2016-03-28 20:07:09
Ερωτούν όχι για να μαθούν, αλλά να κατηγορήσουν. Και κατηγορούν όχι για να ασκήσουν έλεγχο... αλλά για να πλήξουν υπολήψεις και ανθρώπινες αξιοπρέπειες. Μέχρι εκεί φθάνουν «Όσα δεν φθάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια…» λέει ο σοφός λαός, και αυτό ισχύει απόλυτα στην περίπτωση αιρετών του Πύργου, οι οποίοι προσφάτως «αναβάθμισαν» τη συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου, θέτοντας ως μείζον ζήτημα του Δήμου και των προβλημάτων του τα… ανυπόγραφα πρακτικά του Λιμενικού Ταμείου Κατακόλου.
Φόρεσαν έτσι τον μανδύα της προπαγάνδας, επιφορτίστηκαν με το μέγιστο υποκριτικό τους ρόλο, και διακρινόμενοι ως συνήθως από την ανάλογη πολιτική ενθυμία «θυμήθηκαν» ότι στον Δήμο Πύργου υπάρχει και το Κατάκολο…
Ποιό Κατάκολο όμως;
Aσφαλώς όχι εκείνο της διαρκούς δραστηριότητας για να ξεφύγει από τη στασιμότητα και την υποβάθμιση ετών και να μπει στην τροχιά μιας προοδευτικής εξέλιξης στην πρώτη γραμμή του τουρισμού της κρουαζιέρας.
Ούτε καν εκείνο της μεγάλης προσπάθειας για την κατασκευή έργων και παρεμβάσεων που αλλάζουν την μορφή του και το μετατρέπουν σταδιακά σε βασικό σημείο αναφοράς της Ηλείας και της Δυτ. Ελλάδας.
Ούτε βεβαίως εκείνο της επίμονης προσαρμογής με όρους, ασφάλειας, τάξης και νοικοκυρέματος από ένα τοπίο άναρχης, ευκαιριακής και κακόγουστης λειτουργίας.
Και φυσικά όχι εκείνο που επιδιώκει να βάλει ένα τέλος στον «εφιάλτη» των σκουπιδιών και να στείλει μια διαφορετική εικόνα στον κόσμο.
Αντιθέτως! Τους απασχολεί το Κατάκολο των πρακτικών πάνω στα οποία στηρίζουν την «μεγαλειώδη» αντιπολιτευτική διάθεση και κριτική, μετατρέποντας το κορυφαίο όργανο του Δήμου σε… συνάθροιση χαρωπής παρέας καφενείου…
Είναι η ίδια (γνωστή πλέον) παρέα που ενώνει συμπεριφορές (πιθανότατα και ιδεολογίες;) όταν πρόκειται με άνανδρα κτυπήματα «κάτω από τη μέση» να αντιμετωπίσει όσους διαφωνούν μαζί της. Το δίκαιο ή το άδικο της διαφωνίας καμία σημασία δεν έχει. Αρκεί το κτύπημα να είναι «λυσσαλέο» με… συμπληρωμένα ή μη πρακτικά και άλλα τέτοια βλακώδη επιχειρήματα.
Αλήθεια, αναρωτήθηκαν ποτέ, ποιο από όλα τα άλλα τουριστικά λιμάνια δεν έχει ούτε έναν υπάλληλο για να λειτουργήσει; Έκαναν κάτι μήπως για να βοηθήσουν; Ή μήπως έφεραν θέμα προς συζήτηση ποτέ, την ανεξέλεγκτη εικόνα στη ζώνη του λιμένα με την όποια επικινδυνότητα συνεπάγεται κάτι τέτοιο;
Aνησύχησαν άραγε, και πώς εκδήλωσαν την ανησυχία τους, όταν έφυγε η μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία από το Κατάκολο; Αντέδρασαν; Έκαναν παρέμβαση; Μίλησαν στο Δημ. Συμβούλιο γι’ αυτό; Ή μήπως είχαν λόγο και άποψη όταν διαπιστώθηκαν τα προβλήματα και οι ελλείψεις στα έργα για το οποία έγινε «αγώνας δρόμου» προκειμένου να αποκατασταθούν;
Προβληματίστηκαν ακόμη γιατί στο λιμάνι υπήρχε μέγιστο θέμα ασφαλείας, αποτρεπτικό σίγουρα για την προσέγγιση κρουαζιερόπλοιων. Συμμετείχαν ίσως σε μια τεράστια προσπάθεια ανατροπής μιας τέτοιας εικόνας, ώστε να χαρακτηρίζεται το Κατάκολο ασφαλές ειδικά σε μια περίοδο τρόμου που ζει όλη η Ευρώπη.
