο είναι ενήμερος για όλα τα θέματα υγείας του ασθενούς και δε λαμβάνει υπόψη μόνο τη διαγνωσθείσα ασθένεια και την αντιμετώπισή της, αλλά προσθέτει μία επιπλέον διάσταση περιλαμβάνοντας :
➢ τη νόσο ως επίμέρους κατάσταση του οργανισμού.
➢ τον ασθενή ως πρόσωπο.
➢ τις συναισθηματικές αντιδράσεις του στην ασθένεια.
➢ την επίδραση στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία και στον τρόπο ζωής Ο Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός οφείλει να παρέχει τις ανωτέρω υπηρεσίες στις δημόσιες (ΠΕΔΥ, Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία κ.α.) και ιδιωτικές δομές ΠΦΥ αλλά και κατ’οίκον,ενώ Καθήκοντα Οικογενειακού Ιατρού, μπορούν να ασκούν όλοι οι ιατροί με τίτλο ειδικότητας Γενικής Ιατρικής, Παθολογίας και Παιδιατρικής.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του υγειονομικού συστήματος κάθε προηγμένου κράτους (Η.Π.Α., Αυστραλία, Μ. Βρετανία, Σκανδιναβικές χώρες) όπου οι Γενικοί/Οικογενειακοί ιατροί κατέχουν εξέχουσα θέση και ρόλο για την ορθή λειτουργία του. Δυστυχώς, στην Ελλάδα η ΠΦΥ και ο θεσμός του Γενικού/Οικογενειακού ιατρού αν και διαχρονικά εξαγγέλλονται και παρουσιάζονται στα πολιτικά προγράμματα των εκάστοτε κυβερνήσεων, εντέλει, η δημιουργία και ενεργοποίηση τους παραμένει στα χαρτιά και αποτελεί ουτοπία, προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Ιστορικά, σε περιόδους χρηματοοικονομικής κρίσης η ΠΦΥ είναι αυτή που προωθείται και ενδυναμώνεται παγκοσμίως.
Στην Ελλάδα παρουσιάζεται η παγκόσμια πρωτοτυπία η ΠΦΥ να αποδυναμώνεται με μετακινήσεις και αποσπάσεις προσωπικού προς τις δομές της δευτεροβάθμιας φροντίδας. Είναι όμως τόσες πολλές οι ανεπάρκειες στην ΠΦΥ που θα μπορούσαμε να συζητάμε για ώρες, αλλά δυστυχώς η ΠΦΥ δεν αποτελεί τόσο όμορφη βιτρίνα όσο ένα νοσοκομείο.
Η ιστορία της γενικής ιατρικής είναι σχετικά μικρή και πρόσφατη. Δημιουργήθηκε για τις πολεμικές ανάγκες όπου η ιατρική προσέγγιση όφειλε να ακουμπάει τόσο το τραύμα όσο και τις λοιμώξεις στο πεδίο της μάχης προάγονταςπροσδόκιμο επιβίωσης και ποιότητας υπηρεσιών σε κρίσιμες ώρες. Η ιδέα χρησιμοποίησης αυτών των ιατρών σε καιρό ειρήνης δεν άργησε να γίνει πράξη και πλέον σε όλα τα προηγμένα υγειονομικά κράτη προσέφερε τα μέγιστα τόσο στο επίπεδο της πρόληψης όσο και της θεραπείας αλλά και στην εξοικονόμηση πόρων καθιστώντας τους γενικούςιατρούςθεματοφύλακες της υγείας. .
Στην πόλη Άλμα-Άτα του Καζακστάν της τότε Σοβιετικής Ένωσης, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας διακήρυξε την ανάγκη να δοθεί έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Σύμφωνα με τον ορισμό που περιείχε η διακήρυξη της Άλμα-Άτα, «Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι βασική φροντίδα υγείας εδραιωμένη σε επιστημονικά ορθή πράξη και κοινωνικά αποδεκτές μεθόδους και τεχνολογίες που παρέχονται σε όλα τα άτομα με πόρους που εξασφαλίζει η κοινωνία και η χώρα». Έτσι, η Γενική Ιατρική, ως το κύριο μέσο παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδα υγείας, τοποθετήθηκε αυτομάτως στην πρώτη γραμμή του συστήματος υγείας των πλείστων αναπτυγμένων χωρών του κόσμου και ο γενικός γιατρός αναγνωρίστηκε ως ο βασικός παράγοντας λειτουργίας αυτού του συστήματος.
Η ΠΦΥ αυτονομήθηκε και οργανώθηκε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης τη δεκαετία του ᾽70. Στην Ελλάδα πρώτη προσπάθεια για την ουσιαστική καθιέρωση της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής στη χώρα μας έγινε από την επιρροή που είχε το πνεύμα της Άλμα Άτα στον τότε υπουργός υγείας Σπύρος Δοξιάδης.
Δεύτερη προσπάθεια με τον Παρασκευά Αυγερινό. Στις κλαδικές διαπραγματεύσεις, περνά το νόμο του ΕΣΥ αφήνοντας έξω την ΠΦΥ. Ο κακώς νοούμενος συνδικαλισμός κερδίζει για ακόμη μία φορά εις βάρος των πολιτών.Πότε επιτέλους προχωράμε στη μεταρρύθμιση; 40 χρόνια μετά, δημιουργώντας το ΠΕΔΥ, κατόπιν πιέσεων των »δυναστών» της τρόικα!
