2016-03-24 08:29:12
«Πιο αναζωογονημένη, πιο ευδιάθετη, πιο δραστήρια και πιο ευτυχισμένη» δηλώνει... πως νιώθει, με αφοπλιστική ειλικρίνεια η Έλλη Κοκκίνου... κάτι που αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος παρακολουθώντας το ολοκαίνουριο video clip της για το τραγούδι «Μακάρι»..!
Το Tralala.gr και η δημοσιογράφος Σοφία Μπεκιάρη συναντήθηκαν πριν λίγες ημέρες με την αγαπημένη ερμηνεύτρια για μια συνέντευξη με απόψεις που… προκαλούν ενδιαφέρον!
Είστε έτοιμοι να απολαύσετε αμέσως τώρα την Έλλη Κοκκίνου και όλα όσα μας εξομολογείται;
Χαίρομαι πολύ που σε συναντώ Έλλη… η τελευταία φορά που τα είπαμε ήταν πριν αρκετό καιρό. Τι έχει αλλάξει από τότε και πως είσαι αυτή τη περίοδο;
Πολλά έχουν αλλάξει και σε πάρα πολλά επίπεδα! Είμαι πιο αναζωογονημένη, πιο ευδιάθετη, πιο δραστήρια και πιο ευτυχισμένη! Γενικότερα νιώθω πιο ολοκληρωμένη και πολύ πιο ικανοποιημένη σε όλους σχεδόν τους τομείς. Και αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχω και ένα καινούργιο τραγούδι, το «Μακάρι» που πάει πολύ καλά κι αυτό με κάνει ακόμη πιο χαρούμενη.
Τι έχει συντελέσει στο να νιώθεις τόσο γεμάτη και τόσο καλά σε αυτή τη φάση της ζωής σου;
Κάνοντας αυτό το επάγγελμα μετά από τόσα χρόνια και μετά και από κάποιες άσχημες κι άτυχες στιγμές που ήρθαν, άλλαξα κάποια πράγματα. Χρειάστηκε να πάρω κάποιες αποφάσεις οι οποίες με βοήθησαν να νιώθω έτσι όπως νιώθω σήμερα. Άλλαξα πράγματα, παραδέχθηκα κάποια άλλα και πάνω σ’ αυτή τη γραμμή αποφάσισα να κάνω κάτι καινούριο. Αυτό το καινούριο με εκφράζει απόλυτα και είμαι πολύ δεμένη μαζί του!
Τι ήταν αυτό που σε «ταρακούνησε» τόσο ώστε να σκεφτείς λίγο αλλιώς τα πράγματα;
Ο τρόπος που βίωνα τη δουλειά αυτή! Αναγνώρισα πριν περίπου δυόμιση με τρία χρόνια ότι δεν μου άρεσε ο τρόπος που βίωνα τη δουλειά αυτή και δυσανασχετούσα. Έζησα μερικές έντονες στιγμές με συγκεκριμένους ανθρώπους που με ώθησαν στο να κάνω μία στροφή και να δω τα πράγματα διαφορετικά, χωρίς πολλές υποχωρήσεις.
«Χωρίς πολλές υποχωρήσεις»… Πόσο εύκολο είναι αυτό για έναν καλλιτέχνη;
Ο κάθε καλλιτέχνης κάνει υποχρεωτικά μερικές υποχωρήσεις γι’ αυτό που του αρέσει. Δέχεσαι ορισμένα πράγματα ως δεδομένα κι αυτά «αγκαλιάζουν» αυτό που κάνεις. Για παράδειγμα, σε μικρούς χώρους τα χρήματα που θα πάρεις εκ των πραγμάτων είναι πολύ λιγότερα απ’ όσα θα πληρωνόσουν σε μεγάλα μαγαζιά. Εμένα όμως μ’ αρέσουν αυτοί οι χώροι, είμαι στο ρεπερτόριο που θέλω και κάνω αυτό που θέλω έτσι όπως το θέλω. Πρέπει να ζυγίζεις τις προτεραιότητες σου για να είσαι ευχαριστημένος με τη δουλειά σου. Είναι στο χέρι σου… τι προτιμάς; Να περνάς καλά ή να πληρώνεσαι περισσότερα χρήματα; Πρέπει, δε, να σου πω ότι στα μικρά μαγαζιά μπορεί να είναι μικρότερο το νυχτοκάματο, ωστόσο κάνεις μεγαλύτερες σεζόν σε διάρκεια. Ο Φοίβος μου είχε πει κάποια στιγμή για κάποιο άλλο θέμα που συζητούσαμε τότε πως «δεν πρέπει να κοιτάμε το δέντρο, αλλά το δάσος»… είχε πολύ δίκιο και ταιριάζει και με αυτό που συζητάμε.
Θα μπορούσε, όμως, κάποιος να πει πως εσύ έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις μιας κι είσαι μια τραγουδίστρια που έζησε και τις πιο καλές εποχές, αυτές στις οποίες οι καλλιτέχνες πληρώνονταν πολύ καλά Ναι, το κατανοώ αλλά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αυτό που κάνω, όμως, ήρθε μετά από δική μου μάχη και προσπάθεια.
Συνάντησες δυσκολίες στη δουλειά σου όλα αυτά τα χρόνια;
Πάντα υπάρχουν αυτά, σ’ όλες τις δουλειές. Αν υπάρχει κάτι θετικό από κάθε δουλειά ή από κάθε συνεργασία, τότε το κρατάς ως εφόδιο. Αν δεν υπάρχει, προχωράς παρακάτω.
Κατά πόσο αλλοιώνονται η προσωπικότητα κι ο χαρακτήρας ενός καλλιτέχνη εξαιτίας της «αυλής» με την πάροδο των ετών;
Δεν είχα ποτέ αυλή κι έτσι δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική γνώμη. Δεν ξέρω να σου πω.
Θεωρείς πως έχεις καταφέρει να κρατήσεις ακέραιη την «Έλλη»;
Το προσπαθώ από το ξεκίνημά μου. Δεν είναι ούτε δύσκολο αλλά ούτε κι εύκολο αυτό, εξαρτάται από το πώς έχεις μεγαλώσει κι απ’ την ανατροφή που σου έδωσε η οικογένειά σου. Εξαρτάται από το επίπεδό σου, από το εάν έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε επαναφέρουν στο σωστό δρόμο…. Είναι όλα αυτά μαζί! Εγώ κάνω ότι καλύτερο μπορώ προς αυτή την κατεύθυνση.
Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες να χάνεις τον έλεγχο;
Όχι γιατί δούλευα πάντα πάρα πολύ, πενταήμερα και εξαήμερα. Που να προλάβω; Κι ενδιάμεσα, επειδή ήταν οι εποχές τέτοιες, πήγαινα κατευθείαν και σε εκπομπές και σε φωτογραφίσεις, χωρίς καν να κοιμηθώ. Θυμάμαι πολύ παλιά, δούλευα στο Romeo και με το που τελείωσα, εντελώς άυπνη, πήρα το αμάξι και οδήγησα μέχρι τη Λάρισα για να εμφανιστώ σε εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη που θα έβγαινε από κει. Ήταν καλοκαίρι, τραγούδησα κάτω από τον ήλιο, κοιμήθηκα μία ώρα στο ξενοδοχείο, ξεβάφτηκα, άλλαξα και ξαναοδήγησα για να γυρίσω πίσω γιατί δούλευα το ίδιο βράδυ. Το σπίτι μου με έβλεπε ελάχιστα, ένιωθα σαν ένα άλογο κούρσας!
Σου επέτρεψε το φορτωμένο πρόγραμμα σου να ευχαριστηθείς την επιτυχία σου;
Πρόλαβα να ευχαριστηθώ αυτό που βίωνα, να καβαλήσω το καλάμι δεν πρόλαβα. Έχω υπάρξει απαιτητική στη δουλειά μου αλλά όχι ψηλομύτα. Γενικά είμαι απαιτητική γιατί κι οι άλλοι έχουν απαιτήσεις από μένα. Αυτό για μένα δεν είναι παραξενιά, είναι υπευθυνότητα στη δουλειά σου κι απέναντι στον κόσμο που έρχεται να σε δει.
Το αντιλαμβάνεται αυτό ο κόσμος που έρχεται να σας απολαύσει; Διακρίνει τους καλλιτέχνες που πραγματικά επενδύουν πάνω στη δουλειά τους;
Βεβαίως και το καταλαβαίνουν, ιδίως αυτοί που έρχονται συχνά. Έρχονται και βλέπουν το πρόγραμμα και κάθε φορά κάτι αλλάζει, δεν είναι από το άλφα ως το ωμέγα το ίδιο πράγμα. Αυτό σημαίνει ότι γίνεται δουλειά από πίσω, δεν μένουμε στάσιμοι!
Υπάρχει κάτι που να σου «στέρησε» αυτή η δουλειά και δεν θα ήθελες να το έχεις χάσει;
Θα ήθελα να περνάω πολύ περισσότερο χρόνο με τους φίλους μου. Ακόμα και τώρα, είναι σπάνιες οι στιγμές που περνάω μαζί τους. Στεναχωριέμαι πολύ αλλά ούτε το κουράγιο, ούτε και το χρόνο έχω πια… Θα μου πεις «Ούτε μια καθημερινή δεν μπορείς να βρεις για να πας για ένα φαγητό;»… Δεν το αντέχω! Κοιμάμαι απ’ τις 10 και μισή και ξυπνάω 7 παρά δέκα το πρωί κι από εκείνη την ώρα μέχρι τις 9 και μισή το βράδυ είμαι στο χίλια! Το 95% της ημέρας είμαι στο χίλια… Έχω τον παιδικό, έχω τις υποχρεώσεις του σπιτιού μου και του παιδιού μου πάνω από όλα, έχω μια επιχείρηση και κάνω κι εμφανίσεις. Πέμπτες στο Cabaret και Παρασκευοσάββατο στη Θεσσαλονίκη. Επιστρέφω σχεδόν άυπνη από Θεσσαλονίκη την Κυριακή, κοιμάμαι νωρίς και Δευτέρα ξαναξυπνάω 7 παρά δέκα το πρωί. Αν ξενυχτήσω μία καθημερινή, το επόμενο πρωί δεν θα μπορώ να κουνηθώ.
Είναι εύκολο να συνδυάσεις σωστά τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις με αυτές του παιδιού σου;
Η δουλειά μας είναι απαιτητική αλλά πια έχει γίνει διήμερη ή τριήμερη στις καλές περιπτώσεις. Αλίμονο αν δεν κάνει μία γυναίκα παιδί εξαιτίας της δουλειάς της, θα είναι η πιο δυστυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Είναι ευχή και κατάρα αυτό. Αλίμονο αν θυσιάσει μια γυναίκα την μητρότητα για την καριέρα… η καριέρα κάποια στιγμή θα φύγει, αυτό που μένει είναι τα παιδιά. Σίγουρα περνάς όμορφες στιγμές που χαράσσονται ανεξίτηλα στη μνήμη σου, αλλά η πραγματική ζωή ξεκινά με τον ερχομό ενός παιδιού. Μπορεί να ακούγομαι πολύ γραφική αλλά μόνο μια γυναίκα που έχει κάνει παιδί μπορεί να το καταλάβει αυτό!
Οι καλλιτέχνες είναι ποτέ έτοιμοι να δεχθούν πως έφτασε η στιγμή να αποτραβηχτούν από τα φώτα;
Δεν είναι εύκολο. Εκεί βοηθάει πολύ το οικογενειακό περιβάλλον και η δουλειά που έχεις κάνει μέσα σου πριν συμβεί αυτό. Το τέλος μια καριέρας δεν έρχεται για όλους το ίδιο σύντομα ή αργά, για άλλους έρχεται σε δύο, σε πέντε, σε δέκα και σε άλλους σε σαράντα χρόνια. Στις ισορροπίες που πρέπει να διατηρήσεις, σε βοηθά η οικογένεια. Το παιδί σου δίνει τεράστια ισορροπία γιατί αλλάζει τις προτεραιότητές σου. Το επάγγελμά μας είναι πάρα πολύ φιλόδοξο και ματαιόδοξο, όταν όμως έρχεται στον κόσμο ένα παιδί το κέντρο του κόσμου σου γίνεται αυτό. Εγώ είμαι πάρα πολύ τυχερή επίσης γιατί ζω με τη μητέρα μου. Έχω μία μητέρα βράχο κι όταν λείπω εγώ ξέρω ότι το παιδί μου είναι στα καλύτερα χέρια. Κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να είμαι εκεί και να μην χάνουμε στιγμές! Φαντάσου μου παραπονιέται όταν είναι να βγω (κάτι σπάνιο) γιατί δεν έχει μάθει να λείπει η μαμά.
