2016-04-18 13:32:00
Ο Θάνος Ολύμπιος, με αφορμή τη συνεργασία του με Μίμη Πλέσσα και την κυκλοφορία του ολοκαίνουργιου τους δίσκου «Διάφανος Σταυρός» που έγινε πλατινένιος, παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα «Πατρίς». Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε για την καριέρα του, τη συνεργασία του με το μεγάλο Έλληνα συνθέτη, τη μουσική βιομηχανία σήμερα, καθώς και τη σχέση του με την ιδιαίτερή του πατρίδα Ηλεία.
Σε ποια ηλικία αντιλήφθηκες ότι η μουσική θα έχει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή σου;
Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, ήξερα από 5-6 ετών ότι η μουσική θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή μου, γιατί η μουσική είναι η ζωή μου. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο από μουσική καθώς ο πατέρας μου ασχολούνταν επαγγελματικά με τον χώρο του τραγουδιού. Άρχισα να παίζω το πιάνο που υπήρχε στο σπίτι από 4 ετών, έτσι οι γονείς μου βλέποντας ότι έχω κλίση στην μουσική, τον επόμενο χρόνο με έστειλαν στο ωδείο όπου και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο κλασσικό πιάνο, πήρα πτυχία ανωτάτων Θεωρητικών της Μουσικής: Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας και στο τέλος σπούδασα μουσική και στο ανώτατο πανεπιστημιακό επίπεδο, στο Μουσικό Πανεπιστήμιο Αθήνας, όπου και πήρα το πτυχίο μου.
Η συνεργασία σου με τον Μίμη Πλέσσα σε απογειώνει ή σε γεμίζει με άγχος και ευθύνη;
Όλα αυτά μαζί. Νιώθω πολύ όμορφα αλλά ταυτόχρονα νιώθω και μεγάλη ευθύνη. Έχω το άγχος να μην τον απογοητεύσω, παρά μόνο συνεχώς να τον δικαιώνω που πίστεψε στο ταλέντο μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σου σχέδια;
Την ερχόμενη Παρασκευή (22/4) ολοκληρώνονται οι συναυλίες του δάσκαλου μου Μίμη Πλέσσα, που έχω τη χαρά να τραγουδάω στο Ρυθμός Stage στην Ηλιούπολη στην Αττική. Τη θερινή περίοδο θα εμφανισθώ στο Θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι με τη Φιλαρμονική Χαλανδρίου, στο Θέατρο Βεΐκου στο Γαλάτσι, στο Θέατρο Παλλάς, στην Ανάβυσσο και σε πολλές ακόμα συναυλίες ανά την Ελλάδα που ετοιμάζονται ενόψει καλοκαιριού.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα τηλεοπτικά talent shows που γίνονται κατά καιρούς στην Ελλάδα; Θα δοκίμαζες να συμμετάσχεις;
Δεν τα κατακρίνω, υπάρχουν σε όλες τις χώρες του πλανήτη και έχουν αναδειχθεί αρκετοί σπουδαίοι καλλιτέχνες από αυτά. Όμως θεωρώ ότι στις μέρες μας έχουν ξεφτίσει και ότι δεν έχουν την αποδοχή που είχαν τα πρώτα χρόνια. Ο κόσμος δεν καταφέρνει να συγκρατήσει ούτε καν τον νικητή ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα. Επίσης στην Ελλάδα της κρίσης, που η μουσική βιομηχανία αιμορραγεί, δεν υπάρχει κάποιος να στηρίξει αυτά τα παιδιά όταν τελειώνει το όποιο talent show σε αντίθεση με κάποιες άλλες χώρες. Όσον αφορά εμένα, πιστεύω ότι πλέον η καλλιτεχνική μου καριέρα έχει πάρει τον δρόμο της και ότι δεν έχω ανάγκη να συμμετάσχω σε talent shows.
Εχεις συνεργαστεί με καλλιτέχνες από ευρύ φάσμα της μουσικής σκηνής. Πιστεύεις ότι υπάρχουν «ταμπέλες» στη μουσική ή δεν υπάρχουν όρια ανάμεσα στα μουσικά είδη;
Προσωπικά με τις ταμπέλες δεν έχω κανένα πρόβλημα, φτιάχτηκαν από εμάς για εμάς, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε μουσικά. Αφού υπάρχουν ταμπέλες σε διάφορα μουσικά είδη παγκοσμίως, αναγκαστικά υπάρχουν και ταμπέλες και στους ανθρώπους που τα υπηρετούν. Δεν καταλαβαίνω ορισμένους συναδέλφους μου που λένε ‘’εγώ δεν βάζω ταμπέλες’’. Ένας καλλιτέχνης μπορεί να εκπροσωπεί και 2 και 3 διαφορετικά είδη μουσικής, όχι όμως όλα τα είδη μουσικής που υπάρχουν, είναι αδύνατον. Ο κάθε καλλιτέχνης ορίζει μόνος του τα όριά του, αλλά ταυτόχρονα τον ορίζουν και οι φωνητικές του ή οι καλλιτεχνικές του δυνατότητες.
Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι το ποιοτικό λαϊκό τραγούδι έχει εκλείψει επειδή αναμίχθηκε ευτελώς με άλλα μουσικά είδη, με αποτέλεσμα να προκύψει αποτέλεσμα χαμηλής αισθητικής ποιότητας. Τελικά ο πειραματισμός είναι επιθυμητός ή κρύβει κινδύνους;
Η αλήθεια είναι ότι το καλό ποιοτικό λαϊκό τραγούδι έχει εκλείψει ή τουλάχιστον υπάρχει σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σχέση με παλιότερα. Ο πειραματισμός πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Έτσι μοιραία δημιουργούνται νέα είδη μουσικής. Είναι η φυσική εξέλιξη όλων των πραγμάτων γύρω μας. Απλά πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν καλά και κακά τραγούδια σε όλα τα είδη της μουσικής.
Το λαϊκό τραγούδι όμως δεν υπήρχε πάντα, δημιουργήθηκε μέσα από ζυμώσεις και πειραματισμούς δεκαετιών. Ξεκίνησε από τη Βυζαντινή μουσική, μετεξελίχθηκε στο παραδοσιακό Σμυρναίικο τραγούδι, το οποίο με τη σειρά του μετεξελίχθηκε στο ρεμπέτικο τραγούδι που το έφεραν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας σε όλη την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, και στο τέλος το ρεμπέτικο τραγούδι μετεξελίχθηκε στο ποιοτικό λαϊκό τραγούδι. Πλέον στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης, μπήκαν μοιραία δυτικά ποπ στοιχεία. Όσο περνάνε τα χρόνια, η επίδραση αυτή μεγαλώνει, σε βαθμό που τείνει να χαθεί τελείως το μπουζούκι ως όργανο και χρώμα. Στις σύγχρονες ηχογραφήσεις και ενορχηστρώσεις κυριαρχεί σταδιακά η τάση της εξαφάνισης αυτού του οργάνου, το οποίο επειδή είναι το εθνικό παραδοσιακό μας όργανο, πιστεύω οφείλουμε να το διαφυλάξουμε.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου σου δίσκου «Διάφανος Σταυρός»;
Ο «Διάφανος Σταυρός» κυκλοφόρησε μέσα από γνωστή εφημερίδα πανελλήνιας κυκλοφορίας και έγινε πλατινένιος μπαίνοντας στα σπίτια δεκάδων χιλιάδων οικογενειών. Περιέχει 10 καινούρια τραγούδια όπου τις μουσικές έχει γράψει ο δάσκαλος μου Μίμης Πλέσσας και εγώ έχω τη μεγάλη χαρά και τιμή να είμαι ο κεντρικός ερμηνευτής. Την καλλιτεχνική επιμέλεια, τα παιξίματα πιάνου καθώς και τις περισσότερες ενορχηστρώσεις έχει επιμεληθεί o Μίμης Πλέσσας.
Στίχους υπογράφουν μεγάλα ονόματα της στιχουργικής αλλά και της δημόσιας ζωής όπως οι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λουκίλα Καρρέρ, Δημήτρης Κωνσταντάρας, Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, Ιφιγένεια Γιαννοπούλου, Σταύρος Σταύρου και ο Κώστας Παπαπέτρου. Στον δίσκο συμμετέχουν η Δέσποινα Ολυμπίου και η Ραλλία Χρηστίδου με δύο υπέροχα ντουέτα μαζί με εμένα.
Το ύφος των περισσότερων τραγουδιών είναι μελωδικές ποιοτικές μπαλάντες, άλλες με σύγχρονες και άλλες με διαχρονικές κλασικές ενορχηστρώσεις. Υπάρχουν και άλλα τραγούδια που έχουν ύφος Παριζιάνικου jazz, άλλα με ρυθμό Twist και στοιχεία Rock en Roll, άλλα με στοιχεία ισπανικής επιρροής καθώς και ένα ελαφρολαϊκό ελληνικό χασάπικο.