Αυτά είναι τα σοβαρά και τα μεγάλα θέματα του Λιμενικού Ταμείου και όχι τα πρακτικά του Δ.Σ. και αν τα υπέγραψαν όλοι ή μερικοί… Οι περιλαλίστατοι συγκεκριμένοι δημοτικοί σύμβουλοι που κάθε φορά αναζητούν λόγο και αφορμή για να βρίσκονται μόνιμα και σταθερά στη «σανίδα σωτηρίας» της επικαιρότητας, το γνωρίζουν, αλλά δεν μπορούν να το δεχθούν.
Επιλέγουν τα μικρά και τα ανούσια. Τα «εύκολα» μιας μονοδιάστατης (δικής τους) εκδοχής. Εκείνα που πρόσκαιρα τους κάνουν «πρωταγωνιστές» και ακολούθως τους μεταβάλλουν σε θλιβερούς κομπάρσους των πραγματικών προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας.
Ερωτούν, όχι για να μάθουν, αλλά να κατηγορήσουν. Και κατηγορούν όχι για να ασκήσουν έλεγχο, αλλά για να πλήξουν υπολήψεις και ανθρώπινες αξιοπρέπειες. Μέχρι εκεί φθάνουν…
Μια δόση αυτοκριτικής – αν είναι σε θέση να την κα΄νουν – θα τους «διδάξει» πολλά. Και ακόμη περισσότερα, αν συλλογισθούν γιατί δεν εμπνέουν και δεν πείθουν τελικώς τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών τους.
΄Οσο και αν κραυγάζουν και αδημονούν να εντοπίσουν «ενόχους» ή «θύματα» εκεί που δεν υπάρχουν, άλλο τόσο θα χάνονται στην περιδίνηση των σκοπιμοτήτων τους…
Πηγή
Tromaktiko
Φόρεσαν έτσι τον μανδύα της προπαγάνδας, επιφορτίστηκαν με το μέγιστο υποκριτικό τους ρόλο, και διακρινόμενοι ως συνήθως από την ανάλογη πολιτική ενθυμία «θυμήθηκαν» ότι στον Δήμο Πύργου υπάρχει και το Κατάκολο…
Ποιό Κατάκολο όμως;
Aσφαλώς όχι εκείνο της διαρκούς δραστηριότητας για να ξεφύγει από τη στασιμότητα και την υποβάθμιση ετών και να μπει στην τροχιά μιας προοδευτικής εξέλιξης στην πρώτη γραμμή του τουρισμού της κρουαζιέρας.
Ούτε καν εκείνο της μεγάλης προσπάθειας για την κατασκευή έργων και παρεμβάσεων που αλλάζουν την μορφή του και το μετατρέπουν σταδιακά σε βασικό σημείο αναφοράς της Ηλείας και της Δυτ. Ελλάδας.
Ούτε βεβαίως εκείνο της επίμονης προσαρμογής με όρους, ασφάλειας, τάξης και νοικοκυρέματος από ένα τοπίο άναρχης, ευκαιριακής και κακόγουστης λειτουργίας.
Και φυσικά όχι εκείνο που επιδιώκει να βάλει ένα τέλος στον «εφιάλτη» των σκουπιδιών και να στείλει μια διαφορετική εικόνα στον κόσμο.