Ποιο είναι το χαρακτηριστικό που θα δώσει διάρκεια σε έναν καλλιτέχνη; Τα καλά τραγούδια, οι δυνατές live εμφανίσεις ή το promotion μέσα από τα μέσα μαζική ενημέρωσης;
Πρώτα από όλα το ρεπερτόριό του! Τα media δεν νομίζω να διαδραματίζουν τόσο σημαντικό ρόλο. Τουλάχιστον με εμένα δεν έχει δουλέψει τόσο πολύ αυτό, ίσως γιατί κι εγώ δεν το προκάλεσα. Μπορεί να χρειαζόμουν περισσότερη προβολή από τα μέσα πολλές φορές και να μου έδινε και κάτι παραπάνω αυτό, αλλά δεν το επέλεξα.
Είσαι από τις τραγουδίστριες που επιλέγουν να μην εμφανίζονται συχνά στα media;
Δεν μου αρέσει η υπερέκθεση, δεν υπάρχει λόγος να εκτίθεσαι εάν δεν έχεις κάτι να πεις. Παλιότερα, όταν με ζητούσαν σε εκπομπές τους έλεγα «Γιατί;»… Όταν δεν έχεις κάτι πάνω στη δουλειά σου να παρουσιάσεις, για να καλύψεις χρόνο υποχρεωτικά η κουβέντα θα πάει σε άλλα θέματα, πιο προσωπικά. Σίγουρα θα απαντήσω και σε κάποια ερωτήματα για την προσωπική μου ζωή αλλά θα είναι μέχρι εκεί που βάζω εγώ τα όρια και θα το κάνω όταν το επιθυμώ, από κει και πέρα ποιος ο λόγος να μιλάμε με λεπτομέρειες και να θίγουμε καταστάσεις; Άλλα είναι τα σημαντικά πράγματα σε αυτή τη δουλειά… η επαφή και η διάδραση με το κοινό, τα τραγούδια σου, οι παύσεις που επιλέγεις να κάνεις σε ορισμένες φάσεις της ζωής ή της καριέρας σου…
Οι παύσεις αυτές είναι, πιστεύεις, αναγκαίες;
Χάρη σε αυτές τις παύσεις ξεκουράζεται ο κόσμος, ώστε να ξαναεπιθυμήσει έναν καλλιτέχνη. Είμαι πολύ υπέρ των παύσεων, χρειάζονται τα διαλείμματα. Δεν συνεπάγεται της αποτυχίας αυτό, γίνεται για ξεκούραση.
Έχουμε στην Ελλάδα την τάση να χαρακτηρίζουμε βιαστικά «τελειωμένο» έναν καλλιτέχνη που επιλέγει για κάποιο δικό του λόγο να κάνει μια παύση;
Και για μένα θα το είπανε σίγουρα αυτό… Όταν είχα σταματήσει για ένα διάστημα, είμαι σίγουρη πως κάποιοι θα το σχολίασαν έτσι.
Σε στεναχωρεί αυτό ή έχει βρεις τρόπους να το αντιμετωπίζεις;
Θα με στεναχωρούσε αν το λέγανε άνθρωποι που πραγματικά εκτιμώ και σέβομαι. Αν το πουν άνθρωποι τους οποίους δεν έχω και σε ιδιαίτερη εκτίμηση, δεν θα με πειράξει γιατί δεν υπολογίζω τη γνώμη τους. «Τελειωμένη» με χαρακτήρισαν και πριν κάνω Φοίβο και αποδείχθηκε το αντίθετο. Και τώρα, δόξα το θεό, πάμε πάρα πολύ καλά. Από πέρσι που αποφάσισα κι έκανα αυτή την αλλαγή, δεν έχω σταματήσει να δουλεύω. Έχω πει ότι μετά το Πάσχα θα κάνω μια παύση για λίγες διακοπές, θα ‘ναι καλό και για μένα και για τον κόσμο. Ραντεβού πάλι το καλοκαίρι!
Πόσο εύκολο σου ήταν να προχωρήσεις παρακάτω μετά από μια συνεργασία με έναν τόσο επιτυχημένο μουσικοσυνθέτη, όπως ο Φοίβος;
Ο Φοίβος είναι καταξιωμένος και πολλοί συνθέτες έχουν πατήσει πάνω του για να γράψουν τραγούδια. Ακόμη και τώρα λέω τραγούδια που έχει δώσει σε άλλους τραγουδιστές και τραγουδίστριες στις αρχές του ’90 και είναι εκπληκτική η αποδοχή τους, σαν να βγήκαν τώρα. Αυτό δείχνει πόσο ταλαντούχος είναι! Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, ούτε κι η αποχώρησή μου. Έγινε μετά από πολλή σκέψη και προβληματισμό και ήταν μια απόφαση συνειδητή. Δεν πήγα σε μια τυχαία εταιρία, πήγα στην Cobalt Music, σε μια εταιρία με την οποία είχαμε κοινό όραμα, κοινά θέλω και κοινές αποφάσεις. Πήγα σε καλά χέρια, έφυγα από το Φοίβο, αλλά πήγα σε πολύ καλά χέρια!
Είχες άγχος για την επιλογή σου αυτή; Φοβήθηκες ότι μπορεί να μην ήταν η κατάλληλη στιγμή;
Όταν συνεργάζεσαι με έναν τόσο ταλαντούχο άνθρωπο κι αποφασίζεις να φύγεις, δεν είσαι σίγουρος για τίποτα. Από την άλλη όμως, αν δεν κάνεις κάποια αλλαγή στη ζωή σου και δεν ρισκάρεις, πάλι δεν κερδίζεις τίποτα. Δεν πρέπει να αποδέχεσαι ότι φέρει η μοίρα! Αν νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά και θες να το αλλάξεις, απλά καν’ το. Διαφορετικά δείχνεις ηττοπάθεια και στασιμότητα.