Ένα βασικό συμπέρασμα από αυτή την ιστορία είναι ότι τίποτα δεν γίνεται νομοτελειακά. Απόδειξη; Η Ελλάδα έμεινε 40 ολόκληρα χρόνια χωρίς διακριτή κ οργανωμένη ΠΦΥ
Σήμερα η ειδικότητα μετονομάστηκε σε ειδική (φυσικά οξύμωρο)γενική και οικογενειακή ιατρική,και είναι διάρκειας 4 ετών ,με μια πολυεπίπεδη εκπαίδευση προσαρμοσμένη όμως, σε επίπεδο πρωτοβάθμιας παροχής υπηρεσιών ,αποτελεί μια ειδικότητα που αφορά την κοινότητα, και όχι τις νοσοκομειακές δομές υγείας που αποτελούν δευτεροβάθμιες δομές. Από την αρχή, σε αυτόν τον τόπο άρχισε ,η θεσμική υποβάθμιση της ειδικότητας ,όταν άρχισε το ίδιο το κράτος να «βαφτίζει» γενικούς ιατρούς τους αιωνίους αγροτικούς ή/και τους με τις γνωστές διαδικασίες διορισμένους στο πρώην ΙΚΑ (αυτά συνέβησαν κυρίως σε μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη), ανειδίκευτους ιατρούς προκειμένου να τους «αναβαθμίσει» παραπλανώντας τους ασφαλισμένους οι οποίοι θεωρούσαν ότι εξεταζόντουσαν από ειδικευμένο ιατρό! Η πρακτική αυτή νομοθετήθηκε με αποτέλεσμα να «χαρίζεται» η ειδικότητα σε όποιον το θελήσει έχοντας τις «προϋποθέσεις»….. Ο συνδυασμός λοιπόν της αναμενόμενης ασχετοσύνης με το ευρύ πεδίο δράσης της ειδικότητας ,οδήγησε με τη σειρά του ,σε επιπλέον απαξίωση!! Ξαφνικά λοιπόν ο στυλοβάτης των συστημάτων υγείας παγκόσμια από γενικός ιατρός έγινε γιατρός…. Γενικώς…. Και αορίστως…. ! Και τώρα ετοιμάζεται το εθνικό σύστημα υγείας να μετατρέψει τους ειδικούς της γενικής ιατρικής σε «βοηθούς ,επικουρικούς » που θα καλούνται να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν στους άμοιρους ασθενείς, αντί να προσλαμβάνουν ειδικούς άλλων ειδικοτήτων, νοσοκομειακού τύπου ειδικοτήτων (παθολόγων,χειρουργών και άλλων) για τα τεπ των δευτεροβάθμιων νοσοκομείων,που φυσικά θα πρέπει να έχουν την εμπειρία και την γνώση των επειγόντων, και να θεσπίσουν επιτέλους πρωτοβάθμια περίθαλψη με ειδικούς γενικούς ατρούς (αυτούς που έδωσαν εξετάσεις φυσικά όχι τους «γιαλαντζι»
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) στο Ε.Σ.Υ. θα πρέπει να είναι πλήρως διακριτή από την 2-βάθμια, με αυτόνομη οργανωτική δομή και λειτουργία.
Πως λειτουργεί η ΠΦΥ; Με κορμό τους Γενικούς (οικογενειακούς) ιατρούς που αναλαμβάνουν Χ πληθυσμό ευθύνης, μέσω των περιφερειακών ιατρείων & τα περιφερικά κέντρα υγείας στο Ε.Σ.Υ., (πλαισιωμένους από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως παθολόγους κ παιδίατρους),ενώ η παρουσία τους στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι σχεδόν ανύπαρκτη,εφόσον δεν υπάρχουν κατάλληλα οργανωμένες μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας,(κέντρα υγείας αστικού τύπου,δημόσια πολυιατρεία,βοήθεια στο σπίτι,ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού,οργανωμένα ΠΕΔΥ),ενώ όπου υφίστανται,κυρίως σε μεγάλα αστικά κέντρα ,είναι ανεπαρκή και υπολειτουργούν,χωρίς να μπορούν να εκπληρώσουν τον κοινωνικά ανατιθέμενο ρόλο τους.
Γιατί πρέπει να είναι χωριστά η ΠΦΥ; Γιατί έτσι οργανώνεται άρτια με βάση τον πληθυσμό, εστιάζει σε καταγραφή, πρόληψη και ορθή αντιμετώπιση, με αποτέλεσμα την καλύτερη παροχή υπηρεσιών υγείας αλλά και την εξοικονόμηση πόρων για το κράτος.
Ποιους δεν βολεύει η οργανωμένη ΠΦΥ; Τα οργανωμένα ιδιωτικά μεγαλοσυμφέροντα,ιδιωτικούς κλινικούς ομίλους,αλυσίδες παροχής ιατρικών υπηρεσιών, που μοιράζουν κάρτες που διαφημίζονται και στην τηλεόραση σήμερα ,και που καλείται ,μολονότι ασφαλισμένος ,να τις πληρώνει επιπλέον, και φυσικά που μπορούν και εκμεταλλεύονται την ανοργανωσιά για να βγάζουν περισσότερα χρήματα (από τους πολίτες),σε περίοδο τεράστιας οικονομικής ύφεσης,και με πολίτες εξαθλιωμένους οικονομικά και κοινωνικά…
Η Εγκύκλιος του υπουργού αυτού του μήνα, μεταφέρει (με αιφνιδιαστική εγκύκλιο) τους Γενικούς Γιατρούς από το ΠΕΔΥ, τα Κέντρα Υγείας και τις περιφερειακές μονάδες στα νοσοκομεία άνευ καμίας δημόσιας επιστημονικής διαβούλευσης και προσμέτρησης διαφόρων καίριων παραμέτρων, που αφορούν την πράξη αυτή.
Ο λόγος; Να καλύψουν τις ελλείψεις ιατρών στα ΤΕΠ των 2-βάθμιων ιδρυμάτων (νοσοκομεία)..
Τι κάνει σήμερα ο υπουργός; Ο Υπουργός μας υποπίπτει σε μια βασική Αντίφαση. Από την μια καταβάλει προσπάθειες να οργανώσει ,έστω και με αργά βήματα την πρωτοβάθμια στις πόλεις ,και ξέρουμε όλοι, ότι ο κος Ξανθός, έχει την προσωπική βούληση και ευαισθησία να το πετύχει, άλλωστε συνάδελφος στην πρωτοβάθμια ήταν και θεωρούμε ότι γνωρίζει άριστα το θέμα, και από την άλλη, επανεμπλέκει την ΠΦΥ με την 2-βάθμια για να βουλώσει τρύπες, χρησιμοποιώντας τους Γενικούς Ιατρούς και, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει η βούληση να τους απαξιώσει, (άλλωστε, αναξιοπρεπής και ανάξιος, δεν είναι αυτός που βρίσκεται πάνω από τον ασθενή άοκνα, που ασκεί λειτούργημα, αλλά αυτός που λείπει από την εφημερία του, που χρηματίζεται ασύστολα και σκόπιμα ,που δεν ενημερώνεται για τις εξελίξεις της επιστήμης του, που έχει ανάρμοστους τρόπους, που αισχροκερδεί πάνω από τον ανθρώπινο πόνο. Αυτός απαξιώνει τον ίδιο του τον εαυτό,όποιος και αν είναι αυτός, ιδιώτης ,η δημόσιος, γενικός ή ειδικός),τους αναθέτει άλλα, αλλότρια καθήκοντα, υποβαθμίζοντας το ρόλο τους στο σύστημα υγείας,αντί μέσω ενός εξορθολογισμένου, ορθά δομημένου και αποτελεσματικού συστήματος υγείας ,να τους εντάξει και να τους αξιοποιήσει,σε μια διαδικασία παροχής ποιοτικών πρωτοβάθμιων υπηρεσιών ,που τόσο λείπουν από την κοινωνία των πόλεων,επικουρώντας δραστικά έτσι και στην μείωση του φόρτου των νοσοκομείων… Φυσικά χρειάζονται προσλήψεις και δομική οργάνωση, αλλά πιστεύουμε ότι σύντομα θα καρπωθεί η κοινωνία τα οφέλη… Οι γενικοί γιατροί δεν χρησιμοποιούνται σωστά και αποτελεσματικά με αυτό τον τρόπο.
