2016-03-22 08:52:34
Γράφει: Δήμητρα Ευθυμιάδου
Health Report.gr
Κάποτε το επάγγελμα του γιατρού αποτελούσε την ιδανική λύση για την επιστημονική ανέλιξη, την κοινωνική καταξίωση, ενίοτε και για την αξιοπρεπή διαβίωση με έναν αντίστοιχα αξιοπρεπή μισθό.
Σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης σε ένα περιβάλλον αλλοτριωμένης εργασίας όπως θα έλεγε και ο Μάρξ, σημασία δεν έχει αν είσαι γιατρός, εργάτης ή πωλητής. Όλες οι κατηγορίες των εργαζομένων παλεύουν για την επιβίωση ή έστω την αναγνώριση.
Οι ιστορίες νέων επιστημόνων και δη γιατρών που φεύγουν από τη χώρα, είναι λίγο πολύ γνωστές. Χιλιάδες νέοι γιατροί έχουν εγκαταλείψει άλλωστε τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα των μνημονίων για να αναζητήσουν σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα το επαγγελματικό τους μέλλον.
Χαρακτηριστικό είναι πως με βάση τα στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας, από το 2010 έως και σήμερα έχουν φύγει μόνο από την περιοχή της Αθήνας,περίπου 8000 γιατροί για το εξωτερικό.
Όσοι όμως έφυγαν και επέστρεψαν, τιμώντας την πατρίδα, θέλουν σύντομα να ξαναφύγουν για άλλη γη άλλα μέρη Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που θέλουν να επιστρέψουν αλλά δεν μπορούν.
Οι ιστορίες του Βαγγέλη και της Ελένης, δύο νέων νευροχειρουργών κινούνται σε παράλληλους δρόμους, με βασικό κοινό στοιχείο την αγάπη τους για την χώρα μας.
Ο μεν Βαγγέλης μετά την εκπαίδευσή του στη χώρα μας, συνέχισε τηνεπαγγελματική του πορεία σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Βρετανίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα για να ζήσει με την οικογένειά του στην πατρίδα του. Από τις υψηλές θέσεις του Λονδίνου με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του, έφθασε να γίνει επικουρικός γιατρός στο Αττικόν.
Η Ελένη από την άλλη είναι επίσης Νευροχειρουργός. Από την νεότερη γενιά ειδικευμένων που εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα και τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικόκαι μάλιστα στη δύσκολη Γερμανία. Και η Ελένη θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα της. Μάλιστα έχει υποβάλλει εδώ και χρόνια αίτηση σε προκήρυξη για θέση Επιμελητή Β στο ΚΑΤ. Είναι ακόμη στην αναμονή…
Τις δύο παράλληλες ιστορίες των δύο νέων αυτών επιστημόνων έφερε στο φως της δημοσιότητας ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας Παναγιώτης Παπανικολάου και ο ίδιος νευροχειρουργός.
Διαβάστε τις περιγραφές του για την επαγγελματική περιπέτεια των δύο νέων νευροχειρουργών, του Βαγγέλη και της Ελένης όπως τις περιγράφει ο παλαιότερος συνάδελφός τους Παναγιώτης Παπανικολάου:
Η ιστορία του Βαγγέλη
«Ο Βαγγέλης είναι Νευροχειρουργός.
Ο Βαγγέλης είναι επικουρικός στο «Αττικό».
Ο Βαγγέλης εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα. Μετά, κι αυτός όπως πολλοί άλλοι νέοι ειδικευμένοι πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς για μετεκπαίδευση.
Το 2013 ο Βαγγέλης αποφάσισε να μην παρατείνει το fellowship (ενώ θα μπορούσε), και να γυρίσει στον ΤΟΠΟ του, στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του για να εργαστεί και να προσφέρει.
Ο Βαγγέλης ξέρει πως σύγχρονη σοβαρή Νευροχειρουργική γίνεται μόνο σε μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Γιατί η σύγχρονη Νευροχειρουργική σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου είναι σοβαρή και συλλογική υπόθεση.
