2016-04-04 23:47:10
Αυτό που βίωσε αυτή η γυναίκα κατά τη διάρκεια της δουλειάς της... δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσει:
«Μερικά χρόνια πριν δούλευα σε ένα κατάστημα με είδη γραφείου. Ήθελα να βγάλω μερικά χρήματα ενώ παράλληλα σπούδαζα και μου άρεσε πολύ η δουλειά μου. Η πιο δύσκολη περίοδος ήταν όταν ξεκινούσαν τα σχολεία και όλοι οι γονείς πήγαιναν να αγοράσουν ότι χρειάζονταν τα παιδιά τους για τη σχολική χρονιά.
Ακόμα και οι υπεύθυνοι αναλάμβαναν ταμείο για να καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις μεγάλες απαιτήσεις των ημερών. Μία μέρα, μία γυναίκα πλησίασε το ταμείο και άρχισε να πετάει πάνω μου πράγματα και τα κουπόνια της.
Χαμογέλασα και την ρώτησα αν είχε καταφέρει να βρει ότι έψαχνε. Με αγνόησε εντελώς και έγραψε κάτι στο τηλέφωνό της, ενώ η 7χρονη κόρη της καθόταν σιωπηλά δίπλα της.
“Χτύπησα” τα προϊόντα και τα κουπόνια της και συνειδητοποίησα ότι ένα από αυτά είχε λήξει – ένα χρόνο πριν! Εκτός από αυτό, το συγκεκριμένο κουπόνι δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί γι’αυτό που ήθελε να αγοράσει. Την ενημέρωσα ευγενικά αλλά αυτή άρχισε να υψώνει τους τόνους:
“Μα γιατί; Είναι ένα κουπόνι και πρέπει να το δεχτείς.”
Δεν άκουγε τίποτα και άρχισε να εκνευρίζετε:
“Θα ήθελα να μιλήσω στον υπεύθυνο. Δεν έχω χρόνο γι’αυτές τις βλακείες!”
Έκανα νόημα στον υπεύθυνο να έρθει. Καθώς ερχόταν, έσκυψε προς την κόρη της και είπε : «Είδες γλυκιά μου; Γι’αυτό πρέπει να πας στο κολέγιο και να σπουδάσεις, για να μην καταλήξεις σε ένα ταμείο όπως αυτή!»
Άρχισα να τρελαίνομαι. Άρχισαν να κυλάνε δάκρυα από τα μάτια μου και είπα χαμηλόφωνα πως σπούδαζα και εγώ σε κολέγιο. Εκείνη τη στιγμή ο υπεύθυνος μου της ζήτησε να επαναλάβει αυτό που είπε. Με κακία στο βλέμμα επανέλαβε το σχόλιό της και συνέχισε λέγοντας πως ο πελάτης έχει ΠΑΝΤΑ δίκιο και πως πρέπει να δεχτούν το κουπόνι.
Την κοίταξε για λίγο και άρχισε να βγάζει όλα τα πράγματα που είχε πάρει έξω από τις σακούλες της.
«Τι κάνεις εκεί;» ούρλιαξε.
«Δεν θα κάθομαι να σας βλέπω να γελοιοποιείτε το προσωπικό μου. Θα σας ζητήσω να φύγετε. Δεν θέλουμε να σας εξυπηρετήσουμε,» είπε ο υπεύθυνος.
Είχε κοκκινίσει από θυμό και όλοι στο μαγαζί την κοιτούσαν. Άρχισε να κλαίει και έφυγε τρέχοντας. Η 7χρονη κόρη της φέρθηκε πολύ καλύτερη από την “ώριμη” μητέρα της.