Βέβαια, οι Γενικοί Ιατροί, θα μπορούσαν να εργαστούν στα ΤΕΠ (τμήμα επειγόντων περιστατικών), όπως και γιατροί πολλών ειδικοτήτων, παθολόγοι ,χειρουργοί, αναισθησιολόγοι, πνευμονολόγοι, ορθοπεδικοί, κα αλλά υπό κάποιες προϋποθέσεις : εφόσον αυτά οργανωθούν ανεξάρτητα, με Γενικούς Ιατρούς που εξειδικεύονται στην νοσοκομειακή επείγουσα ιατρική, και έχουν κλινική εμπειρία, στα επείγοντα.
Σε άλλα ευρωπαϊκά δε κράτη ,στα μεγάλα αστικά κέντρα,λειτουργούν κέντρα εφημερίας για την διαλογή περιστατικών, έως τις 11 το βράδυ και προσφέρουν πρώτου βαθμού υπηρεσίες υγείας,σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους σε πρωτοβάθμιες δομές, όπως τα ιατρεία του παλιού ΙΚΑ, στο Ρέθυμνο, οι ασθενείς δεν μπαινοβγαίνουν αδιάκριτα στο νοσοκομείο, χωρίς λόγο και αιτία, όπως στην Ελλάδα, αλλά μόνο αυτοί που παραπέμπονται από τους οικογενειακούς ιατρούς, ενώ μόνο τα βαριά περιστατικά διεκπεραιώνονται στο νοσοκομείο ,όπως συμβαίνει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη.
Πού βασίζεται ο Υπουργός και προχωρά σε τέτοιες πράξεις; Στο αυτονόητο γεγονός ότι οι πολίτες δεν γνωρίζουν την ουσία του προβλήματος και η αντίδραση των ελαχίστων Γενικών Ιατρών, θα καμφθεί, καθότι δεν στηρίζονται και από το ίδιο το ιατρικό σύστημα. Δημιουργείται άλλη μια στρέβλωση στο σύστημα ,γιατροί της κοινότητας ,και της οικογενείας ,με συγκεκριμένου τύπου εκπαίδευση προορισμένη αποκλειστικά στην πρωτοβάθμια περίθαλψη,να μετατρέπονται και να χρησιμοποιούνται ,χωρίς να αξιοποιούνται ορθολογικά, σε νοσοκομειακούς ιατρούς με αλλότρια καθήκοντα, διαφορετικού τύπου εκπαίδευση, αντιποιώντας ιατρικές ειδικότητες.
Εν προκειμένω, η πράξη του υπουργού είναι ακόμη μία σημαντική οπισθοδρόμηση στον χώρο της υγείας,, κατευθυνόμενη από την κακή συγκυρία των ελλείψεων ειδικευόμενων ιατρών, ή οποία δεν πρέπει να γίνει επιτρεπτή από τους ίδιους τους πολίτες, διότι έμμεσα, δεν αναβαθμίζει με τον κατάλληλο τρόπο. όπως θα έπρεπε, τις παροχές υπηρεσιών υγείας.
Φυσικά και εν μέρει μας εκπλήσσει, μια τέτοια εγκύκλιος, μολονότι, γνωρίζουμε ότι είναι προϊόν αφόρητων πιέσεων ,αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, και μια άμεση λύση ανάγκης ,στην έλλειψη νέων γιατρών. Μας θεωρούν τους πιο αδύναμους κρίκους του συστήματος, και επιθυμούν να μας χρησιμοποιήσουν ανάλογα, και αν προτιμάτε, κατά το δοκούν και τα συμφέροντα του εκάστοτε συστήματος, αλλά και των άλλων ειδικοτήτων, χωρίς να υπάρχει η βούληση να επιμερισθούν ισότιμα οι υποχρεώσεις και τα βάρη που προκύπτουν από αυτή την δύσκολη συγκυρία, στα δευτεροβάθμια ιδρύματα, που η αλήθεια είναι, ότι δέχονται μεγαλύτερο όγκο ασθενών την τωρινή περίοδο, με συχνά καταπονημένους ,δυσαρεστημένους συναδέλφους, ιατρούς, όπως και εμείς, αλλά και όλους τους ιδιώτες συναδέλφους μας επίσης έντονα προβληματισμένους και απογοητευμένους ,που επένδυσαν χρήματα και κόπο στα ιατρεία τους ,και τώρα αγωνίζονται να επιβιώνουν αξιοπρεπώς πια, ενώ για την μέχρι πρότινος αποτυχία της υλοποίησης ενός εύρωστου συστήματος υγείας ,συνέδραμε αποφασιστικά η μη διασφάλιση διάτρητων ρόλων στην πρωτοβάθμια και στα άλλα επίπεδα υγείας.
Τι θα πρωτοκάνει τελικά ο Γενικός Ιατρός; Θα καλύψει υγειονομικά τον πληθυσμό ευθύνης που ορίζεται από την οργανική του θέση; Θα καλύψει εφημεριακά το κέντρο υγείας αναφοράς του; Θα στελεχώσει το κέντρο υγείας αστικού τύπου; Θα καλύψει εφημεριακά το νομαρχιακό νοσοκομείο; Σε περίπτωση που δε το γνωρίζετε, σας ενημερώνουμε ότι στα περιφερειακά ιατρεία και σε κάποια κέντρα υγείας ήδη καλούμαστε να παίξουμε το ρόλο του τραυματιοφορέα, του τηλεφωνητή, της καθαρίστριας, του σεκιούριτι και της νοσηλεύτριας, εφημερεύοντας με περικοπές ,εδώ και ένα χρόνο, ενώ συχνά βάζουμε και προσωπικά έξοδα για να μην φέρνουμε πχ. Το ασθενοφόρο για ψύλλου πήδημα, ή για αγορά υλικών κα…
Εφόσον δεν υπάρχουν αυτοτελή ΤΕΠ,στα περισσότερα νοσοκομεία,όπως ορίζονται από τον νόμο, χωρίς οργανόγραμμα,χωρίς ιεραρχική δομή, χωρίς λειτουργική καθηκοντολογία,αλλά τμήματα διαχείρισης επειγόντων παθολογικού,χειρουργικού,ορθοπεδικού και παιδιατρικού τμήματος,ή τμήματα τομέα,π.χ χειρουργικού (συμπεριλαμβάνει ειδικότητες όπως γενική χειρουργική, οφθαλμιατρική, ορθοπεδική, γυναικολογία, ωριλά) ή παθολογικού τομέα.Ποιος θα είναι ο ρόλος,τα καθήκοντα,οι υποχρεώσεις,ενός επιμελητή γενικού ιατρού κοινότητας?σε ποιόν λογοδοτεί?ποιός αποφασίζει για την εισαγωγή ή όχι ενός ασθενή,ενώ τι γίνεται σε περίπτωση σύγκρουσης δυο απόψεων?ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη?Αν υπήρχαν οργανωμένα ΤΕΠ,θα ήταν διορισμένοι εξειδικευμένοι γενικοί ιατροί,ή ιατροί άλλων ειδικοτήτων,θα θεσμοθετείτο επιτέλους η ειδικότητα της επειγοντολογίας, αλλά ένα αυτοτελές ΤΕΠ,προφανώς έχει διάτρητους ρόλους,και παρέχει πραγματικά εξειδικευμένες υπηρεσίες. Στα τμήματα ,γινόμαστε και απαιτούμε αυθεντίες, και τα ΤΕΠ, αξίζουν μη ειδικευμένους ιατρούς ή ιατρούς με άλλο έργο και άλλου τύπου εκπαίδευση?
