2012-05-14 23:18:03
Ο Νίκος Αλέφαντος αναλύει στη στήλη του στο "katimagiko.gr" τις πτυχές της επικής ανατροπής της μπασκετικής ομάδας του Ολυμπιακού που της χάρισαν το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης.
Αναλυτικά Ήταν συγκλονιστικό αυτό που έγινε στο μπάσκετ. Μεγάλος προπονητής ο Ίβκοβιτς, είναι άλλος ένας μεγάλος προπονητής που οι ομάδες του στηρίζονται στην άμυνα. Μέχρι να πεθάνω θα το φωνάζω για την άμυνα σε όλα τα αθλήματα! Ποια άμυνα όμως, όχι την παθητική, αλλά το να οργανώνεις ασφυκτική την άμυνά σου για να πάρεις τη μπάλα και να φύγεις γρήγορα! Η ταχύτητα και οι αντοχές είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία στον αθλητισμό. Θαυμάσαμε λοιπόν τον Ολυμπιακό που ήταν ανθεκτικός και ταχύτατος.
Νέα παιδιά που ο Ίβκοβιτς τα βελτίωσε, τα έκανε ομάδα, νέα παιδιά με ψυχή, με καρδιά, με ομαδικότητα, με αντοχή και ταχύτητα. Και με σκληρή άμυνα. Διέλυσε η άμυνα τον Κιριλένκο και τους άλλους. Σαν να μην είχαν αίμα ήταν οι Ρώσοι
. Και οι παίκτες και οι οπαδοί τους. Πέρασαν κι άλλοι προπονητές τα τελευταία χρόνια από τον Ολυμπιακό, δεν έκαναν τίποτα. Συγχαρητήρια στον Ίβκοβιτς. Ήταν συγκινητική προσπάθεια, συγκινητικός ήταν και ο πατέρας Αγγελόπουλος στο αναπηρικό καρότσι και τα δύο παλικάρια του. Πέρσι που είχαν ανακοινώσει ότι φεύγουν απ’ το μπάσκετ, είχα βγει στη στήλη με τον Σινάνογλου και είχα φωνάξει «τρέξτε στο ΣΕΦ να τους μεταπείσετε, όπως διαβάζω αυτήν την ανακοίνωση, τούς ψυχολογώ ότι δεν το έχουν αποφασίσει οριστικά να φύγουν, μπορεί να αλλάξουν γνώμη». Και ευτυχώς άλλαξαν γνώμη οι Αγγελόπουλοι.
Μεγάλη επιτυχία ήταν η αρπαγή του Σπανούλη από τον Παναθηναϊκό διότι οι μεγάλες ομάδες θέλουν μεγάλο προπονητή, θέλουν ταχύτητα, αντοχή και δύναμη, αλλά θέλουν και τον μεγάλο παίκτη που θα κάνει τη διαφορά.
Μάντσεστερ- ΚΠΡ είδα και τρελάθηκα, δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα. Άλλο επίπεδο καταρχήν, εκεί είναι σοβαρή η Ομοσπονδία και φτιάχνει απίθανα πράγματα, ωραίο που ήταν δύο Κύπελλα σε δύο γήπεδα και θα το σήκωνε αμέσως μετά τη λήξη η ομάδα που θα κατακτούσε το πρωτάθλημα. Ένα ματς συγκλονιστικό, αν δεν έμενε με 10 παίκτες η ΚΠΡ, δεν θα το γύρναγε η Σίτι.
Και ήταν ένα ράπισμα απ’ τον Σισέ σε κάποιους δημοσιογράφους του Παναθηναϊκού που έλεγαν ότι χωρίς τον Σισέ θα γίνει ο Παναθηναϊκός πιο ομαδικός. Τα είδαμε τα χαϊρια τους φέτος χωρίς αυτόν. Πάντα τον πήγαινα αυτόν τον παίκτη γιατί είναι γρήγορος και γκολτζής, είναι και ψυχάρα. Μεγάλο γκολ έβαλε.
Μπορεί να είμαι οπαδός της Γιουνάιτεντ, αλλά θα ήταν τραγικό να το έχανε η Σίτι μέσα στο σπίτι της την τελευταία αγωνιστική με ήττα, από το 1968 είχε να πάρει το πρωτάθλημα. Θα ήταν κρίμα, θα ήταν για να αυτοκτονεί ο κόσμος της. Είχαν και τύχη βουνό βέβαια, είναι απίστευτο να βάζουν 2 γκολ στις καθυστερήσεις και να ανατρέπουν το 1-2, αλλά ας πρόσεχε η Γιουνάιτεντ που ξαναλέω το πρωτάθλημα το έχασε στο 4-4 με την Έβερτον. 4-2 κέρδιζε ως το ’85. Κοιμήθηκε ο Φέργκιουσον και δεν θωράκισε την άμυνά του στα τελευταία λεπτά. Ας πρόσεχαν και με αυτόν τον τερματοφύλακα που πήραν.
