2016-04-25 15:10:15
Φωτογραφία για Πώς να κάνετε το παιδί συνεργάσιμο
Για ένα παιδί, που ακόμη μαθαίνει να διακρίνει και να ελέγχει τις ορμές και τα συναισθήματά του, η έννοια του να είναι συνεργάσιμο δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, παρά μία μόνο απ’ τις συμπεριφορές που ζητούν από εκείνο οι γονείς, άλλοτε με καλό κι άλλοτε με άγριο τρόπο. Άλλα παιδιά προσαρμόζονται ομαλά σ’ αυτό το δεδομένο της ζωής στο σπίτι κι άλλα όχι, με αποτέλεσμα ο γονιός να πρέπει να διαχειριστεί από πείσματα έως και μικρές ανταρσίες, κάθε φορά που ζητά κάτι το οποίο μοιάζει αυτονόητο, αλλά, με τα παιδιά, δεν είναι. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, όμως, πάντα μπορούμε να αλλάξουμε την προσέγγισή μας ή να βελτιώσουμε τις μεθόδους μας.

Βασικό σας όπλο, η υπομονή

Όταν του ζητάτε κάτι που δεν έχει χαρακτηριστικά επείγοντος ή αποφυγής άμεσου κινδύνου, δεν είναι ανάγκη να του μιλάτε σας σα να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μάθετέ του να διακρίνει τις περιπτώσεις που οφείλει να σας ακούει χωρίς δεύτερη κουβέντα από εκείνες που μπορεί να διεκδικήσει το δικαίωμά του να είναι ατίθασο και να σας αψηφά
. Όταν αυτό συμβεί, αντιμετωπίστε το με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση, ζητήστε του να συμμορφωθεί με αυτό που του ζητάτε και δώστε του λίγο χρόνο να καταλάβει ότι δεν σκοπεύετε να τσακωθείτε γι’ αυτό, αλλά ούτε και να κάνετε πίσω. Έχετε, σίγουρα, περισσότερα αποθέματα υπομονής από εκείνο και ότι κι αν είναι αυτό που κάνει, δεν μπορεί να κρατήσει πολύ χωρίς να βαρεθεί μιας και οι πιθανότητες να είναι μέρος κάποιου πολύπλοκου σχεδίου για να τσακίσει τη θέλησή σας είναι απειροελάχιστες.

Καθαρά λόγια, διπλωματία και εξηγήσεις

Μπορεί να φέρονται σα μικρά πανέξυπνα διαβολάκια, αλλά τα ατίθασα παιδιά παραμένουν παιδιά και αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους με πιο απλοϊκό τρόπο απ’ ότι εσείς. Όταν ζητάτε κάτι, λοιπόν, βοηθά πολύ να είστε όσο γίνεται πιο συγκεκριμένοι, ακόμη κι αν ακούγεστε στ’ αυτιά σας σαν να υποτιμάτε τη νοημοσύνη του. Περιγράψτε με ακρίβεια τις κινήσεις που περιμένετε απο εκείνο και, αν υπακούσει, επιδοκιμάστε το κι επαναλάβετε αυτό που έκανε ώστε να του μείνει ως μια καλή εμπειρία.

Η διπλωματία είναι άλλο ένα χρήσιμο εργαλείο που μπορεί να σας βγάλει από δύσκολες καταστάσεις πιο εύκολα απ’ ότι νομίζατε. Δεν είναι ανάγκη να απαιτείτε, μπορείτε να ζητάτε ευγενικά. Ούτε είναι ανάγκη, ό,τι κάνει, να χαρακτηρίζεται λάθος και κακό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να το κάνει όποτε θέλει και χωρίς σταματημό. Αν χοροπηδά στον καναπέ, ας πούμε, δώστε του να καταλάβει του ότι, αν και δεν κάνει κάτι κακό, υπάρχει λόγος που πρέπει να σταματήσει, λέγοντας π.χ. ότι, αν ο καναπές χαλάσει, δεν θα μπορέσει να ξαναπηδήξει επάνω του.