Οι ειδικοί γενικοί γιατροί είμαστε καλά καταρτισμένοι, και τις ευθύνες μας τις αναλαμβάνουμε και με το παραπάνω, αλλά λειτουργώντας μέσα σε ένα αυστηρό πλαίσιο, το οποίο έχει καθοριστεί, υπό την αιγίδα των επιστημονικών μας φορέων και οργάνων και έχει κοινοποιηθεί στον υπουργό τώρα πρόσφατα μάλιστα, λόγω της εγκυκλίου μετακίνησης γενικών ιατρών στα νοσοκομεία,και της έκκλησης βοηθείας που μας απεύθυνε, εγκύκλιος που εμπεριέχει πολλές ασάφειες, αοριστίες και νομικά κενά, αλλά προκύπτουν σοβαρά θέματα, νομικά, δεοντολογικά και καθηκοντολογικού-διαδικαστικού τύπου, εφόσον έχουμε συγκεκριμένου τύπου εκπαίδευση, ενώ πρέπει να κατανοηθεί ότι ασκούμε, άλλου τύπου, έργο, προορισμένο να πραγματοποιείται σε άλλου τύπου οργανωτική δομή…
Αλήθεια, αν αποδεχτούμε τη νομικά παράνομη εφημέρευση σε μη οργανωμένα όπως είθισται, τμήματα επειγόντων περιστατικών (βαφτίζονται και ως ΤΕΠ) του νοσοκομείου, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, θα λυθούν ως δια μαγείας τα τεράστια προβλήματα του νοσοκομείου;
Αν ερωτηθεί ο απλός πολίτης ,σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου ,που θα φέρει το πχ το παιδί του, για εξέταση στο νοσοκομείο, σίγουρα θα επέλεγε να το εξετάσει ο παιδίατρος. Μπορεί να το κάνει και ο Γενικός Ιατρός σε πρωτοβάθμιο επίπεδο όμως. Αν ερωτηθεί ο πολίτης της κοινότητας για το ποιος θα ήθελε να τον παρακολουθεί και να τον φροντίζει για τα χρόνια νοσήματα του, σίγουρα θα επέλεγε «τον γιατρό του» και στην περίπτωση μας το Γενικό/Οικογενειακό γιατρό. Ο απλός πολίτης αν ερωτηθεί σίγουρα θα επιλέξει μια ισχυρή και αξιοπρεπή τόσο πρωτοβάθμια όσο και δευτεροβάθμια φροντίδα, στελεχωμένες με τις κατάλληλες ειδικότητες σε κάθε επίπεδο.
Σίγουρα, όπως αντιλαμβάνεστε και εσείς οι αναγνώστες του άρθρου, η μετακίνηση του υφιστάμενου προσωπικού από άλλες δομές ΠΦΥ δεν αποτελεί σοβαρή και αξιόπιστη λύση, αλλά μοιάζει περισσότερο με μπάλωμα μιας τρύπας του συστήματος, ανοίγοντας όμως ταυτόχρονα μια άλλη. Η ουσιαστική λύση είναι γνωστή και αυτή είναι η στελέχωση με προσλήψεις νέου και μόνιμου προσωπικού.
Συμφωνούμε και επιζητούμε χρόνια τώρα τη δημιουργία πρωτοβάθμιων δομών αστικού τύπου καθώς η απουσία τέτοιων δομών στα αστικά κέντρα, προάγει την αθρόα προσέλευση των πολιτών στα εξωτερικά ιατρεία και στα τμήματα επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων συνήθως για προβλήματα που αφορούν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, με αποτέλεσμα την υπερφόρτωση του συστήματος και την παρακώλυση της ομαλής λειτουργίας του.
Το πραγματικό πρόβλημα δε λύνεται με μετακινήσεις και αποσπάσεις προσωπικού, «εντέλλεσθαι», «ετσιθελικές συμπεριφορές», μπαλώματα και εφήμερες λύσεις. Για την ακρίβεια κανένα μείζον πρόβλημα δε λύθηκε ποτέ με τέτοιες πρακτικές, αντίθετα το ένα μπάλωμα θα φέρει το άλλο και η τρύπα συνεχώς θα μεγαλώνει, προκαλώντας ρωγμές και δυσλειτουργίες και σε άλλα σημεία του υγειονομικού συστήματος. Οι κυβερνώντες των εκάστοτε κυβερνήσεων ευαγγελίζονται τη δημιουργία μιας ισχυρής πρωτοβάθμιας που όμως αποτελεί ένα όνειρο θερινής νυκτός για όλους μας και κυρίως για την πολιτική τάξη.»
medispin
http://rethemnosnews.gr/
Με στόχο να αναδειχθούν τα προβλήματα και να αναζητηθούν λύσεις στον τομέα της προωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, οι Γενικοί και Οικογενειακοί γιατροί του Ρεθύμνου ίδρυσαν σύλλογο.
Προκειμένου να ενημερώσουν το κοινό για το τι είναι πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ποιος είναι ο Γενικός και Οικογενειακός Ιατρός ,και να διασαφηνίσουν όλες τις πτυχές που αφορούν τον κοινωνικό ρόλο και τη δράσης τους, εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση:
«Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ως πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (ΠΦΥ) ορίζεται το γενικό σύστημα παροχής υπηρεσιών εξωνοσοκομειακής φροντίδας υγείας, που εξασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση όλου του πληθυσμού, σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο, στις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η ΠΦΥ περιλαμβάνει:
• τις ιατρικές και νοσηλευτικές υπηρεσίες που έχουν ως σκοπό την πρόληψη και αποκατάσταση βλαβών της υγείας που δεν απαιτούν νοσηλεία σε νοσοκομείο
• την εκτίμηση των αναγκών υγείας των πολιτών, το σχεδιασμό και την υλοποίηση μέτρων και προγραμμάτων για την πρόληψη νοσημάτων (προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου)
• την επείγουσα προνοσοκομειακή παροχή υπηρεσιών υγείας
• την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας ψυχικής υγείας
• την παραπομπή, παρακολούθηση και κατά περίπτωση συνδιαχείριση περιστατικών στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια φροντίδα
• την παρακολούθηση και τη διαχείριση ασθενών με χρόνια νοσήματα
• τις υπηρεσίες μετανοσοκομειακής και κατ’οίκον φροντίδας υγείας και αποκατάστασης
• τον οικογενειακό προγραμματισμό και τις υπηρεσίες μητέρας-παιδιού
• την παροχή ανακουφιστικής και παρηγορητικής φροντίδας
• τη διασύνδεση με υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας
• την πρωτοβάθμια οδοντιατρική και ορθοδοντική φροντίδα με έμφαση στην πρόληψη
• την υλοποίηση προγραμμάτων εμβολιασμού.