Έχεις και παλιότερη δισκογραφία;
Έχω ερμηνεύσει στο παρελθόν 8 συνολικά τραγούδια σε δύο διαφορετικούς δίσκους-cd γνωστών καταξιωμένων δημιουργών όπως οι Σαράντης Αλιβιζάτος, Αντώνης Μιτζέλος, Γιάννης Τζουανόπουλος, Μανώλης Καραντίνης και Χρύσανθος Μουζακίτης καθώς και ένα ντουέτο με την τραγουδίστρια Πετρή Σαλπέα.
Τι συναισθήματα αποκομίζεις κάθε φορά που τραγουδάς μπροστά στο κοινό της Ηλείας;
Νιώθω μεγάλη συγκίνηση όταν τραγουδάω στο κοινό του τόπου καταγωγής μου, καθώς διακρίνω από τη σκηνή πολλά αγαπημένα πρόσωπα συγγενών και φίλων. Υπάρχει πολύ θερμή ανταπόκριση και όλα αυτά με κάνουν να νιώθω πολύ οικεία. Πέρυσι τραγούδησα στη Λίμνη Καϊάφα με την Ελένη Δήμου, πρόπερσι στο ανοιχτό Θέατρο Κρέστενας, πιο παλιά σε τρεις μεγάλες συναυλίες στα Μακρίσια, στις γιορτές του Απόδημου Ελληνισμού που διοργανώνει και παρουσιάζει ο συμπατριώτης μας Γιάννης Τζουανόπουλος.
Ποιο τραγούδι σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι την Ηλεία;
Το τραγούδι που μου έρχεται αυτή τη στιγμή σκεπτόμενος τον όμορφο τόπο καταγωγής μου, την Ηλεία, είναι το «Ονειρέψου με», το ντουέτο μας με την Δέσποινα Ολυμπίου από τον καινούριο μας δίσκο με τον Μίμη Πλέσσα. Καθώς το ρεφρέν λέει:
‘’Αφού να σ' έχω και να μ' έχεις είναι αδύνατον
Μην το φοβάσαι το ταξίδι και ξεκίνα το
Τη μέρα σκέψου με...τη νύχτα δέξου με Μα ονειρέψου με....ονειρέψου με....’’
Γνωρίζοντας ότι είμαι μακριά από τα αγαπημένα μου μέρη, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τα ονειρεύομαι και να σκέφτομαι πότε θα ξαναβρεθώ εκεί.
Tromaktiko
Σε ποια ηλικία αντιλήφθηκες ότι η μουσική θα έχει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή σου;
Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, ήξερα από 5-6 ετών ότι η μουσική θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή μου, γιατί η μουσική είναι η ζωή μου. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο από μουσική καθώς ο πατέρας μου ασχολούνταν επαγγελματικά με τον χώρο του τραγουδιού. Άρχισα να παίζω το πιάνο που υπήρχε στο σπίτι από 4 ετών, έτσι οι γονείς μου βλέποντας ότι έχω κλίση στην μουσική, τον επόμενο χρόνο με έστειλαν στο ωδείο όπου και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο κλασσικό πιάνο, πήρα πτυχία ανωτάτων Θεωρητικών της Μουσικής: Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας και στο τέλος σπούδασα μουσική και στο ανώτατο πανεπιστημιακό επίπεδο, στο Μουσικό Πανεπιστήμιο Αθήνας, όπου και πήρα το πτυχίο μου.
