2016-03-23 11:30:53
Σε όλη τη φετινή διαδρομή είναι από τις πρωταγωνίστριες της ομάδας μπάσκετ Γυναικών του Ολυμπιακού. Παρότι είδε νωρίτερα το αυτοκίνητό της να καταστρέφεται ολοσχερώς (τα ξημερώματα της Κυριακής), το μεσημέρι μπήκε στο λατρεμένο της παρκέ και στη συνέχεια σήκωσε στον αέρα του δημοτικού κλειστού της Λευκάδας την κούπα του κυπελλούχου Ελλάδος. Η Ολγα Χατζηνικολάου, Ολυμπιακός από… κούνια, τα κατάφερε με την αγαπημένη της ομάδα στην πρώτη χρονιά της ιστορίας της. Το λες και μεγάλο κατόρθωμα αυτό.
«Είναι ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Γιατί παρόλο που αυτό είναι το όγδοο Κύπελλο που παίρνω, είναι άλλο πράγμα να σηκώνεις την πρώτη κούπα στην ιστορία του Ολυμπιακού με τους φιλάθλους σου και ουσιαστικά με την ομάδα που αγαπάς από μικρό παιδί. Είναι σαν όνειρο που το έζησα και έγινε πραγματικότητα» δήλωσε στον «Γαύρο» η γκαρντ του Θρύλου, η οποία μίλησε για όσα έζησε στο νησί του Ιονίου και στο Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδος, που βάφτηκε ερυθρόλευκο.
Αναλυτικά οι δηλώσεις της Όλγας Χατζηνικολάου:
-Δεν ξεκίνησε το ματς καλά όμως. Ησασταν πίσω με οχτώ πόντους στο ημίχρονο. Τι άλλαξε στη συνέχεια; Πώς γύρισε ο… διακόπτης;
«Αυτά τα παιχνίδια είναι από μόνα τους πολύ ιδιαίτερα. Διαφορετικά από του πρωταθλήματος. Μπήκαμε αρκετά νευρικές και αγχωμένες, αλλά δεν πιστεύω ότι κανείς από μας σκέφτηκε όταν ο Παναθηναϊκός ξέφυγε ακόμα και με 10 πόντους ότι θα χανόταν αυτό το παιχνίδι. Και αυτό γιατί η ομάδα μας είναι να μην πατήσει γκάζι. Οταν το κάνει αυτό, δεν μπορεί να την πιάσει κανένας. Και αυτό κάναμε στο δεύτερο ημίχρονο. Βάλαμε περισσότερη ενέργεια, πωρωθήκαμε στα αποδυτήρια μεταξύ μας, είπαμε πως είμαστε καλύτερη ομάδα και ότι πρέπει να το δείξουμε στο γήπεδο, και άλλαξε όλο το σκηνικό. Πιέσαμε πιο πολύ, παίξαμε καλύτερη άμυνα, λειτουργήσαμε με πλάνο στην επίθεση και το αποτέλεσμα ήρθε ακριβώς όπως το θέλαμε».
-Παίζει ρόλο και το βάρος της φανέλας; Σας επηρέασε αυτό;
«Είναι μεγάλο το βάρος. Φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού. Δεν είναι απλώς βάρος, είναι υπέρβαρο αυτό. Αλλά σε πωρώνει κιόλας. Από τη μία σε αγχώνει, αλλά από την άλλη σε πωρώνει. Δεν παίζεις δηλαδή μονάχα για τη μαμά σου, τον πατέρα σου και για πέντε-έξι ανθρώπους για τους οποίους έπαιζες τα προηγούμενα χρόνια. Παίζεις και για τον κόσμο που περιμένει να πανηγυρίσει ένα ακόμα τρόπαιο του Ολυμπιακού».