Όμως, προκηρύξεις (πραγματικές, όχι εικονικές που δεν ολοκληρώνονται ΠΟΤΕ) και διορισμοί Επιμελητών Β ως γνωστό δεν γίνονται εδώ και χρόνια, για να μην μας κάνει ντα ντα η τρόϊκα.
Γι αυτό ο Βαγγέλης αναγκάστηκε να δεχτεί θέση επικουρικού προσωρινού «ομήρου». Δεν είναι ο μόνος – η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ Νευροχειρουργική Κλινική του «Αττικού», του νοσοκομείου με τα μεγαλύτερα ποσοστά πληρότητας στην χώρα, που συμμετέχει ισότιμα στην γενική εφημερία της ζώνης ευθύνης Πειραιά – Δυτικής Αθήνας, μια ζώνη ευθύνης που καλύπτει τουλάχιστον 2 εκατομμύρια πληθυσμού, εδώ και χρόνια λειτουργεί με έναν (1) μόνιμο ειδικευμένο γιατρό και 3 (τρεις) προσωρινούς επικουρικούς.
Άλλωστε σε προσωρινούς επικουρικούς «ομήρους» βασίζεται πλέον η λειτουργία των Νευροχειρουργικών κλινικών ΚΑΙ του «Γεννηματάς» ΚΑΙ του «Ερυθρού» ΚΑΙ του ΚΑΤ. ΚΑΙ πολλών άλλων κρίσιμων τμημάτων σε όλη την χώρα.
Οι επικουρικοί προσωρινοί «όμηροι» ειδικευμένοι γιατροί έχουν ξεπεράσει τους 1000 – είναι πολύ περισσότεροι από τους Επιμελητές Β. Και σε αυτούς τώρα θα προστεθούν οι 100 φρέσκοι «μπλοκάκηδες» ειδικευμένοι γιατροί ΜΕ ΔΥΟ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ για «να καλύψουν τα κενά των ΜΕΘ» με «σύμβαση έργου» (?) μέσω του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ.
Όπως πάμε σε λίγο καιρό στις κλινικές του ΕΣΥ θα υπάρχει μόνο από ένας αρχιδιευθυντής αρχικαθηγητής και κάποιοι ειδικευμένοι εφημεριατζήδες επικουρικοί «όμηροι» ή παρατασιακοί πρώην ειδικευόμενοι ή «μπλοκάκηδες» σκλάβοι του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ.
Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα αυτοί οι νέοι ειδικευμένοι λαντζέρηδες είναι περισσότερο καταρτισμένοι από κάποιους αρχικαθηγητές αρχιδιευθυντές αρχιφακελάκηδες στην «δούλεψη» των οποίων αναγκάζει το σύστημα να μπαίνουν οι νέοι ειδικευμένοι επικουρικοί όμηροι μόνο με υποχρεώσεις και χωρίς δικαιώματα.
Ο Βαγγέλης έχει πάρει παράταση της «ομηρίας» του ως τις 30/9/2016, όπως και πολλοί άλλοι επικουρικοί όμηροι.
Ο Βαγγέλης θα σκεφτεί πολύ μόλις τελειώσει αυτή η ομηρία αν θα κάνει αίτηση για νέα προσωρινή ομηρία. Άσε που ξέρει πως κάνοντας νέα αίτηση στην 2η ΥΠΕ αν δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη μπορεί να βρεθεί επικουρικός προσωρινός «όμηρος» σε κάποιο νησί για να κάνει τον τροχονόμο περιστατικών.
Ο Βαγγέλης λοιπόν πιθανότατα φέτος θα μας μουντζώσει και θα επιστρέψει στηνΒρετανία παίρνοντας αυτή την φορά μαζί του και την γυναικούλα του και την κορούλα του (να είναι γερή και να την χαίρεται – όπου γη και πατρίς). Άλλο που δεν θέλουν οι Βρετανοί, οι Γερμανοί, οι Σκανδιναβοί : φρέσκο επιστημονικό κρέας από τα προτεκτοράτα σκλαβοπάζαρα του Νότου».