«Δεν θα έρθω ποτέ ξανά. Θα βάλω να σας απολύσουν όλους! Ξέρετε ποια είμαι εγώ;»
Ήρθε ο υπεύθυνος και μου είπε να πάρω βαθιές ανάσες – ήταν σαν να είχα δει φάντασμα…» Tromaktiko
«Μερικά χρόνια πριν δούλευα σε ένα κατάστημα με είδη γραφείου. Ήθελα να βγάλω μερικά χρήματα ενώ παράλληλα σπούδαζα και μου άρεσε πολύ η δουλειά μου. Η πιο δύσκολη περίοδος ήταν όταν ξεκινούσαν τα σχολεία και όλοι οι γονείς πήγαιναν να αγοράσουν ότι χρειάζονταν τα παιδιά τους για τη σχολική χρονιά.
Ακόμα και οι υπεύθυνοι αναλάμβαναν ταμείο για να καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις μεγάλες απαιτήσεις των ημερών. Μία μέρα, μία γυναίκα πλησίασε το ταμείο και άρχισε να πετάει πάνω μου πράγματα και τα κουπόνια της.
Χαμογέλασα και την ρώτησα αν είχε καταφέρει να βρει ότι έψαχνε. Με αγνόησε εντελώς και έγραψε κάτι στο τηλέφωνό της, ενώ η 7χρονη κόρη της καθόταν σιωπηλά δίπλα της.
“Χτύπησα” τα προϊόντα και τα κουπόνια της και συνειδητοποίησα ότι ένα από αυτά είχε λήξει – ένα χρόνο πριν! Εκτός από αυτό, το συγκεκριμένο κουπόνι δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί γι’αυτό που ήθελε να αγοράσει. Την ενημέρωσα ευγενικά αλλά αυτή άρχισε να υψώνει τους τόνους:
“Μα γιατί; Είναι ένα κουπόνι και πρέπει να το δεχτείς.”
Δεν άκουγε τίποτα και άρχισε να εκνευρίζετε:
“Θα ήθελα να μιλήσω στον υπεύθυνο. Δεν έχω χρόνο γι’αυτές τις βλακείες!”
Έκανα νόημα στον υπεύθυνο να έρθει. Καθώς ερχόταν, έσκυψε προς την κόρη της και είπε : «Είδες γλυκιά μου; Γι’αυτό πρέπει να πας στο κολέγιο και να σπουδάσεις, για να μην καταλήξεις σε ένα ταμείο όπως αυτή!»
Άρχισα να τρελαίνομαι. Άρχισαν να κυλάνε δάκρυα από τα μάτια μου και είπα χαμηλόφωνα πως σπούδαζα και εγώ σε κολέγιο. Εκείνη τη στιγμή ο υπεύθυνος μου της ζήτησε να επαναλάβει αυτό που είπε. Με κακία στο βλέμμα επανέλαβε το σχόλιό της και συνέχισε λέγοντας πως ο πελάτης έχει ΠΑΝΤΑ δίκιο και πως πρέπει να δεχτούν το κουπόνι.
Την κοίταξε για λίγο και άρχισε να βγάζει όλα τα πράγματα που είχε πάρει έξω από τις σακούλες της.
«Τι κάνεις εκεί;» ούρλιαξε.
«Δεν θα κάθομαι να σας βλέπω να γελοιοποιείτε το προσωπικό μου. Θα σας ζητήσω να φύγετε. Δεν θέλουμε να σας εξυπηρετήσουμε,» είπε ο υπεύθυνος.
Είχε κοκκινίσει από θυμό και όλοι στο μαγαζί την κοιτούσαν. Άρχισε να κλαίει και έφυγε τρέχοντας. Η 7χρονη κόρη της φέρθηκε πολύ καλύτερη από την “ώριμη” μητέρα της.
«Δεν θα έρθω ποτέ ξανά. Θα βάλω να σας απολύσουν όλους! Ξέρετε ποια είμαι εγώ;»
Ήρθε ο υπεύθυνος και μου είπε να πάρω βαθιές ανάσες – ήταν σαν να είχα δει φάντασμα…» Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το 50% των φοιτητών απορρίπτουν τις θέσεις τους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