Η συνεργασία σου με τον Μίμη Πλέσσα σε απογειώνει ή σε γεμίζει με άγχος και ευθύνη;
Όλα αυτά μαζί. Νιώθω πολύ όμορφα αλλά ταυτόχρονα νιώθω και μεγάλη ευθύνη. Έχω το άγχος να μην τον απογοητεύσω, παρά μόνο συνεχώς να τον δικαιώνω που πίστεψε στο ταλέντο μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σου σχέδια;
Την ερχόμενη Παρασκευή (22/4) ολοκληρώνονται οι συναυλίες του δάσκαλου μου Μίμη Πλέσσα, που έχω τη χαρά να τραγουδάω στο Ρυθμός Stage στην Ηλιούπολη στην Αττική. Τη θερινή περίοδο θα εμφανισθώ στο Θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι με τη Φιλαρμονική Χαλανδρίου, στο Θέατρο Βεΐκου στο Γαλάτσι, στο Θέατρο Παλλάς, στην Ανάβυσσο και σε πολλές ακόμα συναυλίες ανά την Ελλάδα που ετοιμάζονται ενόψει καλοκαιριού.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα τηλεοπτικά talent shows που γίνονται κατά καιρούς στην Ελλάδα; Θα δοκίμαζες να συμμετάσχεις;
Δεν τα κατακρίνω, υπάρχουν σε όλες τις χώρες του πλανήτη και έχουν αναδειχθεί αρκετοί σπουδαίοι καλλιτέχνες από αυτά. Όμως θεωρώ ότι στις μέρες μας έχουν ξεφτίσει και ότι δεν έχουν την αποδοχή που είχαν τα πρώτα χρόνια. Ο κόσμος δεν καταφέρνει να συγκρατήσει ούτε καν τον νικητή ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα. Επίσης στην Ελλάδα της κρίσης, που η μουσική βιομηχανία αιμορραγεί, δεν υπάρχει κάποιος να στηρίξει αυτά τα παιδιά όταν τελειώνει το όποιο talent show σε αντίθεση με κάποιες άλλες χώρες. Όσον αφορά εμένα, πιστεύω ότι πλέον η καλλιτεχνική μου καριέρα έχει πάρει τον δρόμο της και ότι δεν έχω ανάγκη να συμμετάσχω σε talent shows.
Εχεις συνεργαστεί με καλλιτέχνες από ευρύ φάσμα της μουσικής σκηνής. Πιστεύεις ότι υπάρχουν «ταμπέλες» στη μουσική ή δεν υπάρχουν όρια ανάμεσα στα μουσικά είδη;
Προσωπικά με τις ταμπέλες δεν έχω κανένα πρόβλημα, φτιάχτηκαν από εμάς για εμάς, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε μουσικά. Αφού υπάρχουν ταμπέλες σε διάφορα μουσικά είδη παγκοσμίως, αναγκαστικά υπάρχουν και ταμπέλες και στους ανθρώπους που τα υπηρετούν. Δεν καταλαβαίνω ορισμένους συναδέλφους μου που λένε ‘’εγώ δεν βάζω ταμπέλες’’. Ένας καλλιτέχνης μπορεί να εκπροσωπεί και 2 και 3 διαφορετικά είδη μουσικής, όχι όμως όλα τα είδη μουσικής που υπάρχουν, είναι αδύνατον. Ο κάθε καλλιτέχνης ορίζει μόνος του τα όριά του, αλλά ταυτόχρονα τον ορίζουν και οι φωνητικές του ή οι καλλιτεχνικές του δυνατότητες.
Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι το ποιοτικό λαϊκό τραγούδι έχει εκλείψει επειδή αναμίχθηκε ευτελώς με άλλα μουσικά είδη, με αποτέλεσμα να προκύψει αποτέλεσμα χαμηλής αισθητικής ποιότητας. Τελικά ο πειραματισμός είναι επιθυμητός ή κρύβει κινδύνους;
Η αλήθεια είναι ότι το καλό ποιοτικό λαϊκό τραγούδι έχει εκλείψει ή τουλάχιστον υπάρχει σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σχέση με παλιότερα. Ο πειραματισμός πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Έτσι μοιραία δημιουργούνται νέα είδη μουσικής. Είναι η φυσική εξέλιξη όλων των πραγμάτων γύρω μας. Απλά πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν καλά και κακά τραγούδια σε όλα τα είδη της μουσικής.
Το λαϊκό τραγούδι όμως δεν υπήρχε πάντα, δημιουργήθηκε μέσα από ζυμώσεις και πειραματισμούς δεκαετιών. Ξεκίνησε από τη Βυζαντινή μουσική, μετεξελίχθηκε στο παραδοσιακό Σμυρναίικο τραγούδι, το οποίο με τη σειρά του μετεξελίχθηκε στο ρεμπέτικο τραγούδι που το έφεραν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας σε όλη την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, και στο τέλος το ρεμπέτικο τραγούδι μετεξελίχθηκε στο ποιοτικό λαϊκό τραγούδι. Πλέον στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης, μπήκαν μοιραία δυτικά ποπ στοιχεία. Όσο περνάνε τα χρόνια, η επίδραση αυτή μεγαλώνει, σε βαθμό που τείνει να χαθεί τελείως το μπουζούκι ως όργανο και χρώμα. Στις σύγχρονες ηχογραφήσεις και ενορχηστρώσεις κυριαρχεί σταδιακά η τάση της εξαφάνισης αυτού του οργάνου, το οποίο επειδή είναι το εθνικό παραδοσιακό μας όργανο, πιστεύω οφείλουμε να το διαφυλάξουμε.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου σου δίσκου «Διάφανος Σταυρός»;
Ο «Διάφανος Σταυρός» κυκλοφόρησε μέσα από γνωστή εφημερίδα πανελλήνιας κυκλοφορίας και έγινε πλατινένιος μπαίνοντας στα σπίτια δεκάδων χιλιάδων οικογενειών. Περιέχει 10 καινούρια τραγούδια όπου τις μουσικές έχει γράψει ο δάσκαλος μου Μίμης Πλέσσας και εγώ έχω τη μεγάλη χαρά και τιμή να είμαι ο κεντρικός ερμηνευτής. Την καλλιτεχνική επιμέλεια, τα παιξίματα πιάνου καθώς και τις περισσότερες ενορχηστρώσεις έχει επιμεληθεί o Μίμης Πλέσσας.
