2016-04-04 13:05:33
Νέα… αίμα με ψυχή και ατσάλι κυλάει στο Σελλί του Βρύσινα Ρεθύμνου, εκεί που οι άνθρωποι μακριά από την κρατική και αυτοδιοικητική φροντίδα, μένουν να αντιπαλέψουν έστω και μόνοι τους, όπως αντιμετωπίζονται όλα τα χρόνια, τις μεγάλες δυσκολίες που τους «φόρτωσαν» οι… επαναστάτες που υποτάχτηκαν «εν μια νυχτί»! Τα βυτία αποθήκευσης των λυμάτων εξακολουθούν να παραμένουν, μια… πρωτοτυπία, στα σπίτια, οι πλαστικοί σωλήνες, απόστασης πολλών χιλιομέτρων, μεταφοράς νερού στους διψασμένους τα καλοκαίρια, παραμένουν από… τότε και στα ρυάκια, χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της υγείας των ανθρώπων, τρέχουν από τις κατοικίες οι ακαθαρσίες. Εικόνα άλλων εποχών που αναβιώνει και τώρα στους καιρούς του… πολιτισμού!
Κι αν το χωριό τους κατέγραφε, στον αιώνα του εκσυγχρονισμού και της εξέλιξης… ρεκόρ στην έλλειψη των βασικών υποδομών και προβλήθηκε από τα ρεπορτάζ, ήρθε, απροειδοποίητα, να ενισχύσει την… προβολή του και να το βυθίσει σε ένα ατέλειωτο μοιρολόι, ο φρικτός θάνατος του νεαρού σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη που αναδείχτηκε σε πανελλήνιο θέμα… σύρθηκε όλο το χρόνο και σέρνεται, και αποκάλυψε τις αδίστακτες συμμορίες που δρουν στους σπουδαστικούς κύκλους. Ο πόνος στο Σελλί στέριωσε και είναι βουβός!
ΘΕΑΜΑ ΤΟΥ…ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Όμως, δυστυχώς, δεν νοιάζεται κανείς για το θέαμα του… μεσαίωνα της μικρής κοινωνίας που σέρνεται και τη νοσηρότητα που κουβαλά με την απαξία, αφού είναι λίγοι οι κάτοικοι και η δυναμικότητα σε ψηφοφόρους είναι μικρή! Τρείς από τη νέα γενιά του οικισμού, ο Γιάννης Γιακουμάκης, ο Μανούσος Μανούσακας και ο Γιάννης Αντωνογιαννάκης, επιχειρούν να «σκοτώσουν» την πλήξη τους, ως… ορεινοί, στο καφενείο του χωριού, με ρακή και κουβέντα για τα τρέχοντα στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή, αηδιασμένοι για τις φαιδρότητες των κοινοβουλευτικών. Το αίμα τους… βράζει για όσα συμβαίνουν και, απλά, αγανακτισμένοι, αναμένουν όταν κληθούν για να… εμπιστευτούν ξανά! Τι άλλο να πουν παρά «είδαμε το νέο με τον Τσίπρα, ας δούμε την άλλη φορά και το άλλο καινούργιο. Μας πάνε και μας φέρνουν…» Επί του παρόντος, υπουργός, βουλευτής και δήμαρχος δεν εμφανίζονται στο Σελλί του πένθους, γιατί… μυρίζει μπαρούτι!καφενείο σελλί γιακουμάκης χωριό
Εκείνο, όμως, που τους ταρακούνησε και τους ξεσηκώνει, ένα χρόνο μετά, χωρίς να το… φωνάζουν, είναι ο τραγικός θάνατος του συγχωριανού τους λεβέντη σπουδαστή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, και τα όσα αποκαλύπτονται ακόμα και σήμερα. Όταν τους ρωτάς για τον Βαγγέλη σου απαντούν: «Άφησέ το κουμπάρε μην το ρωτάς και κάθισε να πιούμε μια ρακή…» Στη… φάτσα του καφενείου, πάντως, αναρτήθηκαν και θα μείνουν στην κορνίζα, τα σπαρακτικά τετράστιχα που του αφιέρωσαν οι νέοι του χωριού, ενώ η ψυχή του γαληνεύει στο μνήμα, απέναντι, στο νεκροταφείο της γενέτειράς του ΔΕΝ ΧΑΡΗΚΕ…
Το βέβαιο είναι ότι ο Βαγγέλης μένει στη θύμησή τους σαν μια ξεχωριστή ανάμνηση με αρχές και αξίες που γαλουχήθηκε και γιατί ο νους του ήταν, όπου κι αν βρίσκονταν, «μόνο στο Σελλί». Επιμένουν με σφιγμένη καρδιά: «Στον ανθό της νιότης του, δίχως να χαρεί και να δημιουργήσει, έφυγε απρόσμενα από κοντά μας το παλικάρι ».
