2016-06-01 07:10:14
Η Gillian Lynne, δημιουργός των πιο διάσημων χορογραφιών, ήταν από τα τυχερά παιδιά που αναγνωρίστηκε το ξεχωριστό της ταλέντο και ακολούθησε λαμπρή πορεία.
Στο σχολείο τη θεωρούσαν χαμένη υπόθεση. Μια μέρα οι γονείς της έλαβαν ένα σημείωμα το οποίο έγραφε: "Το κορίτσι έχει μαθησιακό πρόβλημα, δε μπορεί να συγκεντρωθεί, συνεχώς κινείται νευρικά, διακόπτει στην τάξη και παραδίδει τις εργασίες της καθυστερημένα". Στις μέρες μας οι γιατροί θα το αποκαλούσαν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής αλλά στη δεκαετία του 1930 κανείς δεν ήξερε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο.
Οι γονείς της την πήγαν στο γιατρό ο οποίος την έβαλε να κάτσει σε μια καρέκλα στο τέλος του δωματίου όπου έπρεπε να κάτσει για 20 λεπτά με τα χέρια της κάτω από τους μηρούς της ενώ ο γιατρός συζητούσε με τη μητέρα της τα προβλήματά της με το σχολείο. Τελικά ο γιατρός κάθησε δίπλα της και της είπε ότι θα ήθελε να μιλήσει ιδιαιτέρως με τη μητέρα της και της ζήτησε να περιμένει στο γραφείο ενώ εκείνος με τη μαμά της βγήκαν έξω. Πριν βγουν όμως ο γιατρός άνοιξε το ραδιόφωνο που υπήρχε στο δωμάτιο.
Ύστερα ο γιατρός ζήτησε από τη μητέρα να πλησιάσει ήσυχα την πόρτα και να ρίξει μια ματιά και να δει τι κάνει η κόρη της. Το κορίτσι είχε σηκωθεί ήδη όρθια και κουνιόταν στο ρυθμό της μουσικής. Τότε ο γιατρός γύρισε και είπε στη μητέρα: "Δεν είναι άρρωστη. Είναι χορεύτρια. Στείλτε τη σε μαθήματα χορού."
Η μητέρα ακολούθησε τη συμβουλή του γιατρού κι έτσι το κορίτσι ξεκίνησε μαθήματα χορού. Αργότερα έγινε δεκτή στο Royal Ballet Schoolόπου έγινε σολίστ. Λίγο καιρό αργότερα ίδρυσε τη δική της εταιρεία χορού.Γνώρισε τον Andrew Lloyd Webber, και μαζί έκαναν μια από τις πιο διάσημες χορογραφίες στην ιστορία. Έφερε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους και έγινε πολυεκατομμυριούχος.
Στην εποχή μας τέτοια παιδιά ακολουθούν απλώς μια φαρμακευτική αγωγή.
Αυτή είναι η ιστορία της Gillian Lynne, μιας εξαιρετικής χορογράφου σύγχρονου χορού, ηθοποιού και σκηνοθέτη. Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής ζωής της ανέβασε δεκάδες παραστάσεις, όπερες, μπαλέτα, και μιούζικαλ, όπως το θρυλικό «Cats» και το «The Phantom of the Opera», και κέρδισε αμέτρητα βραβεία.
Αυτή η ιστορία ειπώθηκε από τον Ken Robinson, καθηγητή Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Warwick και διεθνούς συμβούλου για την ανάπτυξη της δημιουργικής σκέψης και των εκπαιδευτικών συστήματων, καθώς και για την καινοτομία στο κράτος και τους δημόσιους οργανισμούς.
H 90χρονη Gillian ασχολείται ακόμα με το χορό που τόσο αγαπάει...
Πηγή Tromaktiko
Στο σχολείο τη θεωρούσαν χαμένη υπόθεση. Μια μέρα οι γονείς της έλαβαν ένα σημείωμα το οποίο έγραφε: "Το κορίτσι έχει μαθησιακό πρόβλημα, δε μπορεί να συγκεντρωθεί, συνεχώς κινείται νευρικά, διακόπτει στην τάξη και παραδίδει τις εργασίες της καθυστερημένα". Στις μέρες μας οι γιατροί θα το αποκαλούσαν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής αλλά στη δεκαετία του 1930 κανείς δεν ήξερε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο.
Οι γονείς της την πήγαν στο γιατρό ο οποίος την έβαλε να κάτσει σε μια καρέκλα στο τέλος του δωματίου όπου έπρεπε να κάτσει για 20 λεπτά με τα χέρια της κάτω από τους μηρούς της ενώ ο γιατρός συζητούσε με τη μητέρα της τα προβλήματά της με το σχολείο. Τελικά ο γιατρός κάθησε δίπλα της και της είπε ότι θα ήθελε να μιλήσει ιδιαιτέρως με τη μητέρα της και της ζήτησε να περιμένει στο γραφείο ενώ εκείνος με τη μαμά της βγήκαν έξω. Πριν βγουν όμως ο γιατρός άνοιξε το ραδιόφωνο που υπήρχε στο δωμάτιο.
Ύστερα ο γιατρός ζήτησε από τη μητέρα να πλησιάσει ήσυχα την πόρτα και να ρίξει μια ματιά και να δει τι κάνει η κόρη της. Το κορίτσι είχε σηκωθεί ήδη όρθια και κουνιόταν στο ρυθμό της μουσικής. Τότε ο γιατρός γύρισε και είπε στη μητέρα: "Δεν είναι άρρωστη. Είναι χορεύτρια. Στείλτε τη σε μαθήματα χορού."
Η μητέρα ακολούθησε τη συμβουλή του γιατρού κι έτσι το κορίτσι ξεκίνησε μαθήματα χορού. Αργότερα έγινε δεκτή στο Royal Ballet Schoolόπου έγινε σολίστ. Λίγο καιρό αργότερα ίδρυσε τη δική της εταιρεία χορού.Γνώρισε τον Andrew Lloyd Webber, και μαζί έκαναν μια από τις πιο διάσημες χορογραφίες στην ιστορία. Έφερε χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους και έγινε πολυεκατομμυριούχος.
Στην εποχή μας τέτοια παιδιά ακολουθούν απλώς μια φαρμακευτική αγωγή.
Αυτή είναι η ιστορία της Gillian Lynne, μιας εξαιρετικής χορογράφου σύγχρονου χορού, ηθοποιού και σκηνοθέτη. Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής ζωής της ανέβασε δεκάδες παραστάσεις, όπερες, μπαλέτα, και μιούζικαλ, όπως το θρυλικό «Cats» και το «The Phantom of the Opera», και κέρδισε αμέτρητα βραβεία.
Αυτή η ιστορία ειπώθηκε από τον Ken Robinson, καθηγητή Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Warwick και διεθνούς συμβούλου για την ανάπτυξη της δημιουργικής σκέψης και των εκπαιδευτικών συστήματων, καθώς και για την καινοτομία στο κράτος και τους δημόσιους οργανισμούς.
H 90χρονη Gillian ασχολείται ακόμα με το χορό που τόσο αγαπάει...
Πηγή Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