Στίχους υπογράφουν μεγάλα ονόματα της στιχουργικής αλλά και της δημόσιας ζωής όπως οι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Λουκίλα Καρρέρ, Δημήτρης Κωνσταντάρας, Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, Ιφιγένεια Γιαννοπούλου, Σταύρος Σταύρου και ο Κώστας Παπαπέτρου. Στον δίσκο συμμετέχουν η Δέσποινα Ολυμπίου και η Ραλλία Χρηστίδου με δύο υπέροχα ντουέτα μαζί με εμένα.
Το ύφος των περισσότερων τραγουδιών είναι μελωδικές ποιοτικές μπαλάντες, άλλες με σύγχρονες και άλλες με διαχρονικές κλασικές ενορχηστρώσεις. Υπάρχουν και άλλα τραγούδια που έχουν ύφος Παριζιάνικου jazz, άλλα με ρυθμό Twist και στοιχεία Rock en Roll, άλλα με στοιχεία ισπανικής επιρροής καθώς και ένα ελαφρολαϊκό ελληνικό χασάπικο.
Έχεις και παλιότερη δισκογραφία;
Έχω ερμηνεύσει στο παρελθόν 8 συνολικά τραγούδια σε δύο διαφορετικούς δίσκους-cd γνωστών καταξιωμένων δημιουργών όπως οι Σαράντης Αλιβιζάτος, Αντώνης Μιτζέλος, Γιάννης Τζουανόπουλος, Μανώλης Καραντίνης και Χρύσανθος Μουζακίτης καθώς και ένα ντουέτο με την τραγουδίστρια Πετρή Σαλπέα.
Τι συναισθήματα αποκομίζεις κάθε φορά που τραγουδάς μπροστά στο κοινό της Ηλείας;
Νιώθω μεγάλη συγκίνηση όταν τραγουδάω στο κοινό του τόπου καταγωγής μου, καθώς διακρίνω από τη σκηνή πολλά αγαπημένα πρόσωπα συγγενών και φίλων. Υπάρχει πολύ θερμή ανταπόκριση και όλα αυτά με κάνουν να νιώθω πολύ οικεία. Πέρυσι τραγούδησα στη Λίμνη Καϊάφα με την Ελένη Δήμου, πρόπερσι στο ανοιχτό Θέατρο Κρέστενας, πιο παλιά σε τρεις μεγάλες συναυλίες στα Μακρίσια, στις γιορτές του Απόδημου Ελληνισμού που διοργανώνει και παρουσιάζει ο συμπατριώτης μας Γιάννης Τζουανόπουλος.
Ποιο τραγούδι σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι την Ηλεία;
Το τραγούδι που μου έρχεται αυτή τη στιγμή σκεπτόμενος τον όμορφο τόπο καταγωγής μου, την Ηλεία, είναι το «Ονειρέψου με», το ντουέτο μας με την Δέσποινα Ολυμπίου από τον καινούριο μας δίσκο με τον Μίμη Πλέσσα. Καθώς το ρεφρέν λέει:
‘’Αφού να σ' έχω και να μ' έχεις είναι αδύνατον
Μην το φοβάσαι το ταξίδι και ξεκίνα το
Τη μέρα σκέψου με...τη νύχτα δέξου με Μα ονειρέψου με....ονειρέψου με....’’
Γνωρίζοντας ότι είμαι μακριά από τα αγαπημένα μου μέρη, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τα ονειρεύομαι και να σκέφτομαι πότε θα ξαναβρεθώ εκεί.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η επίθεση της Δημοκρατικής Αριστεράς στην κυβέρνηση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