Ο τερματοφύλακας της ΚΠΡ την τελευταία στιγμή έκαψε την ομάδα του, όλη η δουλειά ήταν στο κόρνερ όπου η μπάλα έφυγε ψηλά και κατέβαινε στη μικρή περιοχή, αλλά αυτός κοιτούσε. Εκεί βγαίνεις με το χέρι ρε, δεν περιμένεις να πηδήξουν οι σέντερ μπακ σου! Εσύ βγαίνεις και καθαρίζεις! Αν δεν ήτανε αυτό το γκολ, δεν θα γινόταν ποτέ το 3-2 από την κλάση του Αγκουέρο.
Διάβασα ότι ο Ολυμπιακός θα εισπράξει κι άλλα 500 χιλιάρικα από τη μεταγραφή του Ριέρα επειδή πήρε το πρωτάθλημα η Γαλατά. Και θυμάμαι που φώναζα όλη τη σεζόν «πουλήστε τον» με την πρώτη ευκαιρία και με έβριζαν. Και πολλά λεφτά πήρε ο Ολυμπιακός από τη μεταγραφή αυτή, και το συμβόλαιο του παίκτη γλίτωσε, και τους τίτλους σάρωσε.
Για τα πλέι οφ θα πω αυτό που είχα πει και πέρσι. Σταματήστε τα, είναι ταλαιπωρία. Είναι άδικο κιόλας να πηγαίνει στράφι η προσπάθεια που κάνουν οι παίκτες όλη τη σεζόν. Δεν είσαι Κύπρος να κάνεις πλέι οφ. Κάντε πρωτάθλημα με περισσότερες ομάδες άμα θέλετε, αλλά όχι πλέι οφ. Χωρίς Ολυμπιακό δεν έχει αξία!
Δεν το λέω επειδή είμαι Ολυμπιακός, εμένα μου αρέσει να βλέπω μπάλα, αλλά στην Ελλάδα μπάλα χωρίς τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να δεις. Αυτό το γρήγορο ποδόσφαιρο που έπαιζε ο Ολυμπιακός με τον Βαλβέρδε, με όχι κατάχρηση της πάσας, γρήγορα να φεύγουν μπροστά, να πιέζουν και οι κυνηγοί και τα χαφ τους αντίπαλους, αυτό το ποδόσφαιρο δεν το βλέπεις από τους άλλους.
Είδα τον ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό, πω πω ένα ποδόσφαιρο που έπαιξε ο Μπόλονι, τρίσαργο! Τρίσαργο, καρούτικο! Μπάλα παλαιμάχων προπολεμική αλλά βαθειά προπολεμική, του 1930!
Κι ενώ έχει και νέα παιδιά ο ΠΑΟΚ, δεν πρεσάρανε, πόδι με πόδι η μπάλα, από τα χαφ δεν τολμούσε κανείς να βγει μπροστά, οι δε κυνηγοί δεν έκλιναν μέσα. Να περνάει η ώρα, πασατέμπο. Και το κάνει πολύ καιρό αυτό, μέσα και έξω. Βαριέσαι να τον βλέπεις.
Ο δε Παναθηναϊκός πάλι πέταξε το πρώτο ημίχρονο στον κάλαθο των αχρήστων με ένα αργό ποδόσφαιρο, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Καθόλου ρυθμό, καθόλου ταχύτητα ούτε η μία ομάδα ούτε η άλλη.
Εδέησε ο Θεός να γίνει μία φάση με τον Κουίνσι, να τους πιάσει στον ύπνο τον Σταφυλίδη με τον Μαλεζά- έπρεπε να κλείσει εκεί ο Σταφυλίδης, τα διδάσκουν αυτά- πετάγεται ο Τοτσέ και άνοιξε το σκορ. Το δεύτερο γκολ του Κλέιτον ήταν πολύ ωραίο, κρέμασε τον Χαλκιά. Δεν πρεσάρουν όμως αυτοί, δεν βλέπω αντοχές και κουράγια για σπριντ.
