2016-03-24 21:28:18
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Οι βόλτες στο άλσος την άνοιξη, τα πικ νικ, οι…μαραθώνιοι τάβλι, οι ιστορίες από τον Πόλεμο και την Κατοχή, οι μυρωδιές από κάστανα στο τζάκι.
Ήταν κάτι σαν δεύτερος μπαμπάς. Για πολλούς είναι ακόμα. Οι ιστορίες από τον Πόλεμο, τα παραμύθια, οι νύχτες πλάι στο τζάκι, τα ζαχαρωτά που μας έδινε κρυφά, οι πρώτες βόλτες με το ποδήλατο, τα μεσημέρια με τάβλι στο χωριό και τα πικ νικ στο άλσος δίπλα στο σπίτι.
Οι αναμνήσεις μας από τον παππού είναι δεκάδες, όσες και οι ρυτίδες στο γερασμένο του πρόσωπο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν όμως, η νοσταλγία της συντροφικότητας, της παρέας, της αγάπης, της σχεδόν γονικής φροντίδας από τον παππού θα μένουν εκεί, σκαλισμένες στη μνήμη μας.
Άτομα διαφορετικών ηλικιών, μοιράζονται τις αναμνήσεις αυτές με νοσταλγία. Εσάς ποιες εικόνες σας έρχονται στο νου από τον πολυαγαπημένο «παππού» των αθώων χρόνων της νιότης σας;
Μας καλούσε τα 4 εγγόνια του σπίτι και μας έφτιαχνε σουβλάκια αρμένικα, με μαϊντανό, τομάτα και κρεμμύδι. Ακόμα θυμάμαι τις μυρωδιές. Μια χαρακτηριστική φορά, θυμάμαι, μας έλεγε ιστορίες από τη ζωή του και την Αρμενία. Είχε πάει, έλεγε, μετανάστης στη Γερμανία και είχε βρεθεί τυχαία σε συγκέντρωση σε πλατεία που μίλαγε ο Χίτλερ, αλλά εκείνος έψαχνε να βρει μια μαγείρισσα που του είχε γυαλίσει. Είχαμε μείνει όλοι όταν μας το ανέφερε.
Άγγελος, 27 ετών
Μου έψηνε κάστανα και ψωμί στο τζάκι στο χωριό! Μαζί του, ήταν η πρώτη φορά που έτρωγα κάστανα και φρέσκο ψωμί και την θυμάμαι μέχρι σήμερα. Σε μεγαλύτερη ηλικία, ήταν η καλύτερη παρέα όταν πίναμε μαζί κρασί!
Αγγελική, 30 ετών
Ο ένας μου παππούς πέθανε όταν ήμουν σε μικρή ηλικία, δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα μαζί του. Ο άλλος, ήταν μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια γνώσεων για τον πόλεμο στη Μικρά Ασία και την Μικρασιατική καταστροφή. Κάθε συζήτηση μαζί του ήταν σύντομο μάθημα… Ιστορίας.
Κώστας, 45 χρονών
Όταν είχα μακριά μαλλιά μικρός, μου έλεγε ‘τι είσαι μωρέ, καμιά αδερφή;’ - ‘Ναι ρε παππού, αλλά και ο Κολοκοτρώνης είχε μακριά μαλλιά, τι έχεις να πεις;’ - Ο Κολοκοτρώνης ήταν ο Κολοκοτρώνης ρε χαμένε, εσύ τι είσαι;
Δημήτρης, 41 ετών
Τα καλοκαίρια που πηγαίναμε στη Μάνη, καθόμασταν με τις ώρες και μου αράδιαζε όλα του τα εργαλεία στον πάγκο. Και μου μάθαινε να τα χρησιμοποιώ γιατί του είχε κολλήσει πως έπρεπε να ανοίξω συνεργείο αυτοκινήτων όταν μεγαλώσω!
Νάγια, 28 χρονών
Θυμάμαι μας πήγαινε στο άλσος Βείκου στην αρχή της άνοιξης με τα ξαδέρφια μου και κάναμε πικνίκ. Μαζεύαμε λουλούδια και κάναμε στεφάνια τα οποία μας τα φορούσε στο κεφάλι. Είχε πολύ πλάκα. Επίσης κάθε φορά που γύριζε από τη δουλειά του σπίτι, φρόντιζε πάντα να έχει «κρυμμένες» λιχουδιές πάνω του (τσίχλες, καραμέλες, ζαχαρωτά) και παιχνίδια μου μας έδινε.