Πριν μερικές μέρες κυκλοφόρησες το νέο σου τραγούδι μέσω της Cobalt με τίτλο «Μακάρι». Θέλω να μου πεις λίγα λόγια γι’ αυτό… Γιατί το επέλεξες;
Τα τραγούδια γενικότερα τα επιλέγω μαζί με την εταιρία μου. Έχουμε ακούσει πολλά τραγούδια κι ακούμε ακόμα. Τώρα είμαι σε μια φάση που έχω μπει ήδη studio και ηχογραφώ για το album. Το νέο μου τραγούδι έχει γνώριμο άκουσμα προς εμένα, δεν ξενίζει τον κόσμο, είναι πάνω μου. Το προηγούμενο τραγούδι μου, το «Ας φταίω πάντα εγώ» ήταν κάτι διαφορετικό και είναι από τα αγαπημένα μου. Το «Μακάρι» είναι μια μελωδική μπαλάντα του Βασίλη Γαβριηλίδη και του Θάνου Παπανικολάου, δυνατή κατ’ εμέ και μ’ ένα πολύ ωραίο video clip.
Το video clip σου για το «Μακάρι» έχει ένα πολύ όμορφο story. Πόσο βοηθάει τα τραγούδι ένα καλό video clip;
Πάντα βοηθάει! Εάν ένα τραγούδι είναι καλό, θα πάει καλά έτσι κι αλλιώς. Το video clip του δίνει μια ώθηση παραπάνω.
Στο video clip, ενσαρκώνεις μία γυναίκα που έχει κάνει οικογένεια και αναπολεί όσα έχει ζήσει με έναν παλιότερο έρωτα. Το έχεις βιώσει ποτέ;
Όχι, δεν μου έχει συμβεί ποτέ. Δε θα μπορούσα να είμαι με έναν άνθρωπο και να αναπολώ κάποιον άλλο. Δεν κάνω τέτοιους συμβιβασμούς στη ζωή μου γιατί δεν είμαι ευτυχισμένη έτσι.
Έχουμε μπει βαθιά μέσα στην κρίση πια κι η μουσική βιομηχανία έχει επηρεαστεί πολύ. Μου αναφέρεις πως βρίσκεσαι στα πρώτα στάδια δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου album. Πόσο εύκολα καταφέρνει ένας καλλιτέχνης να κυκλοφορήσει μια ολοκληρωμένη δουλειά σήμερα;
Ολοκληρωμένο album έχω πολλά χρόνια να βγάλω, από 2011. Δεν ξέρω πως θα είναι τώρα γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Πιστεύω ότι μόνο οι ψαγμένοι πια θα ψάξουν όλο το album και ελπίζω τα τραγούδια αυτά να αρέσουν τόσο πολύ, ώστε να πάει καλά.
Το τελευταίο διάστημα το θέμα που απασχολεί περισσότερο είναι η τεράστια προσέλευση προσφύγων στην Ελλάδα, ως απόρροια κι αυτό της γενικότερης κρίσης που επικρατεί. Σαν μητέρα, σε αγχώνει αυτό;
Πάρα πολύ! Με φοβίζουν όλα όσα έρχονται κυρίως γιατί υπάρχουν όρια και αντοχές για κάθε λαό. Οι άνθρωποι αυτοί θαλασσοπνίγονται νομίζοντας ότι ερχόμενοι στην Ελλάδα θα μπουν στο «κρουαζιερόπλοιο» κι όμως φτάνουν σε μία «βαρκούλα» που θαλασσοπνίγεται κι εκείνη. Το συγκινητικότερο από όλα ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που πήγαν εκεί με σακούλες γεμάτες αγαθά πρώτης ανάγκης για να βοηθήσουν όσο και με ότι μπορούν. Έδωσαν χρήματα από αυτά που δεν έχουν για να προσφέρουν στους πρόσφυγες. Δυστυχώς δεν έχουμε εμείς τη λύση όμως, είμαστε μια χώρα που καταστρέφεται προ προσφυγικού. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτό και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες κοιτούν το δικό τους συμφέρον.
Θα πρέπει να εκφέρουν δημόσια τη γνώμη τους για τέτοια θέματα οι καλλιτέχνες;
Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν τη γνώμη τους. Κανένας όμως δεν συμφωνεί με όλους! Αυτή είναι κι η δημοκρατία, να εκφράζεις την άποψή σου χωρίς να προσβάλλεις τους άλλους. Οι έχοντες αντίθετη άποψη από μένα που είμαι και δημόσιο πρόσωπο, θα μου επιτεθούν κατά πάσα πιθανότητα και θα παρερμηνεύσουν το 98% από όσα έχω πει. Άρα γιατί να το κάνω;
Φέτος σε συναντάμε στο Cabaret στην Αθήνα και στο Barbarella στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει περίπτωση να σε ξαναδούμε σε μεγάλες πίστες;
Δεν αποκλείω ποτέ τίποτα, μπορεί σε μερικά χρόνια να θέλω να γυρίσω και να εμφανιστώ ξανά εκεί. Απ’ τις μεγάλες πίστες με γνώρισε ο κόσμος, έχω περάσει καταπληκτικές στιγμές σε αυτές, τις πιο μεγάλες μου δόξες τις έζησα εκεί κι έχω λατρέψει αυτούς τους χώρους. Απλά σαν άνθρωπος βαριέμαι στα ίδια, γίνομαι δυστυχισμένη και η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε δυστυχισμένα. Τώρα έτσι θέλω να είμαι, σε δύο χρόνια μπορεί να θέλω να κάνω κάτι άλλο…
Μπορούν δύο ή τρία μεγάλα ονόματα να συνεργαστούν αρμονικά σε ένα σχήμα; Είναι εφικτό αυτό;
Το έχω κάνει στο παρελθόν. Βέβαια γίνεται αλλά σε μεγάλη σκηνή κι όχι σε μικρούς χώρους. Έχω δουλέψει με Βανδή και Οικονομόπουλο στο Fever, με Θεοδωρίδου και Κουρκούλη στο Βοτανικό και περάσαμε και πάρα πολύ ωραία!!!
Κλείνοντας, τι να ευχηθούμε στην Έλλη να έχει μέχρι να ξανασυναντηθούμε;
Αντοχές! (γέλια) Αντοχές και υγεία κι αν έχω αυτά, απ’ τη στιγμή που κάνω αυτό που αγαπώ, θα είμαι μια χαρά.