Η ιστορία της Ελένης
«Η Ελένη είναι Νευροχειρουργός.
Από την νεότερη γενιά ειδικευμένων που εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα και τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Η Ελένη εργάζεται στην Φρανγκφούρτη. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να την χάσουν, το γράφουν και στις εφημερίδες τους.
Η Ελένη – όπως και πολλοί άλλοι νέοι Νευροχειρουργοί – θέλει να γυρίσει και να προσφέρει στον τόπο της.
Σε κάποιο δημόσιο νευροχειρουργικό τμήμα που κάνει πραγματική Νευροχειρουργική – η σύγχρονη Νευροχειρουργική είναι σοβαρή και συλλογική υπόθεση.
Σε μια οργανική θέση Επιμελήτριας Β – δεν την ενδιαφέρει ο χαμηλός μισθός και οι σκληρές συνθήκες. Την ενδιαφέρει όμως να συνεχίσει να κάνει ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ , όχι τον προσωρινό επικουρικό «φερετζέ τροχονόμο» καρουμπαλολόγο. Το ίδιο ακριβώς θέλουν και πολλοί άλλοι νέοι Νευροχειρουργοί που είτε εργάζονται στο εξωτερικό ή προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες επί χρόνια ως προσωρινοί επικουρικοί όμηροι.
Η Ελένη έχει υποβάλλει εδώ και χρόνια αίτηση σε προκήρυξη για θέση Επιμελητή Β στο ΚΑΤ.
Το Νευροχειρουργικό τμήμα του ΚΑΤ έχει δραματικό πρόβλημα στελέχωσης από μόνιμους ειδικευμένους γιατρούς. Όπως έχουν και τα τμήματα του «Γεννηματάς», του «Ερυθρού», του «Ασκληπιείου», του «Αττικού» και πολλά άλλα ανά την χώρα.
Οι εισηγήσεις για την συγκεκριμένη προκήρυξη στο ΚΑΤ έχουν παραδοθεί από τους εισηγητές εδώ και 13 ολόκληρους μήνες.
Οι αρμόδιοι του ΚΑΤ και της 1ης ΥΠΕ σκανδαλωδώς ΠΑΡΑΝΟΜΑ γράφουν επί 13 μήνες στα ΠΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ την νομιμότητα, τις ανάγκες, τις εκκλήσεις των υπηρετούντων Νευροχειρουργών του ΚΑΤ και της ΕΙΝΑΠ, και προκλητικά ΔΕΝ ΣΥΓΚΑΛΟΥΝ το συμβούλιο κρίσης εφευρίσκοντας διαρκώς προσχήματα.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας που έχει εδώ και μήνες ενημερωθεί από την ΕΙΝΑΠ σε επίσημες συναντήσεις, επίσης γράφει το θέμα ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ. Γιατί ; μα γιατί η τρόϊκα ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ να διορίζουν μόνιμους επιμελητές στα νοσοκομεία. Μόνο προσωρινούς επικουρικούς ομήρους και «μπλοκάκηδες» μέσω του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ.
Έτσι, τρίβουν τα χεράκια τους οι Γερμανοί που τους χαρίζουμε την κάθε Ελένη, το ίδιο και οι Βρετανοί που τους χαρίζουμε τον κάθε Κώστα, τον κάθε Χρήστο, τον κάθε Γιάννη … Τρίβουν τα χεράκια τους και εδώ διάφορα λαμόγια αρχιδιευθυντάδες αρχικαθηγητάδες αρχιφακελάκηδες γιατί το κράτος συνεχίζει να τους επιτρέπει να έχουν «στην δούλεψή τους» νέους ειδικευμένους δεύτερης κατηγορίας εφημεριατζήδες καρουμπαλολόγους επικουρικούς ομήρους χωρίς δικαιώματα».
medispin
Health Report.gr
Κάποτε το επάγγελμα του γιατρού αποτελούσε την ιδανική λύση για την επιστημονική ανέλιξη, την κοινωνική καταξίωση, ενίοτε και για την αξιοπρεπή διαβίωση με έναν αντίστοιχα αξιοπρεπή μισθό.
Σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης σε ένα περιβάλλον αλλοτριωμένης εργασίας όπως θα έλεγε και ο Μάρξ, σημασία δεν έχει αν είσαι γιατρός, εργάτης ή πωλητής. Όλες οι κατηγορίες των εργαζομένων παλεύουν για την επιβίωση ή έστω την αναγνώριση.
Οι ιστορίες νέων επιστημόνων και δη γιατρών που φεύγουν από τη χώρα, είναι λίγο πολύ γνωστές. Χιλιάδες νέοι γιατροί έχουν εγκαταλείψει άλλωστε τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα των μνημονίων για να αναζητήσουν σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα το επαγγελματικό τους μέλλον.
Χαρακτηριστικό είναι πως με βάση τα στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας, από το 2010 έως και σήμερα έχουν φύγει μόνο από την περιοχή της Αθήνας,περίπου 8000 γιατροί για το εξωτερικό.
Όσοι όμως έφυγαν και επέστρεψαν, τιμώντας την πατρίδα, θέλουν σύντομα να ξαναφύγουν για άλλη γη άλλα μέρη Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που θέλουν να επιστρέψουν αλλά δεν μπορούν.
Οι ιστορίες του Βαγγέλη και της Ελένης, δύο νέων νευροχειρουργών κινούνται σε παράλληλους δρόμους, με βασικό κοινό στοιχείο την αγάπη τους για την χώρα μας.
Ο μεν Βαγγέλης μετά την εκπαίδευσή του στη χώρα μας, συνέχισε τηνεπαγγελματική του πορεία σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Βρετανίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα για να ζήσει με την οικογένειά του στην πατρίδα του. Από τις υψηλές θέσεις του Λονδίνου με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του, έφθασε να γίνει επικουρικός γιατρός στο Αττικόν.
Η Ελένη από την άλλη είναι επίσης Νευροχειρουργός. Από την νεότερη γενιά ειδικευμένων που εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα και τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικόκαι μάλιστα στη δύσκολη Γερμανία. Και η Ελένη θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα της. Μάλιστα έχει υποβάλλει εδώ και χρόνια αίτηση σε προκήρυξη για θέση Επιμελητή Β στο ΚΑΤ. Είναι ακόμη στην αναμονή…
Τις δύο παράλληλες ιστορίες των δύο νέων αυτών επιστημόνων έφερε στο φως της δημοσιότητας ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας Παναγιώτης Παπανικολάου και ο ίδιος νευροχειρουργός.
Διαβάστε τις περιγραφές του για την επαγγελματική περιπέτεια των δύο νέων νευροχειρουργών, του Βαγγέλη και της Ελένης όπως τις περιγράφει ο παλαιότερος συνάδελφός τους Παναγιώτης Παπανικολάου:
Η ιστορία του Βαγγέλη
«Ο Βαγγέλης είναι Νευροχειρουργός.
Ο Βαγγέλης είναι επικουρικός στο «Αττικό».
Ο Βαγγέλης εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα. Μετά, κι αυτός όπως πολλοί άλλοι νέοι ειδικευμένοι πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς για μετεκπαίδευση.
Το 2013 ο Βαγγέλης αποφάσισε να μην παρατείνει το fellowship (ενώ θα μπορούσε), και να γυρίσει στον ΤΟΠΟ του, στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του για να εργαστεί και να προσφέρει.
Ο Βαγγέλης ξέρει πως σύγχρονη σοβαρή Νευροχειρουργική γίνεται μόνο σε μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Γιατί η σύγχρονη Νευροχειρουργική σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου είναι σοβαρή και συλλογική υπόθεση.
Όμως, προκηρύξεις (πραγματικές, όχι εικονικές που δεν ολοκληρώνονται ΠΟΤΕ) και διορισμοί Επιμελητών Β ως γνωστό δεν γίνονται εδώ και χρόνια, για να μην μας κάνει ντα ντα η τρόϊκα.
