2016-03-28 16:57:08
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε εκπρόθεσμη και ως εκ τούτου απέρριψε την προσφυγή του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Υπουργικού Συμβουλίου σε σχέση με την καταψήφιση, από πλευράς Βουλής, των κανονισμών, που είχαν κατατεθεί για το ωράριο των καταστημάτων, τον περασμένο Δεκέμβριο.
Η απόφαση του Ανωτάτου δεν ήταν ομόφωνη, αλλά λήφθηκε κατά πλειοψηφία. Ειδικότερα, επτά δικαστές έκριναν εκπρόθεσμη την προσφυγή, δύο δικαστές συμφώνησαν με την κατάληξη, αλλά διατύπωσαν διαφορετικό σκεπτικό, ενώ διισταμένη απόφαση διατύπωσαν τέσσερις δικαστές, μία εξ αυτών με άλλο σκεπτικό.
Οι επτά δικαστές έκριναν πως η οποιαδήποτε σύγκρουση εξουσιών ή αρμοδιοτήτων -επιχείρημα που διατυπώθηκε από την πλευρά του Γενικού Εισαγγελέα, εκ μέρους του Προέδρου και του Υπουργικού- προέκυψε στις 27 Μαρτίου του 2015 όταν τέθηκε σε ισχύ ο νόμος με τον οποίο αφαιρείτο από την Εκτελεστική Εξουσία η αρμοδιότητα ρύθμισης του θέματος των ωραρίων των καταστημάτων με διατάγματα της Υπουργού, και εδίδετο στο Υπουργικό για να την ασκεί με Κανονισμούς που θα πρέπει να εγκριθούν από τη Βουλή.
Από την ημερομηνία δημοσίευσης ή θέσης σε ισχύ του νόμου 36(Ι)2015, στις 14 Μαΐου 2015, αλλά και από την πρώτη απόρριψη από πλευράς Βουλής στις 7 Μαΐου 2015, των πανομοιότυπων Κανονισμών που κατατέθηκαν, η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, εφόσον καταχωρήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2015, μετά δηλαδή την εκπνοή της ανατρεπτικής προθεσμίας των 30 ημερών, η οποία προνοείται στο άρθρο 139.4 του Συντάγματος, αναφέρθηκε από τον Πρόεδρο του Ανωτάτου Μύρωνα Νικολάτο,
Το ζήτημα του εκπρόθεσμου απασχόλησε κατά προτεραιότητα το Δικαστήριο, και όπως αναφέρεται στην απόφαση των επτά δικαστών που έκριναν εκπρόθεσμη την προσφυγή, έστω και εάν οι αιτητές, δηλαδή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Υπουργικό, νομιμοποιούνται να εγείρουν την προσφυγή και έστω και εάν στην προκείμενη περίπτωση αναφύεται ζήτημα σύγκρουσης ή αμφισβήτησης εξουσιών ή αρμοδιοτήτων, ώστε να ενεργοποιείται η εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 139 του Συντάγματος, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του συγκεκριμένο άρθρου, η προσφυγή ασκείται «εντός τριάκοντα ημερών, αφ` ής η εν λόγω εξουσία ή αρμοδιότης αμφισβητείται».
Οι δικαστές παρέπεμψαν στην υπόθεση «Υπουργικό Συμβούλιο v. Βουλής των Αντιπροσώπων (1986)», στην οποία αποφασίστηκε ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη, αφού δεν καταχωρήθηκε μέσα στην προθεσμία των 30 ημερών που προβλέπει το άρθρο 139.4 του Συντάγματος.
Εξήγησαν ότι κατ΄ εφαρμογή της απόφασης αυτής προκύπτει ότι η οποιαδήποτε σύγκρουση ή αμφισβήτηση, από τη Νομοθετική Εξουσία, της εξουσίας ή της αρμοδιότητας της Εκτελεστικής Εξουσίας να ρυθμίζει τα ζητήματα των ωραρίων των καταστημάτων, των τουριστικών περιοχών, των τουριστικών περιόδων και των αργιών, προέκυψε με το νόμο 36(Ι)2015, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 27 Μαρτίου 2015 και τέθηκε σε ισχύ την 14η Μαΐου 2015.
Ο συγκεκριμένος νόμος αφαιρούσε από την Εκτελεστική Εξουσία την αποκλειστική αρμοδιότητα ρύθμισης των προαναφερόμενων ζητημάτων, δια της έκδοσης διαταγμάτων της Υπουργού Εργασίας και έδωσε την εξουσία αυτή στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο, όμως θα πρέπει να την ασκεί με Κανονισμούς, που θα κατατίθενται προς έγκριση στη Βουλή.