Πηγή
Tromaktiko
Το Tralala.gr και η δημοσιογράφος Σοφία Μπεκιάρη συναντήθηκαν πριν λίγες ημέρες με την αγαπημένη ερμηνεύτρια για μια συνέντευξη με απόψεις που… προκαλούν ενδιαφέρον!
Είστε έτοιμοι να απολαύσετε αμέσως τώρα την Έλλη Κοκκίνου και όλα όσα μας εξομολογείται;
Χαίρομαι πολύ που σε συναντώ Έλλη… η τελευταία φορά που τα είπαμε ήταν πριν αρκετό καιρό. Τι έχει αλλάξει από τότε και πως είσαι αυτή τη περίοδο;
Πολλά έχουν αλλάξει και σε πάρα πολλά επίπεδα! Είμαι πιο αναζωογονημένη, πιο ευδιάθετη, πιο δραστήρια και πιο ευτυχισμένη! Γενικότερα νιώθω πιο ολοκληρωμένη και πολύ πιο ικανοποιημένη σε όλους σχεδόν τους τομείς. Και αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχω και ένα καινούργιο τραγούδι, το «Μακάρι» που πάει πολύ καλά κι αυτό με κάνει ακόμη πιο χαρούμενη.
Τι έχει συντελέσει στο να νιώθεις τόσο γεμάτη και τόσο καλά σε αυτή τη φάση της ζωής σου;
Κάνοντας αυτό το επάγγελμα μετά από τόσα χρόνια και μετά και από κάποιες άσχημες κι άτυχες στιγμές που ήρθαν, άλλαξα κάποια πράγματα. Χρειάστηκε να πάρω κάποιες αποφάσεις οι οποίες με βοήθησαν να νιώθω έτσι όπως νιώθω σήμερα. Άλλαξα πράγματα, παραδέχθηκα κάποια άλλα και πάνω σ’ αυτή τη γραμμή αποφάσισα να κάνω κάτι καινούριο. Αυτό το καινούριο με εκφράζει απόλυτα και είμαι πολύ δεμένη μαζί του!
Τι ήταν αυτό που σε «ταρακούνησε» τόσο ώστε να σκεφτείς λίγο αλλιώς τα πράγματα;
Ο τρόπος που βίωνα τη δουλειά αυτή! Αναγνώρισα πριν περίπου δυόμιση με τρία χρόνια ότι δεν μου άρεσε ο τρόπος που βίωνα τη δουλειά αυτή και δυσανασχετούσα. Έζησα μερικές έντονες στιγμές με συγκεκριμένους ανθρώπους που με ώθησαν στο να κάνω μία στροφή και να δω τα πράγματα διαφορετικά, χωρίς πολλές υποχωρήσεις.
«Χωρίς πολλές υποχωρήσεις»… Πόσο εύκολο είναι αυτό για έναν καλλιτέχνη;
Ο κάθε καλλιτέχνης κάνει υποχρεωτικά μερικές υποχωρήσεις γι’ αυτό που του αρέσει. Δέχεσαι ορισμένα πράγματα ως δεδομένα κι αυτά «αγκαλιάζουν» αυτό που κάνεις. Για παράδειγμα, σε μικρούς χώρους τα χρήματα που θα πάρεις εκ των πραγμάτων είναι πολύ λιγότερα απ’ όσα θα πληρωνόσουν σε μεγάλα μαγαζιά. Εμένα όμως μ’ αρέσουν αυτοί οι χώροι, είμαι στο ρεπερτόριο που θέλω και κάνω αυτό που θέλω έτσι όπως το θέλω. Πρέπει να ζυγίζεις τις προτεραιότητες σου για να είσαι ευχαριστημένος με τη δουλειά σου. Είναι στο χέρι σου… τι προτιμάς; Να περνάς καλά ή να πληρώνεσαι περισσότερα χρήματα; Πρέπει, δε, να σου πω ότι στα μικρά μαγαζιά μπορεί να είναι μικρότερο το νυχτοκάματο, ωστόσο κάνεις μεγαλύτερες σεζόν σε διάρκεια. Ο Φοίβος μου είχε πει κάποια στιγμή για κάποιο άλλο θέμα που συζητούσαμε τότε πως «δεν πρέπει να κοιτάμε το δέντρο, αλλά το δάσος»… είχε πολύ δίκιο και ταιριάζει και με αυτό που συζητάμε.
Θα μπορούσε, όμως, κάποιος να πει πως εσύ έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις μιας κι είσαι μια τραγουδίστρια που έζησε και τις πιο καλές εποχές, αυτές στις οποίες οι καλλιτέχνες πληρώνονταν πολύ καλά Ναι, το κατανοώ αλλά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αυτό που κάνω, όμως, ήρθε μετά από δική μου μάχη και προσπάθεια.
Συνάντησες δυσκολίες στη δουλειά σου όλα αυτά τα χρόνια;
Πάντα υπάρχουν αυτά, σ’ όλες τις δουλειές. Αν υπάρχει κάτι θετικό από κάθε δουλειά ή από κάθε συνεργασία, τότε το κρατάς ως εφόδιο. Αν δεν υπάρχει, προχωράς παρακάτω.
Κατά πόσο αλλοιώνονται η προσωπικότητα κι ο χαρακτήρας ενός καλλιτέχνη εξαιτίας της «αυλής» με την πάροδο των ετών;
Δεν είχα ποτέ αυλή κι έτσι δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική γνώμη. Δεν ξέρω να σου πω.
Θεωρείς πως έχεις καταφέρει να κρατήσεις ακέραιη την «Έλλη»;
Το προσπαθώ από το ξεκίνημά μου. Δεν είναι ούτε δύσκολο αλλά ούτε κι εύκολο αυτό, εξαρτάται από το πώς έχεις μεγαλώσει κι απ’ την ανατροφή που σου έδωσε η οικογένειά σου. Εξαρτάται από το επίπεδό σου, από το εάν έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε επαναφέρουν στο σωστό δρόμο…. Είναι όλα αυτά μαζί! Εγώ κάνω ότι καλύτερο μπορώ προς αυτή την κατεύθυνση.
Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες να χάνεις τον έλεγχο;
Όχι γιατί δούλευα πάντα πάρα πολύ, πενταήμερα και εξαήμερα. Που να προλάβω; Κι ενδιάμεσα, επειδή ήταν οι εποχές τέτοιες, πήγαινα κατευθείαν και σε εκπομπές και σε φωτογραφίσεις, χωρίς καν να κοιμηθώ. Θυμάμαι πολύ παλιά, δούλευα στο Romeo και με το που τελείωσα, εντελώς άυπνη, πήρα το αμάξι και οδήγησα μέχρι τη Λάρισα για να εμφανιστώ σε εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη που θα έβγαινε από κει. Ήταν καλοκαίρι, τραγούδησα κάτω από τον ήλιο, κοιμήθηκα μία ώρα στο ξενοδοχείο, ξεβάφτηκα, άλλαξα και ξαναοδήγησα για να γυρίσω πίσω γιατί δούλευα το ίδιο βράδυ. Το σπίτι μου με έβλεπε ελάχιστα, ένιωθα σαν ένα άλογο κούρσας!
Σου επέτρεψε το φορτωμένο πρόγραμμα σου να ευχαριστηθείς την επιτυχία σου;
Πρόλαβα να ευχαριστηθώ αυτό που βίωνα, να καβαλήσω το καλάμι δεν πρόλαβα. Έχω υπάρξει απαιτητική στη δουλειά μου αλλά όχι ψηλομύτα. Γενικά είμαι απαιτητική γιατί κι οι άλλοι έχουν απαιτήσεις από μένα. Αυτό για μένα δεν είναι παραξενιά, είναι υπευθυνότητα στη δουλειά σου κι απέναντι στον κόσμο που έρχεται να σε δει.
Το αντιλαμβάνεται αυτό ο κόσμος που έρχεται να σας απολαύσει; Διακρίνει τους καλλιτέχνες που πραγματικά επενδύουν πάνω στη δουλειά τους;
Βεβαίως και το καταλαβαίνουν, ιδίως αυτοί που έρχονται συχνά. Έρχονται και βλέπουν το πρόγραμμα και κάθε φορά κάτι αλλάζει, δεν είναι από το άλφα ως το ωμέγα το ίδιο πράγμα. Αυτό σημαίνει ότι γίνεται δουλειά από πίσω, δεν μένουμε στάσιμοι!
Υπάρχει κάτι που να σου «στέρησε» αυτή η δουλειά και δεν θα ήθελες να το έχεις χάσει;
Θα ήθελα να περνάω πολύ περισσότερο χρόνο με τους φίλους μου. Ακόμα και τώρα, είναι σπάνιες οι στιγμές που περνάω μαζί τους. Στεναχωριέμαι πολύ αλλά ούτε το κουράγιο, ούτε και το χρόνο έχω πια… Θα μου πεις «Ούτε μια καθημερινή δεν μπορείς να βρεις για να πας για ένα φαγητό;»… Δεν το αντέχω! Κοιμάμαι απ’ τις 10 και μισή και ξυπνάω 7 παρά δέκα το πρωί κι από εκείνη την ώρα μέχρι τις 9 και μισή το βράδυ είμαι στο χίλια! Το 95% της ημέρας είμαι στο χίλια… Έχω τον παιδικό, έχω τις υποχρεώσεις του σπιτιού μου και του παιδιού μου πάνω από όλα, έχω μια επιχείρηση και κάνω κι εμφανίσεις. Πέμπτες στο Cabaret και Παρασκευοσάββατο στη Θεσσαλονίκη. Επιστρέφω σχεδόν άυπνη από Θεσσαλονίκη την Κυριακή, κοιμάμαι νωρίς και Δευτέρα ξαναξυπνάω 7 παρά δέκα το πρωί. Αν ξενυχτήσω μία καθημερινή, το επόμενο πρωί δεν θα μπορώ να κουνηθώ.
Είναι εύκολο να συνδυάσεις σωστά τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις με αυτές του παιδιού σου;
Η δουλειά μας είναι απαιτητική αλλά πια έχει γίνει διήμερη ή τριήμερη στις καλές περιπτώσεις. Αλίμονο αν δεν κάνει μία γυναίκα παιδί εξαιτίας της δουλειάς της, θα είναι η πιο δυστυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Είναι ευχή και κατάρα αυτό. Αλίμονο αν θυσιάσει μια γυναίκα την μητρότητα για την καριέρα… η καριέρα κάποια στιγμή θα φύγει, αυτό που μένει είναι τα παιδιά. Σίγουρα περνάς όμορφες στιγμές που χαράσσονται ανεξίτηλα στη μνήμη σου, αλλά η πραγματική ζωή ξεκινά με τον ερχομό ενός παιδιού. Μπορεί να ακούγομαι πολύ γραφική αλλά μόνο μια γυναίκα που έχει κάνει παιδί μπορεί να το καταλάβει αυτό!
Οι καλλιτέχνες είναι ποτέ έτοιμοι να δεχθούν πως έφτασε η στιγμή να αποτραβηχτούν από τα φώτα;
Δεν είναι εύκολο. Εκεί βοηθάει πολύ το οικογενειακό περιβάλλον και η δουλειά που έχεις κάνει μέσα σου πριν συμβεί αυτό. Το τέλος μια καριέρας δεν έρχεται για όλους το ίδιο σύντομα ή αργά, για άλλους έρχεται σε δύο, σε πέντε, σε δέκα και σε άλλους σε σαράντα χρόνια. Στις ισορροπίες που πρέπει να διατηρήσεις, σε βοηθά η οικογένεια. Το παιδί σου δίνει τεράστια ισορροπία γιατί αλλάζει τις προτεραιότητές σου. Το επάγγελμά μας είναι πάρα πολύ φιλόδοξο και ματαιόδοξο, όταν όμως έρχεται στον κόσμο ένα παιδί το κέντρο του κόσμου σου γίνεται αυτό. Εγώ είμαι πάρα πολύ τυχερή επίσης γιατί ζω με τη μητέρα μου. Έχω μία μητέρα βράχο κι όταν λείπω εγώ ξέρω ότι το παιδί μου είναι στα καλύτερα χέρια. Κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να είμαι εκεί και να μην χάνουμε στιγμές! Φαντάσου μου παραπονιέται όταν είναι να βγω (κάτι σπάνιο) γιατί δεν έχει μάθει να λείπει η μαμά.
Ποιο είναι το χαρακτηριστικό που θα δώσει διάρκεια σε έναν καλλιτέχνη; Τα καλά τραγούδια, οι δυνατές live εμφανίσεις ή το promotion μέσα από τα μέσα μαζική ενημέρωσης;
Πρώτα από όλα το ρεπερτόριό του! Τα media δεν νομίζω να διαδραματίζουν τόσο σημαντικό ρόλο. Τουλάχιστον με εμένα δεν έχει δουλέψει τόσο πολύ αυτό, ίσως γιατί κι εγώ δεν το προκάλεσα. Μπορεί να χρειαζόμουν περισσότερη προβολή από τα μέσα πολλές φορές και να μου έδινε και κάτι παραπάνω αυτό, αλλά δεν το επέλεξα.
Είσαι από τις τραγουδίστριες που επιλέγουν να μην εμφανίζονται συχνά στα media;
Δεν μου αρέσει η υπερέκθεση, δεν υπάρχει λόγος να εκτίθεσαι εάν δεν έχεις κάτι να πεις. Παλιότερα, όταν με ζητούσαν σε εκπομπές τους έλεγα «Γιατί;»… Όταν δεν έχεις κάτι πάνω στη δουλειά σου να παρουσιάσεις, για να καλύψεις χρόνο υποχρεωτικά η κουβέντα θα πάει σε άλλα θέματα, πιο προσωπικά. Σίγουρα θα απαντήσω και σε κάποια ερωτήματα για την προσωπική μου ζωή αλλά θα είναι μέχρι εκεί που βάζω εγώ τα όρια και θα το κάνω όταν το επιθυμώ, από κει και πέρα ποιος ο λόγος να μιλάμε με λεπτομέρειες και να θίγουμε καταστάσεις; Άλλα είναι τα σημαντικά πράγματα σε αυτή τη δουλειά… η επαφή και η διάδραση με το κοινό, τα τραγούδια σου, οι παύσεις που επιλέγεις να κάνεις σε ορισμένες φάσεις της ζωής ή της καριέρας σου…
Οι παύσεις αυτές είναι, πιστεύεις, αναγκαίες;
Χάρη σε αυτές τις παύσεις ξεκουράζεται ο κόσμος, ώστε να ξαναεπιθυμήσει έναν καλλιτέχνη. Είμαι πολύ υπέρ των παύσεων, χρειάζονται τα διαλείμματα. Δεν συνεπάγεται της αποτυχίας αυτό, γίνεται για ξεκούραση.
Έχουμε στην Ελλάδα την τάση να χαρακτηρίζουμε βιαστικά «τελειωμένο» έναν καλλιτέχνη που επιλέγει για κάποιο δικό του λόγο να κάνει μια παύση;
Και για μένα θα το είπανε σίγουρα αυτό… Όταν είχα σταματήσει για ένα διάστημα, είμαι σίγουρη πως κάποιοι θα το σχολίασαν έτσι.
Σε στεναχωρεί αυτό ή έχει βρεις τρόπους να το αντιμετωπίζεις;
Θα με στεναχωρούσε αν το λέγανε άνθρωποι που πραγματικά εκτιμώ και σέβομαι. Αν το πουν άνθρωποι τους οποίους δεν έχω και σε ιδιαίτερη εκτίμηση, δεν θα με πειράξει γιατί δεν υπολογίζω τη γνώμη τους. «Τελειωμένη» με χαρακτήρισαν και πριν κάνω Φοίβο και αποδείχθηκε το αντίθετο. Και τώρα, δόξα το θεό, πάμε πάρα πολύ καλά. Από πέρσι που αποφάσισα κι έκανα αυτή την αλλαγή, δεν έχω σταματήσει να δουλεύω. Έχω πει ότι μετά το Πάσχα θα κάνω μια παύση για λίγες διακοπές, θα ‘ναι καλό και για μένα και για τον κόσμο. Ραντεβού πάλι το καλοκαίρι!
Πόσο εύκολο σου ήταν να προχωρήσεις παρακάτω μετά από μια συνεργασία με έναν τόσο επιτυχημένο μουσικοσυνθέτη, όπως ο Φοίβος;
Ο Φοίβος είναι καταξιωμένος και πολλοί συνθέτες έχουν πατήσει πάνω του για να γράψουν τραγούδια. Ακόμη και τώρα λέω τραγούδια που έχει δώσει σε άλλους τραγουδιστές και τραγουδίστριες στις αρχές του ’90 και είναι εκπληκτική η αποδοχή τους, σαν να βγήκαν τώρα. Αυτό δείχνει πόσο ταλαντούχος είναι! Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, ούτε κι η αποχώρησή μου. Έγινε μετά από πολλή σκέψη και προβληματισμό και ήταν μια απόφαση συνειδητή. Δεν πήγα σε μια τυχαία εταιρία, πήγα στην Cobalt Music, σε μια εταιρία με την οποία είχαμε κοινό όραμα, κοινά θέλω και κοινές αποφάσεις. Πήγα σε καλά χέρια, έφυγα από το Φοίβο, αλλά πήγα σε πολύ καλά χέρια!
Είχες άγχος για την επιλογή σου αυτή; Φοβήθηκες ότι μπορεί να μην ήταν η κατάλληλη στιγμή;
Όταν συνεργάζεσαι με έναν τόσο ταλαντούχο άνθρωπο κι αποφασίζεις να φύγεις, δεν είσαι σίγουρος για τίποτα. Από την άλλη όμως, αν δεν κάνεις κάποια αλλαγή στη ζωή σου και δεν ρισκάρεις, πάλι δεν κερδίζεις τίποτα. Δεν πρέπει να αποδέχεσαι ότι φέρει η μοίρα! Αν νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά και θες να το αλλάξεις, απλά καν’ το. Διαφορετικά δείχνεις ηττοπάθεια και στασιμότητα.