Αν ο Ατρόμητος τώρα νικήσει τον Παναθηναϊκό και έρθει ισόπαλο το άλλο ματς, πάει πρώτος ο Ατρόμητος! Αλλά δεν βλέπω ταχύτητα και στον Ατρόμητο, δεν έχει τους γρήγορους να φύγει μπροστά, είναι βεβαίως πολύ βελτιωμένος από πέρσι, αλλά σε αργό τέμπο. Γι’ αυτό λέω, αγώνες χωρίς Ολυμπιακό στην Ελλάδα είναι ταλαιπωρία.
olympiacos-blog
Αναλυτικά Ήταν συγκλονιστικό αυτό που έγινε στο μπάσκετ. Μεγάλος προπονητής ο Ίβκοβιτς, είναι άλλος ένας μεγάλος προπονητής που οι ομάδες του στηρίζονται στην άμυνα. Μέχρι να πεθάνω θα το φωνάζω για την άμυνα σε όλα τα αθλήματα! Ποια άμυνα όμως, όχι την παθητική, αλλά το να οργανώνεις ασφυκτική την άμυνά σου για να πάρεις τη μπάλα και να φύγεις γρήγορα! Η ταχύτητα και οι αντοχές είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία στον αθλητισμό. Θαυμάσαμε λοιπόν τον Ολυμπιακό που ήταν ανθεκτικός και ταχύτατος.
Νέα παιδιά που ο Ίβκοβιτς τα βελτίωσε, τα έκανε ομάδα, νέα παιδιά με ψυχή, με καρδιά, με ομαδικότητα, με αντοχή και ταχύτητα. Και με σκληρή άμυνα. Διέλυσε η άμυνα τον Κιριλένκο και τους άλλους. Σαν να μην είχαν αίμα ήταν οι Ρώσοι
Μεγάλη επιτυχία ήταν η αρπαγή του Σπανούλη από τον Παναθηναϊκό διότι οι μεγάλες ομάδες θέλουν μεγάλο προπονητή, θέλουν ταχύτητα, αντοχή και δύναμη, αλλά θέλουν και τον μεγάλο παίκτη που θα κάνει τη διαφορά.
Μάντσεστερ- ΚΠΡ είδα και τρελάθηκα, δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα. Άλλο επίπεδο καταρχήν, εκεί είναι σοβαρή η Ομοσπονδία και φτιάχνει απίθανα πράγματα, ωραίο που ήταν δύο Κύπελλα σε δύο γήπεδα και θα το σήκωνε αμέσως μετά τη λήξη η ομάδα που θα κατακτούσε το πρωτάθλημα. Ένα ματς συγκλονιστικό, αν δεν έμενε με 10 παίκτες η ΚΠΡ, δεν θα το γύρναγε η Σίτι.
Και ήταν ένα ράπισμα απ’ τον Σισέ σε κάποιους δημοσιογράφους του Παναθηναϊκού που έλεγαν ότι χωρίς τον Σισέ θα γίνει ο Παναθηναϊκός πιο ομαδικός. Τα είδαμε τα χαϊρια τους φέτος χωρίς αυτόν. Πάντα τον πήγαινα αυτόν τον παίκτη γιατί είναι γρήγορος και γκολτζής, είναι και ψυχάρα. Μεγάλο γκολ έβαλε.
Μπορεί να είμαι οπαδός της Γιουνάιτεντ, αλλά θα ήταν τραγικό να το έχανε η Σίτι μέσα στο σπίτι της την τελευταία αγωνιστική με ήττα, από το 1968 είχε να πάρει το πρωτάθλημα. Θα ήταν κρίμα, θα ήταν για να αυτοκτονεί ο κόσμος της. Είχαν και τύχη βουνό βέβαια, είναι απίστευτο να βάζουν 2 γκολ στις καθυστερήσεις και να ανατρέπουν το 1-2, αλλά ας πρόσεχε η Γιουνάιτεντ που ξαναλέω το πρωτάθλημα το έχασε στο 4-4 με την Έβερτον. 4-2 κέρδιζε ως το ’85. Κοιμήθηκε ο Φέργκιουσον και δεν θωράκισε την άμυνά του στα τελευταία λεπτά. Ας πρόσεχαν και με αυτόν τον τερματοφύλακα που πήραν.
Ο τερματοφύλακας της ΚΠΡ την τελευταία στιγμή έκαψε την ομάδα του, όλη η δουλειά ήταν στο κόρνερ όπου η μπάλα έφυγε ψηλά και κατέβαινε στη μικρή περιοχή, αλλά αυτός κοιτούσε. Εκεί βγαίνεις με το χέρι ρε, δεν περιμένεις να πηδήξουν οι σέντερ μπακ σου! Εσύ βγαίνεις και καθαρίζεις! Αν δεν ήτανε αυτό το γκολ, δεν θα γινόταν ποτέ το 3-2 από την κλάση του Αγκουέρο.
Διάβασα ότι ο Ολυμπιακός θα εισπράξει κι άλλα 500 χιλιάρικα από τη μεταγραφή του Ριέρα επειδή πήρε το πρωτάθλημα η Γαλατά. Και θυμάμαι που φώναζα όλη τη σεζόν «πουλήστε τον» με την πρώτη ευκαιρία και με έβριζαν. Και πολλά λεφτά πήρε ο Ολυμπιακός από τη μεταγραφή αυτή, και το συμβόλαιο του παίκτη γλίτωσε, και τους τίτλους σάρωσε.
Για τα πλέι οφ θα πω αυτό που είχα πει και πέρσι. Σταματήστε τα, είναι ταλαιπωρία. Είναι άδικο κιόλας να πηγαίνει στράφι η προσπάθεια που κάνουν οι παίκτες όλη τη σεζόν. Δεν είσαι Κύπρος να κάνεις πλέι οφ. Κάντε πρωτάθλημα με περισσότερες ομάδες άμα θέλετε, αλλά όχι πλέι οφ. Χωρίς Ολυμπιακό δεν έχει αξία!
Δεν το λέω επειδή είμαι Ολυμπιακός, εμένα μου αρέσει να βλέπω μπάλα, αλλά στην Ελλάδα μπάλα χωρίς τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να δεις. Αυτό το γρήγορο ποδόσφαιρο που έπαιζε ο Ολυμπιακός με τον Βαλβέρδε, με όχι κατάχρηση της πάσας, γρήγορα να φεύγουν μπροστά, να πιέζουν και οι κυνηγοί και τα χαφ τους αντίπαλους, αυτό το ποδόσφαιρο δεν το βλέπεις από τους άλλους.
Είδα τον ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό, πω πω ένα ποδόσφαιρο που έπαιξε ο Μπόλονι, τρίσαργο! Τρίσαργο, καρούτικο! Μπάλα παλαιμάχων προπολεμική αλλά βαθειά προπολεμική, του 1930!
Κι ενώ έχει και νέα παιδιά ο ΠΑΟΚ, δεν πρεσάρανε, πόδι με πόδι η μπάλα, από τα χαφ δεν τολμούσε κανείς να βγει μπροστά, οι δε κυνηγοί δεν έκλιναν μέσα. Να περνάει η ώρα, πασατέμπο. Και το κάνει πολύ καιρό αυτό, μέσα και έξω. Βαριέσαι να τον βλέπεις.
Ο δε Παναθηναϊκός πάλι πέταξε το πρώτο ημίχρονο στον κάλαθο των αχρήστων με ένα αργό ποδόσφαιρο, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Καθόλου ρυθμό, καθόλου ταχύτητα ούτε η μία ομάδα ούτε η άλλη.
Εδέησε ο Θεός να γίνει μία φάση με τον Κουίνσι, να τους πιάσει στον ύπνο τον Σταφυλίδη με τον Μαλεζά- έπρεπε να κλείσει εκεί ο Σταφυλίδης, τα διδάσκουν αυτά- πετάγεται ο Τοτσέ και άνοιξε το σκορ. Το δεύτερο γκολ του Κλέιτον ήταν πολύ ωραίο, κρέμασε τον Χαλκιά. Δεν πρεσάρουν όμως αυτοί, δεν βλέπω αντοχές και κουράγια για σπριντ.
Αν ο Ατρόμητος τώρα νικήσει τον Παναθηναϊκό και έρθει ισόπαλο το άλλο ματς, πάει πρώτος ο Ατρόμητος! Αλλά δεν βλέπω ταχύτητα και στον Ατρόμητο, δεν έχει τους γρήγορους να φύγει μπροστά, είναι βεβαίως πολύ βελτιωμένος από πέρσι, αλλά σε αργό τέμπο. Γι’ αυτό λέω, αγώνες χωρίς Ολυμπιακό στην Ελλάδα είναι ταλαιπωρία.
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άγριος καυγάς ανάμεσα σε ιερέα και δημοσιογράφο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στην Αϊντχόφεν ο Μαρκ Φαν Μπόμελ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
