2016-04-21 18:59:13
Τοστ στο τηγάνι;
της Χριστίνας Ταχιάου,
Πριν λίγο καιρό στο Παρίσι πήγαμε να πάρουμε ένα γλυκό. «Ξέρετε τι ωραίο που είναι το γλυκό που αγοράζετε;», είπε η πωλήτρια σε ένα φίλο. «Κι εμένα μ’ αρέσει και το τρώω έτσι κι αλλιώς κι έχει κι αυτό κι εκείνο το υλικό και ταιριάζει μ’ αυτό κι εκείνο τον καφέ κλπ». Τα είπε αυθόρμητα, χαμογελαστά, κεφάτα, γλυκά, όχι για να πουλήσει αλλά επειδή έτσι έχει συνηθίσει κι έτσι το νιώθει.
Κι εμένα μ’ αρέσει πολύ να λέω ευχάριστα πράγματα σε όλο τον κόσμο. Αν μπω σε ένα μαγαζί και βρω κάτι που μ’ ενθουσιάζει, θα το πω στην πωλήτρια, θα πιάσω κουβέντα με τους γύρω μου, θα τους μιλήσω γι αυτό, θα το υμνήσω, θα ακούσω γνώμες, θα φύγω με καινούργιες εμπειρίες. Ναι, ξέρω, πολλοί με θεωρούν εντελώς τρελή, αλλά αδιαφορώ πλήρως: προτιμώ να κάνω ξεχωριστές τις πιο αδιάφορες στιγμές της ημέρας. Διασκεδάζω τα πάντα, βρε αδερφέ, και σου συνιστώ να κάνεις το ίδιο.
Τελευταία μου ανακάλυψη στο σούπερ μάρκετ είναι μια βραστή γαλοπούλα από την Ισπανία. Είναι πεντανόστιμη, άσε δε που η τιμή της στο κιλό είναι 4 - 5 ευρώ φτηνότερη από την αντίστοιχη ελληνική. Κάθε φορά που πηγαίνω να αγοράσω, λέω «θέλω από αυτήν τη φανταστική γαλοπούλα». Επειδή δε το σούπερ μάρκετ είναι «ΑΒ Βασιλόπουλος» (ένα απ’ τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του σπιτιού μου είναι ότι απέχει λιγότερο από 50 μέτρα από αυτό) και το προσωπικό εξαιρετικά ευγενικό (και δεν κάνω διαφήμιση, την αλήθεια λέω) μονίμως στήνω κουβέντα στο ψυγείο με τα τυριά και τα αλλαντικά.
Προχθές πιάσαμε κουβέντα για τη χρήση της γαλοπούλας αυτής σε τοστ με τον νεαρό που την έκοβε. «Χμ, δεν έχω τοστιέρα» είπα. «Α, μπορείτε να το κάνετε στο τηγάνι», είπε ένας κύριος που περίμενε δίπλα και συμφωνούσε για τη νοστιμιά της γαλοπούλας «μου». «Στο τηγάνι;» απόρησα. «Πώς;». «Βάζετε το ψωμί, το ψήνετε ελάχιστα από τη μια και την άλλη μεριά, βάζετε τις φέτες γαλοπούλας ή τυριού και το αφήνετε λιγάκι. Είναι πολύ απλό!» είπε. «Τρέχω ν’ αγοράσω ψωμί!» είπα κι εγώ κι έτσι έκανα.
Το δοκίμασα στο γουόκ. Όντως, πάρα πολύ απλό. Μόλις ψηθούν ελάχιστα οι φέτες, βάζω γαλοπούλα και το τυρί που θέλω, το αφήνω σκεπασμένο λίγα δευτερόλεπτα στη φωτιά και ένα λεπτό περίπου εκτός εστίας κι είναι πανέτοιμο. Μάλιστα, επειδή έχω την πολυτέλεια του εξαιρετικού φρουτώδους λαδιού «Enigma» του Γιώργου Σακελλαρόπουλου, νοστιμίζω το τηγανητό τοστ με ελάχιστες σταγόνες από αυτό.
Δεν ξέρω για σας, αλλά όποτε πιάνω κουβέντες δεξιά κι αριστερά, πάντα κάτι μαθαίνω.
Κι αν μη τι άλλο, κάνω κάθε στιγμή ξεχωριστή.
Αναδημοσιευσα Από bostanistas.gr
της Χριστίνας Ταχιάου,
Πριν λίγο καιρό στο Παρίσι πήγαμε να πάρουμε ένα γλυκό. «Ξέρετε τι ωραίο που είναι το γλυκό που αγοράζετε;», είπε η πωλήτρια σε ένα φίλο. «Κι εμένα μ’ αρέσει και το τρώω έτσι κι αλλιώς κι έχει κι αυτό κι εκείνο το υλικό και ταιριάζει μ’ αυτό κι εκείνο τον καφέ κλπ». Τα είπε αυθόρμητα, χαμογελαστά, κεφάτα, γλυκά, όχι για να πουλήσει αλλά επειδή έτσι έχει συνηθίσει κι έτσι το νιώθει.
Κι εμένα μ’ αρέσει πολύ να λέω ευχάριστα πράγματα σε όλο τον κόσμο. Αν μπω σε ένα μαγαζί και βρω κάτι που μ’ ενθουσιάζει, θα το πω στην πωλήτρια, θα πιάσω κουβέντα με τους γύρω μου, θα τους μιλήσω γι αυτό, θα το υμνήσω, θα ακούσω γνώμες, θα φύγω με καινούργιες εμπειρίες. Ναι, ξέρω, πολλοί με θεωρούν εντελώς τρελή, αλλά αδιαφορώ πλήρως: προτιμώ να κάνω ξεχωριστές τις πιο αδιάφορες στιγμές της ημέρας. Διασκεδάζω τα πάντα, βρε αδερφέ, και σου συνιστώ να κάνεις το ίδιο.
Τελευταία μου ανακάλυψη στο σούπερ μάρκετ είναι μια βραστή γαλοπούλα από την Ισπανία. Είναι πεντανόστιμη, άσε δε που η τιμή της στο κιλό είναι 4 - 5 ευρώ φτηνότερη από την αντίστοιχη ελληνική. Κάθε φορά που πηγαίνω να αγοράσω, λέω «θέλω από αυτήν τη φανταστική γαλοπούλα». Επειδή δε το σούπερ μάρκετ είναι «ΑΒ Βασιλόπουλος» (ένα απ’ τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του σπιτιού μου είναι ότι απέχει λιγότερο από 50 μέτρα από αυτό) και το προσωπικό εξαιρετικά ευγενικό (και δεν κάνω διαφήμιση, την αλήθεια λέω) μονίμως στήνω κουβέντα στο ψυγείο με τα τυριά και τα αλλαντικά.
Προχθές πιάσαμε κουβέντα για τη χρήση της γαλοπούλας αυτής σε τοστ με τον νεαρό που την έκοβε. «Χμ, δεν έχω τοστιέρα» είπα. «Α, μπορείτε να το κάνετε στο τηγάνι», είπε ένας κύριος που περίμενε δίπλα και συμφωνούσε για τη νοστιμιά της γαλοπούλας «μου». «Στο τηγάνι;» απόρησα. «Πώς;». «Βάζετε το ψωμί, το ψήνετε ελάχιστα από τη μια και την άλλη μεριά, βάζετε τις φέτες γαλοπούλας ή τυριού και το αφήνετε λιγάκι. Είναι πολύ απλό!» είπε. «Τρέχω ν’ αγοράσω ψωμί!» είπα κι εγώ κι έτσι έκανα.
Το δοκίμασα στο γουόκ. Όντως, πάρα πολύ απλό. Μόλις ψηθούν ελάχιστα οι φέτες, βάζω γαλοπούλα και το τυρί που θέλω, το αφήνω σκεπασμένο λίγα δευτερόλεπτα στη φωτιά και ένα λεπτό περίπου εκτός εστίας κι είναι πανέτοιμο. Μάλιστα, επειδή έχω την πολυτέλεια του εξαιρετικού φρουτώδους λαδιού «Enigma» του Γιώργου Σακελλαρόπουλου, νοστιμίζω το τηγανητό τοστ με ελάχιστες σταγόνες από αυτό.
Δεν ξέρω για σας, αλλά όποτε πιάνω κουβέντες δεξιά κι αριστερά, πάντα κάτι μαθαίνω.
Κι αν μη τι άλλο, κάνω κάθε στιγμή ξεχωριστή.
Αναδημοσιευσα Από bostanistas.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γαστρονομία με ποιότητα στην Κρήτη,
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ζυμαρικά Χίου,
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