Για την παροχή αυτής της δέσμης των υπηρεσιών ΠΦΥ έχει καθιερωθεί ο θεσμός του Γενικού και Οικογενειακού Ιατρού, (4 ετούς ειδίκευσης σήμερα). Ο Γενικός ιατρός παρέχει προσωπική, πρωτοβάθμια και συνεχή φροντίδα σε άτομα, σε οικογένειες και στον πληθυσμό ευθύνης, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και ασθένεια, καθιστώντας τη σύνθεση αυτών των λειτουργιών ως μοναδική. Παράλληλα, η γνώση των προσωπικών, οικογενειακών, επαγγελματικών και κοινωνικών συνθηκών των ασθενών, του επιτρέπει να διαχειρίζεται τον ασθενή ως σύνολο (η λεγόμενη ολιστική προσέγγιση), λαμβάνονταςυπόψη και τις ψυχολογικές παραμέτρους. Όλη αυτή η αλληλουχία καθιστά ως μοναδική τη σχέση του ιατρού με τον ασθενή και λαμβάνει χώρα ως επί το πλείστον σε δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Επειδή είναι υπεύθυνος για ολόκληρο τον ιατρικό φάκελο είναι ενήμερος για όλα τα θέματα υγείας του ασθενούς και δε λαμβάνει υπόψη μόνο τη διαγνωσθείσα ασθένεια και την αντιμετώπισή της, αλλά προσθέτει μία επιπλέον διάσταση περιλαμβάνοντας :
➢ τη νόσο ως επίμέρους κατάσταση του οργανισμού.
➢ τον ασθενή ως πρόσωπο.
➢ τις συναισθηματικές αντιδράσεις του στην ασθένεια.
➢ την επίδραση στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία και στον τρόπο ζωής Ο Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός οφείλει να παρέχει τις ανωτέρω υπηρεσίες στις δημόσιες (ΠΕΔΥ, Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία κ.α.) και ιδιωτικές δομές ΠΦΥ αλλά και κατ’οίκον,ενώ Καθήκοντα Οικογενειακού Ιατρού, μπορούν να ασκούν όλοι οι ιατροί με τίτλο ειδικότητας Γενικής Ιατρικής, Παθολογίας και Παιδιατρικής.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του υγειονομικού συστήματος κάθε προηγμένου κράτους (Η.Π.Α., Αυστραλία, Μ. Βρετανία, Σκανδιναβικές χώρες) όπου οι Γενικοί/Οικογενειακοί ιατροί κατέχουν εξέχουσα θέση και ρόλο για την ορθή λειτουργία του. Δυστυχώς, στην Ελλάδα η ΠΦΥ και ο θεσμός του Γενικού/Οικογενειακού ιατρού αν και διαχρονικά εξαγγέλλονται και παρουσιάζονται στα πολιτικά προγράμματα των εκάστοτε κυβερνήσεων, εντέλει, η δημιουργία και ενεργοποίηση τους παραμένει στα χαρτιά και αποτελεί ουτοπία, προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Ιστορικά, σε περιόδους χρηματοοικονομικής κρίσης η ΠΦΥ είναι αυτή που προωθείται και ενδυναμώνεται παγκοσμίως.
Στην Ελλάδα παρουσιάζεται η παγκόσμια πρωτοτυπία η ΠΦΥ να αποδυναμώνεται με μετακινήσεις και αποσπάσεις προσωπικού προς τις δομές της δευτεροβάθμιας φροντίδας. Είναι όμως τόσες πολλές οι ανεπάρκειες στην ΠΦΥ που θα μπορούσαμε να συζητάμε για ώρες, αλλά δυστυχώς η ΠΦΥ δεν αποτελεί τόσο όμορφη βιτρίνα όσο ένα νοσοκομείο.
Η ιστορία της γενικής ιατρικής είναι σχετικά μικρή και πρόσφατη. Δημιουργήθηκε για τις πολεμικές ανάγκες όπου η ιατρική προσέγγιση όφειλε να ακουμπάει τόσο το τραύμα όσο και τις λοιμώξεις στο πεδίο της μάχης προάγονταςπροσδόκιμο επιβίωσης και ποιότητας υπηρεσιών σε κρίσιμες ώρες. Η ιδέα χρησιμοποίησης αυτών των ιατρών σε καιρό ειρήνης δεν άργησε να γίνει πράξη και πλέον σε όλα τα προηγμένα υγειονομικά κράτη προσέφερε τα μέγιστα τόσο στο επίπεδο της πρόληψης όσο και της θεραπείας αλλά και στην εξοικονόμηση πόρων καθιστώντας τους γενικούςιατρούςθεματοφύλακες της υγείας. .
Στην πόλη Άλμα-Άτα του Καζακστάν της τότε Σοβιετικής Ένωσης, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας διακήρυξε την ανάγκη να δοθεί έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Σύμφωνα με τον ορισμό που περιείχε η διακήρυξη της Άλμα-Άτα, «Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι βασική φροντίδα υγείας εδραιωμένη σε επιστημονικά ορθή πράξη και κοινωνικά αποδεκτές μεθόδους και τεχνολογίες που παρέχονται σε όλα τα άτομα με πόρους που εξασφαλίζει η κοινωνία και η χώρα». Έτσι, η Γενική Ιατρική, ως το κύριο μέσο παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδα υγείας, τοποθετήθηκε αυτομάτως στην πρώτη γραμμή του συστήματος υγείας των πλείστων αναπτυγμένων χωρών του κόσμου και ο γενικός γιατρός αναγνωρίστηκε ως ο βασικός παράγοντας λειτουργίας αυτού του συστήματος.
Η ΠΦΥ αυτονομήθηκε και οργανώθηκε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης τη δεκαετία του ᾽70. Στην Ελλάδα πρώτη προσπάθεια για την ουσιαστική καθιέρωση της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής στη χώρα μας έγινε από την επιρροή που είχε το πνεύμα της Άλμα Άτα στον τότε υπουργός υγείας Σπύρος Δοξιάδης.
Δεύτερη προσπάθεια με τον Παρασκευά Αυγερινό. Στις κλαδικές διαπραγματεύσεις, περνά το νόμο του ΕΣΥ αφήνοντας έξω την ΠΦΥ. Ο κακώς νοούμενος συνδικαλισμός κερδίζει για ακόμη μία φορά εις βάρος των πολιτών.Πότε επιτέλους προχωράμε στη μεταρρύθμιση; 40 χρόνια μετά, δημιουργώντας το ΠΕΔΥ, κατόπιν πιέσεων των »δυναστών» της τρόικα!