Αντιθέτως! Τους απασχολεί το Κατάκολο των πρακτικών πάνω στα οποία στηρίζουν την «μεγαλειώδη» αντιπολιτευτική διάθεση και κριτική, μετατρέποντας το κορυφαίο όργανο του Δήμου σε… συνάθροιση χαρωπής παρέας καφενείου…
Είναι η ίδια (γνωστή πλέον) παρέα που ενώνει συμπεριφορές (πιθανότατα και ιδεολογίες;) όταν πρόκειται με άνανδρα κτυπήματα «κάτω από τη μέση» να αντιμετωπίσει όσους διαφωνούν μαζί της. Το δίκαιο ή το άδικο της διαφωνίας καμία σημασία δεν έχει. Αρκεί το κτύπημα να είναι «λυσσαλέο» με… συμπληρωμένα ή μη πρακτικά και άλλα τέτοια βλακώδη επιχειρήματα.
Αλήθεια, αναρωτήθηκαν ποτέ, ποιο από όλα τα άλλα τουριστικά λιμάνια δεν έχει ούτε έναν υπάλληλο για να λειτουργήσει; Έκαναν κάτι μήπως για να βοηθήσουν; Ή μήπως έφεραν θέμα προς συζήτηση ποτέ, την ανεξέλεγκτη εικόνα στη ζώνη του λιμένα με την όποια επικινδυνότητα συνεπάγεται κάτι τέτοιο;
Aνησύχησαν άραγε, και πώς εκδήλωσαν την ανησυχία τους, όταν έφυγε η μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία από το Κατάκολο; Αντέδρασαν; Έκαναν παρέμβαση; Μίλησαν στο Δημ. Συμβούλιο γι’ αυτό; Ή μήπως είχαν λόγο και άποψη όταν διαπιστώθηκαν τα προβλήματα και οι ελλείψεις στα έργα για το οποία έγινε «αγώνας δρόμου» προκειμένου να αποκατασταθούν;
Προβληματίστηκαν ακόμη γιατί στο λιμάνι υπήρχε μέγιστο θέμα ασφαλείας, αποτρεπτικό σίγουρα για την προσέγγιση κρουαζιερόπλοιων. Συμμετείχαν ίσως σε μια τεράστια προσπάθεια ανατροπής μιας τέτοιας εικόνας, ώστε να χαρακτηρίζεται το Κατάκολο ασφαλές ειδικά σε μια περίοδο τρόμου που ζει όλη η Ευρώπη.
Αυτά είναι τα σοβαρά και τα μεγάλα θέματα του Λιμενικού Ταμείου και όχι τα πρακτικά του Δ.Σ. και αν τα υπέγραψαν όλοι ή μερικοί… Οι περιλαλίστατοι συγκεκριμένοι δημοτικοί σύμβουλοι που κάθε φορά αναζητούν λόγο και αφορμή για να βρίσκονται μόνιμα και σταθερά στη «σανίδα σωτηρίας» της επικαιρότητας, το γνωρίζουν, αλλά δεν μπορούν να το δεχθούν.
Επιλέγουν τα μικρά και τα ανούσια. Τα «εύκολα» μιας μονοδιάστατης (δικής τους) εκδοχής. Εκείνα που πρόσκαιρα τους κάνουν «πρωταγωνιστές» και ακολούθως τους μεταβάλλουν σε θλιβερούς κομπάρσους των πραγματικών προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας.
Ερωτούν, όχι για να μάθουν, αλλά να κατηγορήσουν. Και κατηγορούν όχι για να ασκήσουν έλεγχο, αλλά για να πλήξουν υπολήψεις και ανθρώπινες αξιοπρέπειες. Μέχρι εκεί φθάνουν…
Μια δόση αυτοκριτικής – αν είναι σε θέση να την κα΄νουν – θα τους «διδάξει» πολλά. Και ακόμη περισσότερα, αν συλλογισθούν γιατί δεν εμπνέουν και δεν πείθουν τελικώς τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών τους.
΄Οσο και αν κραυγάζουν και αδημονούν να εντοπίσουν «ενόχους» ή «θύματα» εκεί που δεν υπάρχουν, άλλο τόσο θα χάνονται στην περιδίνηση των σκοπιμοτήτων τους…
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θέλει να τελειώνει με τον Πογιέτ ο Μελισσανίδης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