Γι αυτό ο Βαγγέλης αναγκάστηκε να δεχτεί θέση επικουρικού προσωρινού «ομήρου». Δεν είναι ο μόνος – η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ Νευροχειρουργική Κλινική του «Αττικού», του νοσοκομείου με τα μεγαλύτερα ποσοστά πληρότητας στην χώρα, που συμμετέχει ισότιμα στην γενική εφημερία της ζώνης ευθύνης Πειραιά – Δυτικής Αθήνας, μια ζώνη ευθύνης που καλύπτει τουλάχιστον 2 εκατομμύρια πληθυσμού, εδώ και χρόνια λειτουργεί με έναν (1) μόνιμο ειδικευμένο γιατρό και 3 (τρεις) προσωρινούς επικουρικούς.
Άλλωστε σε προσωρινούς επικουρικούς «ομήρους» βασίζεται πλέον η λειτουργία των Νευροχειρουργικών κλινικών ΚΑΙ του «Γεννηματάς» ΚΑΙ του «Ερυθρού» ΚΑΙ του ΚΑΤ. ΚΑΙ πολλών άλλων κρίσιμων τμημάτων σε όλη την χώρα.
Οι επικουρικοί προσωρινοί «όμηροι» ειδικευμένοι γιατροί έχουν ξεπεράσει τους 1000 – είναι πολύ περισσότεροι από τους Επιμελητές Β. Και σε αυτούς τώρα θα προστεθούν οι 100 φρέσκοι «μπλοκάκηδες» ειδικευμένοι γιατροί ΜΕ ΔΥΟ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ για «να καλύψουν τα κενά των ΜΕΘ» με «σύμβαση έργου» (?) μέσω του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ.
Όπως πάμε σε λίγο καιρό στις κλινικές του ΕΣΥ θα υπάρχει μόνο από ένας αρχιδιευθυντής αρχικαθηγητής και κάποιοι ειδικευμένοι εφημεριατζήδες επικουρικοί «όμηροι» ή παρατασιακοί πρώην ειδικευόμενοι ή «μπλοκάκηδες» σκλάβοι του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ.
Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα αυτοί οι νέοι ειδικευμένοι λαντζέρηδες είναι περισσότερο καταρτισμένοι από κάποιους αρχικαθηγητές αρχιδιευθυντές αρχιφακελάκηδες στην «δούλεψη» των οποίων αναγκάζει το σύστημα να μπαίνουν οι νέοι ειδικευμένοι επικουρικοί όμηροι μόνο με υποχρεώσεις και χωρίς δικαιώματα.
Ο Βαγγέλης έχει πάρει παράταση της «ομηρίας» του ως τις 30/9/2016, όπως και πολλοί άλλοι επικουρικοί όμηροι.
Ο Βαγγέλης θα σκεφτεί πολύ μόλις τελειώσει αυτή η ομηρία αν θα κάνει αίτηση για νέα προσωρινή ομηρία. Άσε που ξέρει πως κάνοντας νέα αίτηση στην 2η ΥΠΕ αν δεν έχει μπάρμπα στην Κορώνη μπορεί να βρεθεί επικουρικός προσωρινός «όμηρος» σε κάποιο νησί για να κάνει τον τροχονόμο περιστατικών.
Ο Βαγγέλης λοιπόν πιθανότατα φέτος θα μας μουντζώσει και θα επιστρέψει στηνΒρετανία παίρνοντας αυτή την φορά μαζί του και την γυναικούλα του και την κορούλα του (να είναι γερή και να την χαίρεται – όπου γη και πατρίς). Άλλο που δεν θέλουν οι Βρετανοί, οι Γερμανοί, οι Σκανδιναβοί : φρέσκο επιστημονικό κρέας από τα προτεκτοράτα σκλαβοπάζαρα του Νότου».
Η ιστορία της Ελένης
«Η Ελένη είναι Νευροχειρουργός.
Από την νεότερη γενιά ειδικευμένων που εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα και τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Η Ελένη εργάζεται στην Φρανγκφούρτη. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να την χάσουν, το γράφουν και στις εφημερίδες τους.