Ένα βασικό συμπέρασμα από αυτή την ιστορία είναι ότι τίποτα δεν γίνεται νομοτελειακά. Απόδειξη; Η Ελλάδα έμεινε 40 ολόκληρα χρόνια χωρίς διακριτή κ οργανωμένη ΠΦΥ
Σήμερα η ειδικότητα μετονομάστηκε σε ειδική (φυσικά οξύμωρο)γενική και οικογενειακή ιατρική,και είναι διάρκειας 4 ετών ,με μια πολυεπίπεδη εκπαίδευση προσαρμοσμένη όμως, σε επίπεδο πρωτοβάθμιας παροχής υπηρεσιών ,αποτελεί μια ειδικότητα που αφορά την κοινότητα, και όχι τις νοσοκομειακές δομές υγείας που αποτελούν δευτεροβάθμιες δομές. Από την αρχή, σε αυτόν τον τόπο άρχισε ,η θεσμική υποβάθμιση της ειδικότητας ,όταν άρχισε το ίδιο το κράτος να «βαφτίζει» γενικούς ιατρούς τους αιωνίους αγροτικούς ή/και τους με τις γνωστές διαδικασίες διορισμένους στο πρώην ΙΚΑ (αυτά συνέβησαν κυρίως σε μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη), ανειδίκευτους ιατρούς προκειμένου να τους «αναβαθμίσει» παραπλανώντας τους ασφαλισμένους οι οποίοι θεωρούσαν ότι εξεταζόντουσαν από ειδικευμένο ιατρό! Η πρακτική αυτή νομοθετήθηκε με αποτέλεσμα να «χαρίζεται» η ειδικότητα σε όποιον το θελήσει έχοντας τις «προϋποθέσεις»….. Ο συνδυασμός λοιπόν της αναμενόμενης ασχετοσύνης με το ευρύ πεδίο δράσης της ειδικότητας ,οδήγησε με τη σειρά του ,σε επιπλέον απαξίωση!! Ξαφνικά λοιπόν ο στυλοβάτης των συστημάτων υγείας παγκόσμια από γενικός ιατρός έγινε γιατρός…. Γενικώς…. Και αορίστως…. ! Και τώρα ετοιμάζεται το εθνικό σύστημα υγείας να μετατρέψει τους ειδικούς της γενικής ιατρικής σε «βοηθούς ,επικουρικούς » που θα καλούνται να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν στους άμοιρους ασθενείς, αντί να προσλαμβάνουν ειδικούς άλλων ειδικοτήτων, νοσοκομειακού τύπου ειδικοτήτων (παθολόγων,χειρουργών και άλλων) για τα τεπ των δευτεροβάθμιων νοσοκομείων,που φυσικά θα πρέπει να έχουν την εμπειρία και την γνώση των επειγόντων, και να θεσπίσουν επιτέλους πρωτοβάθμια περίθαλψη με ειδικούς γενικούς ατρούς (αυτούς που έδωσαν εξετάσεις φυσικά όχι τους «γιαλαντζι»
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) στο Ε.Σ.Υ. θα πρέπει να είναι πλήρως διακριτή από την 2-βάθμια, με αυτόνομη οργανωτική δομή και λειτουργία.
Πως λειτουργεί η ΠΦΥ; Με κορμό τους Γενικούς (οικογενειακούς) ιατρούς που αναλαμβάνουν Χ πληθυσμό ευθύνης, μέσω των περιφερειακών ιατρείων & τα περιφερικά κέντρα υγείας στο Ε.Σ.Υ., (πλαισιωμένους από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως παθολόγους κ παιδίατρους),ενώ η παρουσία τους στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι σχεδόν ανύπαρκτη,εφόσον δεν υπάρχουν κατάλληλα οργανωμένες μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας,(κέντρα υγείας αστικού τύπου,δημόσια πολυιατρεία,βοήθεια στο σπίτι,ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού,οργανωμένα ΠΕΔΥ),ενώ όπου υφίστανται,κυρίως σε μεγάλα αστικά κέντρα ,είναι ανεπαρκή και υπολειτουργούν,χωρίς να μπορούν να εκπληρώσουν τον κοινωνικά ανατιθέμενο ρόλο τους.
Γιατί πρέπει να είναι χωριστά η ΠΦΥ; Γιατί έτσι οργανώνεται άρτια με βάση τον πληθυσμό, εστιάζει σε καταγραφή, πρόληψη και ορθή αντιμετώπιση, με αποτέλεσμα την καλύτερη παροχή υπηρεσιών υγείας αλλά και την εξοικονόμηση πόρων για το κράτος.
Ποιους δεν βολεύει η οργανωμένη ΠΦΥ; Τα οργανωμένα ιδιωτικά μεγαλοσυμφέροντα,ιδιωτικούς κλινικούς ομίλους,αλυσίδες παροχής ιατρικών υπηρεσιών, που μοιράζουν κάρτες που διαφημίζονται και στην τηλεόραση σήμερα ,και που καλείται ,μολονότι ασφαλισμένος ,να τις πληρώνει επιπλέον, και φυσικά που μπορούν και εκμεταλλεύονται την ανοργανωσιά για να βγάζουν περισσότερα χρήματα (από τους πολίτες),σε περίοδο τεράστιας οικονομικής ύφεσης,και με πολίτες εξαθλιωμένους οικονομικά και κοινωνικά…
Η Εγκύκλιος του υπουργού αυτού του μήνα, μεταφέρει (με αιφνιδιαστική εγκύκλιο) τους Γενικούς Γιατρούς από το ΠΕΔΥ, τα Κέντρα Υγείας και τις περιφερειακές μονάδες στα νοσοκομεία άνευ καμίας δημόσιας επιστημονικής διαβούλευσης και προσμέτρησης διαφόρων καίριων παραμέτρων, που αφορούν την πράξη αυτή.
Ο λόγος; Να καλύψουν τις ελλείψεις ιατρών στα ΤΕΠ των 2-βάθμιων ιδρυμάτων (νοσοκομεία)..