Πριν μερικές μέρες κυκλοφόρησες το νέο σου τραγούδι μέσω της Cobalt με τίτλο «Μακάρι». Θέλω να μου πεις λίγα λόγια γι’ αυτό… Γιατί το επέλεξες;
Τα τραγούδια γενικότερα τα επιλέγω μαζί με την εταιρία μου. Έχουμε ακούσει πολλά τραγούδια κι ακούμε ακόμα. Τώρα είμαι σε μια φάση που έχω μπει ήδη studio και ηχογραφώ για το album. Το νέο μου τραγούδι έχει γνώριμο άκουσμα προς εμένα, δεν ξενίζει τον κόσμο, είναι πάνω μου. Το προηγούμενο τραγούδι μου, το «Ας φταίω πάντα εγώ» ήταν κάτι διαφορετικό και είναι από τα αγαπημένα μου. Το «Μακάρι» είναι μια μελωδική μπαλάντα του Βασίλη Γαβριηλίδη και του Θάνου Παπανικολάου, δυνατή κατ’ εμέ και μ’ ένα πολύ ωραίο video clip.
Το video clip σου για το «Μακάρι» έχει ένα πολύ όμορφο story. Πόσο βοηθάει τα τραγούδι ένα καλό video clip;
Πάντα βοηθάει! Εάν ένα τραγούδι είναι καλό, θα πάει καλά έτσι κι αλλιώς. Το video clip του δίνει μια ώθηση παραπάνω.
Στο video clip, ενσαρκώνεις μία γυναίκα που έχει κάνει οικογένεια και αναπολεί όσα έχει ζήσει με έναν παλιότερο έρωτα. Το έχεις βιώσει ποτέ;
Όχι, δεν μου έχει συμβεί ποτέ. Δε θα μπορούσα να είμαι με έναν άνθρωπο και να αναπολώ κάποιον άλλο. Δεν κάνω τέτοιους συμβιβασμούς στη ζωή μου γιατί δεν είμαι ευτυχισμένη έτσι.
Έχουμε μπει βαθιά μέσα στην κρίση πια κι η μουσική βιομηχανία έχει επηρεαστεί πολύ. Μου αναφέρεις πως βρίσκεσαι στα πρώτα στάδια δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου album. Πόσο εύκολα καταφέρνει ένας καλλιτέχνης να κυκλοφορήσει μια ολοκληρωμένη δουλειά σήμερα;
Ολοκληρωμένο album έχω πολλά χρόνια να βγάλω, από 2011. Δεν ξέρω πως θα είναι τώρα γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Πιστεύω ότι μόνο οι ψαγμένοι πια θα ψάξουν όλο το album και ελπίζω τα τραγούδια αυτά να αρέσουν τόσο πολύ, ώστε να πάει καλά.
Το τελευταίο διάστημα το θέμα που απασχολεί περισσότερο είναι η τεράστια προσέλευση προσφύγων στην Ελλάδα, ως απόρροια κι αυτό της γενικότερης κρίσης που επικρατεί. Σαν μητέρα, σε αγχώνει αυτό;
Πάρα πολύ! Με φοβίζουν όλα όσα έρχονται κυρίως γιατί υπάρχουν όρια και αντοχές για κάθε λαό. Οι άνθρωποι αυτοί θαλασσοπνίγονται νομίζοντας ότι ερχόμενοι στην Ελλάδα θα μπουν στο «κρουαζιερόπλοιο» κι όμως φτάνουν σε μία «βαρκούλα» που θαλασσοπνίγεται κι εκείνη. Το συγκινητικότερο από όλα ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που πήγαν εκεί με σακούλες γεμάτες αγαθά πρώτης ανάγκης για να βοηθήσουν όσο και με ότι μπορούν. Έδωσαν χρήματα από αυτά που δεν έχουν για να προσφέρουν στους πρόσφυγες. Δυστυχώς δεν έχουμε εμείς τη λύση όμως, είμαστε μια χώρα που καταστρέφεται προ προσφυγικού. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτό και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες κοιτούν το δικό τους συμφέρον.
Θα πρέπει να εκφέρουν δημόσια τη γνώμη τους για τέτοια θέματα οι καλλιτέχνες;
Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν τη γνώμη τους. Κανένας όμως δεν συμφωνεί με όλους! Αυτή είναι κι η δημοκρατία, να εκφράζεις την άποψή σου χωρίς να προσβάλλεις τους άλλους. Οι έχοντες αντίθετη άποψη από μένα που είμαι και δημόσιο πρόσωπο, θα μου επιτεθούν κατά πάσα πιθανότητα και θα παρερμηνεύσουν το 98% από όσα έχω πει. Άρα γιατί να το κάνω;
Φέτος σε συναντάμε στο Cabaret στην Αθήνα και στο Barbarella στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει περίπτωση να σε ξαναδούμε σε μεγάλες πίστες;
Δεν αποκλείω ποτέ τίποτα, μπορεί σε μερικά χρόνια να θέλω να γυρίσω και να εμφανιστώ ξανά εκεί. Απ’ τις μεγάλες πίστες με γνώρισε ο κόσμος, έχω περάσει καταπληκτικές στιγμές σε αυτές, τις πιο μεγάλες μου δόξες τις έζησα εκεί κι έχω λατρέψει αυτούς τους χώρους. Απλά σαν άνθρωπος βαριέμαι στα ίδια, γίνομαι δυστυχισμένη και η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε δυστυχισμένα. Τώρα έτσι θέλω να είμαι, σε δύο χρόνια μπορεί να θέλω να κάνω κάτι άλλο…
Μπορούν δύο ή τρία μεγάλα ονόματα να συνεργαστούν αρμονικά σε ένα σχήμα; Είναι εφικτό αυτό;
Το έχω κάνει στο παρελθόν. Βέβαια γίνεται αλλά σε μεγάλη σκηνή κι όχι σε μικρούς χώρους. Έχω δουλέψει με Βανδή και Οικονομόπουλο στο Fever, με Θεοδωρίδου και Κουρκούλη στο Βοτανικό και περάσαμε και πάρα πολύ ωραία!!!
Κλείνοντας, τι να ευχηθούμε στην Έλλη να έχει μέχρι να ξανασυναντηθούμε;
Αντοχές! (γέλια) Αντοχές και υγεία κι αν έχω αυτά, απ’ τη στιγμή που κάνω αυτό που αγαπώ, θα είμαι μια χαρά.
Πηγή
Tromaktiko
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το τρομοκρατικό χτύπημα άλλαξε το Brexit...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πέθανε πασίγνωστος ηθοποιός... [photo]
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