ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Σε ποια θέση να βρίσκεται άραγε η χώρα μας στο θέμα του παραλογισμού;

Αγαπητό Tromaktiko,

Κάθε μέρα και κάτι αλλάζει σε αυτή τη χώρα . Τίποτα δεν είναι προς το καλύτερο Τίποτα προς τη βελτίωση της ζωής των πολιτών. Τίποτα που να τους βοηθάει να πιστέψουν, έστω και ως ψευδαίσθηση, βρε αδελφέ , ότι ίσως και να φτιάξουν τα πράγματα.

Τα αγαθά ακριβαίνουν, οι μισθοί μειώνονται και εμείς σε μια διαδικασία κάθε μέρα να αναρωτιόμαστε και να αγωνιούμε για το πού θα πάει αυτό και πού θα σταματήσει.Κανείς δεν μπορεί να προγραμματίσει για τίποτα, κανείς δεν μπορεί να κάνει σχέδια, αφού όλα ανατρέπονται ανα πάσα στιγμή. Λόγια λέγονται στον αέρα, για να δημιουργηθούν οι κατάλληλες εντυπώσεις, παραμύθια σαν αυτά που λέμε στα μικρά παιδιά, για να φάνε το φαγητό τους. Μόνο που τα παραμύθια σε αυτή τη χώρα λέγονται, για να μας το αρπάξουν το φαγητό και τόσα άλλα αγαθά που αποκτήσαμε οι απλοί πολίτες με κόπο.

Πολλά παραμύθια, αδελφέ. Πρέπει να βρισκόμαστε στην πρώτη θέση σαν χώρα στα παραμύθια. Πολύ μούσι έχει παίξει σε αυτή τη χώρα , με γραβάτα ή χωρίς Και εμείς αναρωτιέμαι γιατί το χάφταμε πάντα το παραμύθι. Σίγουρα ήταν καλοί οι παραμυθάδες, αλλα φταίμε σίγουρα και εμείς.

Τι να λέμε τώρα. Τώρα ίσως να είναι αργά. Γιατί εκτός από το ότι έχουμε ξυπνήσει πολύ απότομα από το παραμύθι με βαρύ κεφάλι και ανάγκη για καφέ , αλλά όπως είπε και ένας «μεγάλος» και «σοφός» πολιτικός μπορούμε και χωρίς αυτόν, και μάλλον θα πρέπει να συνηθίσουμε, αφού σε λίγο δε θα μπορούμε να τον πληρώνουμε ,έχουμε οι περισσότεροι διαφορετική εικόνα για το παραμύθι. Τα βλέπουμε διαφορετικά τα πράγματα. Κοιτάμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις , και αυτή ήταν , για μένα , η μεγαλύτερη επιτυχία των παραμυθάδων όλων των χρωμάτων , ότι δηλαδή κάνοντάς μας να βάζουμε χρώμα σε ο,τι γινόταν σε αυτή τη χώρα και πλασάροντας διαφορετική εικόνα για την πραγματικότητα κατάφεραν να είμαστε διαιρεμένοι και έτσι να μην απειληθούν αυτοί ποτέ από τη δική μας ενότητα.

Εφτιαξαν επίσης μια χώρα στην οποία ο πολίτης έπρεπε μόνος του να βρει την άκρη με το αζημίωτο, δηλαδή το ψηφαλάκι την κατάλληλη στιγμή. Ετσι έβγαιναν για πολλούς οι υποχρεώσεις τους .Μας πέταγαν και κανένα κομμάτι ψωμί παραπάνω , δανεικό και αυτό ή κλεμμένο , και έτσι κοίμιζαν την αμφιβολία , την κρίση, τον προβληματισμό μας ότι τα πράγματα που συνέβαιναν δεν ήταν σωστά.

Τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει από όλους , γραβατωμένους και μη, τώρα είναι αργά .

Και πιστεύω πως είναι αργά όχι γιατί μας έχουν παραδώσει όπως η τσατσά ξέρετε ποια και πού, για να περάσουν οι ίδιοι και οι Ευρωπαίοι φίλοι τους καλά και εμείς χειρότερα , αλλά γιατί πρέπει να είμαστε σαν χώρα στις πρώτες θέσεις στο θέμα της χειραγώγησης του κόσμου, στις πρώτες θέσεις στην έλλειψη ενότητας και απουσία εθνικής συνείδησης ( της μίας και μοναδικής , της γνωστής, της ανόθευτης και όχι αυτής που καπηλεύονται κάποιοι μόνο για ψηφαλάκια) , στις πρώτες θέσεις στο θέμα του βαθμού της ψευδαίσθησης που διατηρούμε ότι έχουμε δημοκρατία, στις πρώτες θέσεις στην απουσία κοινωνικής συνείδησης, στις πρώτες θέσεις στο να αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα.

Μας έχουν δέσει χειροπόδαρα και τώρα κάθονται Έλληνες και Ξένοι και τρώνε τα ποπ κόρν παρακολουθώντας την ταινία …

Και κατέχουμε και μια άλλη θλιβερή πρωτιά .Στο ότι δεν έχουμε καταλάβει ή στο ότι δεν αντιδρούμε σα μια γροθιά στο ότι μας βασανίζουν καθημερινά στο μυαλο, στην ψυχή και στο σώμα.

Είναι σκληρό αυτό που ζούμε. Μας μάθαιναν πάντα να είμαστε περήφανοι και να αγωνιζόμαστε και να κάνουμε θυσίες για αυτή τη χώρα πάντα, για να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα κάποιων. Τώρα που πρέπει να αγωνιστούμε όσο δεν παίρνει τώρα έχουμε κρεμάσει τα γάντια. Εχουμε παραδοθεί ή συνεχίζουμε να χάφτουμε το παραμύθι, δεν ξέρω …

Ο,τι και να φταίει το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Σιωπή , διαίρεση , αλληλοκατηγορίες και επίρριψη ευθυνών στον έναν ή τον άλλο παραμυθά . Το παραμύθι συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται εκτός αν ξυπνήσουμε μόνοι μας επιτέλους. Δεν υπάρχει κανείς να έρθει να μας σώσει ούτε από μέσα ούτε από έξω. Ολοι βρίσκονται σε αυτό το φιλέτο οικοπεδο γωνία για άλλο λόγο και με άλλους σκοπούς.

Ο,τι κάνουμε μόνοι μας . Ο,τι κάνουμε ενωμένοι. Λίγο από το παράδειγμα των Γάλλων στην αντίδραση, στην ενότητα, στην αποφασιστικότητα.Λίγο παραπάνω θάρρος και λίγο παραπάνω ενότητα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κλοπή που μας έχουν κάνει . Δεν υπάρχει ενότητα. Ετσι μπορούν να μας ληστεύουν ανενόχλητοι, γραβατωμένοι και μη, Ελληνόφωνοι και μη.

Ελένη Νίκα
Tromaktiko