Τι κάνει σήμερα ο υπουργός; Ο Υπουργός μας υποπίπτει σε μια βασική Αντίφαση. Από την μια καταβάλει προσπάθειες να οργανώσει ,έστω και με αργά βήματα την πρωτοβάθμια στις πόλεις ,και ξέρουμε όλοι, ότι ο κος Ξανθός, έχει την προσωπική βούληση και ευαισθησία να το πετύχει, άλλωστε συνάδελφος στην πρωτοβάθμια ήταν και θεωρούμε ότι γνωρίζει άριστα το θέμα, και από την άλλη, επανεμπλέκει την ΠΦΥ με την 2-βάθμια για να βουλώσει τρύπες, χρησιμοποιώντας τους Γενικούς Ιατρούς και, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει η βούληση να τους απαξιώσει, (άλλωστε, αναξιοπρεπής και ανάξιος, δεν είναι αυτός που βρίσκεται πάνω από τον ασθενή άοκνα, που ασκεί λειτούργημα, αλλά αυτός που λείπει από την εφημερία του, που χρηματίζεται ασύστολα και σκόπιμα ,που δεν ενημερώνεται για τις εξελίξεις της επιστήμης του, που έχει ανάρμοστους τρόπους, που αισχροκερδεί πάνω από τον ανθρώπινο πόνο. Αυτός απαξιώνει τον ίδιο του τον εαυτό,όποιος και αν είναι αυτός, ιδιώτης ,η δημόσιος, γενικός ή ειδικός),τους αναθέτει άλλα, αλλότρια καθήκοντα, υποβαθμίζοντας το ρόλο τους στο σύστημα υγείας,αντί μέσω ενός εξορθολογισμένου, ορθά δομημένου και αποτελεσματικού συστήματος υγείας ,να τους εντάξει και να τους αξιοποιήσει,σε μια διαδικασία παροχής ποιοτικών πρωτοβάθμιων υπηρεσιών ,που τόσο λείπουν από την κοινωνία των πόλεων,επικουρώντας δραστικά έτσι και στην μείωση του φόρτου των νοσοκομείων… Φυσικά χρειάζονται προσλήψεις και δομική οργάνωση, αλλά πιστεύουμε ότι σύντομα θα καρπωθεί η κοινωνία τα οφέλη… Οι γενικοί γιατροί δεν χρησιμοποιούνται σωστά και αποτελεσματικά με αυτό τον τρόπο.
Βέβαια, οι Γενικοί Ιατροί, θα μπορούσαν να εργαστούν στα ΤΕΠ (τμήμα επειγόντων περιστατικών), όπως και γιατροί πολλών ειδικοτήτων, παθολόγοι ,χειρουργοί, αναισθησιολόγοι, πνευμονολόγοι, ορθοπεδικοί, κα αλλά υπό κάποιες προϋποθέσεις : εφόσον αυτά οργανωθούν ανεξάρτητα, με Γενικούς Ιατρούς που εξειδικεύονται στην νοσοκομειακή επείγουσα ιατρική, και έχουν κλινική εμπειρία, στα επείγοντα.
Σε άλλα ευρωπαϊκά δε κράτη ,στα μεγάλα αστικά κέντρα,λειτουργούν κέντρα εφημερίας για την διαλογή περιστατικών, έως τις 11 το βράδυ και προσφέρουν πρώτου βαθμού υπηρεσίες υγείας,σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους σε πρωτοβάθμιες δομές, όπως τα ιατρεία του παλιού ΙΚΑ, στο Ρέθυμνο, οι ασθενείς δεν μπαινοβγαίνουν αδιάκριτα στο νοσοκομείο, χωρίς λόγο και αιτία, όπως στην Ελλάδα, αλλά μόνο αυτοί που παραπέμπονται από τους οικογενειακούς ιατρούς, ενώ μόνο τα βαριά περιστατικά διεκπεραιώνονται στο νοσοκομείο ,όπως συμβαίνει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη.
Πού βασίζεται ο Υπουργός και προχωρά σε τέτοιες πράξεις; Στο αυτονόητο γεγονός ότι οι πολίτες δεν γνωρίζουν την ουσία του προβλήματος και η αντίδραση των ελαχίστων Γενικών Ιατρών, θα καμφθεί, καθότι δεν στηρίζονται και από το ίδιο το ιατρικό σύστημα. Δημιουργείται άλλη μια στρέβλωση στο σύστημα ,γιατροί της κοινότητας ,και της οικογενείας ,με συγκεκριμένου τύπου εκπαίδευση προορισμένη αποκλειστικά στην πρωτοβάθμια περίθαλψη,να μετατρέπονται και να χρησιμοποιούνται ,χωρίς να αξιοποιούνται ορθολογικά, σε νοσοκομειακούς ιατρούς με αλλότρια καθήκοντα, διαφορετικού τύπου εκπαίδευση, αντιποιώντας ιατρικές ειδικότητες.
Εν προκειμένω, η πράξη του υπουργού είναι ακόμη μία σημαντική οπισθοδρόμηση στον χώρο της υγείας,, κατευθυνόμενη από την κακή συγκυρία των ελλείψεων ειδικευόμενων ιατρών, ή οποία δεν πρέπει να γίνει επιτρεπτή από τους ίδιους τους πολίτες, διότι έμμεσα, δεν αναβαθμίζει με τον κατάλληλο τρόπο. όπως θα έπρεπε, τις παροχές υπηρεσιών υγείας.
Φυσικά και εν μέρει μας εκπλήσσει, μια τέτοια εγκύκλιος, μολονότι, γνωρίζουμε ότι είναι προϊόν αφόρητων πιέσεων ,αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, και μια άμεση λύση ανάγκης ,στην έλλειψη νέων γιατρών. Μας θεωρούν τους πιο αδύναμους κρίκους του συστήματος, και επιθυμούν να μας χρησιμοποιήσουν ανάλογα, και αν προτιμάτε, κατά το δοκούν και τα συμφέροντα του εκάστοτε συστήματος, αλλά και των άλλων ειδικοτήτων, χωρίς να υπάρχει η βούληση να επιμερισθούν ισότιμα οι υποχρεώσεις και τα βάρη που προκύπτουν από αυτή την δύσκολη συγκυρία, στα δευτεροβάθμια ιδρύματα, που η αλήθεια είναι, ότι δέχονται μεγαλύτερο όγκο ασθενών την τωρινή περίοδο, με συχνά καταπονημένους ,δυσαρεστημένους συναδέλφους, ιατρούς, όπως και εμείς, αλλά και όλους τους ιδιώτες συναδέλφους μας επίσης έντονα προβληματισμένους και απογοητευμένους ,που επένδυσαν χρήματα και κόπο στα ιατρεία τους ,και τώρα αγωνίζονται να επιβιώνουν αξιοπρεπώς πια, ενώ για την μέχρι πρότινος αποτυχία της υλοποίησης ενός εύρωστου συστήματος υγείας ,συνέδραμε αποφασιστικά η μη διασφάλιση διάτρητων ρόλων στην πρωτοβάθμια και στα άλλα επίπεδα υγείας.