Ο σκοπός της Βουλής «όταν θέσπισε το Ν36(Ι)2015 ήταν πασιφανής» αναφέρεται στην απόφαση των επτά δικαστών, και προστίθεται ότι ήταν επομένως «απόλυτα σαφής» η πρόθεση της Βουλής, να υποβάλει εξουσία, που μέχρι τότε είχε η Εκτελεστική Εξουσία, στη δική της σφαίρα αρμοδιότητας.
«Από την ημερομηνία δημοσίευσης ή θέσης σε ισχύ του Ν36(Ι)2015, στις 14.5.2015, αλλά και από την πρώτη απόρριψη των πανομοιότυπων Κανονισμών με αυτούς που αναφέρονται στην παρούσα προσφυγή, η οποία έγινε στις 7.5.2015, η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, εφόσον καταχωρήθηκε στις 31.12.2015, μετά δηλαδή την εκπνοή της ανατρεπτικής προθεσμίας των 30 ημερών, η οποία προνοείται στο άρθρο 139.4 του Συντάγματος» εξηγούν στην απόφασή τους οι επτά.
«Η απόφασή μας ως προς το εκπρόθεσμο της παρούσας προσφυγής καθιστά ακαδημαϊκή και νομικά ανεπιθύμητη την ενασχόλησή μας με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα το οποίο ηγέρθη», προσθέτουν.
Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Υπουργικό είχαν ζητήσει από το Ανώτατο Δικαστήριο δήλωση ότι η απόφαση της Βουλής, στις 10 Δεκεμβρίου 2015, να απορρίψει τους κανονισμούς για το ωράριο των καταστημάτων, που τέθηκαν ενώπιον της από το Υπουργικό Συμβούλιο εγείρει θέμα αμφισβήτησης και σύγκρουσης με την αποκλειστική αρμοδιότητα και εξουσία του Υπουργικού να ρυθμίζει τα ωράρια λειτουργίας και τις αργίες των καταστημάτων και συνεπώς παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Ζητούσε επίσης δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι εν λόγω Κανονισμοί είναι έγκυροι και επιτρέπεται να τεθούν σε ισχύ, παρά την προαναφερόμενη απόφαση της Βουλής.
Πηγή Tromaktiko
Η απόφαση του Ανωτάτου δεν ήταν ομόφωνη, αλλά λήφθηκε κατά πλειοψηφία. Ειδικότερα, επτά δικαστές έκριναν εκπρόθεσμη την προσφυγή, δύο δικαστές συμφώνησαν με την κατάληξη, αλλά διατύπωσαν διαφορετικό σκεπτικό, ενώ διισταμένη απόφαση διατύπωσαν τέσσερις δικαστές, μία εξ αυτών με άλλο σκεπτικό.
Οι επτά δικαστές έκριναν πως η οποιαδήποτε σύγκρουση εξουσιών ή αρμοδιοτήτων -επιχείρημα που διατυπώθηκε από την πλευρά του Γενικού Εισαγγελέα, εκ μέρους του Προέδρου και του Υπουργικού- προέκυψε στις 27 Μαρτίου του 2015 όταν τέθηκε σε ισχύ ο νόμος με τον οποίο αφαιρείτο από την Εκτελεστική Εξουσία η αρμοδιότητα ρύθμισης του θέματος των ωραρίων των καταστημάτων με διατάγματα της Υπουργού, και εδίδετο στο Υπουργικό για να την ασκεί με Κανονισμούς που θα πρέπει να εγκριθούν από τη Βουλή.
Από την ημερομηνία δημοσίευσης ή θέσης σε ισχύ του νόμου 36(Ι)2015, στις 14 Μαΐου 2015, αλλά και από την πρώτη απόρριψη από πλευράς Βουλής στις 7 Μαΐου 2015, των πανομοιότυπων Κανονισμών που κατατέθηκαν, η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, εφόσον καταχωρήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2015, μετά δηλαδή την εκπνοή της ανατρεπτικής προθεσμίας των 30 ημερών, η οποία προνοείται στο άρθρο 139.4 του Συντάγματος, αναφέρθηκε από τον Πρόεδρο του Ανωτάτου Μύρωνα Νικολάτο,
Το ζήτημα του εκπρόθεσμου απασχόλησε κατά προτεραιότητα το Δικαστήριο, και όπως αναφέρεται στην απόφαση των επτά δικαστών που έκριναν εκπρόθεσμη την προσφυγή, έστω και εάν οι αιτητές, δηλαδή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Υπουργικό, νομιμοποιούνται να εγείρουν την προσφυγή και έστω και εάν στην προκείμενη περίπτωση αναφύεται ζήτημα σύγκρουσης ή αμφισβήτησης εξουσιών ή αρμοδιοτήτων, ώστε να ενεργοποιείται η εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 139 του Συντάγματος, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του συγκεκριμένο άρθρου, η προσφυγή ασκείται «εντός τριάκοντα ημερών, αφ` ής η εν λόγω εξουσία ή αρμοδιότης αμφισβητείται».
