2016-04-13 13:46:42
“Μου λείπουν εκείνα τα γνωστά βήματα στο πάτωμα.. Για μένα δεν ήταν μόνο ο παππούς, για μένα ήταν ο φίλος μου, ο μπαμπάς μου, η παρέα μου και κυρίως ήταν ο άνθρωπος που με πήρε από τους δρόμους. Χάρη σε αυτόν επιβίωσα και χάρη σε αυτόν έμαθα τι σημαίνει να αποκοιμιέσαι από τα πολλά χάδια.
Το πρωί ξυπνάγαμε μαζί, τώρα τελευταία εγώ πρώτος και του φώναζα να ξυπνήσει για να κάτσουμε να πιούμε καφέ και εγώ να του κουτουλάω το χέρι για να θυμηθεί να μου βάλει φαΐ. Μετέπειτα πήγαινε για ψώνια και εγώ καθόμουν ανήσυχος πίσω από την πόρτα μήπως δεν τα καταφέρει στον δρόμο. Χαιρόμουν πολύ που τον έβλεπα να επιστρέφει.
Πλέον κανείς δεν ερχόταν στο σπίτι, παλιά είχαμε και κάποιες επισκέψεις. Κάποιοι φίλοι του παππού άκουγα που του έλεγαν τι τον θέλεις τον Γάτο εσύ? Διώξτον! Αυτός γέλαγε και με κοίταγε και έλεγε φωναχτά, μα αυτός δεν είναι γάτος είναι όλη η παρέα μου.Μια μέρα ξύπνησα και ο παππούς ακόμα κοιμόταν, του νιαούρισα πολλές φορές, τον κουτούλησα αλλά τίποτα
. Δεν ήξερα τι να κάνω, απλά ξάπλωσα μαζί του όπως κάναμε εδώ και 5 χρόνια. Μετά από λίγο ήρθε κόσμος, πολύ κόσμος, άλλοι φώναζαν, έκλαιγαν, πολλούς δεν τους είχα ξαναδεί ποτέ. Δεν μας είχαν επισκεφθεί ποτέ. Κρύφτηκα πίσω από τις κουρτίνες και άκουγα, κάποια στιγμή κάποιος είπε ότι εγώ ίσως φταίω, ότι εγώ κόλλησα τον παππού κάποια αρρώστια με τις τρίχες μου, άλλοι είπαν ότι δεν τον άφηνα σε ησυχία, άλλοι ότι ήταν χαζός και τρελός που είχε φίλο μια γάτα. Όλοι μαζί αποφάσισαν να με αφήσουν στον δρόμο γιατί το σπίτι πια δεν ήταν του παππού”.
Κάπως έτσι τελειώνει ή αρχίζει η ιστορία του Τόμυ. Έτσι τον φώναζε ο φίλος του ο παππούς. Αν μίλαγε και μπορούσε να περιγράψει αυτά που έζησε, αυτά θα μας έλεγε.
Ο Τόμυ είναι μικρός ακόμα, μόλις 5 χρόνων. Κάπου σίγουρα υπάρχει ένας νέος φίλος για εκείνον και εκείνον πρέπει να βρούμε. Προς το παρόν είναι σε φιλοξενία. Μπορείτε να κοινοποιήσετε την ιστορία του;
Είναι γεννημένoς το 2011.Ο νέος γονιός αναλαμβάνει το κόστος του microchip.
Είναι στειρωμένος και θα δοθεί μόνο για μέσα στο σπίτι, εντός Αττικής με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ.Τηλ 6936631269.
Tromaktiko
Το πρωί ξυπνάγαμε μαζί, τώρα τελευταία εγώ πρώτος και του φώναζα να ξυπνήσει για να κάτσουμε να πιούμε καφέ και εγώ να του κουτουλάω το χέρι για να θυμηθεί να μου βάλει φαΐ. Μετέπειτα πήγαινε για ψώνια και εγώ καθόμουν ανήσυχος πίσω από την πόρτα μήπως δεν τα καταφέρει στον δρόμο. Χαιρόμουν πολύ που τον έβλεπα να επιστρέφει.
Πλέον κανείς δεν ερχόταν στο σπίτι, παλιά είχαμε και κάποιες επισκέψεις. Κάποιοι φίλοι του παππού άκουγα που του έλεγαν τι τον θέλεις τον Γάτο εσύ? Διώξτον! Αυτός γέλαγε και με κοίταγε και έλεγε φωναχτά, μα αυτός δεν είναι γάτος είναι όλη η παρέα μου.Μια μέρα ξύπνησα και ο παππούς ακόμα κοιμόταν, του νιαούρισα πολλές φορές, τον κουτούλησα αλλά τίποτα
Κάπως έτσι τελειώνει ή αρχίζει η ιστορία του Τόμυ. Έτσι τον φώναζε ο φίλος του ο παππούς. Αν μίλαγε και μπορούσε να περιγράψει αυτά που έζησε, αυτά θα μας έλεγε.
Ο Τόμυ είναι μικρός ακόμα, μόλις 5 χρόνων. Κάπου σίγουρα υπάρχει ένας νέος φίλος για εκείνον και εκείνον πρέπει να βρούμε. Προς το παρόν είναι σε φιλοξενία. Μπορείτε να κοινοποιήσετε την ιστορία του;
Είναι γεννημένoς το 2011.Ο νέος γονιός αναλαμβάνει το κόστος του microchip.
Είναι στειρωμένος και θα δοθεί μόνο για μέσα στο σπίτι, εντός Αττικής με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ.Τηλ 6936631269.
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ιταλία: Πάνω από 2.100 πρόσφυγες διασώθηκαν στη Μεσόγειο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