Τι θα πρωτοκάνει τελικά ο Γενικός Ιατρός; Θα καλύψει υγειονομικά τον πληθυσμό ευθύνης που ορίζεται από την οργανική του θέση; Θα καλύψει εφημεριακά το κέντρο υγείας αναφοράς του; Θα στελεχώσει το κέντρο υγείας αστικού τύπου; Θα καλύψει εφημεριακά το νομαρχιακό νοσοκομείο; Σε περίπτωση που δε το γνωρίζετε, σας ενημερώνουμε ότι στα περιφερειακά ιατρεία και σε κάποια κέντρα υγείας ήδη καλούμαστε να παίξουμε το ρόλο του τραυματιοφορέα, του τηλεφωνητή, της καθαρίστριας, του σεκιούριτι και της νοσηλεύτριας, εφημερεύοντας με περικοπές ,εδώ και ένα χρόνο, ενώ συχνά βάζουμε και προσωπικά έξοδα για να μην φέρνουμε πχ. Το ασθενοφόρο για ψύλλου πήδημα, ή για αγορά υλικών κα…
Εφόσον δεν υπάρχουν αυτοτελή ΤΕΠ,στα περισσότερα νοσοκομεία,όπως ορίζονται από τον νόμο, χωρίς οργανόγραμμα,χωρίς ιεραρχική δομή, χωρίς λειτουργική καθηκοντολογία,αλλά τμήματα διαχείρισης επειγόντων παθολογικού,χειρουργικού,ορθοπεδικού και παιδιατρικού τμήματος,ή τμήματα τομέα,π.χ χειρουργικού (συμπεριλαμβάνει ειδικότητες όπως γενική χειρουργική, οφθαλμιατρική, ορθοπεδική, γυναικολογία, ωριλά) ή παθολογικού τομέα.Ποιος θα είναι ο ρόλος,τα καθήκοντα,οι υποχρεώσεις,ενός επιμελητή γενικού ιατρού κοινότητας?σε ποιόν λογοδοτεί?ποιός αποφασίζει για την εισαγωγή ή όχι ενός ασθενή,ενώ τι γίνεται σε περίπτωση σύγκρουσης δυο απόψεων?ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη?Αν υπήρχαν οργανωμένα ΤΕΠ,θα ήταν διορισμένοι εξειδικευμένοι γενικοί ιατροί,ή ιατροί άλλων ειδικοτήτων,θα θεσμοθετείτο επιτέλους η ειδικότητα της επειγοντολογίας, αλλά ένα αυτοτελές ΤΕΠ,προφανώς έχει διάτρητους ρόλους,και παρέχει πραγματικά εξειδικευμένες υπηρεσίες. Στα τμήματα ,γινόμαστε και απαιτούμε αυθεντίες, και τα ΤΕΠ, αξίζουν μη ειδικευμένους ιατρούς ή ιατρούς με άλλο έργο και άλλου τύπου εκπαίδευση?
Οι ειδικοί γενικοί γιατροί είμαστε καλά καταρτισμένοι, και τις ευθύνες μας τις αναλαμβάνουμε και με το παραπάνω, αλλά λειτουργώντας μέσα σε ένα αυστηρό πλαίσιο, το οποίο έχει καθοριστεί, υπό την αιγίδα των επιστημονικών μας φορέων και οργάνων και έχει κοινοποιηθεί στον υπουργό τώρα πρόσφατα μάλιστα, λόγω της εγκυκλίου μετακίνησης γενικών ιατρών στα νοσοκομεία,και της έκκλησης βοηθείας που μας απεύθυνε, εγκύκλιος που εμπεριέχει πολλές ασάφειες, αοριστίες και νομικά κενά, αλλά προκύπτουν σοβαρά θέματα, νομικά, δεοντολογικά και καθηκοντολογικού-διαδικαστικού τύπου, εφόσον έχουμε συγκεκριμένου τύπου εκπαίδευση, ενώ πρέπει να κατανοηθεί ότι ασκούμε, άλλου τύπου, έργο, προορισμένο να πραγματοποιείται σε άλλου τύπου οργανωτική δομή…
Αλήθεια, αν αποδεχτούμε τη νομικά παράνομη εφημέρευση σε μη οργανωμένα όπως είθισται, τμήματα επειγόντων περιστατικών (βαφτίζονται και ως ΤΕΠ) του νοσοκομείου, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, θα λυθούν ως δια μαγείας τα τεράστια προβλήματα του νοσοκομείου;
Αν ερωτηθεί ο απλός πολίτης ,σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου ,που θα φέρει το πχ το παιδί του, για εξέταση στο νοσοκομείο, σίγουρα θα επέλεγε να το εξετάσει ο παιδίατρος. Μπορεί να το κάνει και ο Γενικός Ιατρός σε πρωτοβάθμιο επίπεδο όμως. Αν ερωτηθεί ο πολίτης της κοινότητας για το ποιος θα ήθελε να τον παρακολουθεί και να τον φροντίζει για τα χρόνια νοσήματα του, σίγουρα θα επέλεγε «τον γιατρό του» και στην περίπτωση μας το Γενικό/Οικογενειακό γιατρό. Ο απλός πολίτης αν ερωτηθεί σίγουρα θα επιλέξει μια ισχυρή και αξιοπρεπή τόσο πρωτοβάθμια όσο και δευτεροβάθμια φροντίδα, στελεχωμένες με τις κατάλληλες ειδικότητες σε κάθε επίπεδο.
Σίγουρα, όπως αντιλαμβάνεστε και εσείς οι αναγνώστες του άρθρου, η μετακίνηση του υφιστάμενου προσωπικού από άλλες δομές ΠΦΥ δεν αποτελεί σοβαρή και αξιόπιστη λύση, αλλά μοιάζει περισσότερο με μπάλωμα μιας τρύπας του συστήματος, ανοίγοντας όμως ταυτόχρονα μια άλλη. Η ουσιαστική λύση είναι γνωστή και αυτή είναι η στελέχωση με προσλήψεις νέου και μόνιμου προσωπικού.
Συμφωνούμε και επιζητούμε χρόνια τώρα τη δημιουργία πρωτοβάθμιων δομών αστικού τύπου καθώς η απουσία τέτοιων δομών στα αστικά κέντρα, προάγει την αθρόα προσέλευση των πολιτών στα εξωτερικά ιατρεία και στα τμήματα επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων συνήθως για προβλήματα που αφορούν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, με αποτέλεσμα την υπερφόρτωση του συστήματος και την παρακώλυση της ομαλής λειτουργίας του.
Το πραγματικό πρόβλημα δε λύνεται με μετακινήσεις και αποσπάσεις προσωπικού, «εντέλλεσθαι», «ετσιθελικές συμπεριφορές», μπαλώματα και εφήμερες λύσεις. Για την ακρίβεια κανένα μείζον πρόβλημα δε λύθηκε ποτέ με τέτοιες πρακτικές, αντίθετα το ένα μπάλωμα θα φέρει το άλλο και η τρύπα συνεχώς θα μεγαλώνει, προκαλώντας ρωγμές και δυσλειτουργίες και σε άλλα σημεία του υγειονομικού συστήματος. Οι κυβερνώντες των εκάστοτε κυβερνήσεων ευαγγελίζονται τη δημιουργία μιας ισχυρής πρωτοβάθμιας που όμως αποτελεί ένα όνειρο θερινής νυκτός για όλους μας και κυρίως για την πολιτική τάξη.»
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΓΚΟΛ ΣΕ... ΟΛΟΥΣ Ο ΙΝΤΕΓΕ! *VIDEOS*
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
