2012-05-14 05:35:04
Απο το 1974 ψηφίζω κάθε τόσο τα κόμματα σας. Κάθε φορά μου υπενθυμίζατε πόσο σοφός ήμουν και πόση δύναμη έχω. Κάθε φορα ελπίδες και συνθήματα. Αλλαγη, κάθαρση, μαζι, επανίδρυση, πάμε. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σε μια εναλλαγή χωρίς ουσία. Τριάντα οκτώ χρόνια στα οποία με ανέβασατε σε ένα χρυσό αερόστατο φουσκωμένο με χρέη, μίζες και ψεύδη. Ένα μπαλονι που έσκασε και πέφτει. Κι εσείς ακόμα καμωνεστε ότι πρέπει να πέσει εκει που θέλετε. Γιατι το μπαλόνι είναι χρυσό και πολλοί θέλουν να το σώσουν προσφέροντας διάδρομο Προσγειωσης-Διάσωσης. Κι εσείς διαλέξατε τον καλύτερο για σας. Αυτόν που εξυπηρετεί τα συμφέροντα τα δικα σας και των φιλων σας. Σας είναι αδιάφορο που το πλήρωμα του μπαλονιου θα δεθεί με αλυσίδες για όσο καιρο θα διαρκει η εκμετάλλευση του χρυσού που κουβαλούσε μαζι του. Είναι λογικό. Δεν σας αγγίζει η ανεργία , δεν ζείτε οικογένεια με 500 ευρω, δεν πηγαίνετε σε δημόσια νοσοκομεία, δεν παίρνετε 2 πανάκριβα λεωφορεία για να πάτε στην κακοπληρωμένη δουλεια σας. Ζείτε άλλου, μακριά απο εκει που ζω εγω.
Απο το φόβο μην σας ρίξει ο κόσμος κάτω πριν την προσγείωση κανατε εκλογές. Και απο εκείνη την μέρα χωρίς ντροπή αποκαλείτε αυτούς που τόσα χρόνια σας μισθοδοτούσαν αδρά, ανωριμους. Το πλήρωμα στασίασε και θέλει να προσγειωθεί αλλού. Κι εσείς μια ανάσα από την πολιτική σας εκτέλεση, απειλείτε ακόμη .
Δεν ντρέπεστε; Απειλείτε με φτωχοποίηση μια χώρα που την οδηγησατε στο 22% ανεργία;
Εμένα απειλείτε; Τι χειρότερο μπορει να με βρει; Γυρίζω στο σπιτι χωρίς μια έστω δραχμή να πάρω ψωμι στα παιδιά μου. Θαρρείτε πως μπορω να φοβηθώ;
Δεν φοβάμαι μ´ ακούτε;
Δεν φοβάμαι μην χάσω κάτι, Γιατί τίποτα δεν μου αφήσατε να έχω.
Δεν φοβάμαι την πτώση, γιατί θα ξανασηκωθω.
Δεν φοβάμαι την φτώχεια, γιατι από αυτήν ξεκίνησα και σε αυτήν με γυρισατε
Στην μια μου τσέπη μια λέξη , αξιοπρέπεια
Και στην άλλη, άλλη μία, ελευθερία.
Αυτές είναι η μόνη μου περιουσία .
Και τις κάνω πέτρες που θα σπάσουν τα αλεξισφαιρα της απειλής σας τζάμια.
Τις κάνω θεμέλια για την νέα αρχη του τόπου μου.
Τις κάνω φτερά που θα φορέσουν τα παιδια μου.
Με πατήσατε
Σηκώθηκα
Ανέπνευσα
Τελειώσατε
Tromaktiko
Απο το φόβο μην σας ρίξει ο κόσμος κάτω πριν την προσγείωση κανατε εκλογές. Και απο εκείνη την μέρα χωρίς ντροπή αποκαλείτε αυτούς που τόσα χρόνια σας μισθοδοτούσαν αδρά, ανωριμους. Το πλήρωμα στασίασε και θέλει να προσγειωθεί αλλού. Κι εσείς μια ανάσα από την πολιτική σας εκτέλεση, απειλείτε ακόμη .
Δεν ντρέπεστε; Απειλείτε με φτωχοποίηση μια χώρα που την οδηγησατε στο 22% ανεργία;
Εμένα απειλείτε; Τι χειρότερο μπορει να με βρει; Γυρίζω στο σπιτι χωρίς μια έστω δραχμή να πάρω ψωμι στα παιδιά μου. Θαρρείτε πως μπορω να φοβηθώ;
Δεν φοβάμαι μ´ ακούτε;
Δεν φοβάμαι μην χάσω κάτι, Γιατί τίποτα δεν μου αφήσατε να έχω.
Δεν φοβάμαι την πτώση, γιατί θα ξανασηκωθω.
Δεν φοβάμαι την φτώχεια, γιατι από αυτήν ξεκίνησα και σε αυτήν με γυρισατε
Στην μια μου τσέπη μια λέξη , αξιοπρέπεια
Και στην άλλη, άλλη μία, ελευθερία.
Αυτές είναι η μόνη μου περιουσία .
Και τις κάνω πέτρες που θα σπάσουν τα αλεξισφαιρα της απειλής σας τζάμια.
Τις κάνω θεμέλια για την νέα αρχη του τόπου μου.
Τις κάνω φτερά που θα φορέσουν τα παιδια μου.
Με πατήσατε
Σηκώθηκα
Ανέπνευσα
Τελειώσατε
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ενθρόνιση Ηγουμένου Ιεράς Μονής Εορτακουστής – Αρτοκωστάς Κυνουρίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