Ελίνα, 31 χρονών
Ο παππούς μου ήταν πρώην υπουργός ναυτιλίας της σοβιετικής ένωσης επί εποχής Χρουστσόφ και κατ’ επέκταση όποτε τον επισκεπτόμουν στη Μόσχα μου έλεγε ιστορίες από τα διάφορα λιμάνια που είχε επισκεφτεί με το τάνκερ του. Επίσης ήταν ο πρώτος καπετάνιος που μετέφερε πετρέλαιο από την πρώην ΕΣΣΔ προς την Ινδία όπου και έζησε 5 χρόνια. Συνήθιζε να μου αφηγείται ιστορίες καθισμένος στον καναπέ του βλέποντας χόκει επί πάγου, λέγοντας μου κάθε φορά πως "φέτος είναι η χρονιά τους να πάρουν το παγκόσμιο!".
Ανατόλιος, 29 χρονών
Θυμάμαι ήμασταν στο χωριό μου στον άγιο Πέτρο Κυνουρίας, και στο μεσημεριανό φαγητό, για να με πείσει να φάω περισσότερο έκανε τις λεγόμενες "Βούτες"- βουτιές στη σαλάτα! Ψωμί με ελαιόλαδο και ντομάτα. Ακόμα έχω τη γεύση αυτή στο στόμα μου. Επίσης θυμάμαι που έβαζε το καπελάκι του έπαιρνε τη μαγκούρα, και κατέβαινε στην πλατεία για τάβλι. Με έπαιρνε μαζί του, και παρακολουθούσα τα παιχνίδια τους. Σαν να ήταν παγκόσμιο πρωτάθλημα. Γέλια, ανταγωνισμός, πάθος.
Ντάνη, 29 χρονών
Θυμάμαι τα… καφάσια ΕΨΑ που περίμεναν εμένα και τον αδερφό μου κάθε Πάσχα που πηγαίναμε χωριό, αλλά και την τρομερή εντύπωση που μου έκανε, όταν πολύ πολύ αργότερα και ενώ διάβαζα Φυσική για το σχολείο, μπαίνει ξαφνικά στο γραφείο μου και αραδιάζει όλους τους Νόμους του Newton, τσακ μπαμ!
Γκέλη, 34 χρονών
πηγη
pestanea
Οι βόλτες στο άλσος την άνοιξη, τα πικ νικ, οι…μαραθώνιοι τάβλι, οι ιστορίες από τον Πόλεμο και την Κατοχή, οι μυρωδιές από κάστανα στο τζάκι.
Ήταν κάτι σαν δεύτερος μπαμπάς. Για πολλούς είναι ακόμα. Οι ιστορίες από τον Πόλεμο, τα παραμύθια, οι νύχτες πλάι στο τζάκι, τα ζαχαρωτά που μας έδινε κρυφά, οι πρώτες βόλτες με το ποδήλατο, τα μεσημέρια με τάβλι στο χωριό και τα πικ νικ στο άλσος δίπλα στο σπίτι.
Οι αναμνήσεις μας από τον παππού είναι δεκάδες, όσες και οι ρυτίδες στο γερασμένο του πρόσωπο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν όμως, η νοσταλγία της συντροφικότητας, της παρέας, της αγάπης, της σχεδόν γονικής φροντίδας από τον παππού θα μένουν εκεί, σκαλισμένες στη μνήμη μας.
Άτομα διαφορετικών ηλικιών, μοιράζονται τις αναμνήσεις αυτές με νοσταλγία. Εσάς ποιες εικόνες σας έρχονται στο νου από τον πολυαγαπημένο «παππού» των αθώων χρόνων της νιότης σας;
Μας καλούσε τα 4 εγγόνια του σπίτι και μας έφτιαχνε σουβλάκια αρμένικα, με μαϊντανό, τομάτα και κρεμμύδι. Ακόμα θυμάμαι τις μυρωδιές. Μια χαρακτηριστική φορά, θυμάμαι, μας έλεγε ιστορίες από τη ζωή του και την Αρμενία. Είχε πάει, έλεγε, μετανάστης στη Γερμανία και είχε βρεθεί τυχαία σε συγκέντρωση σε πλατεία που μίλαγε ο Χίτλερ, αλλά εκείνος έψαχνε να βρει μια μαγείρισσα που του είχε γυαλίσει. Είχαμε μείνει όλοι όταν μας το ανέφερε.