-Πέρασε μία ημέρα (τρεις αισίως σήμερα) από την κούπα. Ποια συναισθήματα σας πλημμυρίζουν;
«Εννοείται πως χαρήκαμε πάρα πολύ εχτές (την Κυριακή), αλλά μετριάζουμε κάπως τη χαρά μας. Γιατί ωραίο το Κύπελλο, αλλά θέλουμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα. Αυτή θα είναι η απόλυτη επιτυχία. Χαρήκαμε λοιπόν όσο έπρεπε να χαρούμε και καλώς ή κακώς από μεθαύριο πάλι στο γήπεδο θα είμαστε, για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε ώστε να κατακτήσουμε και το πρωτάθλημα».
-Δυστυχώς, όμως, νωρίτερα υπήρχε αυτός ο χαμός στη Λευκάδα. Κρανίου τόπος το νησί. Πολύ άσχημα γεγονότα. Ενα από τα αυτοκίνητα που διαλύθηκαν ήταν και το δικό σου, ε;
«Καλέ, κάμπριο έγινε. Αυτό λέω. Πάντα ήθελα ένα κάμπριο αυτοκίνητο, ε, μου το… προσέφεραν εντάξει. Δεν πειράζει» (γέλια).
-Καλά τα γέλια, αλλά σίγουρα δεν ήταν και το καλύτερο αυτό που συνέβη. Πώς το βιώσατε εσείς;
«Κοίτα να δεις, εμείς όλο αυτόν τον χουλιγκανισμό και τον… τραμπουκισμό δεν τον είχαμε ζήσει, ήταν κάπως πρωτόγνωρο αυτό. Ξυπνάμε το πρωί την ημέρα του ματς και πάνω στο πρωινό είχαν μαθευτεί τα πάντα. Εμείς δεν είχαμε ιδέα, γιατί έπρεπε να είμαστε συγκεντρωμένες στον στόχο μας. Δεν θα μπαίναμε πρωί πρωί στα σάιτ να δούμε τι γίνεται. Και μπήκαμε στο πρωινό και μας κοιτούσαν όλοι καλά καλά. Υπήρχε ένας τρόμος παντού στα βλέμματα, και όταν έρχονται και σου λένε «είσαι καλά; Μίλησες με τους δικούς σου;», ε, εκεί αρχίζεις και λες «όπα, τι γίνεται. Ρε γαμώτο, παίζω τελικό σε τρεις ώρες». Και να σε βάζουν σε μια διαδικασία αν οι γονείς και τα αδέρφια σου είναι καλά. Αν τα αυτοκίνητα… Ηταν πολύ σοκαριστικό όλο αυτό. Και επειδή ήταν το αυτοκίνητό μου ένα από αυτά που διαλύθηκαν, είχα επηρεαστεί πάρα πολύ αρχικά, αλλά σε αυτό με βοήθησε και το προπονητικό τιμ και οι συμπαίκτριές μου. Μιλήσαμε μεταξύ μας και είπαμε πως πρέπει να απαντήσουμε μέσα στο γήπεδο και όλο αυτό να μας ενώσει. Και αυτό κάναμε. Αλλά πραγματικά είναι ντροπή. Είναι το λιγότερο που μπορώ να πω για αυτά που έγιναν χτες. Είναι ντροπή. Και πάλι καλά που δεν θρηνήσαμε θύματα».
-Στην τελική, ασφάλεια είχες (γέλια);
«Να σου πω κάτι, μη γελάς. Είναι η πρώτη φορά, λες και το ήξερα, ήταν η πρώτη χρονιά που έκανα μεικτή ασφάλεια και λέω «κοίτα να δεις που μου βγήκε σε καλό» (γέλια).