Η Ελένη – όπως και πολλοί άλλοι νέοι Νευροχειρουργοί – θέλει να γυρίσει και να προσφέρει στον τόπο της.
Σε κάποιο δημόσιο νευροχειρουργικό τμήμα που κάνει πραγματική Νευροχειρουργική – η σύγχρονη Νευροχειρουργική είναι σοβαρή και συλλογική υπόθεση.
Σε μια οργανική θέση Επιμελήτριας Β – δεν την ενδιαφέρει ο χαμηλός μισθός και οι σκληρές συνθήκες. Την ενδιαφέρει όμως να συνεχίσει να κάνει ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ , όχι τον προσωρινό επικουρικό «φερετζέ τροχονόμο» καρουμπαλολόγο. Το ίδιο ακριβώς θέλουν και πολλοί άλλοι νέοι Νευροχειρουργοί που είτε εργάζονται στο εξωτερικό ή προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες επί χρόνια ως προσωρινοί επικουρικοί όμηροι.
Η Ελένη έχει υποβάλλει εδώ και χρόνια αίτηση σε προκήρυξη για θέση Επιμελητή Β στο ΚΑΤ.
Το Νευροχειρουργικό τμήμα του ΚΑΤ έχει δραματικό πρόβλημα στελέχωσης από μόνιμους ειδικευμένους γιατρούς. Όπως έχουν και τα τμήματα του «Γεννηματάς», του «Ερυθρού», του «Ασκληπιείου», του «Αττικού» και πολλά άλλα ανά την χώρα.
Οι εισηγήσεις για την συγκεκριμένη προκήρυξη στο ΚΑΤ έχουν παραδοθεί από τους εισηγητές εδώ και 13 ολόκληρους μήνες.
Οι αρμόδιοι του ΚΑΤ και της 1ης ΥΠΕ σκανδαλωδώς ΠΑΡΑΝΟΜΑ γράφουν επί 13 μήνες στα ΠΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ την νομιμότητα, τις ανάγκες, τις εκκλήσεις των υπηρετούντων Νευροχειρουργών του ΚΑΤ και της ΕΙΝΑΠ, και προκλητικά ΔΕΝ ΣΥΓΚΑΛΟΥΝ το συμβούλιο κρίσης εφευρίσκοντας διαρκώς προσχήματα.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας που έχει εδώ και μήνες ενημερωθεί από την ΕΙΝΑΠ σε επίσημες συναντήσεις, επίσης γράφει το θέμα ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ. Γιατί ; μα γιατί η τρόϊκα ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ να διορίζουν μόνιμους επιμελητές στα νοσοκομεία. Μόνο προσωρινούς επικουρικούς ομήρους και «μπλοκάκηδες» μέσω του αμαρτωλού ΚΕΕΛΠΝΟ.
Έτσι, τρίβουν τα χεράκια τους οι Γερμανοί που τους χαρίζουμε την κάθε Ελένη, το ίδιο και οι Βρετανοί που τους χαρίζουμε τον κάθε Κώστα, τον κάθε Χρήστο, τον κάθε Γιάννη … Τρίβουν τα χεράκια τους και εδώ διάφορα λαμόγια αρχιδιευθυντάδες αρχικαθηγητάδες αρχιφακελάκηδες γιατί το κράτος συνεχίζει να τους επιτρέπει να έχουν «στην δούλεψή τους» νέους ειδικευμένους δεύτερης κατηγορίας εφημεριατζήδες καρουμπαλολόγους επικουρικούς ομήρους χωρίς δικαιώματα».
medispin
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
O Γκούρλιας έσπασε το ρεκόρ Εθνικού, στον Ημιμαραθώνιο της Καλαμπάκας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Η Reese Witherspoon έγινε 40 και τα ήπιε μέχρι... τελικής πτώσης! [photos]](https://images.newsnowgreece.com/91/915175/i-Reese-Witherspoon-egine-40-kai-ta-ipie-mexri-telikis-ptosis-photos-1-124x78.jpg)