Οι δικαστές παρέπεμψαν στην υπόθεση «Υπουργικό Συμβούλιο v. Βουλής των Αντιπροσώπων (1986)», στην οποία αποφασίστηκε ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη, αφού δεν καταχωρήθηκε μέσα στην προθεσμία των 30 ημερών που προβλέπει το άρθρο 139.4 του Συντάγματος.
Εξήγησαν ότι κατ΄ εφαρμογή της απόφασης αυτής προκύπτει ότι η οποιαδήποτε σύγκρουση ή αμφισβήτηση, από τη Νομοθετική Εξουσία, της εξουσίας ή της αρμοδιότητας της Εκτελεστικής Εξουσίας να ρυθμίζει τα ζητήματα των ωραρίων των καταστημάτων, των τουριστικών περιοχών, των τουριστικών περιόδων και των αργιών, προέκυψε με το νόμο 36(Ι)2015, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 27 Μαρτίου 2015 και τέθηκε σε ισχύ την 14η Μαΐου 2015.
Ο συγκεκριμένος νόμος αφαιρούσε από την Εκτελεστική Εξουσία την αποκλειστική αρμοδιότητα ρύθμισης των προαναφερόμενων ζητημάτων, δια της έκδοσης διαταγμάτων της Υπουργού Εργασίας και έδωσε την εξουσία αυτή στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο, όμως θα πρέπει να την ασκεί με Κανονισμούς, που θα κατατίθενται προς έγκριση στη Βουλή.
Ο σκοπός της Βουλής «όταν θέσπισε το Ν36(Ι)2015 ήταν πασιφανής» αναφέρεται στην απόφαση των επτά δικαστών, και προστίθεται ότι ήταν επομένως «απόλυτα σαφής» η πρόθεση της Βουλής, να υποβάλει εξουσία, που μέχρι τότε είχε η Εκτελεστική Εξουσία, στη δική της σφαίρα αρμοδιότητας.
«Από την ημερομηνία δημοσίευσης ή θέσης σε ισχύ του Ν36(Ι)2015, στις 14.5.2015, αλλά και από την πρώτη απόρριψη των πανομοιότυπων Κανονισμών με αυτούς που αναφέρονται στην παρούσα προσφυγή, η οποία έγινε στις 7.5.2015, η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, εφόσον καταχωρήθηκε στις 31.12.2015, μετά δηλαδή την εκπνοή της ανατρεπτικής προθεσμίας των 30 ημερών, η οποία προνοείται στο άρθρο 139.4 του Συντάγματος» εξηγούν στην απόφασή τους οι επτά.
«Η απόφασή μας ως προς το εκπρόθεσμο της παρούσας προσφυγής καθιστά ακαδημαϊκή και νομικά ανεπιθύμητη την ενασχόλησή μας με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα το οποίο ηγέρθη», προσθέτουν.
Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Υπουργικό είχαν ζητήσει από το Ανώτατο Δικαστήριο δήλωση ότι η απόφαση της Βουλής, στις 10 Δεκεμβρίου 2015, να απορρίψει τους κανονισμούς για το ωράριο των καταστημάτων, που τέθηκαν ενώπιον της από το Υπουργικό Συμβούλιο εγείρει θέμα αμφισβήτησης και σύγκρουσης με την αποκλειστική αρμοδιότητα και εξουσία του Υπουργικού να ρυθμίζει τα ωράρια λειτουργίας και τις αργίες των καταστημάτων και συνεπώς παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Ζητούσε επίσης δήλωση του Δικαστηρίου ότι οι εν λόγω Κανονισμοί είναι έγκυροι και επιτρέπεται να τεθούν σε ισχύ, παρά την προαναφερόμενη απόφαση της Βουλής.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αόρατοι ασκητές του Αγίου Όρους: Θρύλος ή πραγματικότητα; (φωτό) !!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