Πηγή
Tromaktiko
Κι αν το χωριό τους κατέγραφε, στον αιώνα του εκσυγχρονισμού και της εξέλιξης… ρεκόρ στην έλλειψη των βασικών υποδομών και προβλήθηκε από τα ρεπορτάζ, ήρθε, απροειδοποίητα, να ενισχύσει την… προβολή του και να το βυθίσει σε ένα ατέλειωτο μοιρολόι, ο φρικτός θάνατος του νεαρού σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη που αναδείχτηκε σε πανελλήνιο θέμα… σύρθηκε όλο το χρόνο και σέρνεται, και αποκάλυψε τις αδίστακτες συμμορίες που δρουν στους σπουδαστικούς κύκλους. Ο πόνος στο Σελλί στέριωσε και είναι βουβός!
ΘΕΑΜΑ ΤΟΥ…ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Όμως, δυστυχώς, δεν νοιάζεται κανείς για το θέαμα του… μεσαίωνα της μικρής κοινωνίας που σέρνεται και τη νοσηρότητα που κουβαλά με την απαξία, αφού είναι λίγοι οι κάτοικοι και η δυναμικότητα σε ψηφοφόρους είναι μικρή! Τρείς από τη νέα γενιά του οικισμού, ο Γιάννης Γιακουμάκης, ο Μανούσος Μανούσακας και ο Γιάννης Αντωνογιαννάκης, επιχειρούν να «σκοτώσουν» την πλήξη τους, ως… ορεινοί, στο καφενείο του χωριού, με ρακή και κουβέντα για τα τρέχοντα στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή, αηδιασμένοι για τις φαιδρότητες των κοινοβουλευτικών. Το αίμα τους… βράζει για όσα συμβαίνουν και, απλά, αγανακτισμένοι, αναμένουν όταν κληθούν για να… εμπιστευτούν ξανά! Τι άλλο να πουν παρά «είδαμε το νέο με τον Τσίπρα, ας δούμε την άλλη φορά και το άλλο καινούργιο. Μας πάνε και μας φέρνουν…» Επί του παρόντος, υπουργός, βουλευτής και δήμαρχος δεν εμφανίζονται στο Σελλί του πένθους, γιατί… μυρίζει μπαρούτι!καφενείο σελλί γιακουμάκης χωριό
Εκείνο, όμως, που τους ταρακούνησε και τους ξεσηκώνει, ένα χρόνο μετά, χωρίς να το… φωνάζουν, είναι ο τραγικός θάνατος του συγχωριανού τους λεβέντη σπουδαστή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, και τα όσα αποκαλύπτονται ακόμα και σήμερα. Όταν τους ρωτάς για τον Βαγγέλη σου απαντούν: «Άφησέ το κουμπάρε μην το ρωτάς και κάθισε να πιούμε μια ρακή…» Στη… φάτσα του καφενείου, πάντως, αναρτήθηκαν και θα μείνουν στην κορνίζα, τα σπαρακτικά τετράστιχα που του αφιέρωσαν οι νέοι του χωριού, ενώ η ψυχή του γαληνεύει στο μνήμα, απέναντι, στο νεκροταφείο της γενέτειράς του ΔΕΝ ΧΑΡΗΚΕ…
Το βέβαιο είναι ότι ο Βαγγέλης μένει στη θύμησή τους σαν μια ξεχωριστή ανάμνηση με αρχές και αξίες που γαλουχήθηκε και γιατί ο νους του ήταν, όπου κι αν βρίσκονταν, «μόνο στο Σελλί». Επιμένουν με σφιγμένη καρδιά: «Στον ανθό της νιότης του, δίχως να χαρεί και να δημιουργήσει, έφυγε απρόσμενα από κοντά μας το παλικάρι ».
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