Όποτε σας είναι εύκολο, εξηγείστε τους λόγους για τους οποίους ζητάτε κάτι. Απλά και καθαρά, δώστε του την ευκαιρία ν’ αντιληφθεί πώς δουλεύει ο κόσμος και πως όταν του λέτε να κάνει κάτι, υπάρχει πάντα κάποιος λόγος τον οποίο μπορεί κι εκείνο να καταλάβει όπως εσείς. Αν, για παράδειγμα, έχει... «μουλαρώσει» και δεν πλένει τα δόντια του, εξηγήστε του καθαρά και ήρεμα για ποιο λόγο πρέπει να τα πλένει τακτικά και σχολαστικά, υπενθυμίζοντάς του ότι, αν δεν τα προσέχει, θα τρέχει συνέχεια στον οδοντίατρο.

Παιχνίδι, συνεργασία και συμμετοχή

Τις περισσότερες φορές, ότι κάνει και ότι δεν κάνει το παιδί, το έχετε ξαναδεί και το έχετε προβλέψει. Για να μη φτάσετε στο σημείο να παλεύετε για το ποιος θα επικρατήσει, χρησιμοποιείστε αυτή τη γνώση υπέρ σας και επινοήστε τρόπους να αποτρέψετε τις συμπεριφορές που απεύχεστε. Μετατρέψτε αυτό που θέλετε να κάνει σε τμήμα ή στόχο ενός σύντομου παιχνιδιού, παίξτε μαζί του και δείξτε τη χαρά σας όταν ο σκοπός επιτευχθεί επιβραβεύοντας με κάποιον τρόπο το καμάρι σας για την επιτυχία του.

Είναι πάλι φορές, που η απροθυμία του να σας υπακούσει οφείλεται, όχι στην επαναστατική του διάθεση, αλλά σε φυσικά αίτια όπως π.χ. η κούραση, η πείνα ή μια ξαφνική αδιαθεσία. Ασχοληθείτε μαζί του για να δείτε τι τρέχει, δώστε του χρόνο να πάρει μια ανάσα και καθησυχάστε το, όσον αφορά την εξυπηρέτηση της ανάγκης του. Βοηθήστε το να κάνει αυτό που θέλατε και φροντίστε το ανάλογα με την περίσταση, για να νιώσει ότι είστε πάντα δίπλα του, ακόμη κι αν δεν μπορεί να εκπληρώσει τις άμεσες επιθυμίες σας.

Όταν αναγκάζεστε να κάνετε τις «μεγαλίστικες» δουλειές σας μαζί με το παιδί, είναι αναμενόμενο να μείνει πολλή ώρα χωρίς προσοχή και ν’ αρχίσει να βαριέται με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Για να προλάβετε την «κρίση», φροντίστε να εντάξετε με κάποιον τρόπο το παιδί στη δραστηριότητά σας, αναθέτοντάς του π.χ. επινοημένες βοηθητικές δουλειές ή ακόμη και πραγματικές όπου αυτό είναι εφικτό, όπως, ας πούμε, στο σούπερ-μάρκετ. Η συμμετοχή θα του δώσει την αίσθηση ότι είναι μέρος της καθημερινής σας δραστηριότητας και θα ελαττώσει σημαντικά την όποια διάθεσή του να τη σαμποτάρει για να καταπολεμήσει την πλήξη του.

Με μέτρο η τιμωρία και η ανταμοιβή

Φυσικά, υπάρχουν πάντα και οι δύο κλασικοί τρόποι αντιμετώπισης, η ανταμοιβή ως κίνητρο και η τιμωρία ως αντικίνητρο. Παρ’ ότι, είναι αναμενόμενο να καταλήξετε και σ’ αυτούς ως τελευταία λύση, η υπερβολική χρήση τους δεν είναι εποικοδομητική, αφού, πέρα απ’ το ότι δεν προάγουν τη συννενόηση και την κατανόηση μεταξύ σας, τα παιδιά προσαρμόζονται στα μοτίβα της συμπεριφοράς σας και μαθαίνουν να τα χειρίζονται υπέρ τους. Επιπλέον, μακροπρόθεσμα, μπορεί ν’ αφήσουν ανεπιθύμητα κατάλοιπα στον χαρακτήρα τους ο οποίος τώρα διαμορφώνεται.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