-Ας πάμε πάλι στο αγωνιστικό κομμάτι. Τι σας είπε η κόουτς Καπογιάννη στα αποδυτήρια στο ημίχρονο; Πώς γύρισε το… τσιπάκι;
«Θεωρώ ότι η προπονήτριά μας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην όλη αλλαγή μας στο ημίχρονο. Και αυτό γιατί είναι πολύ σημαντικό να μπαίνει ένας άνθρωπος σε ένα ντέρμπι -που και αυτή είχε την ανάλογη πίεση, μπορεί και περισσότερο- και να μπαίνει στα αποδυτήρια ήρεμη και το μόνο που μας είπε ήταν: «Προσπαθούμε τόσο καιρό για αυτόν τον στόχο. Δουλεύουμε τόσο πολύ, έχετε κοπιάσει, έχετε ρίξει τόσο ιδρώτα. Δεν είναι λοιπόν η ομάδα μας αυτή που δείχνετε. Είναι πολλά επίπεδα η ομάδα μας από αυτό το ημίχρονο. Μπείτε μέσα λοιπόν, κάντε αυτό που ξέρετε, γιατί είστε καλύτερες. Απλά πρέπει να το αποδείξετε. Με το που μπείτε στο παρκέ να γυαλίσει το μάτι σας και μην αφήσετε τον Παναθηναϊκό να πιστέψει ότι μπορεί να πάρει αυτό το παιχνίδι». Ηρεμα και ωραία. Λόγια που έπρεπε να ακούσουμε, να μας πωρώσουν, να μπούμε μέσα και να γυρίσουμε το παιχνίδι. Θα μπορούσε να τα κάνει όλα άνω κάτω στα αποδυτήρια».
-Και μετά η απονομή, ο χαμός και τα… μπλόκα από τους ΓΑΥΡΟΥΣ στη Βόνιτσα που σταμάτησαν το πούλμαν σας. Φοβερό;
«Αυτά τα βλέπαμε μόνο στην τηλεόραση. Να σου πω κάτι. Ειδικά σε έναν χώρο όπως το γυναικείο μπάσκετ, με το οποίο δεν ασχολείται και πολύς κόσμος, και ξαφνικά βλέπεις ότι υπάρχει ανταπόκριση και ένας κόσμος από πίσω που είναι μαζί σου και χαίρεται τις χαρές σου. Μόνο στην τηλεόραση. Είναι άλλο πράγμα».
-Ποια για σένα ήταν η MVP του τελικού; Μην μου πεις... η ομάδα. Θα θυμώσω «Εγώ θα μπορούσα να πω… η Σταμάτη, θα μπορούσα να πω… η Χαλιβέρα. Ο καθένας έδωσε και κάτι όταν έπρεπε να το δώσει. Αρα το βραβείο ανήκει σε όλες».
-Και η συνέχεια ποια; Εννοώ πως είναι γνωστό ότι θέλετε το νταμπλ, αλλά η προπονήτριά σου δήλωσε πως ο Ολυμπιακός άνοιξε λογαριασμό τώρα. Τι περιμένετε από τον Ολυμπιακό;
«Είπε το καλύτερο η προπονήτριά μου. Θεωρώ ότι αν αυτή η ομάδα θα συνεχίσει να δουλεύει έτσι, με αυτή την οργάνωση και με αυτούς τους ανθρώπους γύρω της, το τρόπαιο αυτό είναι μόνο η αρχή και θα έχουμε μεγάλα πράγματα. Μακάρι και του χρόνου να πάνε όλα καλά τα πράγματα, να βγει στην Ευρώπη και να κάνει μια αξιόλογη πορεία. Θεωρώ ότι θα… βαρεθεί να μετράει κούπες ο Ολυμπιακός και σε αυτό το τμήμα».
-Για τέλος κάτι σημαντικό: Θα έρθεις ΣΕΦ με τη Ρεάλ; Να φέρεις και γούρι…
«(Γέλια) Ασε με, γιατί αυτό το πράγμα φέτος, με τους άντρες, τέτοια ταχυπαλμία δεν υπάρχει φέτος. Θα περάσουμε όμως, θα το δεις. Θα κερδίσουμε και τα τρία παιχνίδια. Εκεί που λες… ρε γαμώτο, δεν το πιστεύω, μπορεί να αποκλειστούμε, πιστεύεις πολύ σε αυτό το μέταλλο αυτής της ομάδας, που λες… δεν γίνεται. Θα περάσουμε. Θα προσπαθήσω να είμαι λοιπόν στο ΣΕΦ, γιατί θα είναι και ματσάρα».
olympiacos-blog
«Είναι ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Γιατί παρόλο που αυτό είναι το όγδοο Κύπελλο που παίρνω, είναι άλλο πράγμα να σηκώνεις την πρώτη κούπα στην ιστορία του Ολυμπιακού με τους φιλάθλους σου και ουσιαστικά με την ομάδα που αγαπάς από μικρό παιδί. Είναι σαν όνειρο που το έζησα και έγινε πραγματικότητα» δήλωσε στον «Γαύρο» η γκαρντ του Θρύλου, η οποία μίλησε για όσα έζησε στο νησί του Ιονίου και στο Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδος, που βάφτηκε ερυθρόλευκο.
Αναλυτικά οι δηλώσεις της Όλγας Χατζηνικολάου:
-Δεν ξεκίνησε το ματς καλά όμως. Ησασταν πίσω με οχτώ πόντους στο ημίχρονο. Τι άλλαξε στη συνέχεια; Πώς γύρισε ο… διακόπτης;
«Αυτά τα παιχνίδια είναι από μόνα τους πολύ ιδιαίτερα. Διαφορετικά από του πρωταθλήματος. Μπήκαμε αρκετά νευρικές και αγχωμένες, αλλά δεν πιστεύω ότι κανείς από μας σκέφτηκε όταν ο Παναθηναϊκός ξέφυγε ακόμα και με 10 πόντους ότι θα χανόταν αυτό το παιχνίδι. Και αυτό γιατί η ομάδα μας είναι να μην πατήσει γκάζι. Οταν το κάνει αυτό, δεν μπορεί να την πιάσει κανένας. Και αυτό κάναμε στο δεύτερο ημίχρονο. Βάλαμε περισσότερη ενέργεια, πωρωθήκαμε στα αποδυτήρια μεταξύ μας, είπαμε πως είμαστε καλύτερη ομάδα και ότι πρέπει να το δείξουμε στο γήπεδο, και άλλαξε όλο το σκηνικό. Πιέσαμε πιο πολύ, παίξαμε καλύτερη άμυνα, λειτουργήσαμε με πλάνο στην επίθεση και το αποτέλεσμα ήρθε ακριβώς όπως το θέλαμε».
-Παίζει ρόλο και το βάρος της φανέλας; Σας επηρέασε αυτό;
«Είναι μεγάλο το βάρος. Φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού. Δεν είναι απλώς βάρος, είναι υπέρβαρο αυτό. Αλλά σε πωρώνει κιόλας. Από τη μία σε αγχώνει, αλλά από την άλλη σε πωρώνει. Δεν παίζεις δηλαδή μονάχα για τη μαμά σου, τον πατέρα σου και για πέντε-έξι ανθρώπους για τους οποίους έπαιζες τα προηγούμενα χρόνια. Παίζεις και για τον κόσμο που περιμένει να πανηγυρίσει ένα ακόμα τρόπαιο του Ολυμπιακού».
-Πέρασε μία ημέρα (τρεις αισίως σήμερα) από την κούπα. Ποια συναισθήματα σας πλημμυρίζουν;
«Εννοείται πως χαρήκαμε πάρα πολύ εχτές (την Κυριακή), αλλά μετριάζουμε κάπως τη χαρά μας. Γιατί ωραίο το Κύπελλο, αλλά θέλουμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα. Αυτή θα είναι η απόλυτη επιτυχία. Χαρήκαμε λοιπόν όσο έπρεπε να χαρούμε και καλώς ή κακώς από μεθαύριο πάλι στο γήπεδο θα είμαστε, για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε ώστε να κατακτήσουμε και το πρωτάθλημα».
-Δυστυχώς, όμως, νωρίτερα υπήρχε αυτός ο χαμός στη Λευκάδα. Κρανίου τόπος το νησί. Πολύ άσχημα γεγονότα. Ενα από τα αυτοκίνητα που διαλύθηκαν ήταν και το δικό σου, ε;
«Καλέ, κάμπριο έγινε. Αυτό λέω. Πάντα ήθελα ένα κάμπριο αυτοκίνητο, ε, μου το… προσέφεραν εντάξει. Δεν πειράζει» (γέλια).
-Καλά τα γέλια, αλλά σίγουρα δεν ήταν και το καλύτερο αυτό που συνέβη. Πώς το βιώσατε εσείς;
«Κοίτα να δεις, εμείς όλο αυτόν τον χουλιγκανισμό και τον… τραμπουκισμό δεν τον είχαμε ζήσει, ήταν κάπως πρωτόγνωρο αυτό. Ξυπνάμε το πρωί την ημέρα του ματς και πάνω στο πρωινό είχαν μαθευτεί τα πάντα. Εμείς δεν είχαμε ιδέα, γιατί έπρεπε να είμαστε συγκεντρωμένες στον στόχο μας. Δεν θα μπαίναμε πρωί πρωί στα σάιτ να δούμε τι γίνεται. Και μπήκαμε στο πρωινό και μας κοιτούσαν όλοι καλά καλά. Υπήρχε ένας τρόμος παντού στα βλέμματα, και όταν έρχονται και σου λένε «είσαι καλά; Μίλησες με τους δικούς σου;», ε, εκεί αρχίζεις και λες «όπα, τι γίνεται. Ρε γαμώτο, παίζω τελικό σε τρεις ώρες». Και να σε βάζουν σε μια διαδικασία αν οι γονείς και τα αδέρφια σου είναι καλά. Αν τα αυτοκίνητα… Ηταν πολύ σοκαριστικό όλο αυτό. Και επειδή ήταν το αυτοκίνητό μου ένα από αυτά που διαλύθηκαν, είχα επηρεαστεί πάρα πολύ αρχικά, αλλά σε αυτό με βοήθησε και το προπονητικό τιμ και οι συμπαίκτριές μου. Μιλήσαμε μεταξύ μας και είπαμε πως πρέπει να απαντήσουμε μέσα στο γήπεδο και όλο αυτό να μας ενώσει. Και αυτό κάναμε. Αλλά πραγματικά είναι ντροπή. Είναι το λιγότερο που μπορώ να πω για αυτά που έγιναν χτες. Είναι ντροπή. Και πάλι καλά που δεν θρηνήσαμε θύματα».
-Στην τελική, ασφάλεια είχες (γέλια);
«Να σου πω κάτι, μη γελάς. Είναι η πρώτη φορά, λες και το ήξερα, ήταν η πρώτη χρονιά που έκανα μεικτή ασφάλεια και λέω «κοίτα να δεις που μου βγήκε σε καλό» (γέλια).
-Ας πάμε πάλι στο αγωνιστικό κομμάτι. Τι σας είπε η κόουτς Καπογιάννη στα αποδυτήρια στο ημίχρονο; Πώς γύρισε το… τσιπάκι;
«Θεωρώ ότι η προπονήτριά μας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην όλη αλλαγή μας στο ημίχρονο. Και αυτό γιατί είναι πολύ σημαντικό να μπαίνει ένας άνθρωπος σε ένα ντέρμπι -που και αυτή είχε την ανάλογη πίεση, μπορεί και περισσότερο- και να μπαίνει στα αποδυτήρια ήρεμη και το μόνο που μας είπε ήταν: «Προσπαθούμε τόσο καιρό για αυτόν τον στόχο. Δουλεύουμε τόσο πολύ, έχετε κοπιάσει, έχετε ρίξει τόσο ιδρώτα. Δεν είναι λοιπόν η ομάδα μας αυτή που δείχνετε. Είναι πολλά επίπεδα η ομάδα μας από αυτό το ημίχρονο. Μπείτε μέσα λοιπόν, κάντε αυτό που ξέρετε, γιατί είστε καλύτερες. Απλά πρέπει να το αποδείξετε. Με το που μπείτε στο παρκέ να γυαλίσει το μάτι σας και μην αφήσετε τον Παναθηναϊκό να πιστέψει ότι μπορεί να πάρει αυτό το παιχνίδι». Ηρεμα και ωραία. Λόγια που έπρεπε να ακούσουμε, να μας πωρώσουν, να μπούμε μέσα και να γυρίσουμε το παιχνίδι. Θα μπορούσε να τα κάνει όλα άνω κάτω στα αποδυτήρια».
-Και μετά η απονομή, ο χαμός και τα… μπλόκα από τους ΓΑΥΡΟΥΣ στη Βόνιτσα που σταμάτησαν το πούλμαν σας. Φοβερό;
«Αυτά τα βλέπαμε μόνο στην τηλεόραση. Να σου πω κάτι. Ειδικά σε έναν χώρο όπως το γυναικείο μπάσκετ, με το οποίο δεν ασχολείται και πολύς κόσμος, και ξαφνικά βλέπεις ότι υπάρχει ανταπόκριση και ένας κόσμος από πίσω που είναι μαζί σου και χαίρεται τις χαρές σου. Μόνο στην τηλεόραση. Είναι άλλο πράγμα».
-Ποια για σένα ήταν η MVP του τελικού; Μην μου πεις... η ομάδα. Θα θυμώσω «Εγώ θα μπορούσα να πω… η Σταμάτη, θα μπορούσα να πω… η Χαλιβέρα. Ο καθένας έδωσε και κάτι όταν έπρεπε να το δώσει. Αρα το βραβείο ανήκει σε όλες».
-Και η συνέχεια ποια; Εννοώ πως είναι γνωστό ότι θέλετε το νταμπλ, αλλά η προπονήτριά σου δήλωσε πως ο Ολυμπιακός άνοιξε λογαριασμό τώρα. Τι περιμένετε από τον Ολυμπιακό;
«Είπε το καλύτερο η προπονήτριά μου. Θεωρώ ότι αν αυτή η ομάδα θα συνεχίσει να δουλεύει έτσι, με αυτή την οργάνωση και με αυτούς τους ανθρώπους γύρω της, το τρόπαιο αυτό είναι μόνο η αρχή και θα έχουμε μεγάλα πράγματα. Μακάρι και του χρόνου να πάνε όλα καλά τα πράγματα, να βγει στην Ευρώπη και να κάνει μια αξιόλογη πορεία. Θεωρώ ότι θα… βαρεθεί να μετράει κούπες ο Ολυμπιακός και σε αυτό το τμήμα».
-Για τέλος κάτι σημαντικό: Θα έρθεις ΣΕΦ με τη Ρεάλ; Να φέρεις και γούρι…
«(Γέλια) Ασε με, γιατί αυτό το πράγμα φέτος, με τους άντρες, τέτοια ταχυπαλμία δεν υπάρχει φέτος. Θα περάσουμε όμως, θα το δεις. Θα κερδίσουμε και τα τρία παιχνίδια. Εκεί που λες… ρε γαμώτο, δεν το πιστεύω, μπορεί να αποκλειστούμε, πιστεύεις πολύ σε αυτό το μέταλλο αυτής της ομάδας, που λες… δεν γίνεται. Θα περάσουμε. Θα προσπαθήσω να είμαι λοιπόν στο ΣΕΦ, γιατί θα είναι και ματσάρα».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Αποκάλυψη: Αυτός είναι ο τρίτος Τζιχαντιστής που ψάχνει η Βελγική Αστυνομία... [photos]](https://images.newsnowgreece.com/91/915551/apokalypsi-aftos-einai-o-tritos-tzixantistis-pou-psaxnei-i-velgiki-astynomia-photos-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