Άγγελος, 27 ετών
Μου έψηνε κάστανα και ψωμί στο τζάκι στο χωριό! Μαζί του, ήταν η πρώτη φορά που έτρωγα κάστανα και φρέσκο ψωμί και την θυμάμαι μέχρι σήμερα. Σε μεγαλύτερη ηλικία, ήταν η καλύτερη παρέα όταν πίναμε μαζί κρασί!
Αγγελική, 30 ετών
Ο ένας μου παππούς πέθανε όταν ήμουν σε μικρή ηλικία, δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα μαζί του. Ο άλλος, ήταν μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια γνώσεων για τον πόλεμο στη Μικρά Ασία και την Μικρασιατική καταστροφή. Κάθε συζήτηση μαζί του ήταν σύντομο μάθημα… Ιστορίας.
Κώστας, 45 χρονών
Όταν είχα μακριά μαλλιά μικρός, μου έλεγε ‘τι είσαι μωρέ, καμιά αδερφή;’ - ‘Ναι ρε παππού, αλλά και ο Κολοκοτρώνης είχε μακριά μαλλιά, τι έχεις να πεις;’ - Ο Κολοκοτρώνης ήταν ο Κολοκοτρώνης ρε χαμένε, εσύ τι είσαι;
Δημήτρης, 41 ετών
Τα καλοκαίρια που πηγαίναμε στη Μάνη, καθόμασταν με τις ώρες και μου αράδιαζε όλα του τα εργαλεία στον πάγκο. Και μου μάθαινε να τα χρησιμοποιώ γιατί του είχε κολλήσει πως έπρεπε να ανοίξω συνεργείο αυτοκινήτων όταν μεγαλώσω!
Νάγια, 28 χρονών
Θυμάμαι μας πήγαινε στο άλσος Βείκου στην αρχή της άνοιξης με τα ξαδέρφια μου και κάναμε πικνίκ. Μαζεύαμε λουλούδια και κάναμε στεφάνια τα οποία μας τα φορούσε στο κεφάλι. Είχε πολύ πλάκα. Επίσης κάθε φορά που γύριζε από τη δουλειά του σπίτι, φρόντιζε πάντα να έχει «κρυμμένες» λιχουδιές πάνω του (τσίχλες, καραμέλες, ζαχαρωτά) και παιχνίδια μου μας έδινε.
Ελίνα, 31 χρονών
Ο παππούς μου ήταν πρώην υπουργός ναυτιλίας της σοβιετικής ένωσης επί εποχής Χρουστσόφ και κατ’ επέκταση όποτε τον επισκεπτόμουν στη Μόσχα μου έλεγε ιστορίες από τα διάφορα λιμάνια που είχε επισκεφτεί με το τάνκερ του. Επίσης ήταν ο πρώτος καπετάνιος που μετέφερε πετρέλαιο από την πρώην ΕΣΣΔ προς την Ινδία όπου και έζησε 5 χρόνια. Συνήθιζε να μου αφηγείται ιστορίες καθισμένος στον καναπέ του βλέποντας χόκει επί πάγου, λέγοντας μου κάθε φορά πως "φέτος είναι η χρονιά τους να πάρουν το παγκόσμιο!".
Ανατόλιος, 29 χρονών
Θυμάμαι ήμασταν στο χωριό μου στον άγιο Πέτρο Κυνουρίας, και στο μεσημεριανό φαγητό, για να με πείσει να φάω περισσότερο έκανε τις λεγόμενες "Βούτες"- βουτιές στη σαλάτα! Ψωμί με ελαιόλαδο και ντομάτα. Ακόμα έχω τη γεύση αυτή στο στόμα μου. Επίσης θυμάμαι που έβαζε το καπελάκι του έπαιρνε τη μαγκούρα, και κατέβαινε στην πλατεία για τάβλι. Με έπαιρνε μαζί του, και παρακολουθούσα τα παιχνίδια τους. Σαν να ήταν παγκόσμιο πρωτάθλημα. Γέλια, ανταγωνισμός, πάθος.
Ντάνη, 29 χρονών
Θυμάμαι τα… καφάσια ΕΨΑ που περίμεναν εμένα και τον αδερφό μου κάθε Πάσχα που πηγαίναμε χωριό, αλλά και την τρομερή εντύπωση που μου έκανε, όταν πολύ πολύ αργότερα και ενώ διάβαζα Φυσική για το σχολείο, μπαίνει ξαφνικά στο γραφείο μου και αραδιάζει όλους τους Νόμους του Newton, τσακ μπαμ!
Γκέλη, 34 χρονών
πηγη
pestanea
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
